Czarodzieje

Książka mocno zaskoczyła mnie swoim podejściem, do świata przedstawionego. Niby magiczny, pełen zaklęć, magii w najczystszej postaci, innych świtów, a jednak nie był idealny. Bohaterowie byli po prostu ludźmi, popełniali ludzkie błędy, mieli swoje charaktery zarówno z dobrymi jak i złymi cechami. Nie byli idealni ani mega utalentowani. Główny bohater był przeciętny na tle innych a jednak ciekawiły nas jego losy.
Nie była to książka banalna czy sztampowa, taka w której możemy powiedzieć co bohater zrobi i to się stanie. Zaskakiwała, prowadziła przez masę swoich dziwactw wciąż patrząc na bohatera z myślą " ale on jest nieogarnięty" ale nie była to jedna jedyna prawda. Bohater się zmieniał, doroślał, po czasie rozumiał niektóre rzeczy inaczej, zachowywał się inaczej ale dalej był sobą, zmiany nie były wzięte z powietrza a faktycznie miały sens i były powolne. Mega wciągnęła mnie cała trylogia i uważam ją za jedną z lepszych serii fantasy jakie czytałam.

Książka mocno zaskoczyła mnie swoim podejściem, do świata przedstawionego. Niby magiczny, pełen zaklęć, magii w najczystszej postaci, innych świtów, a jednak nie był idealny. Bohaterowie byli po prostu ludźmi, popełniali ludzkie błędy, mieli swoje charaktery zarówno z dobrymi jak i złymi cechami. Nie byli idealni ani mega utalentowani. Główny bohater był przeciętny na tle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wymęczona ale skończona. Niestety przygodę zaczęłam od serialu i nie miałam w planach czytania książek bo nie lubię oglądać a potem czytać ... ale że dostałam ją w prezencie to stwierdziłam że dam jej szanse i tak o to ją w końcu wymęczyłam. Co prawda brakuje kilka wątków w serialu , ale gdy ją czytałam to porównywałam ją do serialu, a to źle. Więc nie polecam czytania książek po filmie NIGDY! Na pewno książka kogoś zachwyci, ale mnie niestety nie. Również nie spodobało mi się porównanie do Harrego Pottera, to żadne jego alter ego Harry jest całkiem inny i inaczej napisany niż to, no ale nie będe się kłócić z autorem ... Czy polecam ? Tak , ale dla osób które zaczynają poznawać świat fantasy. Dla tych co są fanami od wielu lat to czuje że nie każdemu przypadnie do gustu.

Wymęczona ale skończona. Niestety przygodę zaczęłam od serialu i nie miałam w planach czytania książek bo nie lubię oglądać a potem czytać ... ale że dostałam ją w prezencie to stwierdziłam że dam jej szanse i tak o to ją w końcu wymęczyłam. Co prawda brakuje kilka wątków w serialu , ale gdy ją czytałam to porównywałam ją do serialu, a to źle. Więc nie polecam czytania...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie byłam w stanie przeczytać do końca. W tej książce podobało mi się absolutnie NIC.
To jest jedna z niewielu pozycji, które poprostu porzuciłam. Nie polecam

Nie byłam w stanie przeczytać do końca. W tej książce podobało mi się absolutnie NIC.
To jest jedna z niewielu pozycji, które poprostu porzuciłam. Nie polecam

Pokaż mimo to

Piękna alegoria dorastania w depresji, wynikającej z braku dziecięcej magii, w otaczającej rzeczywistości. Jest to także opowieść o tworzeniu pierwszych więzów rodzinnych przez osoby, które już opuściły domy swojej młodości. Wszystko otoczone zgorzkniałym i sarkastycznym światem uwspółcześnionego fantasy.

Piękna alegoria dorastania w depresji, wynikającej z braku dziecięcej magii, w otaczającej rzeczywistości. Jest to także opowieść o tworzeniu pierwszych więzów rodzinnych przez osoby, które już opuściły domy swojej młodości. Wszystko otoczone zgorzkniałym i sarkastycznym światem uwspółcześnionego fantasy.

Pokaż mimo to

Jedna z najdziwniejszych książek, jakie w życiu przeczytałam! Mimo to chyba wryła mi się w pamięć, bo nawet po wielu latach pamiętam fabułę i najdziwniejsze momenty.
Raczej dla wytrwałych i fanów gatunku, innych może zniechęcić. Dla mnie mogłaby się zakończyć na jednym tomie.

Jedna z najdziwniejszych książek, jakie w życiu przeczytałam! Mimo to chyba wryła mi się w pamięć, bo nawet po wielu latach pamiętam fabułę i najdziwniejsze momenty.
Raczej dla wytrwałych i fanów gatunku, innych może zniechęcić. Dla mnie mogłaby się zakończyć na jednym tomie.

Pokaż mimo to

Książka jest o niczym. Na pewno nie o magii, nie o relacji między bohaterami czy o magicznym świecie. Nic nie ma znaczenia. Główny bohater bardzo pragnie, aby magia była prawdziwa. Gdy się okazuje,że magia istnieje szybko się nudzi. Potem Filory. Tak samo. Gdy sie tam znajduje stwierdza,że to nie to. Nic w tej historii nie ma znaczenia. W szkole tylko piją, po ukończeniu szkoły piją i ćpają bo jako czarodzieje mogą robić co tylko chcą więc w rezultacie nie robią nic. Autor o czymś wspomina potem urywa wątek i już do tego nie wraca. Wielkie rozczarowanie.

