Dobry omen

Moich dwóch ukochanych autorów fantastycznych w jednej książce - jak mogłam się jej oprzeć?
"Dobry omen" opowiada o dwóch istotach - demonie Crowley'u i aniele Azirafalu - którzy postanawiają zatrzymać Apokalipsę, bo w Niebie nie ma dobrej muzyki, a w Piekle panuje... no cóż, piekielna nuda.
Czytając tę książkę, często się śmiałam, naprawdę pasuje mi poczucie humoru, z jakim miałam tu do czynienia. Naprawdę polubiłam postacie Antychrysta, młodej czarownicy, czy pogromcy wiedźm. Już nie mówiąc o Azirafale i Crowley'u - ten duet po prostu musiałam pokochać. Zwłaszcza demona. Cóż mogę powiedzieć, przekonał mnie jego gust muzyczny.
Co warto zaznaczyć, bardzo lubię pióro obu autorów. Uważam, że tworzą świetny duet. I myślę, że ta książka będzie bardzo dobrym wyborem dla fanów high fantasy i podejścia z dystansem do kwestii opisanych w Apokalipsie. Jak pisali autorzy, z Jana był dobry człowiek, jednak ze słabością do grzybów.

Moich dwóch ukochanych autorów fantastycznych w jednej książce - jak mogłam się jej oprzeć?
"Dobry omen" opowiada o dwóch istotach - demonie Crowley'u i aniele Azirafalu - którzy postanawiają zatrzymać Apokalipsę, bo w Niebie nie ma dobrej muzyki, a w Piekle panuje... no cóż, piekielna nuda.
Czytając tę książkę, często się śmiałam, naprawdę pasuje mi poczucie humoru, z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zmęczyłam! Zaczęłam z entuzjazmem, bo uwielbiam Pratchetta, ale mimo że są tu typowe dla niego smaczki, to jednak daleko tej pozycji od Świata Dysku... Moim zdaniem fabuła dziurawa, jakoś się to wszystko nie spina, im dalej tym spójniejsze, ale pierwsze kilkadziesiąt stron naprawdę dla wnikliwych :) Ogólnie szkoda czasu.

Zmęczyłam! Zaczęłam z entuzjazmem, bo uwielbiam Pratchetta, ale mimo że są tu typowe dla niego smaczki, to jednak daleko tej pozycji od Świata Dysku... Moim zdaniem fabuła dziurawa, jakoś się to wszystko nie spina, im dalej tym spójniejsze, ale pierwsze kilkadziesiąt stron naprawdę dla wnikliwych :) Ogólnie szkoda czasu.

Pokaż mimo to

Powieść przeczytałam już trzy razy i moim zdaniem jest to jedna z najlepszych książek. Mnóstwo gier słów, komiczni bohaterowie i generalnie nieziemski : ) klimat. Jak to napisano na tylnej okładce: niebiańsko udana i piekielnie zabawna.

Powieść przeczytałam już trzy razy i moim zdaniem jest to jedna z najlepszych książek. Mnóstwo gier słów, komiczni bohaterowie i generalnie nieziemski : ) klimat. Jak to napisano na tylnej okładce: niebiańsko udana i piekielnie zabawna.

Pokaż mimo to

Super opowieść, zwłaszcza dla tych którzy tak jak ja lubią wątki z aniołami i demonami w książkach. Dwójka głównych bohaterów: anioł Azirafal i demon Crowley, stanowią świetny i przezabawny duet. Historia ma także ciekawe i nietuzinkowe zakończenie, co jest typowe dla twórczości Gaimana, będącym jednym z 2 autorów tej książki.

Super opowieść, zwłaszcza dla tych którzy tak jak ja lubią wątki z aniołami i demonami w książkach. Dwójka głównych bohaterów: anioł Azirafal i demon Crowley, stanowią świetny i przezabawny duet. Historia ma także ciekawe i nietuzinkowe zakończenie, co jest typowe dla twórczości Gaimana, będącym jednym z 2 autorów tej książki.

Pokaż mimo to

Nie czułem w tej książce ani humoru Pratchetta, ani pomysłowości Gaimana. Historia jako całość jest ciekawa, natomiast liczyłem na więcej interakcji pomiędzy głównymi bohaterami, którzy o dziwo, pojawiali się tylko epizodycznie.

Wiele stron nie zawierało żadnej istotnej treści, a przypisy dolne, miały być chyba w zamyśle śmieszne a były okropnie drewniane i również nic nie wnoszące. Tak jak filmy nieraz wymagają re-make'ów, tak w przypadku tej książki, powinna zostać napisana od nowa.

Nie czułem w tej książce ani humoru Pratchetta, ani pomysłowości Gaimana. Historia jako całość jest ciekawa, natomiast liczyłem na więcej interakcji pomiędzy głównymi bohaterami, którzy o dziwo, pojawiali się tylko epizodycznie.

