Bardzo lubię historię Beowulfa. Książkę świetnie się czyta. W końcu to Tolkien.

Bardzo lubię historię Beowulfa. Książkę świetnie się czyta. W końcu to Tolkien.

***************************************************************
Instagram: www.instagram.com/bjcczyta
Facebook: www.facebook.com/bjcczyta
***************************************************************

***************************************************************
Instagram: www.instagram.com/bjcczyta
Facebook: www.facebook.com/bjcczyta
***************************************************************

Klasyka staroangielskiego poematu heroicznego z okolic 1000 roku, spisana przez jednego z najbardziej znanych pisarzy XX wieku, pod redakcją jego syna Christophera to dzieło niemalże kompletne. Historia niedocenionego wojownika dalekiej północy ratującego tron Danii przed stworem-Ogrem, a także jego matką, wyrzynających ich lud to klasyka fantasy wielokrotnie ekranizowana w Hollywoodzie. Beowulf to także część druga opowiadająca o sędziwym królu, rządzącym sprawiedliwe swoim ludem północy Geatów, który ostatni raz musi stanąć do boju o swoje królestwo z okrutnym, przebudzonym Smokiem szukającym swoich skradzionych skarbów. Doskonale rozpisana walka kończy się spektakularną śmiercią obu stron, i wybornym opisem pogrzebu Pszczeliwilka w iście wikingowskim rytuale. Przekład Tolkiena został odmieniony na 3 sposoby, każdy ma inny wydźwięk, a nawet stanowcze różnice fabularne. Główny, spisany systemem aliteracyjnym wydrukowany jest zarówno w polskim tłumaczeniu jak i oryginalnym Tolkiena, by czytelnik mógł analizować różnice w językach. Sellic spell, spisany prozą, to uproszczenie historii potyczki Beowulfa z Grendelem, przyswajany wszystkim tym, którzy mają problem z wierszem, znacząco różni się ilością bohaterów stającą w szranki z Kruszycielem, niestety także pozbawiony jest drugiej części historii. I na koniec mamy tradycjonalne, dwie krótkie pieśni o wyczynach bohatera północy. Przekład zawiera również obszerne wprowadzenia, przypisy, komentarze i porównania wersji, które z punktu czytelnika pomagają się oswoić z różnicami i docenić wieloletni proces twórczy pisarza. To prawdopodobnie najlepiej udokumentowany przekład tego wielowiekowego arcydzieła ludzkiego heroizmu, potwierdzający wielkość Tolkiena, pozwalający zapoznać się z legendą każdemu następnemu pokoleniu.

Klasyka staroangielskiego poematu heroicznego z okolic 1000 roku, spisana przez jednego z najbardziej znanych pisarzy XX wieku, pod redakcją jego syna Christophera to dzieło niemalże kompletne. Historia niedocenionego wojownika dalekiej północy ratującego tron Danii przed stworem-Ogrem, a także jego matką, wyrzynających ich lud to klasyka fantasy wielokrotnie ekranizowana w...

Kolejna z książek Tolkiena wyglądająca na zwykły skok na kasę. Nie mam pojęcia dlaczego w kolejnej z książek jest wersja angielska. Chyba tylko żeby sztucznie nabijać ilość stron bo sam Beowulf ma ich z 80. Dalej mamy 2 wersje opowieści gdzie tylko jedna jest istotna, bo druga to szkic gdzie chyba większość twórców robi szkice swoich dzieł a potem co nieco zmienia, ale przecież żaden inny twórca nie wydaje swoich brudnopisów. Jaki jest sens wydawania książek na podstawie notatek nie zawsze czytelnych jakiegokolwiek autora?
No i na koniec najgorsza rzecz 200 stron komentarzy gdzie nieraz kilka zdań odnosi się do jednej litery w wersji staroangielskiej, a w pewnym momencie mamy przeskok i nagle kilkaset wersów nie wymaga komentarza. W jednym miejscu co drugie zdanie potrzebuje komentarza a w innym żadne czyżby zabrakło brudnopisu?
Jak dla mnie to absolutnie zbędna rzecz w polskim wydaniu, zajmowanie się gramatyką staroangielską, no ale wtedy mogłoby być za mało stron na oddzielne wydanie i by się kasa nie zgadzała.
Jeszcze mnie czeka Upadek Króla Artura i zapewne okaże się że w normalnych okolicznościach Kullervo, Beowulf i Artur spokojnie zmieściły by się w 1 wydaniu i to nie za długim ale pogoń za kasą spowodowała wydanie 3 książek.