Książka jest o niczym. Na pewno nie o magii, nie o relacji między bohaterami czy o magicznym świecie. Nic nie ma znaczenia. Główny bohater bardzo pragnie, aby magia była prawdziwa. Gdy się okazuje,że magia istnieje szybko się nudzi. Potem Filory. Tak samo. Gdy sie tam znajduje stwierdza,że to nie to. Nic w tej historii nie ma znaczenia. W szkole tylko piją, po ukończeniu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Męczący ci Czarodzieje. Serial zachęcił mnie do przeczytania książki takim niegrzecznym światem będącym przenicowanym połączeniem Harry'ego Pottera i Narnii oraz ciekawymi postaciami. W książce jest podobnie, ale w niegrzeczności świata nie ma pazura – ot studenckie zabawy jakich wiele w filmach o braterstwach z greckimi literami w tle, a i postacie w większości mniej ciekawe. Książka męczyła, dłużyła się, ale po skończeniu chciałem więcej i kiedyś dalszy ciąg sobie przeczytam.

Męczący ci Czarodzieje. Serial zachęcił mnie do przeczytania książki takim niegrzecznym światem będącym przenicowanym połączeniem Harry'ego Pottera i Narnii oraz ciekawymi postaciami. W książce jest podobnie, ale w niegrzeczności świata nie ma pazura – ot studenckie zabawy jakich wiele w filmach o braterstwach z greckimi literami w tle, a i postacie w większości mniej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Okładka, co prawda, nie przyciąga uwagi, ale tytuł mnie zainteresował, dlatego wypożyczyłam tę książkę. Pierwsze skojarzenie... Narnia, następne... Harry Potter, kolejne... serial Magicy. I właśnie to ostatnie, choć bardzo ulotne, było najtrafniejsze. Tak naprawdę o Narnii nie ma tu ani słowa, chociaż książkowe Filory na niej jest wzorowane. Harry jest tu przytaczany raczej jako przykład fikcji literackiej. A serialu, który, jak się okazało, powstał na podstawie książki, czy raczej całego cyklu, właściwie nie oglądałam. Tylko raz, fragmenty jednego z odcinków i to na pewno nie z pierwszego sezonu. I to wystarczyło, żeby opis labiryntu z fontanną i krzewami formowanymi na kształt zwierząt, wydał mi się znajomy.
Ale miało być o książce, a ona jest taka sobie... Dość inantylna, trochę nudnawa i właściwie sprawia wrażenie streszczenia. Uznałabym, że jest przeznaczona dla dzieciaków, gdyby nie sceny wyraźnie dla nich zbyt dorosłe. Chyba najbardziej przypadnie do gustu nastolatkom, które odkrywają właśnie swoją seksualność. Nawet odniosłam wrażenie, że to właśnie nastolatek jest autorem. Jednak powieść zainteresowała mnie na tyle, że pewnie sięgnę po kolejne części cyklu, lub postaram się obejrzeć serial.

Okładka, co prawda, nie przyciąga uwagi, ale tytuł mnie zainteresował, dlatego wypożyczyłam tę książkę. Pierwsze skojarzenie... Narnia, następne... Harry Potter, kolejne... serial Magicy. I właśnie to ostatnie, choć bardzo ulotne, było najtrafniejsze. Tak naprawdę o Narnii nie ma tu ani słowa, chociaż książkowe Filory na niej jest wzorowane. Harry jest tu przytaczany raczej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeżeli o mnie chodzi to część pierwsza w książce, czyli ta, w której bohaterowie się uczą, mogłaby być JEDYNĄ i książka byłaby nawet dobra. Reszta to strata czasu.

Jeżeli o mnie chodzi to część pierwsza w książce, czyli ta, w której bohaterowie się uczą, mogłaby być JEDYNĄ i książka byłaby nawet dobra. Reszta to strata czasu.

Pokaż mimo to

Sama nie wiem co mam myśleć. Z jednej strony żałuje przeczytanie z drugiej strony nie mogę przestać podziwiać inności świata wykreowanego przez Grossmana.
Książka tak właściwie nie ulega żadnym schematom. Na próżno przewidywać przyszłe zdarzenia - tutaj nic nie jest oczywiste.
Z drugiej strony książka według mnie była po prostu koszmarna. Niektóre sytuacje wprawiały w dyskomfort psychiczny czy też moralny inne były po prostu niezrozumiałe w swym okrucieństwie.
W pewnych momentach nie potrafiłam zrozumieć motywacji głównego bohatera a przeskoki między wątkami nie ułatwiały poznania go. Ostatecznie - co chyba jest już wynikiem solidarności płciowej - znienawidziłam bohatera bo jak można traktować tak swoją wybrankę...

Sama nie wiem co mam myśleć. Z jednej strony żałuje przeczytanie z drugiej strony nie mogę przestać podziwiać inności świata wykreowanego przez Grossmana.
Książka tak właściwie nie ulega żadnym schematom. Na próżno przewidywać przyszłe zdarzenia - tutaj nic nie jest oczywiste.
Z drugiej strony książka według mnie była po prostu koszmarna. Niektóre sytuacje wprawiały w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to