Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Drugą część "kronik krwi" czyta się równie szybko jak pierwszą. Historia wciąga, choć ma swoje wzloty i upadki. Zachowanie głównej bohaterki jak na tak inteligentną osobę, momentami jest naiwne. Sydney ma ogromną wiedzę, ale nie jest dobra w zamienianiu jej w praktykę. Książkę ratuje jedyny w swoim rodzaju Adrian. Książka jest świetną odskocznią od stresujących sytuacji

Drugą część "kronik krwi" czyta się równie szybko jak pierwszą. Historia wciąga, choć ma swoje wzloty i upadki. Zachowanie głównej bohaterki jak na tak inteligentną osobę, momentami jest naiwne. Sydney ma ogromną wiedzę, ale nie jest dobra w zamienianiu jej w praktykę. Książkę ratuje jedyny w swoim rodzaju Adrian. Książka jest świetną odskocznią od stresujących...

"Kroniki krwi"to swojego rodzaju kontynuacja "Akademii wampirów" tylko tym razem protagonistką nie jest Rose, a jej ludzka koleżanka Sydney-alchemiczka, która walczy o ukrywanie znienawidzonej przez jej organizację rasę wampirów przed ludźmi. Tym razem Sydney musi współpracować z wampirami w celu ukrycia siostry królowej wampirów.
Książka jest ciekawie napisana. Bardzo przyjemnie było poznać ludzką stronę monety świata wykreowanego przez Richelle Mead

"Kroniki krwi"to swojego rodzaju kontynuacja "Akademii wampirów" tylko tym razem protagonistką nie jest Rose, a jej ludzka koleżanka Sydney-alchemiczka, która walczy o ukrywanie znienawidzonej przez jej organizację rasę wampirów przed ludźmi. Tym razem Sydney musi współpracować z wampirami w celu ukrycia siostry królowej wampirów.
Książka jest ciekawie napisana. Bardzo...

Szczerze, to na pierwszy rzut oka książka mnie nie zachwyciła. Sięgnęłam po nią ze względu na ładnie wyglądającą okładkę i ciekawy tytuł. Pierwsza połowa mnie nudziła i niemiłosiernie ciągnęła się w nieskończoność, ale na szczęście akcja rozwinęła się, a autorka napisała ją łatwym językiem i w dobrym stylu wprowadziła nowe, ciekawe postaci. Może książka nie jest arcydziełem, ale nie można jej zarzucić braku oryginalności. Jeśli chcecie wiedzieć więcej to sami ją przeczytajcie :)

Szczerze, to na pierwszy rzut oka książka mnie nie zachwyciła. Sięgnęłam po nią ze względu na ładnie wyglądającą okładkę i ciekawy tytuł. Pierwsza połowa mnie nudziła i niemiłosiernie ciągnęła się w nieskończoność, ale na szczęście akcja rozwinęła się, a autorka napisała ją łatwym językiem i w dobrym stylu wprowadziła nowe, ciekawe postaci. Może książka nie jest...

Jest to książka o magu detektywie,która rozwiązuje zagadki w świecie pełnym fantazji. Jest to ciekawa lektura.Główna protagonistka jest nieprzewidywalna, a sposób myślenia nie typowy. Polecam miłośnikom lekkich kryminałów i fantasy

Jest to książka o magu detektywie,która rozwiązuje zagadki w świecie pełnym fantazji. Jest to ciekawa lektura.Główna protagonistka jest nieprzewidywalna, a sposób myślenia nie typowy. Polecam miłośnikom lekkich kryminałów i fantasy

Ciekawy pomysł na świat pełen wampirów i pół wampirów które je bronią. Główna bohaterka (Rose), choć jest nastolatka, to chce jak najszybciej dorosnąć i stać się żywą tarczą dla przyjaciółki. Jest to książka o poświęceniu i zakazanej miłości, ale równocześnie o młodzieńczym szaleństwie i głupocie. Autorka opisała całość w sposób przyjemny.

