Magiczna gondola

Niestety książka okazała się gorsza, niż się zapowiadało. Cenię bogate opisy, powolne wprowadzenie w nastrój i staranne budowanie świata przedstawionego, ale autorka mogła odpuścić sobie tak drobiazgowe opisywanie... choćby kąpieli głównej bohaterki, czy zwracanie uwagi na każdą wycieczkę do wychodka. Rozumiem zamysł mieszania współczesności z przeszłością i zarysowywania różnic między Anną, a pozostałymi bohaterami, ale wtrącenia o ipadzie i facebooku skutecznie psuły mi klimat. Bohaterowie - niestety nie tylko trzecioplanowi, ale główni również - wydają się płascy i przewidywalni, podobnie zresztą jak zakończenie. Książkę co prawda czyta się szybko, ale nie sięgnęłabym po nią drugi raz.

Niestety książka okazała się gorsza, niż się zapowiadało. Cenię bogate opisy, powolne wprowadzenie w nastrój i staranne budowanie świata przedstawionego, ale autorka mogła odpuścić sobie tak drobiazgowe opisywanie... choćby kąpieli głównej bohaterki, czy zwracanie uwagi na każdą wycieczkę do wychodka. Rozumiem zamysł mieszania współczesności z przeszłością i zarysowywania...

@wenecki_swiat_ksiazek


🎭RECENZJA🎭

Wiecie, że nie zawsze gondole były czarne? Jeszcze kilka wieków temu wszystkie gondole w lagunie prezentowały się we wszystkich kolorach tęczy i były zdobione tysiącami kolorowych ozdób. Dopiero na przestrzeni XVI-XVII wieku wydano dekret mówiący o tym, że wszystkie gondole musza być czarne. Do tego wykorzystano pak - czarną substancję, która jest pochodnym produktem przy produkcji ropy. Ciekawe, prawda?

Takim krótkim wstępem zapraszam was do recenzji Magicznej Gondoli.

Nastoletnia Anna przebywa na wakacjach w Wenecji, gdzie jej ojciec zajmuje się wykopaliskami w jednym ze starych Palazzo. Pewnego dnia dostrzega wśród kanałów czerwoną gondole i bierze ją za jedną z łodzi, mających wziąć udział w La Regata Storica. Podczas samych regat wpada do kanału i zostaje wyciągnięta na pokład owej gondoli. Powietrze zaczyna falować, zapada ciemność, a Anna budzi się w roku 1499, w brudnej i zaniedbanej uliczce Wenecji. I aby wrócić do swoich czasów, musi wykonać zadanie zlecone przez starych podróżników w czasie - Jose i Esperanze.

Na początku nie byłam przekonana do lektury przez prosty język w książce, ale z każdą kolejną stroną autorka zaczęła się rozkręcać, a ja wciągać. Historia Anny (a później także Sebastiana) porwała mnie do reszty. Już dawno nie bawiłam się tak dobrze podczas czytania książki. Mamy tu nieco fantastyki, dawnej Wenecji, gondole oraz wartką i ciekawą akcje, która trzyma w napięciu aż do samego końca. Naprawdę fantastyczna młodzieżówka fantasy. W dodatku niesamowicie dobrze opisany wątek podróży w czasie!

@wenecki_swiat_ksiazek


🎭RECENZJA🎭

Wiecie, że nie zawsze gondole były czarne? Jeszcze kilka wieków temu wszystkie gondole w lagunie prezentowały się we wszystkich kolorach tęczy i były zdobione tysiącami kolorowych ozdób. Dopiero na przestrzeni XVI-XVII wieku wydano dekret mówiący o tym, że wszystkie gondole musza być czarne. Do tego wykorzystano pak - czarną substancję,...

Według mnie nie jest to nic specjalnego, a liczyłam że będzie dobre

Według mnie nie jest to nic specjalnego, a liczyłam że będzie dobre

Fabuła była wciągająca, kiedy kończyłam jeden rozdział, od razu chciałam zacząć kolejny. Doceniam to, że autorka opisała realia życia w tamtych czasach, np. jak wyglądała higiena, dzięki czemu nadała tej historii choć trochę autentyczności. Niektóre fragmenty były zabawne, ale zdarzały się też takie, przy których czułam zażenowanie. Na początku postaci wydawały się stereotypowe, niezbyt odróżniające się od przeciętnych bohaterów powieści młodzieżowych. Książka ma pewne wady, ale zainteresowała mnie na tyle, że zamierzam przeczytać kontynuację.

Fabuła była wciągająca, kiedy kończyłam jeden rozdział, od razu chciałam zacząć kolejny. Doceniam to, że autorka opisała realia życia w tamtych czasach, np. jak wyglądała higiena, dzięki czemu nadała tej historii choć trochę autentyczności. Niektóre fragmenty były zabawne, ale zdarzały się też takie, przy których czułam zażenowanie. Na początku postaci wydawały się...

Od pierwszej strony wciągnęłam się tę historię. I do samego końca kibicowałam Annie żeby zdążyła wrócić do domu. Od momentu, kiedy poczułam, że Sebastiana i Anne coś do siebie ciągnie, shippowałam ich razem. Mam nadzieję na rozwinięcie tej relacji. Ogólnie świat przedstawiony jest naprawdę świetny. Nie czytałam jeszcze książek z takim wątkiem.

