"Amelia i Kuba. Mgliste podejrzenia" przenosi czytelników w pełną tajemnic przygodę. Gęsta mgła otacza mieszkańców Zamku, a dzieci śledzą dziwne poczynania nowego mieszkańca - rzeźbiarza - i dzieło, nad którym pracuje...

Cudownie było po raz kolejny przenieść się do świata tych bohaterów, których darzę ogromną sympatią. Tym razem książka jest przesiąknięta atmosferą nieco niepokojącego klimatu. Mglista pogoda, krakanie kruka, dziwne zdarzenia i podejrzenia, które dodatkowo pogłębiają intrygujący klimat. Troszkę mi tu się tu nawet na myśl przewinął skojarzeniowo serial "Gęsia skórka", jeśli chodzi o narastające napięcie, aż do finału, który przyjemnie je rozładowuje i daje satysfakcjonujące odpowiedzi - puenta tu jest cudowna :)

Podobały mi się tu nawiązania do czeskiej legendy o golemie i zabawa tą konwencją. Autor świetnie się odnajduje w łączeniu światów z różnych podań czy opowieści i wykorzystywania ich do ubarwienia swojej opowieści.

Świetnym wnioskiem płynącym z tej historii jest to, jak często siła sugestii potrafi oddziaływać na wyobraźnie i pobudzać wysnuwanie daleko idących wniosków. Okazuje się jednak, ze odpowiednie "zbadanie" tematu, zagłębienie się i odkrycie prawdy to najlepsza recepta nie oswojenie lęku.

Ten tom był póki co najkrótszym z serii i aż żałowałam, że ta opowieść skończyła się tak szybko - zwłaszcza, że to póki co najnowszy tom i nie wiadomo, kiedy ponownie będzie można spotkać się z Amelią i Kubą. Bawiłam się doskonale z tą zagadkową i humorystyczną historią i z pewnością będę wypatrywać kolejnych części. Serdecznie polecam ten tom, jak i ogólnie całą serię! :)

"Amelia i Kuba. Mgliste podejrzenia" przenosi czytelników w pełną tajemnic przygodę. Gęsta mgła otacza mieszkańców Zamku, a dzieci śledzą dziwne poczynania nowego mieszkańca - rzeźbiarza - i dzieło, nad którym pracuje...

Cudownie było po raz kolejny przenieść się do świata tych bohaterów, których darzę ogromną sympatią. Tym razem książka jest przesiąknięta atmosferą nieco...

Amelia i Kuba ponownie wkraczają do akcji! Fani serii mają powód do radości - niedawno swoją premierę świętował kolejny tom przygód tej niezwykle charyzmatycznej paczki przyjaciół.

Mądre i dowcipne przygodówki z elementami detektywistycznymi kierowane są do dzieci po 6 roku życia. Przypomnę, że Amelia i Kuba to przyjaciele z jednej klasy. Amelia ma niewiarygodnie inteligentnego brata Alberta z zespołem Aspergera, a Kuba młodszą, bardzo błyskotliwą siostrę. Jeśli myślicie sobie, że razem tworzą wyjątkowy zespół, to macie rację.

W najnowszej części bohaterowie podejmują niełatwe wyzwanie i stawiają czoła mrocznym wydarzeniom. Dziwne zachowanie nowego sąsiada stanie się źródłem silnego niepokoju i przyczyną tropienia sensacyjnego spisku.

Gdy świat wokół tonie we mgle, najbliższa rzeczywistość nabiera innych kształtów. Kiedy dodatkowo na osiedle wprowadza się podejrzany typek, a Amelia czyta horror o golemie (ożywionym glinianym potworze),wyobraźnia dzieci zaczyna pracować na najwyższych obrotach. Dziwna furgonetka nowego lokatora z tajemniczą zawartością sprawia, że bohaterowie tworzą przerażające scenariusze i dochodzą do absurdalnych wniosków.

Mrożącą krew w żyłach hipotezę podsyca fakt zaginionej sąsiadki i jej kota. Czyżby Pan Dłubacz, nowy sąsiad, chciał ożywić golema?

Jestem pewna, że nie odłożycie książki, zanim nie rozwikłacie zagadki. Podpowiem Wam, że współpraca, spryt i zaradność dzieci znajdą w konsekwencji racjonalne wyjaśnienie.

