Utarte schematy, oklepana fabuła. Autor chciał koniecznie złapać wszystkie sroki za ogon i pokazać całe spektrum Night City, co wyszło średnio. Można sprawdzić jeśli ktoś nie ma dosyć po raz kolejny przeżywać tych samych przygód co w grze, a jeśli ktoś tego świata nie zna to ta książka równie dobrze może go do niego zachęcić co odepchnąć.

Utarte schematy, oklepana fabuła. Autor chciał koniecznie złapać wszystkie sroki za ogon i pokazać całe spektrum Night City, co wyszło średnio. Można sprawdzić jeśli ktoś nie ma dosyć po raz kolejny przeżywać tych samych przygód co w grze, a jeśli ktoś tego świata nie zna to ta książka równie dobrze może go do niego zachęcić co odepchnąć.

Duzo postaci, ciężko sie zorientować, długie wprowadzenie oraz trzeba znac świat, mimo wszystko ciekawa i wciągająca, stawia na tajemniczość, wprowadza wiele wątków, niektóre konczy inne nie. Jak dla mnie bardzo dobra książka tymbardziej ze lubie świat cyberpunka.

Duzo postaci, ciężko sie zorientować, długie wprowadzenie oraz trzeba znac świat, mimo wszystko ciekawa i wciągająca, stawia na tajemniczość, wprowadza wiele wątków, niektóre konczy inne nie. Jak dla mnie bardzo dobra książka tymbardziej ze lubie świat cyberpunka.

Książka mnie wciągnęła, ale mimo wszystko mam z nią parę problemów. Jak dla mnie było za dużo postaci - jedna postać się okazała być po prostu zapchajdziurą (gdyby wyciąć ją z książki, fabuła by w ogóle na tym nie ucierpiała) i problem mi sprawiało zapamiętanie kim są postacie, które się w tej książce pojawiały rzadziej - przez to, że w fabule jest duży nacisk na tajemniczość, nie pomagało mi to. Pod koniec książki akcja się zaczyna rozwijać bardzo szybko - jeden fragment czytałam parę razy, bo tyle się tam działo, że nie do końca potrafiłam zrozumieć co. Jest wiele przeplatających się wątków, i myślę, że musiałabym książkę przeczytać jeszcze raz, żeby ją lepiej zrozumieć. No i trzeba znać uniwersum, książka nie tłumaczy pojęć, nie jest to pozycja dla osób, które dopiero swoją przygodę z cyberpunkiem zaczynają.
Ale wciąż książkę bardzo polecam - tajemnice sprawiały, że szybko mi się ją czytało z dużej ciekawości. Podoba mi się język, którym jest napisana. Myślę, że autor idealnie oddał klimat cyberpunku. Aż mam ochotę znowu odpalić grę. :)

Książka mnie wciągnęła, ale mimo wszystko mam z nią parę problemów. Jak dla mnie było za dużo postaci - jedna postać się okazała być po prostu zapchajdziurą (gdyby wyciąć ją z książki, fabuła by w ogóle na tym nie ucierpiała) i problem mi sprawiało zapamiętanie kim są postacie, które się w tej książce pojawiały rzadziej - przez to, że w fabule jest duży nacisk na...

Dokładnie tego się spodziewałem. Zupełnie jakbym czytał komiks lub oglądał serial z tego uniwersum :)

Dokładnie tego się spodziewałem. Zupełnie jakbym czytał komiks lub oglądał serial z tego uniwersum :)

Książka mocno nierówna. Warstwa fabularna to chaos- skaczemy od wątku do wątku, niejednokrotnie powtarzane są te same motywy czy dywagacje bohaterów. SPOILER Fabuła krąży wokół Gangu z Przypadku i tajemniczego Kontenera, który ukradli na zlecenie jednego z fixerów z Night City. Przez większość książki miałem wrażenie, że to ów Kontener stanowi główną oś napędową historii i w końcu poznam jego zawartość. Otóż nic bardziej mylnego.
Postaci są w większości dobrze nakreślone, a ich motywacje w miarę jasne. Klimat cyberpunka oddany dobrze, chociaż dla niezaznajomionych z nomenklaturą gatunku czy grą od CDPR lub serialem Netflixa wiele rzeczy może być niejasnych. Autor najwyraźniej wyszedł z założenia, że każdy wie czym jest Maelstrom, fixer, LOD, cyberprzestrzeń, etc.
Finalnie bawiłem się całkiem nieźle, choć momentami czytałem z frustracją (głównie chaotyczne wtrącanie i krótkie akapity). Raczej dla fanów uniwersum Cyberpunk 2077.

