Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię książki z wątkiem drugiej wojny światowej. Od momentu, kiedy Erika znalazła pamiętniki swojej mamy, zastanawiałam się co mają wspólnego rzeczy, które przy nich znalazła oraz tytuł.
W książce przewijają się fragmenty z pamiętnika Elsy - mamy Eriki, co bardzo lubię w tej serii. Autorka ukazuje życie mieszkańców w czasach drugiej wojny światowej, gdzie Szwecja nie była okupowana, ale odczuwała skutki niedoborów z żywnością. Jedni pomagali okupantom, a inni wspierali ludzi dotkniętych wojną.
Sporo wątków, które są dobrze rozwinięte i sprawiają, że ciężko się oderwać od książki i samemu nieustannie typuje się mordercę.
Podoba mi się poboczny wątek Eriki i Patryka. Od czasów pojawienia się ich córki - możemy dostrzec więcej cech głównych postaci i trochę nieodpowiedzialnych zachowań ;).
Natomiast mam wrażenie, że w serii autorka ma parcie na wszędzie pojawiające się ciąże.

Lubię książki z wątkiem drugiej wojny światowej. Od momentu, kiedy Erika znalazła pamiętniki swojej mamy, zastanawiałam się co mają wspólnego rzeczy, które przy nich znalazła oraz tytuł.
W książce przewijają się fragmenty z pamiętnika Elsy - mamy Eriki, co bardzo lubię w tej serii. Autork...

Rozwiń

Zwiń

Pomysł z programem muszę przyznać, że jest trochę tandetny i przyznaję, że wolałam czytać, kiedy nie wspominano o bohaterach programu. Choć na plus wątek psychologiczny, dał trochę do myślenia o takich osobach.
Cieszę się, że w końcu wywalono policjanta, który się na to miejsce nie nadawał. Zastanawiałam się czy ten wątek z nową bohaterką zostanie poprowadzony tak, że narobi szkód w relacji Patricka.
Temat ślubu Patricka i Eriki pokazał dość dużą wyrozumiałość Ericki. Trochę cieszy mnie też fakt, że jej siostra w końcu wydostała się z toksycznej relacji - pytanie czy nagle zostanie odmieniona?
Sama fabuła była mam wrażenie, że pozostawiła sporo niedopowiedzeń. Choć muszę przyznać, że zakończenie mi się podobało.

Pomysł z programem muszę przyznać, że jest trochę tandetny i przyznaję, że wolałam czytać, kiedy nie wspominano o bohaterach programu. Choć na plus wątek psychologiczny, dał trochę do myślenia o takich osobach.
Cieszę się, że w końcu wywalono policjanta, który się na to miejsce nie nadawa...

Rozwiń

Zwiń

Książka napisana z poczuciem humoru. Dużo lepiej można coś zapamiętać, kiedy podawane są przykłady. Mam świadomość, że nie będę pamiętać wszystkiego, ale jeżeli zetknę się z tym kolejny raz to możliwe, że łatwiej wejdzie mi do głowy. W porównaniu do drugiej części, w tej części jest więcej podstawowych pojęć, które również zwróciły mi uwagę na oszustwa, z którymi stykami się na co dzień.

Książka napisana z poczuciem humoru. Dużo lepiej można coś zapamiętać, kiedy podawane są przykłady. Mam świadomość, że nie będę pamiętać wszystkiego, ale jeżeli zetknę się z tym kolejny raz to możliwe, że łatwiej wejdzie mi do głowy. W porównaniu do drugiej części, w tej części jest więcej...

Rozwiń

Zwiń

Fabuła w książkach tej autorki ma coś w sobie, że czytelnikowi ciężko jest się oderwać od czytania. Dodatkowo prowadzone są krótkie rozdziały. Czasem w innych książkach miałam tak, że czekałam do powrotu z rozdziałem o danym bohaterze - tutaj zazwyczaj interesuje mnie wszystko.
Kolejna ciekawa historia autorki opisuje zmagania śledczych, którzy zastanawiają się, co się stało z małą Sarą, która nagle zostaje znaleziona w wodzie. Podejrzanych jest sporo, ale nikt nie ma wyjątkowo dobrego motywu. W dodatku dochodzi pewna tajemnica rodziców Sary. Wszyscy jednak stawiają, że mordercą jest nie do końca uspołeczniony syn sąsiadów. Czy można spodziewać się kim jest morderca? Dla mnie nie było to takie łatwe.
Pobocznym wątkiem jest relacja głównej bohaterki z teściową, która czepia się Eriki o wychowanie córki. Cieszę się, że autorka potrafi dawać bohaterom wady i nie sprawia, że są perfekcyjni.

Fabuła w książkach tej autorki ma coś w sobie, że czytelnikowi ciężko jest się oderwać od czytania. Dodatkowo prowadzone są krótkie rozdziały. Czasem w innych książkach miałam tak, że czekałam do powrotu z rozdziałem o danym bohaterze - tutaj zazwyczaj interesuje mnie wszystko.
Kolejna ci...

