Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatnia część z jednej z moich ulubionych serii. Na końcu płakałam jak bóbr. Bardzo trudno było mi się rozstać z cudownym śwaitem wykreowanym przez autorkę oraz rewlacyjnymi bohaterami których dało się pokochać i każdy może się się kimś utożsamić. Najtrudniej było mi sie rozstać z Aelin, która jako bohaterka jest moim odbiciem lustrzanym. Przypomniała mi ona jaka powinnam być i zdecydowanie zmotywowała do dalszego dążenia do wyznaczonego sobie celu. Autorka serii podołała zakończeniu, które po tak długim cyklu powinno wbijać w fotel. Mimo wszystko osobiście zabiłabym więc bohaterów, żeby całość jeszcze bardziej zapadała w pamięć :) Bardzo polecam całą serię każdemu nastolatkowi oraz nawet osobom dorosłym. Jestem pewna, że wciągnie was cudowny świat wykreowany przez Sarah J. Maas i pozwali wam choć na chwilę pogrążyć się w marzeniach.
Ps. Seria tak bardzo mi się spodobała, że kupiłam sobie wszystkie tomy i teraz moje konto bankowe ubolewa. :))

Ostatnia część z jednej z moich ulubionych serii. Na końcu płakałam jak bóbr. Bardzo trudno było mi się rozstać z cudownym śwaitem wykreowanym przez autorkę oraz rewlacyjnymi bohaterami których dało się pokochać i każdy może się się kimś utożsamić. Najtrudniej było mi sie rozstać z Aelin, która jako bohaterka jest moim odbiciem lustrzanym. Przypomniała mi ona jaka powinnam...

Moja druga ulubiona część z serii zaraz po "Imperium burz". Chociaż w sumie może ulubiona? Nie mogę się zdecydować. W każdym razie książka zawiera nieustanną akcję, a czytając cały czas zadajemy sobie pytanie: co będzie dalej? Bardzo podobało mi się również przedstawienie tortur. Autorka zdecydowanie podołała temu zadaniu co nie jest proste. Czytałam w swoim życiu wiele książek i w wielu pojawiał się te wątek, ale dopiero przy tej lekturze byłam w stanie stwierdzić, że był on na prawdę dobrze wykreowany. Pozycja oczywiście obowiązkowa dla wszystkich fanów Szklaego tronu których jest tak wiele i to nie bez przyczyny.

Moja druga ulubiona część z serii zaraz po "Imperium burz". Chociaż w sumie może ulubiona? Nie mogę się zdecydować. W każdym razie książka zawiera nieustanną akcję, a czytając cały czas zadajemy sobie pytanie: co będzie dalej? Bardzo podobało mi się również przedstawienie tortur. Autorka zdecydowanie podołała temu zadaniu co nie jest proste. Czytałam w swoim życiu wiele...

Mam dopiero 15 lat więc lektura "Pan Tadeusz" nie wydawała mi się bardzo interesująca. Pewnie kiedy będę miała 19 lat i będę się przygotowywała do matury zapewne odniosę zupełnie inne wrażenie po przeczytaniu tej książki. Mimo wszystko jestem pod ogromnym wrażeniem sposoby napisania "Pana Tadeusza" i uważam, że Adam Mickiewisz był geniusz skoro napisał tak niesamowitą książkę.

Mam dopiero 15 lat więc lektura "Pan Tadeusz" nie wydawała mi się bardzo interesująca. Pewnie kiedy będę miała 19 lat i będę się przygotowywała do matury zapewne odniosę zupełnie inne wrażenie po przeczytaniu tej książki. Mimo wszystko jestem pod ogromnym wrażeniem sposoby napisania "Pana Tadeusza" i uważam, że Adam Mickiewisz był geniusz skoro napisał tak niesamowitą...

Piękna książka o dojrzewaniu i o tym, że nie powinno się oceniać po wyglądzie. Spotkałam się kiedyś z opinią, że czytanie krótkich książek jest bez sensu, gdyż autor w pełni nie opowie historii. Po części jest to prawda, ale Antonie de Saint Exupery sprostał temu wyzwaniu i opowiedział piękną historię z przesłaniem na niecałych stu stronach. Oprócz Oskara i pani Róży oraz Pozłacanej Rybki jest to zdecydowanie jedna z moich ulubionych lektur szkolnych jakie kiedykolwiek czytałam

Piękna książka o dojrzewaniu i o tym, że nie powinno się oceniać po wyglądzie. Spotkałam się kiedyś z opinią, że czytanie krótkich książek jest bez sensu, gdyż autor w pełni nie opowie historii. Po części jest to prawda, ale Antonie de Saint Exupery sprostał temu wyzwaniu i opowiedział piękną historię z przesłaniem na niecałych stu stronach. Oprócz Oskara i pani Róży oraz...

