Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biografia amerykańskiego ambasadora i jego rodziny, który na początku lat 30tych przyjeżdża na placówkę do Berlina, zafascynowany Niemcami, które pamięta z lat młodości. I stopniowo odkrywa, że Niemcy pod wodzą Hitlera zmierzają ku wojnie, a świat ku katastrofie.

Nikt nie chce mu jednak wierzyć. W Waszyngtonie traktowany jest jako przewrażliwiony intelektualista. Świat widzi tylko to, co chce widzieć, myśląc tylko o interesach i świętym spokoju. Efekt takiego myślenia wszyscy znamy.

A oglądając wiadomości ze świata w ostatnich miesiącach mam wrażenie, że nikt nie wyciągnął wniosków z tej historii. A historia lubi się niestety powtarzać.

Biografia amerykańskiego ambasadora i jego rodziny, który na początku lat 30tych przyjeżdża na placówkę do Berlina, zafascynowany Niemcami, które pamięta z lat młodości. I stopniowo odkrywa, że Niemcy pod wodzą Hitlera zmierzają ku wojnie, a świat ku katastrofie.

Nikt nie chce mu jednak wierzyć. W Waszyngtonie traktowany jest jako przewrażliwiony intelektualista. Świat...

Przy interpretacji tej książki doszukiwanie się porównań do „Czarodziejskiej góry” Thomasa Manna jest po banalne. Mamy młodego, Mieczysława Wojnicza, mężczyznę chorego na gruźlicę, który przyjeżdża do sanatorium w górach (u Olgi Tokarczuk jest to dzisiejsze Sokołowsko koło Wałbrzycha). W pensjonacie, w którym mieszka bohater są też inni panowie, którzy przy kieliszku nalewki uwielbiają toczyć dysputy na temat sztuki, czy kobiet. No i jest też tajemnicza kobieta, która w jakiś sposób fascynuje głównego bohatera.
Na tym jednak analogie z książką Manna się kończą.
U Olgi Tokarczuk niezwykle ważne role odgrywają także krajobraz, góry i wszystko, co otacza ten niewielki kurort. Góry i to co się w nich dzieje mają wpływ na miasteczko. W coraz większym stopniu wpływa to także na głównego bohatera. I mamy tu wreszcie przejście głównego bohatera do nowego świata (żeby nie psuć lektury nie zdradzę jednak o co w tym chodzi).
To, co można zarzucić tej książce to przede wszystkim to, że jest za krótka. W wielu miejscach aż prosi się o wydłużenie rozmów pensjonariuszy o kolejne wątki i tematy. A przez to brakuje tych intelektualnych sporów w stylu Settembriniego i Naphty z „Czarodziejskiej góry”.

Przy interpretacji tej książki doszukiwanie się porównań do „Czarodziejskiej góry” Thomasa Manna jest po banalne. Mamy młodego, Mieczysława Wojnicza, mężczyznę chorego na gruźlicę, który przyjeżdża do sanatorium w górach (u Olgi Tokarczuk jest to dzisiejsze Sokołowsko koło Wałbrzycha). W pensjonacie, w którym mieszka bohater są też inni panowie, którzy przy kieliszku...

Franz Maurer, bohater filmu „Psy” mówił o komunistycznych służbach specjalnych , że „to najlepiej zorganizowana mafia świata”. I ta mafia, w porozumieniu z biznesem, politykami i zwykłymi gangsterami, przejęła ponad 20 lat temu Rosję.
Ten wielogłowy potwór całkowicie podporządkował sobie kraj, który od zawsze chciał być mocarstwem. A efekty widzimy od kilku tygodni na Ukrainie.
Putin to nie szaleniec. To wyrachowany socjopata, który konsekwentnie podporządkowywał sobie kolejne fragmenty Rosji. Co gorsza, przez lata kraje zachodnie, demokratyczne, bardzo mu w tym pomagały, żyjąc zgodnie z zasadą „business as usual”. I nie wystarczy teraz usunąć Putina, jako sprawcę całego zła. Ten potwór ma wiele głów i macki oplatające cały świat.
A poza wszystkim: ta książka to kawał olbrzymiej, świetnie wykonanej dziennikarskiej roboty.

Franz Maurer, bohater filmu „Psy” mówił o komunistycznych służbach specjalnych , że „to najlepiej zorganizowana mafia świata”. I ta mafia, w porozumieniu z biznesem, politykami i zwykłymi gangsterami, przejęła ponad 20 lat temu Rosję.
Ten wielogłowy potwór całkowicie podporządkował sobie kraj, który od zawsze chciał być mocarstwem. A efekty widzimy od kilku tygodni na...