Najnowszy tom serii, zresztą jak poprzednie, brawurowo łączy poczucie humoru i ciekawą fabułę. Obnażając mechanizm tworzenia plotki, skłania do refleksji, pokazuje, jak działa powtarzanie sensacyjnych wieści i jak szybko rozpowszechniają się nieprawdziwe informacje. To dobry przykład, by uczyć najmłodszych, jak radzić sobie z niezrozumiałymi sytuacjami i szukać rzetelnego źródła informacji.

Ogromnie podoba mi się ta seria i polecam ją do wspólnego czytania całym rodzinom. To literatura, która daje radość czytania, moc wrażeń, emocji, dobrego humoru.

Amelia i Kuba ponownie wkraczają do akcji! Fani serii mają powód do radości - niedawno swoją premierę świętował kolejny tom przygód tej niezwykle charyzmatycznej paczki przyjaciół.

Mądre i dowcipne przygodówki z elementami detektywistycznymi kierowane są do dzieci po 6 roku życia. Przypomnę, że Amelia i Kuba to przyjaciele z jednej klasy. Amelia ma niewiarygodnie...

Książka jest dedykowana dzieciom w wieku podobnym do bohaterów czyli 6-12 lat. Mimo, że jest to literatura dziecięca, dorosły czytelnik też może się przy niej świetnie bawić, co dla mnie jako rodzica jest ważne. Ta historia nie tylko bawi i wciąga w przygody bohaterów, ale też uczy- dlaczego warto uczyć się obcego języka? Czy warto dać się ponieść wyobraźni i wymyślać spiski czy może lepiej zastanowić się, dlaczego coś mogło się wydarzyć? W prosty (dla dorosłych) ale nie zbyt dziecinny sposób te kwestie zostają poruszone i wyjaśnione. Całość opatrzona jest wpadającymi w oko a jednocześnie prostymi ilustracjami. Jeśli czyta ją dorosły jest błyskawiczna w odbiorze, choć myślę że dzieci przy jej lekturze, także nie będą chciały czytać po trochu 😊
Mam nadzieję za kilka lat, jak syn podrośnie, sięgnąć z nim po tą serię i dzięki temu poznać ją w całości. Czy polecam? Jak najbardziej! To dobra książka do czytania z dziećmi, która rozbawi każdego, choć pewnie w różnych momentach 😁

Książka jest dedykowana dzieciom w wieku podobnym do bohaterów czyli 6-12 lat. Mimo, że jest to literatura dziecięca, dorosły czytelnik też może się przy niej świetnie bawić, co dla mnie jako rodzica jest ważne. Ta historia nie tylko bawi i wciąga w przygody bohaterów, ale też uczy- dlaczego warto uczyć się obcego języka? Czy warto dać się ponieść wyobraźni i wymyślać...

Nowi sąsiedzi zawsze wzbudzają wiele zainteresowania, szczególnie wtedy, kiedy są dość tajemniczymi osobami, które cenią swoją prywatność i nie chcą integrować się z innymi mieszkańcami.
Nad nowym osiedlem pojawiła się mgła, przez którą nic nie widać, tajemniczym przypadkiem zaczynają ginąć ludzie i zwierzęta, a grupka przyjaciół podejrzewa, że wpływ na to miał nowy sąsiad. Dzieciaki postanawiają przeprowadzić śledztwo i sprawdzić, co kryje mieszkanie Pana Dłubacza.
Mgła to zjawisko, które sprawia, że dużo ludzi ma gęsią skórkę, tak jak wtedy, kiedy panuje ciemność, często coś wyłania się z niej powoli i przybiera dziwne kształty, które nie raz potrafią nas przerazić. Pomimo tego, że jesteśmy pewni, że potwory nie istnieją, stojąc samemu w gęstej mgle i widząc coś dziwnego, potrafimy zmienić zdanie. Dzieci, szczególnie te z bujną wyobraźnią, mogą naprawdę wymyślić ciekawe historie, co taka mgła może skrywać i potem w to wszystko uwierzyć.
Bohaterowie tej książki robili wszystko, żeby odwlec moment nauki na sprawdzian z języka angielskiego i pomyśleli, że to ich obowiązek sprawdzić, dlaczego akurat teraz giną ludzie, kiedy pojawił się nowy sąsiad, mają też swoją teorię, że próbuje on ulepić żywego olbrzyma z gliny. Brzmi to bardzo ciekawie i zabawnie, ale kiedy dzieciaki zostały same, jedno we mgle, a drugie w ciemności to im na pewno do śmiechu nie było.
Książka pokazuje, jak mylne możemy mieć o kimś zdanie na podstawie tylko kilku szczątkowych informacji, ważne jest to, żeby kogoś dobrze poznać i dopiero można wyrobić sobie opinie o tej osobie. Plotki bardzo łatwo idą w świat, gorzej potem fałszywą informację sprostować, więc czasami warto zamknąć buzię i nic nie mówić, bo potem ciężko to odkręcić, a fałszywymi oskarżeniami łatwo komuś narobić kłopotów.
Mam nadzieję, że to nie koniec i Amelia oraz Kuba jeszcze powrócą do nas ze swoimi fantastycznymi przygodami, ponieważ na pewno będę za nimi tęsknić, te dzieciaki potrafią rozbawić do łez.