Książka mocno nierówna. Warstwa fabularna to chaos- skaczemy od wątku do wątku, niejednokrotnie powtarzane są te same motywy czy dywagacje bohaterów. SPOILER Fabuła krąży wokół Gangu z Przypadku i tajemniczego Kontenera, który ukradli na zlecenie jednego z fixerów z Night City. Przez większość książki miałem wrażenie, że to ów Kontener stanowi główną oś napędową historii i...

Uniwersum Cyberpunka 2077 zapoczątkowane wydaną pod koniec 2020 roku przez CD Projekt, grą stale się rozwija i rozszerza. Systematycznie wydawane są komiksy, niedawno ukazał się dodatek do podstawowej wersji gry, a teraz światło dzienne ujrzała pierwsza powieść osadzona we wspomnianym uniwersum. Co więcej jej autorem jest Polak, Rafał Kosik, czyli twórca, którego polskim fanom fantastyki nie trzeba przedstawiać.

“Bez przypadku” (bo taki tytuł nosi wspomniana powieść) to turnpager, pełen zwrotów akcji thriller SF. Rafał Kosik miesza cyberpunk z romansem i sensacją i zabiera nas do przyszłości, w której zacierają się granice pomiędzy człowiekiem a technologią. Porusza najgorętsze dziś tematy: niebezpieczeństw ze strony sztucznej inteligencji, ucieczki od rzeczywistości w światy wirtualne, eksploracji granic ludzkiego poznania. Rafał Kosik pokazuje, że w świecie zdominowanym przez technologie, zagrożonym wojną i katastrofą ekologiczną, w ludziach wciąż drzemie wielka potrzeba bliskości i miłości.

Szóstka nieudaczników, na pozór zwykłych ludzi, zostaje zaszantażowana i zmuszona do przeprowadzenia napadu niemożliwego. Nie znają się nawzajem, nie wiedzą, co mają ukraść. Powoli odkrywamy, kim tak naprawdę są: były żołnierz, tancerka z nocnego klubu, korporatka negocjatorka, sześciopalczasty chirurg, marzący o życiu gangstera urzędnik i nastoletni nerd. W mroku złych dzielnic i w jasnych światłach luksusowych wieżowców Night City stają oni przeciwko brutalnym przestępcom o ciałach zmodyfikowanych wszczepami, bezwzględnym korporacjom i skorumpowanej policji.

Rafał Kosik od pierwszych stron wrzuca nas w wir akcji. Czytelnik nie ma czasu na wolne wprowadzenie do wykreowanego świata. Wpadamy w sam środek strzelaniny i praktycznie nie zwalniamy do samego końca. Autor sprawnie oddał realia świata, które część czytelników zna z gry. Tam również wciąż coś się działo. Strzelaniny, pościgi, potyczki pomiędzy gangami to rzeczy, które w Night City są na porządku dziennym.

Dobrze poprowadzono również bohaterów. Kosik w prosty, dosadny sposób opisuje ich motywacje oraz przemyślenia. Oczywiście często wiele rzeczy okazuje się mieć drugie dno i ukryty podtekst, ale i to autorowi wychodzi nad wyraz dobrze. Autor skacze pomiędzy bohaterami i lokacjami, często zmieniając czas i miejsce akcji. Może to powodować czasem lekkie zagubienie, ale jest to zabieg sprawiający, że czytelnik chce poznać dalsze losy przedstawionych postaci. A krótkie, intensywne rozdziały temu sprzyjają.

