Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mercedes wraca do nas z nową dozą wrażeń.Tym razem zaplątana w sprawy wampirów, Mercy dzielnie kroczy przed siebie.
Choć w poprzedniej części byłam zakochana, to już z tą miałam lekki problem. Książka nie wciągnęła mnie w równym stopniu co poprzednia. Sam środek książki przeciągał mi się niemiłosiernie. Dopiero później akcja nabrała tempa, dzięki czemu książkę wchłonęłam. Główna bohaterka przez długi czas bawi się w podchody, co bardzo mi się nie podobało i wręcz mnie wyczerpywało.
Jednak podsumowując książka nie jest zła. Nadal jestem fanką Mercedes Thompson oraz jej przygód i z nieukrywaną chęcią sięgnę po następną część.

Mercedes wraca do nas z nową dozą wrażeń.Tym razem zaplątana w sprawy wampirów, Mercy dzielnie kroczy przed siebie.
Choć w poprzedniej części byłam zakochana, to już z tą miałam lekki problem. Książka nie wciągnęła mnie w równym stopniu co poprzednia. Sam środek książki przeciągał mi się niemiłosiernie. Dopiero później akcja nabrała tempa, dzięki czemu książkę wchłonęłam....

"Sztylet Rodowy" jest moją pierwszą lekturą Aleksandry Rudej i muszę przyznać że się nie zawiodłam. Książkę pochłonęłam w 24h, bo tak lekko została napisana.
W pechu głównej bohaterki zakochałam się od pierwszego wejrzenia i zobaczyłam w niej odbicie samej siebie. Skład reszty załogi jest tak bajecznie absurdalna, że co chwilę rechotałam ze śmiechu.
Szczerze polecam, sama nie mogę się doczekać następnej części. Błagam Papierowy Księżycu, wydaj ją szybko!!

"Sztylet Rodowy" jest moją pierwszą lekturą Aleksandry Rudej i muszę przyznać że się nie zawiodłam. Książkę pochłonęłam w 24h, bo tak lekko została napisana.
W pechu głównej bohaterki zakochałam się od pierwszego wejrzenia i zobaczyłam w niej odbicie samej siebie. Skład reszty załogi jest tak bajecznie absurdalna, że co chwilę rechotałam ze śmiechu.
Szczerze polecam, sama...

Szczerze, to na pierwszy rzut oka książka mnie nie zachwyciła. Sięgnęłam po nią ze względu na ładnie wyglądającą okładkę i ciekawy tytuł. Pierwsza połowa mnie nudziła i niemiłosiernie ciągnęła się w nieskończoność, ale na szczęście akcja rozwinęła się, a autorka napisała ją łatwym językiem i w dobrym stylu wprowadziła nowe, ciekawe postaci. Może książka nie jest arcydziełem, ale nie można jej zarzucić braku oryginalności. Jeśli chcecie wiedzieć więcej to sami ją przeczytajcie :)

Szczerze, to na pierwszy rzut oka książka mnie nie zachwyciła. Sięgnęłam po nią ze względu na ładnie wyglądającą okładkę i ciekawy tytuł. Pierwsza połowa mnie nudziła i niemiłosiernie ciągnęła się w nieskończoność, ale na szczęście akcja rozwinęła się, a autorka napisała ją łatwym językiem i w dobrym stylu wprowadziła nowe, ciekawe postaci. Może książka nie jest...

Bardzo ciekawy zbiór opowiadań. Każde z nich jest unikalne i wciągające jak odkurzacz. Książka jest interesująca zarówno jako audiobook oraz w papierze. Z chęcią przeczytam inne zbiory opowiadań tego autora

Bardzo ciekawy zbiór opowiadań. Każde z nich jest unikalne i wciągające jak odkurzacz. Książka jest interesująca zarówno jako audiobook oraz w papierze. Z chęcią przeczytam inne zbiory opowiadań tego autora

"Szklany Tron" to książka w której od razu się zakochałam. Fabuła mnie bardzo mnie wciągnęłam, choć jestem świadoma, że momentami zachowanie głównej bohaterki niema sensu. Główna bohaterka musi żyć z bliznami na ciele oraz na duszy. Jest silną kobietą, która często nie radzi sobie, przez to musi polegać na innych (choć tego nie przyzna przed innymi). Musi poznać komu zaufać a komu nie, bo inaczej nie przetrwa w świecie. Książka jest lekką i przyjemną lekturą. Gorąco polecam

"Szklany Tron" to książka w której od razu się zakochałam. Fabuła mnie bardzo mnie wciągnęłam, choć jestem świadoma, że momentami zachowanie głównej bohaterki niema sensu. Główna bohaterka musi żyć z bliznami na ciele oraz na duszy. Jest silną kobietą, która często nie radzi sobie, przez to musi polegać na innych (choć tego nie przyzna przed innymi). Musi poznać komu zaufać...