Nowi sąsiedzi zawsze wzbudzają wiele zainteresowania, szczególnie wtedy, kiedy są dość tajemniczymi osobami, które cenią swoją prywatność i nie chcą integrować się z innymi mieszkańcami.
Nad nowym osiedlem pojawiła się mgła, przez którą nic nie widać, tajemniczym przypadkiem zaczynają ginąć ludzie i zwierzęta, a grupka przyjaciół podejrzewa, że wpływ na to miał nowy sąsiad....

Amelia i Kuba to seria książek Rafała Kosika skierowana do czytelników w wieku 6-12 lat. Liczy sobie już 8 tomów, które cieszą się sporą popularnością. Co dziwne, mnie i Wojtka jakoś ta znajomość ominęła. Pewnie dlatego, że nieco wcześniej wpadł już w świat Felixa, Neta i Niki i to ich przygody go pochłaniały, gdy pojawiali się bohaterowie serii dla młodszych odbiorców. Ale, jak to mówią, co się odwlecze... i przy okazji premiery 8. tomu to ja zawieram znajomość z dzieciakami.

Zdążyłam już się zorientować, że poszczególne tomy serii mają różną objętość, a ósmy należy raczej do tych mniejszych (co może być zachęcające w przypadku czytelników zaczynających swoją przygodę z samodzielną lekturą). Można je czytać niezależnie od siebie (o czym sama się przekonałam),a każdy tom obraca się wokół jakiegoś interesującego zagadnienia - jak konsumpcjonizm, empatia, radzenie sobie w nowym środowisku, bezpieczeństwo w sieci, ochrona przyrody, ratowanie bezdomnych zwierząt itp. Tym razem cała historia dotyczy podejrzeń i plotki, która potrafi urosnąć do sensacyjnych rozmiarów.

Właściwie od razu polubiłam małych bohaterów książki - ciekawskich, rezolutnych i pomysłowych, a także lekkość, z jaką autor prowadzi narrację. Ta książka niemal czyta się sama. Jednocześnie intryga jest na tyle wciągająca, by zachęcić odbiorców do lektury, i choć dotyka spraw istotnych, nie ma w niej odrzucającego dydaktyzmu.

Kosik prowadzi czytelnika ku konkretnym wnioskom, pokazując, jak niebezpieczna może być plotka, której nie sposób kontrolować, a powtarzane domysły często bywają krzywdzące i przede wszystkim oderwane od rzeczywistości. Zachęca też do porzucania teorii spiskowych i szukania najbardziej prawdopodobnych rozwiązań. Jednak opowieść nie jest moralitetem, historia jedynie skłania do wyciągania własnych wniosków, bez wtłaczania ich do młodych głów na siłę. Zdecydowanie można dobrze bawić się w czasie lektury, a jednocześnie poddać refleksji po jej zakończeniu.

A zabawa jest przednia dzięki umiejętności autora do kreowania sympatycznych bohaterów oraz prowadzenia wciągającej akcji. I okraszania wszystkiego sporą dawką humoru - takiego, który jest zrozumiały dla najmłodszych, ale udzieli się też rodzicom. Myślę, że jeśli przeczytacie tę książkę, już nie dacie kolejnych dzieciakom do samodzielnego czytania, tylko uczynicie z serii lekturę na wspólnie spędzany czas.

Mnie nie pozostaje nic innego, jak czytać kolejne tomy, a was zachęcam do szukania w powieści śladów czeskiej i warszawskiej Pragi, sprawdzenia, co kombinuje podejrzany sąsiad i jakie plany w związku z nim mają młodzi bohaterowie. Nie zawiedziecie się.