Ogólnie “Bez przypadku” jest niczym rollercoster. Wciąż pędzi do przodu nie dając czasu odetchnąć i złapać głębszy oddech. Kiedy trzeba wzrusza, kiedy indziej bawi, a w jeszcze innej sytuacji zmusza do refleksji lub obrzydza. Powieść serwuje szerokie spektrum emocji i nie daje się nudzić. Jest to solidna, dobrze napisana powieść po brzegi wypełniona treścią. Oczywiście nie każdy szuka takiej rozrywki, ale Ci, którzy lubią wartką akcję, będą więcej niż zadowoleni.

Bardzo miło było wrócić do Night City w literackim wydaniu i mam nadzieję, że “Bez przypadku” nie będzie jedyną powieścią jaka zostanie osadzona w tym uniwersum. Jest ono bowiem na tyle bogate, że ogrom historii jakie czekają na przedstawienie i opisanie wydaje się wręcz nieskończony.

Uniwersum Cyberpunka 2077 zapoczątkowane wydaną pod koniec 2020 roku przez CD Projekt, grą stale się rozwija i rozszerza. Systematycznie wydawane są komiksy, niedawno ukazał się dodatek do podstawowej wersji gry, a teraz światło dzienne ujrzała pierwsza powieść osadzona we wspomnianym uniwersum. Co więcej jej autorem jest Polak, Rafał Kosik, czyli twórca, którego polskim...

Lekka i przyjemna książka wypełniona akcją. Nie sili się na bycie ambitną, za to dostarcza świetnej rozrywki. Postacie budzą sympatie i mają swoje dobrze zarysowane motywy. Dobre tempo, brak dłużyzn. Mi bardzo podeszła ta książka. Jestem świeżo po przeczytaniu Metamorfa który ma lepsze oceny, a jest moim zdaniem znacznie gorszy od Cyberpunk 2077: Bez przypadku. Podobnie Mrok nad Tokyoramą, Łzy Mai, czy Cyfrak podobały mi się mniej.

Lekka i przyjemna książka wypełniona akcją. Nie sili się na bycie ambitną, za to dostarcza świetnej rozrywki. Postacie budzą sympatie i mają swoje dobrze zarysowane motywy. Dobre tempo, brak dłużyzn. Mi bardzo podeszła ta książka. Jestem świeżo po przeczytaniu Metamorfa który ma lepsze oceny, a jest moim zdaniem znacznie gorszy od Cyberpunk 2077: Bez przypadku. Podobnie...

Ciekawa pozycja. Rozbudowuje uniwersum Cyberpunka, trzyma się klimatu charakterystycznego dla gry i w satysfakcjonujący sposób rozbudowuje ten świat. Z drugiej strony, ma mocno przewidywalną fabułę i kilka dłużyzn, których wycięcie byłoby przysługą dla książki i czytelnika. Motywacje niektórych postaci są mocno naciągane, a końcowy twist, jako że można go przewidzieć od połowy książki, nie poprawia tej sytuacji.

Ciekawa pozycja. Rozbudowuje uniwersum Cyberpunka, trzyma się klimatu charakterystycznego dla gry i w satysfakcjonujący sposób rozbudowuje ten świat. Z drugiej strony, ma mocno przewidywalną fabułę i kilka dłużyzn, których wycięcie byłoby przysługą dla książki i czytelnika. Motywacje niektórych postaci są mocno naciągane, a końcowy twist, jako że można go przewidzieć od...

Krótko: Oddanie klimatu Night City wyszło bardzo dobrze. Fabuła nie wciągnęła mnie jednak tak, jak miałam nadzieję.

