Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka mnie rozczarowała, ponieważ nie oferuje żadnej realnej pomocy i wiedzy dla tych, którzy nie mają w swoim życiu wielu relacji i dlatego czują się samotni. Autor skupia się na osobach będących w związkach i mających przyjaciół, lecz czujących się samotnie wewnątrz tych relacji.
Znajdziemy tu kilka cennych spostrzeżeń i okazji do refleksji, ale przekaz można podsumować krótko: "bądź cierpliwy i nie oczekuj za wiele". Ludziom pozbawionym relacji autor natomiast serwuje garstkę niesamowicie wyswiechtanych i irytujących rad typu: zapisz się na dodatkowe zajęcia lub wolontariat.
Duże rozczarowanie.

Książka mnie rozczarowała, ponieważ nie oferuje żadnej realnej pomocy i wiedzy dla tych, którzy nie mają w swoim życiu wielu relacji i dlatego czują się samotni. Autor skupia się na osobach będących w związkach i mających przyjaciół, lecz czujących się samotnie wewnątrz tych relacji.
Znajdziemy tu kilka cennych spostrzeżeń i okazji do refleksji, ale przekaz można podsumować...

Interesująca i wnikliwa pozycja. Niestety w wielu miejscach głos autora i jego osobiste przemyślenia i wspomnienia z Polskiego gruntu były dla mnie bardzo irytujące i przeszkadzały w odbiorze treści. Brakowało mi też wielu ważnych wątków dotyczących kobiecych postaci związanych z kontrkulturą oraz innymi niezwykle istotnymi wydarzeniami politycznymi, które w może nie bezpośrednio, ale łączyły się z atmosferą rewolucji (Gloria Steinem!). Autor więcej miejsca poświęcił jedynie Joan Baez, oraz wspomniał tylko mimochodem o patriarchalnym aspekcie "wolnej miłości". Niemniej była to ciekawa lektura i rozszerzyła moją wiedzę.

Interesująca i wnikliwa pozycja. Niestety w wielu miejscach głos autora i jego osobiste przemyślenia i wspomnienia z Polskiego gruntu były dla mnie bardzo irytujące i przeszkadzały w odbiorze treści. Brakowało mi też wielu ważnych wątków dotyczących kobiecych postaci związanych z kontrkulturą oraz innymi niezwykle istotnymi wydarzeniami politycznymi, które w może nie...

Wspaniała książka, której niezwykłość potęgują jeszcze tajemnice związane z osobą autorki. To kolejny obok "Muminków" must-read każdego dorosłego, który pragnie wciąż mieć kontakt ze swoim wewnętrznym dzieckiem i widzieć świat z podobną otwartością, wrażliwością i empatią. Wrażliwość ta jednak może sprawić, że niektóre fragmenty książki zabolą, tak jak bolały rózgi jakie dostawała mała, niezrozumiana przez otoczenie, Opal.

Wspaniała książka, której niezwykłość potęgują jeszcze tajemnice związane z osobą autorki. To kolejny obok "Muminków" must-read każdego dorosłego, który pragnie wciąż mieć kontakt ze swoim wewnętrznym dzieckiem i widzieć świat z podobną otwartością, wrażliwością i empatią. Wrażliwość ta jednak może sprawić, że niektóre fragmenty książki zabolą, tak jak bolały rózgi jakie...

Bardzo udana powieść historyczna! Jedyne, co mogę jej zarzucić to nierównomierne rozłożenie akcji. Pierwsza połowa jest dość powolna, niewiele się dzieje, podczas gdy im bliżej końca tym spadają na czytelnika i bohaterów nowe wydarzenia i gwałtowne decyzje (nie mówię o tych zgodnych z prawdą historyczną, ale tych w prywatnym życiu bohaterów), często nieco zaskakujące i odstające od dotychczasowego charakteru postaci. Pomijam także niezgodność historyczną w paru miejscach, wynika ona bowiem z decyzji fabularnych autorki. W końcu to powieść, więc nie musi przypominać życia.

Bardzo udana powieść historyczna! Jedyne, co mogę jej zarzucić to nierównomierne rozłożenie akcji. Pierwsza połowa jest dość powolna, niewiele się dzieje, podczas gdy im bliżej końca tym spadają na czytelnika i bohaterów nowe wydarzenia i gwałtowne decyzje (nie mówię o tych zgodnych z prawdą historyczną, ale tych w prywatnym życiu bohaterów), często nieco zaskakujące i...

Sądziłam, że niska ocena tej książki wynika z faktu, iż czytelnicy nie do końca rozumieją specyfikę pisarstwa Fuentesa. Ale po lekturze muszę przyznać im rację - to nie jest udana książka. W zasadzie mogłaby nie powstać. Zauważam tu pomysł, jaki miał autor, ale myślę, że uratować go można tylko znacznie rozwijając większość wątków i wprowadzając więcej elementów realizmu magicznego. W mojej opinii to najgorsza książka wspaniałego skąd inąd autora.