Amelia i Kuba to seria książek Rafała Kosika skierowana do czytelników w wieku 6-12 lat. Liczy sobie już 8 tomów, które cieszą się sporą popularnością. Co dziwne, mnie i Wojtka jakoś ta znajomość ominęła. Pewnie dlatego, że nieco wcześniej wpadł już w świat Felixa, Neta i Niki i to ich przygody go pochłaniały, gdy pojawiali się bohaterowie serii dla młodszych odbiorców....

Od jakiegoś czasu szukałam książek dla starszych dzieci,które są nieco dłuższe treściowo,a bohaterami są fajne dzieciaki mające zwariowane przygody,przy ktorych nie mozna sie nudzić. I uwaga! Znalazłam!

Seria o Amelii i Kubie to książki przeznaczone na wiek 6-12 lat. Są mądre,zabawne,dowcipne,a dialogi rozśmieszą nawet dorosłych.
W części "Mgliste podejrzenia" Amelia,Kuba,Mi i Albert obserwują nowego sąsiada, który wydaje im się podejrzany...Dzieci próbują odkryć jego mroczne sekrety. Do tego Amelia czyta książkę o golemie,nad miastem swoje macki rozpostarła gęsta mgła,a sąsiadce ginie kot o jakże uroczym imieniu: Gomułka. Co tak naprawdę dzieje się w bloku? Czy dzieci odkryją mroczne zagadki czy zwycięży strach?

Ależ to się fajnie czyta! Treść przeznaczona jest dla dzieci,jednak dorosły będzie się tu zaśmiewał nie raz. Bohaterowie są niezwykle sumpatyczni i pomysłowi, bardzo inteligentni jak na swój wiek i prowadzą rozmowy,z których wyciągają ciekawe wnioski 🤭 To taka książka,w której oprócz humoru odnajdziemy też lekki dreszczyk grozy,trochę horroru i gęstej atmosfery (nie tylko przez mgłę!). Wszystko jednak utrzymane w takim tonie by nie wystraszyć,a zaciekawić młodego czytelnika,dać do myślenia czy zastanowienia nad tym jak powstaje plotka,jak szukać informacji,jak oswajać strachy i czy faktycznie zawsze jest się czego bać. Trudniejsze słowa są tłumaczone w humorystyczny sposób, np.popiersie to taka rzeźba człowieka, tylko od pępka w górę.

Wyborny humor,ciekawe przesłanie i szalone dzieciaki, czego chcieć więcej? Książki mają twarde oprawy,a przygody Kuby i Amelii zapewnią Wam rozrywkę na wiele wieczorów. Co ważne,zakończone są morałem,więc młody czytelnik nie tylko będzie dobrze bawił,ale może także wziąć z książki lekcję dla siebie.

Pst.czasami bohaterowie nie przebierają w słowach i pojawiają się powiedzonka,które dzieci załapią w moment. Żeby nie było,że nie ostrzegałam!

Od jakiegoś czasu szukałam książek dla starszych dzieci,które są nieco dłuższe treściowo,a bohaterami są fajne dzieciaki mające zwariowane przygody,przy ktorych nie mozna sie nudzić. I uwaga! Znalazłam!

Seria o Amelii i Kubie to książki przeznaczone na wiek 6-12 lat. Są mądre,zabawne,dowcipne,a dialogi rozśmieszą nawet dorosłych.
W części "Mgliste podejrzenia"...

Amelia i Kuba to dwójka przyjaciół ze szkoły i z jednego osiedla. Amelia ma jeszcze brata, Alberta, a Kuba - siostrę, Mi. To czwórka błyskotliwych dzieciaków, z których każde jest inne. Amelia to raczej spokojna dziewczyna, która z rezerwą podchodzi do sensacyjnych wiadomości. Jej rówieśnik, Kuba, również wydaje się opanowany, ale czasami górę bierze jego ciekawość, miewa też różne wątpliwości i niepewności. Albert natomiast jest chłopcem z zespołem Aspergera, szalenie inteligentnym i racjonalnym. Jego całkowitym przeciwieństwem jest Mi, dziewczynka, która najbardziej na świecie chciałaby mieć psa, ale niestety ma alergię. Zwariowana, zadziorna, z ciętym językiem.

Taki miks bohaterów to gwarancja szalonych przygód, ale też takich, z których każdy weźmie coś dla siebie. A najnowszy tom z tej serii, „Amelia i Kuba. Mgliste podejrzenia”, to już niemal sensacja i horror w jednym. Na szczęście wszystko ma swoje racjonalne wyjaśnienia.

