Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo fajne przedstawienie życia Japonii oczami Amerykanki, która wyszła za Japończyka i na stałe zamieszkała na prowincji Japonii :) minusem są tak krótkie rozdzialiki, autorka ledwo o czymś wspomni i już kończy temat, a o wiele rzeczy mogłaby zdecydowanie rozwinąć :/ mimo to polecam bardzo fanom kultury Japonii - szybko i lekko się czyta, a to trochę inny sposób spojrzenia na Japonię :)

Bardzo fajne przedstawienie życia Japonii oczami Amerykanki, która wyszła za Japończyka i na stałe zamieszkała na prowincji Japonii :) minusem są tak krótkie rozdzialiki, autorka ledwo o czymś wspomni i już kończy temat, a o wiele rzeczy mogłaby zdecydowanie rozwinąć :/ mimo to polecam bardzo fanom kultury Japonii - szybko i lekko się czyta, a to trochę inny sposób...

Bardzo fajnie się czyta, od razu w głowie wyobrażamy sobie bohaterów znanych z mangi i anime :) Fabuła też ciekawa, minus taki, że brak praktycznie Naruto, co nieznaczy, że jest nudno, bo duet Kakashi - Maito Gai jak wszyscy wiedzą to mieszanka wybuchowa ;)

Bardzo fajnie się czyta, od razu w głowie wyobrażamy sobie bohaterów znanych z mangi i anime :) Fabuła też ciekawa, minus taki, że brak praktycznie Naruto, co nieznaczy, że jest nudno, bo duet Kakashi - Maito Gai jak wszyscy wiedzą to mieszanka wybuchowa ;)

Do przeczytania skłonił mnie tytuł książki, liczyłam na jakieś choć częściowe wyjaśnienie tych zagadek. Niestety, nie doczekałam się. Książka na pewno jest ciekawa, ale dla osób, które mają choć niewielkie pojęcie na jakiś z poruszanych tematów. Mimo wszystko mam kilka zastrzeżeń do treści. Nie wiem, czy to wina autorów czy tłumacza, ale nie podobał mi się specjalnie sposób prowadzenia narracji - dość często wkładane były na siłę jakieś sytuacyjne żarciki czy opis jakiegoś wydarzenia w sposób komediowy. Nie uważam, by było to potrzebne. Druga sprawa jest taka, że moim zdaniem autorzy dość pobieżnie traktują główne pytanie stawiane w każdym rozdziale i rozwodzą się nad tematami z danej dziedziny, ale mające niewiele wspólnego z głównym zagadnieniem. Bo co ma wspólnego sposób oznaczania odległości gwiazdy od Ziemi czy to, czy Pluton jest planetą do tego, dlaczego wszechświat rozszerza się coraz szybciej? Owszem, dużo jest tam ciekawostek, czy rzeczy wartych zapamiętania, choć czasem ciężko się to czytało, zważając na fakt iż w ogóle nie jestem zainteresowana fizyką i trochę przytłoczył mnie fakt, iż okazuje się, że zamiast 3 podstawowych cząstek (elektronu, protonu i neutronu) mamy ich o wiele więcej.

Książka warta uwagi, ale tylko dla zainteresowanych tematem.

Do przeczytania skłonił mnie tytuł książki, liczyłam na jakieś choć częściowe wyjaśnienie tych zagadek. Niestety, nie doczekałam się. Książka na pewno jest ciekawa, ale dla osób, które mają choć niewielkie pojęcie na jakiś z poruszanych tematów. Mimo wszystko mam kilka zastrzeżeń do treści. Nie wiem, czy to wina autorów czy tłumacza, ale nie podobał mi się specjalnie sposób...

Moja druga książka Kinga. Ciekawa fabuła, pozornie dość lekka, ale potrafi jednak przestraszyć :) W kilku momentach, czytając ja koło północy, bałam się podnieść wzroku znad książki, bo miałam wrażenie, że i mnie odwiedzi taki Pascow :) W dodatku ze dwa razy śniły mi się dość nieprzyjemne sny nawiązujące do treści książki :) Dlatego też polecam książkę, szczególnie tym, którzy mają jakieś zwierzaki (książka daje również do myślenia, pokazuje, że zwierzęta tak jak ludzie nie żyją wiecznie i warto spędzać jak najwięcej wspólnie czasu, bo z dnia na dzień może ich nagle zabraknąć...) oraz tym, którzy chcą zacząć swoją przygodę z książkami Kinga.