Kolejna z książek Tolkiena wyglądająca na zwykły skok na kasę. Nie mam pojęcia dlaczego w kolejnej z książek jest wersja angielska. Chyba tylko żeby sztucznie nabijać ilość stron bo sam Beowulf ma ich z 80. Dalej mamy 2 wersje opowieści gdzie tylko jedna jest istotna, bo druga to szkic gdzie chyba większość twórców robi szkice swoich dzieł a potem co nieco zmienia, ale...

"Beowulf" to stara nordycka legenda, którą teraz, złożoną przez J.R.R. Tolkiena, w wydaniu opatrzonym komentarzem jego syna Christopera Tolkiena możemy przeczytać.

Król Duński, mieszkający w Złotej Hali ma problem z ogrem Grendellem. Ten co noc zakrada się do Złotej Hali i porywa mężów, czyniąc sobie z nich posiłek. Dowiedział się o tym Beowulf i przybył królowi na pomoc. Zajął się problemem Grendella, natomiast pozostał problem jego matki. Złej, starej ogrzycy, która była jeszcze potężniejsza od syna.

Bowulfa otrzymujemy w formie zarówno staroangielskiego poematu, jak i wersji przetłumaczonej na język polski. Dodatkowy Sellic Spell to pisana prozą opowieść o Beewulfie. Do obu tych wersji historii o Beowulfie dostajemy rozległy komentarz zarówno dotyczący samej historii jak i dotyczący tłumaczeń przygotowanych przez Tolkiena. Must have dla fanów ojca Śródziemia.

"Beowulf" to stara nordycka legenda, którą teraz, złożoną przez J.R.R. Tolkiena, w wydaniu opatrzonym komentarzem jego syna Christopera Tolkiena możemy przeczytać.

Król Duński, mieszkający w Złotej Hali ma problem z ogrem Grendellem. Ten co noc zakrada się do Złotej Hali i porywa mężów, czyniąc sobie z nich posiłek. Dowiedział się o tym Beowulf i przybył królowi na pomoc....

Oceniam jak czuje , a czuje na 6. Na pewno doceniam prace Tolkiena włożoną w tłumaczenie ,tym bardziej że ta wersja książki w połowie jest właśnie o tym.(Choć skłamałbym pisząc że wszystko związane z tym przeczytałem). Wersja dla ludzi pasjonujących się językiem angielskim.

Mnie chodziło o historię ,choć tą wersje dostałem w prezencie .Raczej nie zrobiła na mnie aż takiego wrażenia ,choć miała w sobie klimat. Aż mi się zatęskniło za Skyrim .

Ogólnie polecam ludziom z zajawką na język i oczywiście fanom Tolkiena.I tyle.

Oceniam jak czuje , a czuje na 6. Na pewno doceniam prace Tolkiena włożoną w tłumaczenie ,tym bardziej że ta wersja książki w połowie jest właśnie o tym.(Choć skłamałbym pisząc że wszystko związane z tym przeczytałem). Wersja dla ludzi pasjonujących się językiem angielskim.

Mnie chodziło o historię ,choć tą wersje dostałem w prezencie .Raczej nie zrobiła na mnie aż takiego...

Dla fanów Tolkiena jest to książka warta uwagi. Lepsza niż realizacje na ekranie.

Dla fanów Tolkiena jest to książka warta uwagi. Lepsza niż realizacje na ekranie.

Wydanie dobre, sam zaś "Beowulf" nie porywa. Ciężko mi znaleźć jakiekolwiek plusy; świetnie na tym przykładzie widać, iż nie wszystko co stare jest dobre.

Wydanie dobre, sam zaś "Beowulf" nie porywa. Ciężko mi znaleźć jakiekolwiek plusy; świetnie na tym przykładzie widać, iż nie wszystko co stare jest dobre.

Nieustraszeni wojownicy, potwory, przygody i średniowieczny klimat legend. Czego chcieć więcej?

„Beowulf” to średniowieczny poemat heroiczny, będący jednym z największych skarbów literatury staroangielskiej. Należy do najcenniejszych zabytków kultury wszelakiej – zwłaszcza, że pochodzi sprzed najazdu Wikingów – przypuszcza się, że w formie ustnej istniał już w VIII w., spisano go zaś około 1000 roku. Choć ważny, nie jest szczególnie znany, w szerszym kręgu tytuł można kojarzyć z choćby z licznymi ekranizacjami – na przykład z tą z 2007 roku, gdzie wystąpiła m.in. Angelina Jolie czy Anthony Hopkins.

„Beowulf” wielokrotnie uwspółcześniano. Przekładów na angielski dokonywał m.in. noblista Seamus Heaney, zaś na ekrany przenoszono tę opowieść już 12 razy. W zeszłym roku do grona adaptatorów „Beowulfa” dołączył J.R.R.Tolkien. Choć pracował nad przekładem już w latach 30. XX wieku, to nigdy nie opublikował efektów swojej pracy, ciągle będąc niezadowolonym z wyników. Jego badania zebrał i wydał teraz syn, Christopher Tolkien.