"Chłopcy" to bardzo ciekawy i zabawny zbiór przygód dorosłych chłopców Piotrusia Pana. Jakub Ćwiek stworzył bardzo ciekawą książkę na podstawie myśli "Co by było gdyby chłopcy od Piotrusia Pana wydostali się z Nibylandii prosto do Polski, dorastaliby tutaj,a ich matką zastępczą zostałaby Dzwoneczek". Książkę czytało mi się przyjemnie, choć nie brakowało w niej wulgaryzmów

"Chłopcy" to bardzo ciekawy i zabawny zbiór przygód dorosłych chłopców Piotrusia Pana. Jakub Ćwiek stworzył bardzo ciekawą książkę na podstawie myśli "Co by było gdyby chłopcy od Piotrusia Pana wydostali się z Nibylandii prosto do Polski, dorastaliby tutaj,a ich matką zastępczą zostałaby Dzwoneczek". Książkę czytało mi się przyjemnie, choć nie brakowało w niej...

Harry'ego Dresdena poznałam przez serial "Akta Dresdena". Książka wciągnęła mnie jeszcze bardziej niż adaptacja i dzięki niej poznałam wiele nie znanych mi szczegółów. Sam Harry, biedny, mylony z urodzinowym magikiem, jest pełnoprawnym magiem, jedynym w całym Chicago. Humor zawarty w książce trafił prosto do mojego serca. Polecam każdemu! :D

Harry'ego Dresdena poznałam przez serial "Akta Dresdena". Książka wciągnęła mnie jeszcze bardziej niż adaptacja i dzięki niej poznałam wiele nie znanych mi szczegółów. Sam Harry, biedny, mylony z urodzinowym magikiem, jest pełnoprawnym magiem, jedynym w całym Chicago. Humor zawarty w książce trafił prosto do mojego serca. Polecam każdemu! :D

Po prostu nie! Nie wiem jak można tak chamsko spisać po kimś fabułę. "Czarodzieje" to połączenie "Harry'ego Pottera" i "Opowieści z Narnii". Główny bohater jest nudny, a książka przez cały czas podkreśla jego beznadziejny humor z którego nie jest w stanie się otrząsnąć. Przez połowę książki w kółko też zachwyca się książką którą kiedyś przeczytał i ją cały czas cytuje. Nie powiem, "Czarodzieje" mają też momenty które mi się też podobały jednak negatywne aspekty przeważyły nad wszystkim. Autor powinien się wstydzić że tak chamsko przepisał tyle szczegółów od innych autorów.

Po prostu nie! Nie wiem jak można tak chamsko spisać po kimś fabułę. "Czarodzieje" to połączenie "Harry'ego Pottera" i "Opowieści z Narnii". Główny bohater jest nudny, a książka przez cały czas podkreśla jego beznadziejny humor z którego nie jest w stanie się otrząsnąć. Przez połowę książki w kółko też zachwyca się książką którą kiedyś przeczytał i ją cały czas cytuje. Nie...

Jeśli tak jak ja najpierw obejrzeliście film, książka będzie dla was zaskoczeniem. Film bardzo się różni od niej różni, ale tonie znaczy że książka jest zła. /jest właśnie dobra, ale w zupełnie inny sposób. Główny bohater radzi sobie z sytuacjami w trochę inny sposób. Książka jest pełna fantazji i to mnie w niej urzekło. Dla mnie najbardziej druzgocąca scena w książce jest na samym końcu...Neil Gaiman za to ci kiedyś dopadnę. Tego się nikomu nie robi...absolutnie NIKOMU!

