Dość nierówne opowiadania, jedne lepsze, drugie gorsze ale i tak polecam. Na pewno zachęciła mnie ta książka żeby sięgnąć po więcej tego autora.

Dość nierówne opowiadania, jedne lepsze, drugie gorsze ale i tak polecam. Na pewno zachęciła mnie ta książka żeby sięgnąć po więcej tego autora.

Zgadzam się ta książka ma dużo pokręconych momentów, chociaż niektóre opowiadania są naprawdę godne uwagi. Jednak niestety czasem zahacza o absurdy, które ciężko się czyta. Czasem ze względu na monotonnie.

Zgadzam się ta książka ma dużo pokręconych momentów, chociaż niektóre opowiadania są naprawdę godne uwagi. Jednak niestety czasem zahacza o absurdy, które ciężko się czyta. Czasem ze względu na monotonnie.

Ma lepsze i gorsze opowiadania

Ma lepsze i gorsze opowiadania

Niestety nie podobała mi się. W zasadzie to przerost formy nad treścią. Czyli warsztatowo całkiem dobra, ale fabuła tak pokręcona, że jedynie trzy opowiadania nadawały się do czytania. O facecie który walczył z Urzędem Skarbowym, o golemach i to o pociągu. To ostatnie momentami miało styl Grabińskiego, ale potem bełkot skutecznie przytłumił to wrażenie.

Niestety nie podobała mi się. W zasadzie to przerost formy nad treścią. Czyli warsztatowo całkiem dobra, ale fabuła tak pokręcona, że jedynie trzy opowiadania nadawały się do czytania. O facecie który walczył z Urzędem Skarbowym, o golemach i to o pociągu. To ostatnie momentami miało styl Grabińskiego, ale potem bełkot skutecznie przytłumił to wrażenie.

Mam problem z oceną, książkę czytałam dwa miesiące temu i wiem, że wtedy mi się podobała. Ale o ile pamiętam treść tytułowego opowiadania, to ciężko mi przypomnieć sobie coś z innych.

Mam problem z oceną, książkę czytałam dwa miesiące temu i wiem, że wtedy mi się podobała. Ale o ile pamiętam treść tytułowego opowiadania, to ciężko mi przypomnieć sobie coś z innych.

Wychowałem się na serii "Felix, Net i Nika" i "Obywatel..." stanowi dobre wejście w dorosłą ofertę książkową Kosika. Nie mogę powiedzieć żeby wszystkie opowiadania mi się spowodowały, ale jest to raczej spowodowane różnorodnością tematów niż niedociągnięciami ze strony autora. Każdy czytelnik jest inny i zapewne każdemu spodobają się inne pozycje

Wychowałem się na serii "Felix, Net i Nika" i "Obywatel..." stanowi dobre wejście w dorosłą ofertę książkową Kosika. Nie mogę powiedzieć żeby wszystkie opowiadania mi się spowodowały, ale jest to raczej spowodowane różnorodnością tematów niż niedociągnięciami ze strony autora. Każdy czytelnik jest inny i zapewne każdemu spodobają się inne pozycje

Właściwie każdy zbiór opowiadań, jaki czytam, jest strasznie nierówny - pośród marnych opowiadań, poprzez te całkiem zjadliwe, zdarzają się rzadkie perełki.

O opowiadaniach w 'Obywatelu...' tego powiedzieć nie mogę. Jeśli spodoba wam się już pierwszy rozdział, to możecie być pewni, że reszta będzie tak samo dobra lub nawet lepsza. W zbiorze Kosika nie ma źle napisanych historii, są tylko takie, które się zbyt szybko kończą - czasem chcielibyśmy, żeby temat został poszerzony lub mamy poczucie pewnego niedosytu.

Zaskakujące jest, jak łatwo autor potrafi z tematów typowo socjologicznych przeskoczyć na dobrą fantastykę, kończąc na ciekawym, humorystycznym i nieco kuriozalnym spojrzeniu na pewne tematy (tutaj piję głównie do opowiadania 'Czy ktoś tu widział Boga').

'Obywatela...' czytam już drugi raz i, nawet mimo znajomości zakończenia większości opowiadań, lektura była dla mnie interesująca. Bardzo polecam tę książkę :D.

Właściwie każdy zbiór opowiadań, jaki czytam, jest strasznie nierówny - pośród marnych opowiadań, poprzez te całkiem zjadliwe, zdarzają się rzadkie perełki.