W takich większości przypadków autorka niniejszego tekstu ma spore zastrzeżenia i mieszane uczucia, biorąc do ręki coś, co zostało wydane bez zgody autora. Z jednej strony – cóż, trudno byłoby go zapytać o zgodę, skoro już nie żyje, z drugiej strony – jeśli napisał to w kwiecie wieku i mimo że mógł wydać, schował to do szuflady, to widocznie miał powód i powinno się uszanować jego wybór. Z „Beowulfem” tłumaczonym przez Tolkiena problem jest podobny. Czytelnik może czuć się nieswojo czytając coś, co de facto nie powinno ujrzeć światła dziennego i w sumie jedynie będzie mógł pocieszać się myślą, że J.R.R. Tolkien pracował nad tym całe życie i był bliżej lub dalej końca. Trudno orzec, czy ojciec chciał, by syn dokończył jego dzieła, aby kolejne pokolenia czytelników miały do wyboru jeszcze jeden przekład – zresztą świetnie napisany – „Beowulfa” czy też wolał, żeby jego praca nigdy się nie pojawiła.

Wiadomo za to, że Christopher Tolkien dołożył wszelkich starań, aby „Beowulf” ukazał się w jak najlepszej formie. A zatem w liczącej prawie 500 stron książce pojawia się i poemat – który do najdłuższych nie należy, to około 80 stron – i wykłady, które Tolkien wygłaszał przed studentami, i komentarz towarzyszący przekładowi – czyli kolejne zmiany w tłumaczeniu, które pojawiały się w ciągu długoletniej pracy nad utworem, i „Sellic Spell” będący własnym spojrzeniem na „Beowulf”. Wersja polska jest jeszcze dłuższa - wydawca postanowił umieścić zarówno tłumaczenie Tolkiena w przekładzie na polski, jak i w rodzimym dla autora języku. Był to doskonały pomysł, dzięki któremu czytelnicy będą mogli śledzić oba tłumaczenia, obserwować różnice pomiędzy nimi, jak i dostrzeże niuanse zmian prowadzonych przez Tolkiena. Niewątpliwie efekt jest zaskakujący.

Pozycja obowiązkowa dla każdego. Dla fanów Tolkiena to gratka - mogą bowiem zmierzyć się ze źródłem inspiracji, z którego autor tłumaczenia czerpał pisząc „Hobbita”. Miłośnicy fantastyki odnajdą tu kolejną wspaniałą heroiczną opowieść, zaś prawdziwi, jak i samozwańczy studenci literatury znajdą w opracowaniu Tolkiena rozrywkę na długie wieczory, studiując poemat.

Opinia także na: http://recenzjeksiazek.natemat.pl/166487,beowulf

Nieustraszeni wojownicy, potwory, przygody i średniowieczny klimat legend. Czego chcieć więcej?

„Beowulf” to średniowieczny poemat heroiczny, będący jednym z największych skarbów literatury staroangielskiej. Należy do najcenniejszych zabytków kultury wszelakiej – zwłaszcza, że pochodzi sprzed najazdu Wikingów – przypuszcza się, że w formie ustnej istniał już w VIII w.,...

Wej! Posłuchajcie mej opinii! Ja, czytelnik wytrwały, księgę tę przejrzał, nie całą, acz póki co wstęp i Beowulfa, który to na potrzeby testu został przez mię przeczytany. Dobra to opowieść o mężu walecznym, potwory gromiącym. Opowiada o potężnym, wiatr miłującym wojowniku Geatów, który wyrusza do królestwa Duńczyków co by z biesem zimnym i morderczym się zmierzyć. Warto opowieść tę poznać, choćby z powodu wieku jej zacnego, który to starożytne czasy pamięta. Poznać dzięki niej można dzieje ludów z wielu zim temu.
Nie ruszyłem zaś jeszcze komentarzu po Beowulfie ani Sellic Spell, ale już choćby samą opowieść o walecznym Gocie polecić mogę.

EDIT: Warto wspomnieć także o dwujęzyczności, Beowulf jest podany zarówno w angielskim jak i polskim języku, lewe strony to angielski, prawe to polski, przydatne dla studentów Anglistyki.

Wej! Posłuchajcie mej opinii! Ja, czytelnik wytrwały, księgę tę przejrzał, nie całą, acz póki co wstęp i Beowulfa, który to na potrzeby testu został przez mię przeczytany. Dobra to opowieść o mężu walecznym, potwory gromiącym. Opowiada o potężnym, wiatr miłującym wojowniku Geatów, który wyrusza do królestwa Duńczyków co by z biesem zimnym i morderczym się zmierzyć. Warto...