Sądziłam, że niska ocena tej książki wynika z faktu, iż czytelnicy nie do końca rozumieją specyfikę pisarstwa Fuentesa. Ale po lekturze muszę przyznać im rację - to nie jest udana książka. W zasadzie mogłaby nie powstać. Zauważam tu pomysł, jaki miał autor, ale myślę, że uratować go można tylko znacznie rozwijając większość wątków i wprowadzając więcej elementów realizmu...

Spodziewałam się po tej książce naprawdę wiele, bo miałam ją na oku od dawna. Pierwszy rozdział mnie nie rozczarował, ale potem było już tylko gorzej. Nie twierdzę, że czytanie jej to strata czasu, myślę że jeszcze kilka lat temu wydałaby mi się wartościowa. Ale na ten moment jest to dla mnie kolejna pozycja, która mówi o zmianie świadomości i daje teoretyczne rady i sposoby na lepsze życie, a tak naprawdę składa się po prostu z pięknych idei, które są puste w środku. Być może wielu pomoże i zainspiruje. Ja jednak widzę w niej mnóstwo tzw. spiritual bypassingu i nieco toksycznego oderwania od rzeczywistości. Zachęca do rozwoju i dążenia do mnóstwa zmian, zupełnie ignorując wiele czynników wpływających na kondycję ludzką (np.trauma czy złe warunki socjoekonomiczne), które mogą uniemożliwić przeciętnemu człowiekowi takie zmiany. To jedna z wielu dość powierzchownie uduchowionych książek, która nie sięga głębiej i nie towarzyszy czytelnikowi w jego rzeczywistości, a jedynie serwuje mu listę zmian, które powinien jakimś cudem wprowadzić w swoje życie, aby to życie było wartościowe. Piękny i inspirujący obraz i wizja "uduchawiania" swojego życia, a jednak paradoksalnie powierzchowny.

Spodziewałam się po tej książce naprawdę wiele, bo miałam ją na oku od dawna. Pierwszy rozdział mnie nie rozczarował, ale potem było już tylko gorzej. Nie twierdzę, że czytanie jej to strata czasu, myślę że jeszcze kilka lat temu wydałaby mi się wartościowa. Ale na ten moment jest to dla mnie kolejna pozycja, która mówi o zmianie świadomości i daje teoretyczne rady i...

Świetny styl, zapadające w pamięć opowiadania z ciekawymi bohaterami pierwszo- i drugoplanowymi. Żałuję, że to tylko opowiadania, chętnie przeczytałabym je rozwinięte w powieść.

Świetny styl, zapadające w pamięć opowiadania z ciekawymi bohaterami pierwszo- i drugoplanowymi. Żałuję, że to tylko opowiadania, chętnie przeczytałabym je rozwinięte w powieść.

Niezwykle przygnębiająca lektura. Można by nawet oskarżyć autorkę o promowanie uzależnienia od ciężkich leków psychotropowych, bohaterka bowiem przyjmowała ich ogromną ilość, a zdaje się nie ponosić tego żadnych konsekwencji. Jakby taki ,,rok odpoczynku" był rzeczywiście bezpiecznym rozwiązaniem wszystkich problemów emocjonalnych. To mnie mocno zdumiało i rozdrażniło - bohaterka ostatecznie budzi się i nagle zupełnie inaczej odbiera rzeczywistość, jak za dotknięciem magicznej różdżki. No nie. Do takich efektów dochodzi się zazwyczaj po dłuższej pracy terapeutycznej, nie po zatraceniu się w lekach. Uznam jednak, że należy potraktować fabułę jako pewien rodzaj abstrakcji i nie rozumieć jej dosłownie. Trudno mi jednak całkiem odrzucić tę książkę i sama nie wiem czemu. Wywołała we mnie dużo niepokoju i niesmaku wobec bohaterów, a zazwyczaj nie lubię się tak czuć w związku z lekturą. W książkach szukam ucieczki od ponurej rzeczywistości. Może taki był cel tej powieści? Byśmy ujrzeli własną codzienność jako całkiem znośną, a może i miejscami jasną, barwną i lekką?

Niezwykle przygnębiająca lektura. Można by nawet oskarżyć autorkę o promowanie uzależnienia od ciężkich leków psychotropowych, bohaterka bowiem przyjmowała ich ogromną ilość, a zdaje się nie ponosić tego żadnych konsekwencji. Jakby taki ,,rok odpoczynku" był rzeczywiście bezpiecznym rozwiązaniem wszystkich problemów emocjonalnych. To mnie mocno zdumiało i rozdrażniło -...