Naprawdę fajna książka. Motyw był dla mnie dość absurdalny, ale cała akcja była ciekawa i naprawdę zabawna, czasem też dramatyczna. Dostarczała wiele emocji. Podoba mi się że narratorem w książce nie jest jedną osoba, tylko grupa ludzi, którzy wszyscy są głównymi bohaterami. Naprawdę polecam.

Naprawdę fajna książka. Motyw był dla mnie dość absurdalny, ale cała akcja była ciekawa i naprawdę zabawna, czasem też dramatyczna. Dostarczała wiele emocji. Podoba mi się że narratorem w książce nie jest jedną osoba, tylko grupa ludzi, którzy wszyscy są głównymi bohaterami. Naprawdę polecam.

Świetna

Świetna

Książka napisana dobrym językiem, czytało mi się ją dość szybko co jest dużym plusem.

Bohaterów pojawia się wielu, przez co nie łudziłam się, że każdy z nich będzie nie wiadomo jak opisany. Szkoda, że mimo tylu bohaterów, książka skupia się zaledwie na kilku. Kolejnym minusem były problemy owych bohaterów, które miałam wrażenie, że kręcą się tylko wokół strefy miłosnej.

Pomysł na fabułę jak dla mnie genialny, dlatego tym bardziej boli mnie to jak ten pomysł został rozwinięty. Niestety, ale liczyłam na coś innego, do tego dużo lepszego. Książka mnie nudziła i w pewnym momencie, myślałam tylko o tym ile zostało mi do końca. Zakończenie strasznie nie udane, liczyłam na coś lepszego. Mam wrażenie, że autorka nie miała pomysłu na zakończenie i wyszło z tego jedno wielkie nieporozumienie.

Nie polecam czytać, bo sama strasznie się rozczarowałam, miała to być śmieszna historia, a ja przy niej prawie zasypiałam z nudów.

Książka napisana dobrym językiem, czytało mi się ją dość szybko co jest dużym plusem.

Bohaterów pojawia się wielu, przez co nie łudziłam się, że każdy z nich będzie nie wiadomo jak opisany. Szkoda, że mimo tylu bohaterów, książka skupia się zaledwie na kilku. Kolejnym minusem były problemy owych bohaterów, które miałam wrażenie, że kręcą się tylko wokół strefy...

Bardzo przeciętna dla tego gatunku, pomysł był bardzo fajny, ale fabuła już niekoniecznie, zakończenie bardzo mnie rozczarowało, postacie mało rozwinięte, pomimo że bohaterów jest bardzo dużo to książka skupia się na 4 z nich, ogólnie bardzo przewidywalna

Bardzo przeciętna dla tego gatunku, pomysł był bardzo fajny, ale fabuła już niekoniecznie, zakończenie bardzo mnie rozczarowało, postacie mało rozwinięte, pomimo że bohaterów jest bardzo dużo to książka skupia się na 4 z nich, ogólnie bardzo przewidywalna

Pomysł ciekawy, wykonanie... no cóż, powiedzmy że średnio co 30 stron zastanawiałam się ile jeszcze zostało do końca. Można byłoby pomyśleć iż będzie oczywiste że w książce gdzie 22 osoby czytają w myślach będzie trzeba skupić się na postaciach, ich charakterach. Ale najwyraźniej nie dla naszej autorki. Byłam również w szoku iż postacie nie mają prawie żadnych problemów życiowych oprócz zauroczeniu w koledze czy koleżance. Najwyraźniej nastolatkowie to bezproblemowe istoty bez kontrowersyjnych opinii.

Pomysł ciekawy, wykonanie... no cóż, powiedzmy że średnio co 30 stron zastanawiałam się ile jeszcze zostało do końca. Można byłoby pomyśleć iż będzie oczywiste że w książce gdzie 22 osoby czytają w myślach będzie trzeba skupić się na postaciach, ich charakterach. Ale najwyraźniej nie dla naszej autorki. Byłam również w szoku iż postacie nie mają prawie żadnych problemów...

Książka fajna, zastanawia mnie tylko jedno. A mianowicie to, że książka została wydana w 2014 roku i do tej pory nie została wydana druga część która miała nosić tytuł "Pomyśl dwa razy". A wy co o tym myślicie?

Książka fajna, zastanawia mnie tylko jedno. A mianowicie to, że książka została wydana w 2014 roku i do tej pory nie została wydana druga część która miała nosić tytuł "Pomyśl dwa razy". A wy co o tym myślicie?

„Nawet o tym nie myśl" to pierwszy tom serii napisanej przez Sarah Mlynowski, opowiadającej historię pewnej normalnej klasy, którą spotkało coś niecodziennego.
To miał być zwykły dzień. Każdy z uczniów miał przyjść do szkoły, pójść na lekcje, zjeść obiad, wrócić na lekcje, wrócić do domu i pogrążyć się w codziennych czynnościach.
Na ten dzień zaplanowano, że klasa 10 be przejdzie szczepienie przeciwko grypie. Klasa jeszcze nie wiedziała, że następnego dnia wszystko zacznie się zmieniać.
Mackenzie ma chłopaka, wspaniałą rodzinę i niedługo będzie miała szesnaste urodziny.
Tess codziennie słyszy, że powinna schudnąć kilka kilogramów.
Olive jest nieśmiała, a na samą myśl o ciężkiej chorobie ma wrażenie, że ma jej podręcznikowe objawy.
Cooper jest w szczęśliwym związku z Mackenzie, każdego dnia spóźnia się do szkoły, a mimo to zawsze wita klasę uśmiechem i śpiewem.
Pi zależy na uznaniu rodziców i byciu numerem jeden.