Ciekawy pomysł na świat pełen wampirów i pół wampirów które je bronią. Główna bohaterka (Rose), choć jest nastolatka, to chce jak najszybciej dorosnąć i stać się żywą tarczą dla przyjaciółki. Jest to książka o poświęceniu i zakazanej miłości, ale równocześnie o młodzieńczym szaleństwie i głupocie. Autorka opisała całość w sposób przyjemny.

"Rafael Bielecki – Pół roku bez wyroku" jest parodią Harry'ego Pottera. Tak zwane co by było gdyby polaczek trafił do szkoły magii. Autora w groteskowy sposób wszystko przedstawiła. Książka jest zlepkiem jej wpisów blogowych. Jednak ostrzegam, że nie jest to książka dla homofobów. Sama postać Bieleckiego zagościła w moim sercu i szybko z niego nie wyjdzie

"Rafael Bielecki – Pół roku bez wyroku" jest parodią Harry'ego Pottera. Tak zwane co by było gdyby polaczek trafił do szkoły magii. Autora w groteskowy sposób wszystko przedstawiła. Książka jest zlepkiem jej wpisów blogowych. Jednak ostrzegam, że nie jest to książka dla homofobów. Sama postać Bieleckiego zagościła w moim sercu i szybko z niego nie wyjdzie

Harry'ego Dresdena poznałam przez serial "Akta Dresdena". Książka wciągnęła mnie jeszcze bardziej niż adaptacja i dzięki niej poznałam wiele nie znanych mi szczegółów. Sam Harry, biedny, mylony z urodzinowym magikiem, jest pełnoprawnym magiem, jedynym w całym Chicago. Humor zawarty w książce trafił prosto do mojego serca. Polecam każdemu! :D

Harry'ego Dresdena poznałam przez serial "Akta Dresdena". Książka wciągnęła mnie jeszcze bardziej niż adaptacja i dzięki niej poznałam wiele nie znanych mi szczegółów. Sam Harry, biedny, mylony z urodzinowym magikiem, jest pełnoprawnym magiem, jedynym w całym Chicago. Humor zawarty w książce trafił prosto do mojego serca. Polecam każdemu! :D

Po prostu nie! Nie wiem jak można tak chamsko spisać po kimś fabułę. "Czarodzieje" to połączenie "Harry'ego Pottera" i "Opowieści z Narnii". Główny bohater jest nudny, a książka przez cały czas podkreśla jego beznadziejny humor z którego nie jest w stanie się otrząsnąć. Przez połowę książki w kółko też zachwyca się książką którą kiedyś przeczytał i ją cały czas cytuje. Nie powiem, "Czarodzieje" mają też momenty które mi się też podobały jednak negatywne aspekty przeważyły nad wszystkim. Autor powinien się wstydzić że tak chamsko przepisał tyle szczegółów od innych autorów.

Po prostu nie! Nie wiem jak można tak chamsko spisać po kimś fabułę. "Czarodzieje" to połączenie "Harry'ego Pottera" i "Opowieści z Narnii". Główny bohater jest nudny, a książka przez cały czas podkreśla jego beznadziejny humor z którego nie jest w stanie się otrząsnąć. Przez połowę książki w kółko też zachwyca się książką którą kiedyś przeczytał i ją cały czas cytuje. Nie...

Jeśli tak jak ja najpierw obejrzeliście film, książka będzie dla was zaskoczeniem. Film bardzo się różni od niej różni, ale tonie znaczy że książka jest zła. /jest właśnie dobra, ale w zupełnie inny sposób. Główny bohater radzi sobie z sytuacjami w trochę inny sposób. Książka jest pełna fantazji i to mnie w niej urzekło. Dla mnie najbardziej druzgocąca scena w książce jest na samym końcu...Neil Gaiman za to ci kiedyś dopadnę. Tego się nikomu nie robi...absolutnie NIKOMU!