Rozwiń

Zwiń

Przyznam, że bardziej podoba mi się poprzednia część. Wydaję mi się, że autorka trochę za szybko przeskoczyła etap flirtowania w związku głównej bohaterki. Jeżeli chodzi o główną fabułę to jest to dobrze poprowadzona fabuła choć czasem lekko zagmatwana. Podoba mi się, że autorka powoli zapoznaję nas z drugoplanowymi postaciami, dodając w każdej części coś nowego. Dotąd w powieściach gdzieś zawsze przewijał się wątek religijny, a dzięki niemu można obserwować nieco absurdalne sytuacje, które ktoś argumentuje wiarą. Do samego końca nie potrafiłam ostatecznie wskazań kto jest winny.

Przyznam, że bardziej podoba mi się poprzednia część. Wydaję mi się, że autorka trochę za szybko przeskoczyła etap flirtowania w związku głównej bohaterki. Jeżeli chodzi o główną fabułę to jest to dobrze poprowadzona fabuła choć czasem lekko zagmatwana. Podoba mi się, że autorka powoli zap...

Rozwiń

Zwiń

To moje pierwsze spotkanie z książką Agathy. Spokój, opanowanie, które bije od tej książki przypomina mi historię Sherlocka Holmesa. Fabuła wydaję mi się przemyślana, ciekawa, ale bez "fajerwerków". Nie czułam takiego napięcia jak przy innych kryminałach. Choć zakończenie książki mnie zaskoczyło - ciężko byłoby mi się domyśleć, kto jest zabójcą.

To moje pierwsze spotkanie z książką Agathy. Spokój, opanowanie, które bije od tej książki przypomina mi historię Sherlocka Holmesa. Fabuła wydaję mi się przemyślana, ciekawa, ale bez "fajerwerków". Nie czułam takiego napięcia jak przy innych kryminałach. Choć zakończenie książki...

Rozwiń

Zwiń

Nazwisko pisarki mi znane, a że jeszcze nic nie czytałam, stwierdziłam, że szwedzki kryminał już raz mi się spodobał, czemu nie spróbować kolejny raz. Mam bardzo pozytywne wrażenia po pierwszej części. Lubię, kiedy nie jestem w stanie przewidzieć wszystkiego, ale oczywiście jest to spójne ze sobą i logiczne. Po prostu bohaterowie, odkrywający zagadkę, nie mówią co zobaczyli, tylko dopiero po konfrontacji z innym bohaterem to odkrywamy. Urzekł mnie też wątek miłosny, który jest uroczy, ale i nie jest mu poświęcona nie wiadomo jaka część powieści. Na pewno zajrzę do kolejnej części :)

Nazwisko pisarki mi znane, a że jeszcze nic nie czytałam, stwierdziłam, że szwedzki kryminał już raz mi się spodobał, czemu nie spróbować kolejny raz. Mam bardzo pozytywne wrażenia po pierwszej części. Lubię, kiedy nie jestem w stanie przewidzieć wszystkiego, ale oczywiście jest to spójne ...

Rozwiń

Zwiń

Zgadzam się, że to już nie to samo, co pierwsze 3 części. Jednak też nie można powiedzieć, że była to zła książka. Na pewno ciekawie zobaczyć Lisbeth w trochę nowej odsłonie, która jednak zmieniła się od pierwszej części. Jednak w tej części Mikael i Lisbeth raczej odgrywają drugo lub nawet trzeciorzędne role. Niby fabuła nie jest zła, ale jako czytelnik czułam się trochę obok, a nie przeżywałam wraz z kolejną kartką.
Na minus narracja, która skupiała się na nieistotnych rzeczach.

Zgadzam się, że to już nie to samo, co pierwsze 3 części. Jednak też nie można powiedzieć, że była to zła książka. Na pewno ciekawie zobaczyć Lisbeth w trochę nowej odsłonie, która jednak zmieniła się od pierwszej części. Jednak w tej części Mikael i Lisbeth raczej odgrywają drugo lub nawe...

Rozwiń

Zwiń

Książki psychologiczne powinny skupiać się nie tylko na objaśnianiu co z czego wynika, ale i jak sobie z tym radzić - ta książka to spełnia. Mimo, że do większości rozwiązań doszłam sama, to i tak warto było sobie uświadomić, że to własnie takie osoby tak należy określać. Tak jak w książce jest wspomniane, to nie tylko dotyczy niedojrzałych emocjonalne rodziców, ale i z takich rodzin rodzą się niedojrzałe emocjonalnie dzieci, które mogą tymi rodzicami w przyszłości być, także warto spojrzeć czy obok siebie nie mamy kogoś takiego.

Książki psychologiczne powinny skupiać się nie tylko na objaśnianiu co z czego wynika, ale i jak sobie z tym radzić - ta książka to spełnia. Mimo, że do większości rozwiązań doszłam sama, to i tak warto było sobie uświadomić, że to własnie takie osoby tak należy określać. Tak jak w książce...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo ciekawie napisana książka o statystyce. Myślę, że ciężko opisać prosto takie rzeczy, także za to szacunek. Na pewno można się dużo rzeczy dowiedzieć, a w tym informacji, o których nawet nie spodziewaliśmy się, że istnieją. Przyjemnie się czytało :)

PS: Jak macie ochotę na gofry to ta książka tego nie ułatwia :P

Bardzo ciekawie napisana książka o statystyce. Myślę, że ciężko opisać prosto takie rzeczy, także za to szacunek. Na pewno można się dużo rzeczy dowiedzieć, a w tym informacji, o których nawet nie spodziewaliśmy się, że istnieją. Przyjemnie się czytało :)

PS: Jak macie ochotę na gofry to ...

Rozwiń

Zwiń