Książka jest przeznaczona dla osób, które są już zaznajomione ze światem Night City lub Cyberpunka autorstwa Pondsmitha. Autor nie wyjaśnia, czym jest Arasaka, kim są Kosiarze lub Maelstrom, czy też czym właściwie jest LOD, cyber deck albo złącze osobiste. W historii bardzo wyraźnie wybrzmiewa to, co poznaliśmy już w grze i anime (animacji) — świat się skończył, więc teraz trzeba z tym żyć. Cyberpunk 2077 jako całość nie jest optymistycznym settingiem i cieszę się, że w książce również da się to odczuć. Życie w Night City jest trudne, życie w wysoce cyfrowym świecie również i tych trudów nie są pozbawieni bohaterowie.
Połączeni, zdawałoby się przypadkowo, w gang na jeden skok ludzie stają się sobie bliscy. Stają się częścią swoich historii... Albo i nie, co również dość mi się spodobało. Nie każda postać, pojawiająca się w historii staje się jej integralną częścią. Ci bohaterowie, którzy z nami zostają, otrzymują za to całkiem ciekawą przeszłość i mają nieco więcej niż dwie cechy charakteru oraz wyglądu. Wszystko to sprawia, że można poczuć miły sentyment, wspominając grę bądź seans "Edgerunnersów".

Czegoś jednak brakuje, czegoś nowego i świeżego, co odróżniłoby historię w "Bez Przypadku" od tej w "Edgerunnersach", czy wielu historiach, które poznajemy w grze CDPR.
Ciekawi bohaterowie, walczący z własnymi demonami oraz ciężkim światem, w którym przyszło im żyć, zostają uwikłani w historię, która szybko zaczyna przypominać quest z gry. Zakończenie, a raczej jego ogólny wydźwięk, również nie zaskakuje zupełnie, właściwie przeczuwa się je już od połowy książki. Szkoda, że pomimo tak ciekawego zbioru bohaterów, ich historia kończy się w ten gorzki sposób, który znamy już bardzo dobrze.

SEGMENT ŁAGODNYCH SPOILERÓW

Nie zrozumiałam zupełnie powodów, dla których pojawiła się poboczna historia policjanta NCPD? O ile wszystkie inne historie poboczne, obejmujące Alberta hakującego biblioteki, czy negocjacje między Arasaką a Militechem łączą się ostatecznie z główną linią fabularną, tak tutaj nie do końca zobaczyłam to połączenie. Chodziło tylko o pokazanie innego POV, tak by czytelnik dowiedział się, jak dziwny jest Zor zanim on sam się o tym dowie?

Podobało mi się za to, że finał z ucieczką AV-ką na pustynię odnosił się ładnie do wspomnień Zora. Była to bardzo przyjemna do obserwowania "klamra" dla życia Zora (celowo Zora, a nie postaci). Miałam jednak cichą nadzieję, na odrobinę uśmiechu na koniec historii. Tak, wiem, że cyberpunk jako setting nie jest miejscem na szczęśliwe życie i zakończenia, ale czy naprawdę każda historia musi kończyć się poczuciem zniechęcenia i dominującego poczucia beznadziei? Po tym, jak zginęła większość postaci, naprawdę liczyłam na coś więcej niż to, co ostatecznie zamyka historię.
Zwłaszcza, że naprawdę nie było to szczególnie zaskakujące, co spotęgowało poczucie przygnębienia.

Krótko: Oddanie klimatu Night City wyszło bardzo dobrze. Fabuła nie wciągnęła mnie jednak tak, jak miałam nadzieję.

Książka jest przeznaczona dla osób, które są już zaznajomione ze światem Night City lub Cyberpunka autorstwa Pondsmitha. Autor nie wyjaśnia, czym jest Arasaka, kim są Kosiarze lub Maelstrom, czy też czym właściwie jest LOD, cyber deck albo złącze osobiste. W...

Książka skrojona tylko pod zaznajomionego z uniwersum czytelnika. Dobrze się czyta i ciekawie rozwija świat stworzony przez Mike'a Pondsmitha i rozszerzany przez CDP. Wątpię natomiast czy odpowiednia dla kogoś, kto dopiero chciałby zacząć przygodę z Night City.

Książka skrojona tylko pod zaznajomionego z uniwersum czytelnika. Dobrze się czyta i ciekawie rozwija świat stworzony przez Mike'a Pondsmitha i rozszerzany przez CDP. Wątpię natomiast czy odpowiednia dla kogoś, kto dopiero chciałby zacząć przygodę z Night City.