Gdy osiedle bohaterów spowija gęsta mgła, a do budynku wprowadza się podejrzany Pan Dłubacz, na dodatek w garażu pęka rura, a kotka sąsiadki zaginie, to czwórka bohaterów już wie, że za tymi wypadkami nie może stać przypadek. Biorą sprawy w swoje ręce i próbują prześwietlić tajemniczego sąsiada i jeszcze bardziej tajemnicze ślady, które po sobie zostawia.

Nic więcej z fabuły nie zdradzę, bo odkrywanie kolejnych wskazówek podczas lektury, daje niebywałą przyjemność. A oprócz tego, że wspólnie z bohaterami będziesz rozwiązywać pewną zagadkę, to dostaniesz też ciekawą refleksję. Otóż zawsze warto sprawdzać to, co wzbudza Twoje wątpliwości. Warto zadawać pytania, weryfikować, szukać rozwiązań. To z pewnością da lepsze rezultaty niż rozsiewanie plotek i nakręcanie sensacji.

„Amelia i Kuba” to seria, która z każdym tytułem wzbudza we mnie radość i ciekawość. Są tu bowiem bohaterowie bliscy młodym czytelnikom, młodzieńcze rozterki, ważne pytania. I zawsze sporo się dzieje. Jest dynamicznie i wesoło. No i to książki o relacjach, przyjaźniach, zauroczeniach, stosunkach w rodzinie. A więc znajdziesz tu wszystko, co powinna mieć wciągająca seria dla niedorosłych czytelników.

Czytaj na zdrowie!

Amelia i Kuba to dwójka przyjaciół ze szkoły i z jednego osiedla. Amelia ma jeszcze brata, Alberta, a Kuba - siostrę, Mi. To czwórka błyskotliwych dzieciaków, z których każde jest inne. Amelia to raczej spokojna dziewczyna, która z rezerwą podchodzi do sensacyjnych wiadomości. Jej rówieśnik, Kuba, również wydaje się opanowany, ale czasami górę bierze jego ciekawość, miewa...

Przygodowe książki Rafała Kosika to przede wszystkim wejście w świat młodego człowieka i spojrzenie jego oczami na otaczającą rzeczywistość. Publikacje autora są intrygujące, humorystyczne, dające do myślenia, posiadające morał.

Każdy tom z cyklu ma osobną, ciekawą, angażującą czytelnika fabułę. Opowiadania zachęcają młodych czytelników do dalszego śledzenia losu bohaterów i pobudzają wyobraźnię.

Autor bardzo starannie stworzył charaktery głównych postaci; Ich różnorodność i wyrazistość wpływa na całokształt opowiadań. Podążając za bohaterami czytelnik wyciąga ważne, życiowe lekcje, mogąc również utożsamiać się z ich przygodami.

W książce nie brakuje również ilustracji. Pojawiające się co kilka stron, czarno białe grafiki, w sposób humorystyczny odzwierciedlają treść. Przede wszystkim są dobrze dopasowane i nie nachalne. Wszak mamy do czynienia z książką dla starszego czytelnika!

Na co warto zwrócić uwagę wybierając książkę „Amelia i Kuba”? Autor kładzie duży nacisk na wartości takie jak: przyjaźń, empatia, odwaga. Ponadto używa prostego i zrozumiałego języka, dopasowanego do poziomu czytelnika. Nader wszystko najbardziej podoba nam się, że przygody małych bohaterów pozwalają czytelnikowi wykorzystywać swoją wyobraźnię, co pomaga w samodzielnym wyciąganiu wniosków z każdej opowieści.
Polecamy bardzo!

Przygodowe książki Rafała Kosika to przede wszystkim wejście w świat młodego człowieka i spojrzenie jego oczami na otaczającą rzeczywistość. Publikacje autora są intrygujące, humorystyczne, dające do myślenia, posiadające morał.

Każdy tom z cyklu ma osobną, ciekawą, angażującą czytelnika fabułę. Opowiadania zachęcają młodych czytelników do dalszego śledzenia losu bohaterów...

