Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna, szlachetna książeczka wietnamskiego mnicha, mistrza zen, działacza na rzecz pokoju Thicha Nhata Hanha traktuje o prostych ideach i prawdach, które jednak okazują się trudne w realizacji. Zwłaszcza dla nas, ludzi Zachodu, ogarniętych duchem aktywizmu, przymusem przekształcania rzeczywistości i wiecznego z nią się zmagania, uwikłanych w multitasking i nieustannie rozpraszanych przez wszelkie możliwe dystraktory. Mądry, łagodny mnich zaleca uważność – czyli świadome przeżywanie każdego aspektu rzeczywistości w oparciu o medytację. Hanh pisze w sposób kojący i inspirujący zarazem. Przekonuje, że przemiana naszej świadomości (a co za tym idzie: poprawa jakości życia we wszystkich wymiarach: duchowym, psychicznym, cielesnym) jest możliwa, jeśli spojrzymy na świat i ludzi z odpowiednią uwagą i współczuciem. W tym celu warto praktykować określone formy medytacji, jak np. półuśmiech, gdy słuchasz muzyki, pełne rozluźnienie w pozycji leżącej, mierzenie oddechu krokami, liczenie oddechów, parzenie herbaty, zmywanie naczyń, nieśpieszną kąpiel, medytację o współzależności itd. W centrum każdego ćwiczenia jest oddech (liczenie, wyrównywanie wdechu i wydechu, głębokie oddychanie etc.) – najprostsza z pozoru czynność, której właściwe wykonywanie przynosi zdumiewające rezultaty. Istotą zyskania nowej perspektywy jest uświadomienie sobie współzależności wszystkich zjawisk. Autor w tym kontekście przywołuje przykład stołu i tzw. świat nie-stołu (las, drzewo, słońce i deszcz, dzięki któremu wzrosło, stolarz, jego rodzice i przodkowie, ruda żelaza, która przybrała formę gwoździ i śrub etc.). „Gdybyś zebrał te elementy – pisze mistrz zen – i zwrócił je ich źródłu (drzewo lasowi, gwoździe rudzie żelaza, stolarza jego rodzicom) stół przestałby istnieć. Ktoś, kto patrząc na stół widzi wszechświat, jest w stanie zobaczyć Drogę”. Na koniec Hanh odwołuje się do znanej przypowieści Lwa Tołstoja o cesarzu i jego trzech pytaniach: 1) Kiedy jest najlepsza pora na każde zadanie? 2) Z jakimi ludźmi współpracować? 3) Co jest najważniejsze? Odpowiedzi udziela pustelnik: Najważniejsza jest chwila teraźniejsza i człowiek, z którym w tej chwili przebywasz, a celem powinno być uczynienie go szczęśliwym.