Rozmowy
2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCPowiązane treści
Zobacz więcej treści
Aktualności1Obejrzyj ostatnie odcinki Magazynu „Prolog“
Aktualności1Poznaliśmy finalistów tegorocznej nagrody Hugo
Varia7Weekend w Rzymie
Najlepsze na świecie kawa i lody, pełne słońce, spiekota, papugi w parkach, starożytne ruiny, język włoski... Właściwie dlaczego by nie pojechać do Rzymu? Dla tych, którzy...
Varia19Najdroższe książki świata
Stanley Gibbons, firma specjalizująca się w numizmatyce i filatelistyce, ale także wszelkich artykułach kolekcjonerskich, opublikowała zestawienie najcenniejszych obecnie książek...
Aktualności
13Steinbeck nie zasłużył na Nobla?
Akademia Szwedzka niedawno zdradziła, jakie kontrowersje wśród jurorów wzbudzała decyzja o przyznaniu Nagrody Nobla Johnowi Steinbeckowi. Pisarz miał je otrzymać tylko dlatego, że...Ja, Klaudiusz Robert Graves
"Ja, Klaudiusz" to powieść, w której narratorem jest sam Klaudiusz, znany też jako Klaudiusz Jąkała lub Klau-Klau-Klaudiusz. Opisana tu historia kończy się w momencie obwołania Klaudiusz cesarzem, a więc przedstawia przede wszystkim walki o władzę w Rzymie, które toczyły się za rządów wcześniejszych władców - kolejno: Oktawiana Augusta, Tyberiusza, a następnie Kaliguli. Opowieść nie była dla mnie jakoś szczególnie wciągająca, ale na pewno poszerzyła moją dość skromną wiedzę o początkach Cesarstwa Rzymskiego. Wielokrotnie musiałem sprawdzać pojawiające się w książce imiona, żeby rozumieć o kogo chodzi, bo postaci występuje tu dość sporo, a związki i koligacje między nimi są dość skomplikowane. Nie żałuję, że przeczytałem, nie uważam tego czasu za stracony, ale nie jestem przekonany czy sięgnę po kolejną część ("Klaudiusz i Messalina").Ja, Klaudiusz Robert GravesPozycja wiekowa, niemniej ząb czasu nie naruszył jej aż tak bardzo. Jako rzecz stricte fabularna broni się niespecjalnie. To zbiór rozmaitych opowieści, jako tako sfastrygowanych rodzinną ciągłością bohaterów - dynastii julijsko-klaudyjskiej. Na dodatek, rzecz jest napisana z dużą zawartością kronikarskiej suchości - wyliczanki postaci, przedmiotowe relacje, esencjonalność wynikania przy lapidarności treści. Dodatkowo, tłumaczenie jest irytujące. Ci wszyscy Niemcy i Francuzi z którymi Rzymianie mają do czynienia (swoją drogą ciekawe czemu nie Włosi? :) ) czy starożytni używający zwrotów typu "żart tymfa wart" nie pomagają. Jednak pomijając wyżej wymienione słabości, warsztat jest tu zupełnie niezły. Nie można też traktować tej powieści jako podręcznika historii. Mimo, że oczywiście, jest mocno oparta na wiedzy o starożytnym Rzymie, to autor białe plamy zamalowuje ze swadą i dużą swobodą, na dowolne pasujące mu kolory, a bywa też, fakty które mu niespecjalnie konweniują, przerabia po swojemu. No ale to jednak jest powieść beletrystyczna a nie podręcznik akademicki. Za to jako studium władzy, mechanizmów jej oddziaływania na człowieka, "robienia polityki", miejsca etyki w polityce i nie tylko, itp., to wciąż bardzo dobra lektura. Krótko mówiąc, świat się w tym aspekcie nie zmienia, stada baranów służą wyłącznie do strzyżenia. Wysłuchałem w przyzwoitej ale niewybitnej interpretacji Mirosława Baki. Wadą była zauważalna liczba błędów redaktorsko-technicznych. 7/10Popularni autorzy
Popularne w kategorii książek autora