Młodzieżówka jak każda inna. Banalnie przewidywalna. W momentach romantycznych kiedy jako czytelnik powinnam "rozpływać się" nad miłością bohaterów, ja czułam zażenowanie. Mimo wszystko przeczytam następne części z nadzieją z może będą lepsze niż "Miasto kości".

Młodzieżówka jak każda inna. Banalnie przewidywalna. W momentach romantycznych kiedy jako czytelnik powinnam "rozpływać się" nad miłością bohaterów, ja czułam zażenowanie. Mimo wszystko przeczytam następne części z nadzieją z może będą lepsze niż "Miasto kości".

Bardzo ciekawa książka dla wielkich fanek serii "Rywalki".
W przeciwieństwie do poprzedniego dodatku dowiadujemy się rzeczy o których ni mieliśmy pojęcia w podstawowej trylogii. W pierwszej połowie widzimy eliminacje oczami przyszłej królowej, które ubiegają się o serce księcia Clarksona. W drugiej części jednak możemy zobaczyć jak wyglądał świat Merlee po zdradzeniu księcia. Znajdują się tam także dwa opowiadania. Jedno na temat Celest, a drugie na temat Lucy. Najbardziej urzekło moje serce to, że autorka zamieściła tam drugi epilog, którego akcja odbywa się już po ślubie Maxona i Ameriki.

Bardzo ciekawa książka dla wielkich fanek serii "Rywalki".
W przeciwieństwie do poprzedniego dodatku dowiadujemy się rzeczy o których ni mieliśmy pojęcia w podstawowej trylogii. W pierwszej połowie widzimy eliminacje oczami przyszłej królowej, które ubiegają się o serce księcia Clarksona. W drugiej części jednak możemy zobaczyć jak wyglądał świat Merlee po zdradzeniu...

Nie powiem, że ta książka jest nie wiadomo jak rewelacyjna, gdyż jest tylko dodatkiem i to najprawdopodobniej pisanym głównie dla pieniędzy, ale wiele rzeczy mnie w niej urzekło. Przede wszystkim mogłam dowiedzieć się więcej na temat mojej wielkiej miłości czyli księcia Maxona. Równoważącym minusem jest jednak to, że wkurzał mnie Aspen z jego podejściem do życia. Zobaczyłam sytuacje sprzed eliminacji, jak i w trakcie z punktu widzenia dwóch mężczyzn, którzy ubiegali się o serce Americi. Zaskoczyło mnie to, że na końcu znalazłam wywiad z autorką oraz drzewa genealogiczne bohaterów. Polecam tę książkę każdej fance serii "Rywalki", która chce się dowiedzieć czegoś więcej na temat Eliminacji.

Nie powiem, że ta książka jest nie wiadomo jak rewelacyjna, gdyż jest tylko dodatkiem i to najprawdopodobniej pisanym głównie dla pieniędzy, ale wiele rzeczy mnie w niej urzekło. Przede wszystkim mogłam dowiedzieć się więcej na temat mojej wielkiej miłości czyli księcia Maxona. Równoważącym minusem jest jednak to, że wkurzał mnie Aspen z jego podejściem do życia. Zobaczyłam...

Nie jestem w stanie ocenić tej książki na nie wiadomo jakiem poziomie, ponieważ jestem młodą czytelniczką i nie mam doświadczenia z tego typu lekturami. Nie mogę krytykować twórczości Sienkiewicza, ale wątpię, że ktoś w wieku 13-16 lat dobrowolnie sięgnie po tą powieść. Nawet niektórzy dorośli nie skończyli czytać Quo Vadis. Ja stawiam książce w miarę neutralną ocenę, a odczucie po przeczytaniu tej książki już pozostawiam wam.

Nie jestem w stanie ocenić tej książki na nie wiadomo jakiem poziomie, ponieważ jestem młodą czytelniczką i nie mam doświadczenia z tego typu lekturami. Nie mogę krytykować twórczości Sienkiewicza, ale wątpię, że ktoś w wieku 13-16 lat dobrowolnie sięgnie po tą powieść. Nawet niektórzy dorośli nie skończyli czytać Quo Vadis. Ja stawiam książce w miarę neutralną ocenę, a...

Książka jest napisana w bardzo ciekawy sposób. Są w niej ciekawe ilustracje i dialogi. W pewnym momencie dowiadujemy się czegoś co zmienia nasz tok myślenia i powoduje całkowicie inne podejście do tej lekturu.

Książka jest napisana w bardzo ciekawy sposób. Są w niej ciekawe ilustracje i dialogi. W pewnym momencie dowiadujemy się czegoś co zmienia nasz tok myślenia i powoduje całkowicie inne podejście do tej lekturu.