Wiele stron nie zawierało żadnej istotnej treści, a przypisy dolne, miały być chyba w zamyśle śmieszne a były okropnie drewniane i również nic...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na początku był serial. Podobał mi się, choć nie wywarł na mnie aż takiego wrażenia, jak się spodziewałem. Teraz zaś przeczytałem pierwowzór i, cóż, mam podobne odczucia.

"Dobry Omen" to lekka, zabawna i przyjemna lektura z ciekawym pomysłem, której jednak czegoś zabrakło. Bardzo podobał mi się koncept tej historii, motyw przyjaźni Azirafala i Crowleya, przedstawienie wojny dwóch wielkich sił jako dwóch gangów, które niby z sobą walczą, ale żadna strona nie może nigdy ostatecznie wygrać. Bardzo zaciekawił mnie motyw Aniołów Piekieł, czyli Jeźdźców Apokalipsy jako motocyklistów i wszystko, co z nimi związane.

Historia jest bardzo prosta, mogę nawet pokusić się o stwierdzenie: pretekstowa. Jest tutaj tylko jako tło dla idei oraz ciekawych, zabawnych sytuacji. Nie przykuwa ona uwagi, nie szokuje, nie zawiera zbyt wielu wielkich zwrotów akcji. Podobnie rzecz ma się z bohaterami. Postacie poboczne są tutaj tylko po to, żeby były - nie są rozbudowane, mają służyć jedynie wizji książki i humorowi. Brak jakichś postaci czy małych wątków byłby raczej niedostrzegalny. Autorzy także niezwykle szybko skaczą po scenach i wydarzeniach - nie da się w tym pogubić, jednak wiele razy natknąć się można na coś opisanego niezbyt precyzyjnie. Największy jednak zarzut mam do czegoś, co serial zrobił lepiej, a więc relacja Azirafala i Crowleya. W książce jest jej stanowczo zbyt mało! Czuję ogromny niedosyt po tak niewielkim czasie spędzonym tylko z tymi dwoma bohaterami, którzy jedynie pozornie są tymi najważniejszymi. Naprawdę wielka szkoda.

Czy serial = książka? Nie. Jasne, wiele z rzeczy pokazanych na ekranie pokrywa się z tym, co zostało napisane w książce, jednak zarówno produkcja Amazonu, jak i powieść Gaimana & Pratchetta mają elementy, które robią w lepszy sposób, niż drugie medium kultury. W serialu jest to np. relacja Azirafala i Crowleya oraz zakończenie, w książce - motyw Jeźdźców Apokalipsy i zwiastunów końca.

Mimo pewnego rozczarowania, nie żałuję tej lektury - to był miło spędzony czas i na pewno kiedyś jeszcze do "Dobrego Omenu" powrócę.

Na początku był serial. Podobał mi się, choć nie wywarł na mnie aż takiego wrażenia, jak się spodziewałem. Teraz zaś przeczytałem pierwowzór i, cóż, mam podobne odczucia.

"Dobry Omen" to lekka, zabawna i przyjemna lektura z ciekawym pomysłem, której jednak czegoś zabrakło. Bardzo podobał mi się koncept tej historii, motyw przyjaźni Azirafala i Crowleya, przedstawienie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna książka jak przystało na Gaiman'a i Pratchett'a w duecie. Polecam serdecznie książkę jak i serial!

Świetna książka jak przystało na Gaiman'a i Pratchett'a w duecie. Polecam serdecznie książkę jak i serial!

Pokaż mimo to

Jest naprawdę śmieszna. Ubolewam nad tym, że nie bardzo ma fabułę.

Jest naprawdę śmieszna. Ubolewam nad tym, że nie bardzo ma fabułę.

Pokaż mimo to

Panowie Pratchett i Gaiman udowodnili ponad wszelką wątpliwość, że "gdzie kucharek sześć..." . Zbyt wiele wątków poprowadzonych zbyt chaotycznie, a jeśli nawet bywa zabawnie,, czytając, ma się wrażenie, że autorzy bardziej niż czytelnika próbują rozbawić siebie nawzajem. Jak na ironię, książka jest fantastycznie wręcz przyswajalna w formie audio i ten jedynie fakt do pewnego stopnia ratuje zarówno ją, jak i moją o niej opinię.

Panowie Pratchett i Gaiman udowodnili ponad wszelką wątpliwość, że "gdzie kucharek sześć..." . Zbyt wiele wątków poprowadzonych zbyt chaotycznie, a jeśli nawet bywa zabawnie,, czytając, ma się wrażenie, że autorzy bardziej niż czytelnika próbują rozbawić siebie nawzajem. Jak na ironię, książka jest fantastycznie wręcz przyswajalna w formie audio i ten jedynie fakt do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacyjna książka pełna angielskiego humoru.

Rewelacyjna książka pełna angielskiego humoru.

Pokaż mimo to