Od pierwszej strony wciągnęłam się tę historię. I do samego końca kibicowałam Annie żeby zdążyła wrócić do domu. Od momentu, kiedy poczułam, że Sebastiana i Anne coś do siebie ciągnie, shippowałam ich razem. Mam nadzieję na rozwinięcie tej relacji. Ogólnie świat przedstawiony jest naprawdę świetny. Nie czytałam jeszcze książek z takim wątkiem.

Nie mogłam niestety wczuć się w klimat 15 wiecznej Wenecji ze względu na ciągłe wtrącenia bohaterki o swoim iPadzie. No błagam, za dużo. Swoją drogą główna bohaterka irytowała mnie nie tylko ciągłym gadaniem o iPadzie, Facebooku, Naszej Klasie itd., ale ogólnie jakąś taką swoją infantylnością. Relacja z Sebastianem bardzo naciągana, zbyt szybko się to wszystko zadziało ,zbyt było płaskie. Książkę czytało się łatwo i szybko, dokończyłam ją, ponieważ byłam ciekawa jak się to wszystko zakończy. Po następne tomy nie sięgnę. Być może jest to książka dla młodszych czytelników

Nie mogłam niestety wczuć się w klimat 15 wiecznej Wenecji ze względu na ciągłe wtrącenia bohaterki o swoim iPadzie. No błagam, za dużo. Swoją drogą główna bohaterka irytowała mnie nie tylko ciągłym gadaniem o iPadzie, Facebooku, Naszej Klasie itd., ale ogólnie jakąś taką swoją infantylnością. Relacja z Sebastianem bardzo naciągana, zbyt szybko się to wszystko zadziało...

Moja przygoda z książkami o podróżach w czasie przypomina parabolę. Naprawdę. Najpierw "Pasażerka", z której po miesiącu od lektury nie pamiętałam nic, później "Czerwień Rubinu", który pokochałam za lekkość i humor, a teraz "Magiczna Gondola", która była...

No właśnie.

Zacznę od tego, że historia jest strasznie przegadana. Mnóstwo tutaj opisów i dialogów, które kompletnie niczego nie wznoszą do fabuły. No błagam, chyba obeszlibyśmy się choćby bez trzystronicowego opisu kąpieli głównej bohaterki. Albo bez ciągłego wspominania o nocnikach/wychodkach. Ja rozumiem, że to bardzo poruszający temat, ale żeby aż tak? (Nie, ja nie z tych, co czepiają się, że postacie w książkach nigdy nie korzystają z toalety).

Sama głowa bohaterka, Anna (która na nieszczęście opowiada nam wszystko z najdrobniejszymi szczegółami), jest bohaterką tak rozczarowująco płaską, że ciężko czuć do niej cokolwiek... Tym bardziej, że z resztą bohaterów jest podobnie - bardzo schematyczni i przewidywalni. Jest przystojniak (chociaż Sebastiano akurat jest w porządku. Przepraszam, mam słabość do Włochów), jest jego pomocny kumpel, dziewczęta zainteresowane przystojniakiem i wzbudzające zazdrość u naszej bohaterki (sztuk dwie), Judasz, grupa złoli chcących przejąć władzę i ktoś, kogo trzeba ocalić. Standard.

Ale nie ma tego złego! Dzięki tej książce nauczyłam się, że nie muszę czytać każdego słowa, a świat się nie skończy, jeśli przeskoczę jakiś mniej istotny akapit. Chwała niech będzie tobie, o Techniko Szybkiego Czytania!

Podsumowując, nie miałam jakichś specjalnie wygórowanych oczekiwań względem "Magicznej Gondoli". Ot, kolejna młodzieżówka na odmóżdżenie. Ale zamiast odmóżdżyć, trochę się zmęczyłam... Nawet jako osoba, która uwielbia motyw podróży w czasie. Może jestem już za stara na takie książki?

Moja przygoda z książkami o podróżach w czasie przypomina parabolę. Naprawdę. Najpierw "Pasażerka", z której po miesiącu od lektury nie pamiętałam nic, później "Czerwień Rubinu", który pokochałam za lekkość i humor, a teraz "Magiczna Gondola", która była...

No właśnie.

Zacznę od tego, że historia jest strasznie przegadana. Mnóstwo tutaj opisów i dialogów, które kompletnie...

Przeczytałam i zapowiadało się niby ciekawie, ale ostatecznie za bardzo mi się wydawało infantylne. Po pozostałe części już nie sięgłam.

Przeczytałam i zapowiadało się niby ciekawie, ale ostatecznie za bardzo mi się wydawało infantylne. Po pozostałe części już nie sięgłam.

Trochę żałuję, że przeczytałam to teraz a nie będąc nastolatką, zdecydowanie bardziej by mi "weszło". A tak była to tylko luźna i odmóżdżająca lektura z bardzo przewidywalnymi plot twistami oraz nieuzasadnionym romansem.

Trochę żałuję, że przeczytałam to teraz a nie będąc nastolatką, zdecydowanie bardziej by mi "weszło". A tak była to tylko luźna i odmóżdżająca lektura z bardzo przewidywalnymi plot twistami oraz nieuzasadnionym romansem.

nie porwała mnie

nie porwała mnie