Moja druga książka Kinga. Ciekawa fabuła, pozornie dość lekka, ale potrafi jednak przestraszyć :) W kilku momentach, czytając ja koło północy, bałam się podnieść wzroku znad książki, bo miałam wrażenie, że i mnie odwiedzi taki Pascow :) W dodatku ze dwa razy śniły mi się dość nieprzyjemne sny nawiązujące do treści książki :) Dlatego też polecam książkę, szczególnie tym,...

Książka bardzo wciąga, historia Sayuki (Chiyo) jest opowiedziana, można by powiedzieć,typowo po japońsku - dużo porównań do natury, dialogi zawierające trochę niedopowiedzeń, a najważniejsze informacje zwykle pozostawia się do domyślenia :) Bardzo polecam książkę wszystkim szukających ciekawej historii, nie tylko pasjonatom tego kraju, bo książkę polecała mi bardzo koleżanka, która w ogóle nie interesuje się Japonią ;) jedyny minus jest taki, że to w zupełności fikcja literacka - gdy zdałam sobie z tego sprawę pod koniec czytania książki, na początku nie mogłam uwierzyć (sporo tam dat, krótkich wzmianek o tym, jak się potoczyły dalsze losy poszczególnych osób), a potem czułam się trochę oszukana. Cóż, jestem sama sobie winna, bo nigdzie na tylniej stronie nie pisało, że jest to historia oparta na prawdziwych wydarzeniach ;) Zmylił mnie tytuł i prolog do historii :P

Książka bardzo wciąga, historia Sayuki (Chiyo) jest opowiedziana, można by powiedzieć,typowo po japońsku - dużo porównań do natury, dialogi zawierające trochę niedopowiedzeń, a najważniejsze informacje zwykle pozostawia się do domyślenia :) Bardzo polecam książkę wszystkim szukających ciekawej historii, nie tylko pasjonatom tego kraju, bo książkę polecała mi bardzo...

Książka naprawdę daje do myślenia. Mi pożyczyła ją przed świętami Bożego Narodzenia koleżanka i od tamtej pory, gdy nadchodzą święta przypominam sobie o niej.
"Pasierbica" mocno szokuje i aż ciężko uwierzyć, jakie potwory chodzą po świecie w ludzkiej skórze. Ja osobiście chyba nigdy nie zapomnę fragmentu, jak autorka wspomina, że jako dziecko zawsze było jej zimno, szczególnie zimą, gdy chodziła bodajże cienko ubrana do szkoły. Wtedy każdą przerwę spędzała w toalecie z dłońmi pod strumieniem ciepłej wody, by choć na chwilę się ogrzać.

Prawie za każdym razem, gdy myję ręce ciepłą woda przypominam sobie ten fragment.

Książka naprawdę daje do myślenia. Mi pożyczyła ją przed świętami Bożego Narodzenia koleżanka i od tamtej pory, gdy nadchodzą święta przypominam sobie o niej.
"Pasierbica" mocno szokuje i aż ciężko uwierzyć, jakie potwory chodzą po świecie w ludzkiej skórze. Ja osobiście chyba nigdy nie zapomnę fragmentu, jak autorka wspomina, że jako dziecko zawsze było jej zimno,...

Książka nie łączy się z z pierwszym tomem, można je czytać jako oddzielnie książki, jednak jeśli chce się sięgnąć po trzeci tom cyklu "Dawcy" to lepiej przeczytać je obie, bo dopiero trzecia część je razem zespaja. Książkę szybko się czyta, nawet przyjemnie, aczkolwiek w mojej opinii miała potencjał na bycie czymś lepszym niż tylko lekkim czytadłem, kilka kwestii jest również niewyjaśnionych (jak choćby sytuacja z Jamisonem czy w ogóle historia tego świata).

Jeśli komuś podobał się styl pisania autorki, który zna z "Dawcy" to ta ksiązka również przypadnie mu do gustu.

Książka nie łączy się z z pierwszym tomem, można je czytać jako oddzielnie książki, jednak jeśli chce się sięgnąć po trzeci tom cyklu "Dawcy" to lepiej przeczytać je obie, bo dopiero trzecia część je razem zespaja. Książkę szybko się czyta, nawet przyjemnie, aczkolwiek w mojej opinii miała potencjał na bycie czymś lepszym niż tylko lekkim czytadłem, kilka kwestii jest...