Rafał Kosik, jako baczny obserwator dziecięcego świata, kolejny raz oddaje w ręce czytelników zabawną opowieść o przygodach rodzeństwa Alberta i Amelii oraz Kuby i Mi. Ósmy tom serii nosi tytuł „Amelia i Kuba. Mgliste podejrzenia”.
Dzieci zostają zaangażowane w rozwiązywanie zagadki tajemniczego sąsiada. Mężczyzna z dredami całkiem niedawno wprowadził się do ich apartamentowca. Kuba zauważa, że wnosi do swojego mieszkania worki z dziwną zawartością. Koniecznie musi to sprawdzić, najlepiej z pomocą przyjaciół i Mi. Niestety gęsta mgła wisząca za oknem wcale nie ułatwia im zadania. Mi jak zawsze pierwsza wkracza do akcji. Amelia pod wpływem książki o Golemie zaczyna nieco panikować, jedynie Albert stara się racjonalnie podejść do tej kwestii. Postanawia wykorzystać swój najnowszy wynalazek. Teraz trzeba tylko umiejętnie połączyć fakty i wszystko się wyjaśni. Ale zaraz. Kim jest tajemnicza postać w mieszkaniu nowego lokatora?

Co dzieci odkryją u sąsiada? Dlaczego rzeczy nie zawsze są takie, jakimi się wydają?

Podczas czytania zastanawiałam się na czym polega urok publikacji Rafała Kosika. Otóż obraz dzieciństwa pokazany w książce jest kuszący, wypełniony przygodami, grą pomyłek. Bohaterowie są bliscy dzieciom w wieku szkolnym – ciekawi świata, pomysłowi, dalecy od doskonałości. Uczą się na własnych błędach, a kiedy grunt pali im się pod nogami, zawsze mogą zwrócić się po pomoc do dorosłych. Rodzeństwo poznaje otoczenie poprzez testowanie różnych możliwości, a ich poczynania (śledzenie nowego sąsiada, tropienie kuny, konstruowanie noktowizora przy pomocy suszarki do włosów) urastają do rangi znaczących wydarzeń. Autor podkreśla jak ważna jest współpraca, przyjaźń, rodzina. Poprzez perypetie bohaterów młodzi czytelnicy zaczynają rozumieć dlaczego niektórych rzeczy nie można albo nie wypada robić. Przekonują się czym jest racjonalne podejście do rzeczywistości.
Dorośli obserwując dziecięcy świat i śledząc poczynania głównych bohaterów sami powracają do obrazów z dzieciństwa, kiedy najlepsze pomysły na nudę rodziły się na osiedlowym trzepaku.
Zachętą do lektury może być stosunkowo niewielka objętość książki i sposób prowadzenia akcji, w której cały czas coś się dzieje. W dodatku wszędzie przemycane są uniwersalne prawdy wysnute na bazie cennych doświadczeń. Świat należy tutaj do dzieci.

Rafał Kosik, jako baczny obserwator dziecięcego świata, kolejny raz oddaje w ręce czytelników zabawną opowieść o przygodach rodzeństwa Alberta i Amelii oraz Kuby i Mi. Ósmy tom serii nosi tytuł „Amelia i Kuba. Mgliste podejrzenia”.
Dzieci zostają zaangażowane w rozwiązywanie zagadki tajemniczego sąsiada. Mężczyzna z dredami całkiem niedawno wprowadził się do ich...

Najnowsza część z serii o Amelii i Kubie (oraz ich rodzeństwie — przemądrzałej i lubiącej, gdy co ś się dzieje Mi oraz Albercie, który jest w spektrum autyzmu). Książkę można czytać bez znajomości poprzednich tomów. Tym razem Kosik zabiera nas do bloku, zwanego zamkiem, do którego wprowadza się nowy sąsiad — rzeźbiarz. Dla dzieci jest on albo mordercą (przewozi duże worki),albo twórcą golema. Książkę wyróżnia zabawny język, który jest puszczeniem oka dla dorosłego czytelnika, ale też nauką nowych słów, bo które dziecko mówi dziś: „huncwot”, myli „prezbiterium” z „prosektorium” i zastanawia się kogo „dunder świśnie”? Oczywiście każde słowo ma przypis z wyjaśnieniem — równie zabawnym.
Słuchaliśmy z Legimi.

Najnowsza część z serii o Amelii i Kubie (oraz ich rodzeństwie — przemądrzałej i lubiącej, gdy co ś się dzieje Mi oraz Albercie, który jest w spektrum autyzmu). Książkę można czytać bez znajomości poprzednich tomów. Tym razem Kosik zabiera nas do bloku, zwanego zamkiem, do którego wprowadza się nowy sąsiad — rzeźbiarz. Dla dzieci jest on albo mordercą (przewozi duże worki),...