Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Rafael Bielecki: Pół sensu bezsensu" to druga część "Rafael Bielecki – Pół roku bez wyroku". Ciąg dalszy przygód Rafaela Bieleckiego w szkole walki bardzo różni się od przygód z pierwszej części. Książka nadal jest zabawna, lecz już nie aż tak bardzo. Jest poważniejsza, mniej w niej absurdu, a druga jej połowa świadczy o odejściu od parodii "Harry'ego Pottera". Po przeczytaniu pierwszej części spodziewałam się po drugiej czegoś innego, jednak z chęcią przeczytam część trzecia...jeśli w końcu wyjdzie -.-

"Rafael Bielecki: Pół sensu bezsensu" to druga część "Rafael Bielecki – Pół roku bez wyroku". Ciąg dalszy przygód Rafaela Bieleckiego w szkole walki bardzo różni się od przygód z pierwszej części. Książka nadal jest zabawna, lecz już nie aż tak bardzo. Jest poważniejsza, mniej w niej absurdu, a druga jej połowa świadczy o odejściu od parodii "Harry'ego Pottera". Po...

Drugą część "kronik krwi" czyta się równie szybko jak pierwszą. Historia wciąga, choć ma swoje wzloty i upadki. Zachowanie głównej bohaterki jak na tak inteligentną osobę, momentami jest naiwne. Sydney ma ogromną wiedzę, ale nie jest dobra w zamienianiu jej w praktykę. Książkę ratuje jedyny w swoim rodzaju Adrian. Książka jest świetną odskocznią od stresujących sytuacji

Drugą część "kronik krwi" czyta się równie szybko jak pierwszą. Historia wciąga, choć ma swoje wzloty i upadki. Zachowanie głównej bohaterki jak na tak inteligentną osobę, momentami jest naiwne. Sydney ma ogromną wiedzę, ale nie jest dobra w zamienianiu jej w praktykę. Książkę ratuje jedyny w swoim rodzaju Adrian. Książka jest świetną odskocznią od stresujących...

"Kroniki krwi"to swojego rodzaju kontynuacja "Akademii wampirów" tylko tym razem protagonistką nie jest Rose, a jej ludzka koleżanka Sydney-alchemiczka, która walczy o ukrywanie znienawidzonej przez jej organizację rasę wampirów przed ludźmi. Tym razem Sydney musi współpracować z wampirami w celu ukrycia siostry królowej wampirów.
Książka jest ciekawie napisana. Bardzo przyjemnie było poznać ludzką stronę monety świata wykreowanego przez Richelle Mead

"Kroniki krwi"to swojego rodzaju kontynuacja "Akademii wampirów" tylko tym razem protagonistką nie jest Rose, a jej ludzka koleżanka Sydney-alchemiczka, która walczy o ukrywanie znienawidzonej przez jej organizację rasę wampirów przed ludźmi. Tym razem Sydney musi współpracować z wampirami w celu ukrycia siostry królowej wampirów.
Książka jest ciekawie napisana. Bardzo...

"Kuzynki" to bardzo ciekawa pełna historycznych faktów książka. Dla niektórych może się wydać nudna, bo nie jest to książka przygodowa, ale to nie oznacza że nie ma nic do nam do przekazania-wręcz przeciwnie. Już dawno nie czytałam, tak przemyślanej książki. Z chęcią przeczytam następne części

"Kuzynki" to bardzo ciekawa pełna historycznych faktów książka. Dla niektórych może się wydać nudna, bo nie jest to książka przygodowa, ale to nie oznacza że nie ma nic do nam do przekazania-wręcz przeciwnie. Już dawno nie czytałam, tak przemyślanej książki. Z chęcią przeczytam następne części

W książkach Olgi Gromyko z jakiegoś powodu od razu się zakochuję. "Rok Szczura" nie był wyjątkiem, jednak akcja rozkręca się bardzo długo. Pierwsza połowa książki opowiada o dorastaniu małej dziewczynki, która od dzieciństwa boi się szczurów oraz Sawarian (mieszkańców sąsiedniego kraju-Sawarii). Przez to że ona sama jest pół sawarianką boryka się z wieloma problemami. Druga połowa książki jest o już dorosłej dziewczynie, która uciekła z domostwa by znaleźć przyjaciela z dzieciństwa. Na swojej drodze spotyka magicznego szczura.
Książka jest pełna zabawnych sytuacji, a opisane w niej postaci zapadają w pamięci. Książkę polecam każdemu. Nie bójcie się tego, że jest ciekawsza dopiero po połowie, bo warto również poznać jej początek ;)

W książkach Olgi Gromyko z jakiegoś powodu od razu się zakochuję. "Rok Szczura" nie był wyjątkiem, jednak akcja rozkręca się bardzo długo. Pierwsza połowa książki opowiada o dorastaniu małej dziewczynki, która od dzieciństwa boi się szczurów oraz Sawarian (mieszkańców sąsiedniego kraju-Sawarii). Przez to że ona sama jest pół sawarianką boryka się z wieloma problemami. Druga...