Jeśli tak jak ja najpierw obejrzeliście film, książka będzie dla was zaskoczeniem. Film bardzo się różni od niej różni, ale tonie znaczy że książka jest zła. /jest właśnie dobra, ale w zupełnie inny sposób. Główny bohater radzi sobie z sytuacjami w trochę inny sposób. Książka jest pełna fantazji i to mnie w niej urzekło. Dla mnie najbardziej druzgocąca scena w książce jest...

Nie można odmówić tej książce oryginalności, ale wykonanie... Tak bardzo nie pasowały mi pewne sytuacje, a końcówkę to w ogóle mogła lepiej napisać. Jednak książka do najgorszych nie należy. Autorka powinna jeszcze popracować nad pisaniem, bo ma dobre pomysły

Nie można odmówić tej książce oryginalności, ale wykonanie... Tak bardzo nie pasowały mi pewne sytuacje, a końcówkę to w ogóle mogła lepiej napisać. Jednak książka do najgorszych nie należy. Autorka powinna jeszcze popracować nad pisaniem, bo ma dobre pomysły

Bardzo ciekawy pomysł na książkę, choć mogła być trochę lepiej napisana. Główna bohaterka jest wkurzająca, na szczęście inne postacie ratują sytuacje. Książkę czyta się bardzo szybko. Autorka powinna jeszcze dopracować styl pisania, a jej książki staną się naprawdę dobre

Bardzo ciekawy pomysł na książkę, choć mogła być trochę lepiej napisana. Główna bohaterka jest wkurzająca, na szczęście inne postacie ratują sytuacje. Książkę czyta się bardzo szybko. Autorka powinna jeszcze dopracować styl pisania, a jej książki staną się naprawdę dobre

Zgon jest o młodej dziewczynie, która przeprowadza się do wujka i zostaje mrocznym żniwiarzem. Może nie brzmi to optymistycznie, jednak książka jest pełna optymizmu oraz humoru. Z wielką ochotą wchłaniałam kolejne strony. Książka jest napisana prostym językiem i nadaje się dla każdego

Zgon jest o młodej dziewczynie, która przeprowadza się do wujka i zostaje mrocznym żniwiarzem. Może nie brzmi to optymistycznie, jednak książka jest pełna optymizmu oraz humoru. Z wielką ochotą wchłaniałam kolejne strony. Książka jest napisana prostym językiem i nadaje się dla każdego

Do twórczości Jadowskiej zawsze podchodzę z dystansem. W serii o Dorze Wilk jak dla mnie działo się stanowczo za dużo, a tu jest wręcz idealnie. To co chodzi po głowie Witkaca jet niepojęte i szaleje za tym.
Humor zamieszczony w książce bardzo przypadł mi do gustu.
Polecam każdemu poszukiwaczowi duchów ;)

Do twórczości Jadowskiej zawsze podchodzę z dystansem. W serii o Dorze Wilk jak dla mnie działo się stanowczo za dużo, a tu jest wręcz idealnie. To co chodzi po głowie Witkaca jet niepojęte i szaleje za tym.
Humor zamieszczony w książce bardzo przypadł mi do gustu.
Polecam każdemu poszukiwaczowi duchów ;)

Spodziewałam się czegoś innego.
Autorkę poznałam po przeczytaniu "Szklanego Tronu" i szczerze się zakochałam w jej stylu pisania, niestety nie miałam tego samego uczucia po "Dworze cierni i róż".
Autorka w dość ciekawy i odświeżający sposób przedstawiła historię pięknej i bestii, jednak opisała wszystko w mało ciekawy sposób. Historia jest niewciągająca. Dopiero gdy autorka znacznie odbiegła od "Pięknej i Bestii" książka zaczęła być ciekawsza. Choć polubiłam niektóre postaci, a historia głównej bohaterki bardzo mnie przejęła, to powody takiego a nie innego zachowania "Bestii" wydały mi się całkowicie nieprzekonywujące.
Według mnie Sarah J. Maas poszła na skróty, choć z czystej ciekawości przeczytam następną część. Mam nadzieję, że autorka poprawi dziury w fabule

Spodziewałam się czegoś innego.
Autorkę poznałam po przeczytaniu "Szklanego Tronu" i szczerze się zakochałam w jej stylu pisania, niestety nie miałam tego samego uczucia po "Dworze cierni i róż".
Autorka w dość ciekawy i odświeżający sposób przedstawiła historię pięknej i bestii, jednak opisała wszystko w mało ciekawy sposób. Historia jest niewciągająca. Dopiero gdy...