Jeśli tak jak ja najpierw obejrzeliście film, książka będzie dla was zaskoczeniem. Film bardzo się różni od niej różni, ale tonie znaczy że książka jest zła. /jest właśnie dobra, ale w zupełnie inny sposób. Główny bohater radzi sobie z sytuacjami w trochę inny sposób. Książka jest pełna fantazji i to mnie w niej urzekło. Dla mnie najbardziej druzgocąca scena w książce jest...

W książce się zakochałam. Została napisana w prosty i ciekawy sposób. Zachowanie głównej bohaterki jest trochę nieprzewidywalne i może to właśnie mnie urzekło. Książka może wyda się nudna, ale taka nie jest. Gdy przeczyta się ją dogłębnie zauważa się, że sytuacje opisane tu mają drugie dno. Sama książka przekonała mnie, że chęć o nauki na studiach może zmienić wszystko. Polecam ją każdemu i proszę nie skreślajcie jej od razu...dajcie jej szansę :)

W książce się zakochałam. Została napisana w prosty i ciekawy sposób. Zachowanie głównej bohaterki jest trochę nieprzewidywalne i może to właśnie mnie urzekło. Książka może wyda się nudna, ale taka nie jest. Gdy przeczyta się ją dogłębnie zauważa się, że sytuacje opisane tu mają drugie dno. Sama książka przekonała mnie, że chęć o nauki na studiach może zmienić wszystko....

Nie można odmówić tej książce oryginalności, ale wykonanie... Tak bardzo nie pasowały mi pewne sytuacje, a końcówkę to w ogóle mogła lepiej napisać. Jednak książka do najgorszych nie należy. Autorka powinna jeszcze popracować nad pisaniem, bo ma dobre pomysły

Nie można odmówić tej książce oryginalności, ale wykonanie... Tak bardzo nie pasowały mi pewne sytuacje, a końcówkę to w ogóle mogła lepiej napisać. Jednak książka do najgorszych nie należy. Autorka powinna jeszcze popracować nad pisaniem, bo ma dobre pomysły

Bardzo ciekawy pomysł na książkę, choć mogła być trochę lepiej napisana. Główna bohaterka jest wkurzająca, na szczęście inne postacie ratują sytuacje. Książkę czyta się bardzo szybko. Autorka powinna jeszcze dopracować styl pisania, a jej książki staną się naprawdę dobre

Bardzo ciekawy pomysł na książkę, choć mogła być trochę lepiej napisana. Główna bohaterka jest wkurzająca, na szczęście inne postacie ratują sytuacje. Książkę czyta się bardzo szybko. Autorka powinna jeszcze dopracować styl pisania, a jej książki staną się naprawdę dobre

Zgon jest o młodej dziewczynie, która przeprowadza się do wujka i zostaje mrocznym żniwiarzem. Może nie brzmi to optymistycznie, jednak książka jest pełna optymizmu oraz humoru. Z wielką ochotą wchłaniałam kolejne strony. Książka jest napisana prostym językiem i nadaje się dla każdego

Zgon jest o młodej dziewczynie, która przeprowadza się do wujka i zostaje mrocznym żniwiarzem. Może nie brzmi to optymistycznie, jednak książka jest pełna optymizmu oraz humoru. Z wielką ochotą wchłaniałam kolejne strony. Książka jest napisana prostym językiem i nadaje się dla każdego

Nie! Po prostu nie! Po książce niczego się nie spodziewałam i to właśnie dostałam...Nic.
Książka jest płytka, postaci nijakie, a sytuacje bez sensu. Głównej bohaterce brak kręgosłupa.
Dawno nie czytałam tak źle napisanej książki. Z każdym kolejnym słowem byłam w coraz gorszym humorze.
Jeśli możecie to omijajcie ją

Nie! Po prostu nie! Po książce niczego się nie spodziewałam i to właśnie dostałam...Nic.
Książka jest płytka, postaci nijakie, a sytuacje bez sensu. Głównej bohaterce brak kręgosłupa.
Dawno nie czytałam tak źle napisanej książki. Z każdym kolejnym słowem byłam w coraz gorszym humorze.
Jeśli możecie to omijajcie ją