Bardzo ciekawa książka o zmaganiach młodego chłopaka podczas szkolenia na zwiadowcę. Książka jest wciągającą odskocznią od rzeczywistości, którą bardzo szybko się czyta

Bardzo ciekawa książka o zmaganiach młodego chłopaka podczas szkolenia na zwiadowcę. Książka jest wciągającą odskocznią od rzeczywistości, którą bardzo szybko się czyta

Badzo ciekawa, nietypowa biografia, ponieważ nie opowiada ona o życiu miłosnym czy o zmaganiach z chorobą Hawkinga, a raczej o jego karierze naukowej.Swoje życie prywatne streścił w paru zdaniach. Książka napisana została w bardzo prosty i ciekawy sposób. Dzięki tej biografii z chęcią sięgnęłam po inne książki Stephena Hawkinga

Badzo ciekawa, nietypowa biografia, ponieważ nie opowiada ona o życiu miłosnym czy o zmaganiach z chorobą Hawkinga, a raczej o jego karierze naukowej.Swoje życie prywatne streścił w paru zdaniach. Książka napisana została w bardzo prosty i ciekawy sposób. Dzięki tej biografii z chęcią sięgnęłam po inne książki Stephena Hawkinga

"Golem i dżin" to absolutnie wspaniała książka. Pochłonęłam ją w bardzo krótkim czasie. Z pozoru dwie różne istoty z różnych kultur mają ze sobą wiele wspólnego. Książkę czyta się bardzo łatwo, a fabuła zmusza do refleksji, nie mogę się doczekać przeczytania drugiej części!

"Golem i dżin" to absolutnie wspaniała książka. Pochłonęłam ją w bardzo krótkim czasie. Z pozoru dwie różne istoty z różnych kultur mają ze sobą wiele wspólnego. Książkę czyta się bardzo łatwo, a fabuła zmusza do refleksji, nie mogę się doczekać przeczytania drugiej części!

Trzeba przyznać autorce ciekawy pomysł, ale wykonanie...no cóż. Główna bohaterka jest bardzo denerwująca i po prostu głupia. Zakochała się w chłopaku, który na początku jej nie lubił a potem ni z tego, ni z owego też był w niej zakochany...Nie ma to najmniejszego sensu, ale cała reszta była dość ciekawa, na tyle że przeczytam kolejne części. Mam nadzieję, że fabuła oraz rozum głównej bohaterki ulegną zmianie

Trzeba przyznać autorce ciekawy pomysł, ale wykonanie...no cóż. Główna bohaterka jest bardzo denerwująca i po prostu głupia. Zakochała się w chłopaku, który na początku jej nie lubił a potem ni z tego, ni z owego też był w niej zakochany...Nie ma to najmniejszego sensu, ale cała reszta była dość ciekawa, na tyle że przeczytam kolejne części. Mam nadzieję, że fabuła oraz...

Książka-skarb. Pełna brytyjskiego humoru i wspaniale opisanych sytuacjach. Neil Gaiman oraz Terry Pratchett napisali wspaniałą książkę, a sam pomysł jest tak absurdalnie wspaniały, że aż genialny. Z całego serca polecam miłośnikom śmiechu. Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej sięgnijcie po tą lekturę

Książka-skarb. Pełna brytyjskiego humoru i wspaniale opisanych sytuacjach. Neil Gaiman oraz Terry Pratchett napisali wspaniałą książkę, a sam pomysł jest tak absurdalnie wspaniały, że aż genialny. Z całego serca polecam miłośnikom śmiechu. Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej sięgnijcie po tą lekturę

Jak na książkę o miłości, znalezioną na dziale młodzieżowym, jest bardzo dobra.
Spodziewałam się historii pustorożca, a przeczytałam o zmaganiach inteligentnej dziewczyny. Książka nie jest idealna, a momentami jest przewidywalna, ale nie można jej zarzucić nudy. John Green bardzo umiejętnie opisał wydarzenia zawarte w książce, do tego stopnia , że w kącie oka zakręciła mi się łezka

Jak na książkę o miłości, znalezioną na dziale młodzieżowym, jest bardzo dobra.
Spodziewałam się historii pustorożca, a przeczytałam o zmaganiach inteligentnej dziewczyny. Książka nie jest idealna, a momentami jest przewidywalna, ale nie można jej zarzucić nudy. John Green bardzo umiejętnie opisał wydarzenia zawarte w książce, do tego stopnia , że w kącie oka zakręciła mi...

Książka nie podobała mi się. Z każdą następną stroną zastanawiałam czy główny bohater nie czuje pociągu do Alicji. Bohaterowie wkurzają, a wszystko jest opisane w mało ciekawy sposób. Jeśli zaczynasz swoją przygodę z Piekarą, to nie sięgaj po tą książkę!

Książka nie podobała mi się. Z każdą następną stroną zastanawiałam czy główny bohater nie czuje pociągu do Alicji. Bohaterowie wkurzają, a wszystko jest opisane w mało ciekawy sposób. Jeśli zaczynasz swoją przygodę z Piekarą, to nie sięgaj po tą książkę!

Ropuszki przypadły mi o wiele bardziej do gustu niż seria o Dorze Wilk. Akcja nie jest aż tak bardzo pogmatwana, nie ma chmary postaci której w życiu się nie zapamięta, bo występują tylko w jednej części.
W "Ropuszkach" nareszcie zostały wytłumaczone wątki z w.w. serii, które zostawiamy nam na ustach najwięcej pytań i okładka w końcu nie wywołuje u mnie szczękościsku. Jest wręcz śliczna!
Całość została napisana lekko, niechaotycznie. A ciekawość czytelników na pewno częściowo została zaspokojona...ale tylko na pewien czas ;)

Ropuszki przypadły mi o wiele bardziej do gustu niż seria o Dorze Wilk. Akcja nie jest aż tak bardzo pogmatwana, nie ma chmary postaci której w życiu się nie zapamięta, bo występują tylko w jednej części.
W "Ropuszkach" nareszcie zostały wytłumaczone wątki z w.w. serii, które zostawiamy nam na ustach najwięcej pytań i okładka w końcu nie wywołuje u mnie szczękościsku. Jest...