Jakie będą uboczne skutki szczepienia przeciwko grypie?
Czy odbije się to na relacjach osób w klasie?
Dlaczego Mackenzie chciała się ukarać?
Czy Olive pokona nieśmiałość?
Czy Tess wyzna swoje uczucia do przyjaciela?
Czy relacje między Mackenzie i Cooperem się nie zmienią?
Jak prawda wpłynie na całość, jaką tworzyła klasa?
Do czego posunie się Pi, by osiągnąć swój cel?

Powieść w ciekawy sposób obrazuje codzienne życie współczesnej młodzieży. Każdy z 22 bohaterów ma inne problemy, odmienny charakter, specyficzną wizję świata. Jedni piją alkohol, inni nie mogą odpędzić się od słodyczy, a jeszcze inni żyją samą nauką. Pokazuje to, że nie warto ufać stereotypom i wrzucać wszystkich nastolatków do jednego worka.
Czytając tę książkę, w którejś z postaci można poznać samego siebie. Możemy mieć podobne pasje, podejście do życia, charakter czy sytuację rodzinną. Autorka przypilnowała, by każdy z bohaterów się różnił i za to ją cenię.
Powieść jest napisana lekkim, przyjemnym do czytania językiem. Styl wypowiedzi oraz wartka akcja sprawiły, że nie zauważyłam, kiedy przeczytałam całą książkę.
Autorka decydując się na pisanie historii 22 nastolatków miała trudne zadanie. Często zdarza się, że czytelnicy rezygnują z czytania danej powieści, ponieważ nadmiar bohaterów sprawia, że można się pogubić w akcji książki. W „Nawet o tym nie myśl" nie czułam się skonfundowana, ponieważ historie poszczególnych bohaterów były wprowadzane stopniowo, dając możliwość przyswojenia wiedzy o sytuacji bohatera i rezultatów tego, co się dzieje w jego życiu.
Utwór w zabawny sposób nawiązuje do codziennych problemów młodego człowieka. Między uczniami jest typowy kujon, osoba uzależniona od środków odurzających, ktoś kto zawsze się spóźnia, zdradza, ściągający na sprawdzianach i chłopak, który myśli ciągle o relacjach damsko-męskich.
Bardzo ciekawym zabiegiem było pisanie w pierwszej osobie liczby mnogiej. W literaturze najczęściej wykorzystuje się liczbę pojedynczą, dlatego powieść warto przeczytać, by poznać coś nowego.
Warto zapoznać się z książką, ponieważ przyjemnie się ją czyta, opowiada ciekawą historię i rozluźnia, a przy codziennym stresie chwila odpoczynku z taką historią na pewno przyniesie ukojenie. Z wielką przyjemnością przeczytam kolejny tom z serii, a  Was zachęcam do przeczytania „Nawet o tym nie myśl"!

„Nawet o tym nie myśl" to pierwszy tom serii napisanej przez Sarah Mlynowski, opowiadającej historię pewnej normalnej klasy, którą spotkało coś niecodziennego.
To miał być zwykły dzień. Każdy z uczniów miał przyjść do szkoły, pójść na lekcje, zjeść obiad, wrócić na lekcje, wrócić do domu i pogrążyć się w codziennych czynnościach.
Na ten dzień zaplanowano, że klasa 10 be...

Niezły pomysł, ale autorka go nie wykorzystała. Przez to, że bohater jest zbiorowy, wszystko się spłyciło i wyszła z tego bardzo amerykańska historia - niestety.

Niezły pomysł, ale autorka go nie wykorzystała. Przez to, że bohater jest zbiorowy, wszystko się spłyciło i wyszła z tego bardzo amerykańska historia - niestety.

"Nawet o tym nie myśl" nie jest jakimś wybitnym dziełem, ot taka lekka lektura dla nastolatków. Prosta, łatwa i szybka w czytaniu. Jeżeli kiedyś trafię przypadkiem na drugą część, to owszem po nią sięgnę. Zdolności parapsychiczne, w tym wypadku telepatia, dość często przewijają się w różnych książkach, więc nie jest to jakaś nowość. Tak jak wspomniałam prosta i lekka :)

"Nawet o tym nie myśl" nie jest jakimś wybitnym dziełem, ot taka lekka lektura dla nastolatków. Prosta, łatwa i szybka w czytaniu. Jeżeli kiedyś trafię przypadkiem na drugą część, to owszem po nią sięgnę. Zdolności parapsychiczne, w tym wypadku telepatia, dość często przewijają się w różnych książkach, więc nie jest to jakaś nowość. Tak jak wspomniałam prosta i lekka...

Książka taka prawdziwa, problemy te same, te same zauroczenia i poznawanie przyjaciół. Telepatja... Ciekawa, intrygująca, dla nastolatków,napewno nie poniżej wieku, lub się nie zrozumie. Dziwne rozwiązania i trudne wybory, a wszystko z dodatkiem odrobiny pomysłów, to przepis na książkę. Bardzo polecam i życzę miłego czytania😀😉

Książka taka prawdziwa, problemy te same, te same zauroczenia i poznawanie przyjaciół. Telepatja... Ciekawa, intrygująca, dla nastolatków,napewno nie poniżej wieku, lub się nie zrozumie. Dziwne rozwiązania i trudne wybory, a wszystko z dodatkiem odrobiny pomysłów, to przepis na książkę. Bardzo polecam i życzę miłego czytania😀😉