Marta Matyszczak

Jest kryminał, jest komedia, jest kot, co może pójść źle? Okazuje się, że dużo. Do przeczytania książki zachęcił mnie już sam tytuł (aliteracja! A tytuły kolejnych tomów z serii też z aliteracją!),fakt, że to seria o ciekawej nazwie, kreatywna okładka… a w środku: …perspektywa kota mocno stereotypowa i zbędnie kontynuująca oraz krzywdząco utrwalająca negatywny wizerunek kota w przestrzeni kulturowej. Tu się nie będę rozpisywać, szkoda czasu, widać, że autorka z kotami wiele nie miała do czynienia (a jeśli miała, to w ogóle ich nie rozumie albo nie lubi). Do tego kot wyraża się często wulgarnie, używa odniesień kulturowych, których nie powinien znać, stosuje śląskie wtręty (na Mazurach, mazurski kot… ciągle mówi „żodyn“, jak w tych starych memach z „piesełem“) etc., cały koci wątek tak spaprany, że aż szkoda klawiatury na to. Nie wiem nawet, jak skomentować fakt, że kotka leciała na męża głównej bohaterki. Miałam ochotę kompletnie pomijać kocie wpisy, ale okazywały się zbyt powiązane z resztą treści. Słowo, które chyba najlepiej opisuje moje wrażenia z czytania kociego pamiętnika to zniesmaczenie. …akcja i narracja słabe. Niby ma być śmiesznie, ale nie do końca to wychodzi, niby ma być kryminalnie, ale też jakoś słabo. Praktycznie zero śledztwa. DWA TRUPY, a śledztwa tyle, co NIC! …postaci. Płaskie, jednowymiarowe, nudne. Bohaterowie niesympatyczni, zarozumiali, ogólnie męcząca atmosfera, teściowa wbijające szpileczki i grzebiąca w domu syna i synowej, wszystkie postaci małostkowe i małoduszne, pełno między nimi wzajemnych drobnych złośliwości, mnóstwo narzekania (np. lokalsi na turystów, dzięku którym miejscowość zarabia, nazywają ich szarańcza, nawet kot narzeka, serio). Częsty brak logiki (chociażby: dlaczego pani weterynarz upiera się odwieźć turystę i liczy na to, że on przestanie plotkować w trasie, skoro już jej plotkował w gabinecie?). Słabe dialogi, wszystko słabe. Chyba jedyny przejaw serdeczności (do tego najwyraźniej bezinteresownej) w całej książce to fakt, że pani weterynarz zdecydowała, że były piekarz (który na starość zamienił się w lokalnego włóczęgę) ma wizyty u niej za darmo (znalazł porzuconego psa w lesie i się nim zaopiekował, wiem, że autorka napisała wcześniej kryminalną serię dla psiarzy, stąd i na podstawie tej sytuacji z powieści wnoszę, że sama się do nich zalicza). Poza tym relacje międzyludzkie opierają się w tej powieści a to na szantażu, a to są fałszywe, podszyte złośliwością, a to otwarcie wrogie. Relacje rodzinne też słabe, pomijając wspomniany już wątek z teściową, to poza tym siostry bliźniaczki się ciągle o coś kłócą etc. Powieść porusza różne istotne tematy (chociażby molestowanie kelnerek),ale całość jest napisana w tak zniechęcający do czytania sposób, że to się ledwie dostrzega. Ale cóż, może są ludzie, do których taki styl pisania trafia i dzięki temu są w stanie docenić także poruszanie ważnych tematów. Do tego to pierwszy tom z serii (na razie trzech),wątki niepodomykane. Nie lubię zostawiać niedokończonych książek ani serii, więc jeśli czytam coś słabego danego autora, jestem w stanie po jego książki więcej nie sięgać - gorzej, gdy wiem, że to ma kontynuację.