O opowiadaniach w 'Obywatelu...' tego powiedzieć nie mogę. Jeśli spodoba wam się już pierwszy rozdział, to możecie być pewni, że reszta będzie tak samo dobra lub nawet lepsza. W zbiorze Kosika nie ma źle napisanych...

Zbiór opowiadań publikowanych w „Nowej Fantastyce” i magazynie „Science Fiction, Fantasy & Horror”. Każde z nich jest inne. Są, oczywiście, lepsze i gorsze, ale mają jedną cechę wspólną - coś intrygującego lub zaskakującego. Tytułowe, opisuje obywatela znużonego użeraniem się z biurokracją, który nieopatrznie chciał w naszym kraju prowadzić własną działalność gospodarczą. Okazało się, że ma na nią coraz mniej czasu, ponieważ większość musi poświęcać na wypełnianie formularzy oraz korespondencję z rozmaitymi instytucjami. Postanowił zatem zawiesić działalność. Czy mu się udało? Polecam sprawdzenie w książce. Podsumowując może nie genialny, ale z pewnością porządny kawałek literatury fantastycznej. A przede wszystkim różnorodny.

Zbiór opowiadań publikowanych w „Nowej Fantastyce” i magazynie „Science Fiction, Fantasy & Horror”. Każde z nich jest inne. Są, oczywiście, lepsze i gorsze, ale mają jedną cechę wspólną - coś intrygującego lub zaskakującego. Tytułowe, opisuje obywatela znużonego użeraniem się z biurokracją, który nieopatrznie chciał w naszym kraju prowadzić własną działalność gospodarczą....

W zbiorze tym przeważają utwory słabe, pisane prostym językiem, pełne banalnych postaci. Są to raczej początki Kosika. Natomiast nie brakuje tu tego, za co autora cenię najbardziej a mianowicie, że potrafi z mojej wyobraźni wycisnąć ostatnie soki. W mojej ocenie sześć gwiazdek jak najbardziej zasłużone.

W zbiorze tym przeważają utwory słabe, pisane prostym językiem, pełne banalnych postaci. Są to raczej początki Kosika. Natomiast nie brakuje tu tego, za co autora cenię najbardziej a mianowicie, że potrafi z mojej wyobraźni wycisnąć ostatnie soki. W mojej ocenie sześć gwiazdek jak najbardziej zasłużone.

Zbiór opowiadań R.Kosika okazał się nierówny i to dość mocno.
Zaobserwowałem to już w czasie czytania pierwszego z nich (w sumie tytułowego) "Obywatel, który się zawiesił" - prawde mówiąc przecierałem oczy ze zdziwienia...To jest ten sam Kosik od Verticala i Kameleona - pytałem sam siebie? Cóż to na pewno jakiś jednorazowy niewypał.
Czytamy dalej.
Następnych trzech opowiadań nie dokończyłem, bo nie dałem rady. Zerknąłem wtedy na opinie w LC i podobno pod koniec miało być lepiej...więc, czytamy dalej.
"Coś, czego nigdy nie pamiętamy" nawet było w porządku, następną "Ohydę" znowu sobie podarowałem po 10 stronach i nareszcie zaczęło być naprawdę lepiej.
"Pokoje przechodnie" - bardzo krótkie opowiadanie, ale z ciekawą koncepcją. "Szczelina" to już bardzo interesujący kawałek prozy. Trochę w nim zagadek, analiz na pograniczu czasu i przestrzeni, no i nareszcie coś się działo - jedno z najlepszych z tomu. Podobał mi się również temat "Czy ktoś tu widział Boga", w której autor kreśli ciekawą wizję życia po śmieci.
"Wyprawa szaleńców" to wg. mnie najlepsza część tego zbioru, ale muszę przyznać, że przede wszystkim dlatego, że jego historia jest osadzona w świecie Verticala, który wywarł na mnie kiedyś piorunujące wrażenie. Świetne zakończenie w samym opowiadaniu, no i całego tomu, który jako całość ciężko nazwać szczególnie udanym.

Zbiór opowiadań R.Kosika okazał się nierówny i to dość mocno.
Zaobserwowałem to już w czasie czytania pierwszego z nich (w sumie tytułowego) "Obywatel, który się zawiesił" - prawde mówiąc przecierałem oczy ze zdziwienia...To jest ten sam Kosik od Verticala i Kameleona - pytałem sam siebie? Cóż to na pewno jakiś jednorazowy niewypał.
Czytamy dalej.
Następnych trzech...