Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dotknęła mojej duszy.

Dotknęła mojej duszy.

Zdecydowanie poszerza rozumienie współczesnej geopolityki i historii chińsko-amerykańskich relacji.

Zdecydowanie poszerza rozumienie współczesnej geopolityki i historii chińsko-amerykańskich relacji.

Nie dam maxa za przesadne demonizowanie i brak chociaż słowa refleksji, że to samo robią Amerykanie i wybór, jaki dla nas pozostaje, to nie uwolnić się od wpływów lub nie, tylko być pod wpływem Amerykanów czy Chińczyków. Poza tym dobry reportaż, który sprawil, że zwracam większą uwagę na przejawy chińskiej obecności w swoim codziennym życiu.

Nie dam maxa za przesadne demonizowanie i brak chociaż słowa refleksji, że to samo robią Amerykanie i wybór, jaki dla nas pozostaje, to nie uwolnić się od wpływów lub nie, tylko być pod wpływem Amerykanów czy Chińczyków. Poza tym dobry reportaż, który sprawil, że zwracam większą uwagę na przejawy chińskiej obecności w swoim codziennym życiu.

Kolarstwo ma niewypowiadalną siłę. Nie trudno się dziwić, że potrafi być całym światem - zawiera w sobie chyba wszystkie namiętności i sprzeczności, jakie ludzki świat widział. Jest pełne jaskrawych kolorów, ale też i szarości. Ma swoje piękne chwile, ma afery, ale i nigdy nieopowiedziane, skrywane i zapomniane historie. Wynosi na szczyt i wrzuca w otchłań. Zapisuje wielkich na kartach historii, o innych wielkich, jeśli nie większych, nikt nie usłyszy. Jedno dzieje się w oku kamer, drugie na tyłach peletonu. Uczy ambicji, walki, siły, ale i pozwala na wrażliwość, niepewność, zwątpienie. A może jest inaczej? Może kolarstwo po prostu przyciąga takie osoby - pełne pasji, nałogu walki i pełne różnych targających nimi uczuć?

20 historii. 20 etapów Tour de France - kwintesencji kolarstwa. Jak je opisać, by fascynowały? Zadanie wymaga nie lada pióra, zadanie wymaga autora, który rozumie, czym jest kolarstwa. Moore zawiera w tej książce esencję tego sportu, stylu życia, życia. Daje wypowiedzieć się zwycięzcom, pomocnikom, osobom strąconym z pomników. Mocno wybrzmiewa aspekt dopingu - obawiam się jednak, że na tyle mocno, na ile kolarstwo nim nasiąknęło, a więc tak, że aż prawie cieknie. Innych kontrowersji też nie brakuje, ale takie jest właśnie kolarstwo i społeczność, która je tworzy. Nie spotkałem jeszcze podobnego kręgu ludzi. Pokuszę się o stwierdzenie, że w książce napięcie narasta - o ostatnich etapach czyta się już niemal z zapartym tchem, gdy dociera fakt, ile pasji skrywają te opowieści.

Zaczytać się, a potem iść jeździć.

Kolarstwo ma niewypowiadalną siłę. Nie trudno się dziwić, że potrafi być całym światem - zawiera w sobie chyba wszystkie namiętności i sprzeczności, jakie ludzki świat widział. Jest pełne jaskrawych kolorów, ale też i szarości. Ma swoje piękne chwile, ma afery, ale i nigdy nieopowiedziane, skrywane i zapomniane historie. Wynosi na szczyt i wrzuca w otchłań. Zapisuje...

Historia to krótka i niezbyt skomplikowana, jednak klimat mrocznej, pogrążonej w beznadziejnym oczekiwaniu Barcelony, gdzie drugoplanową rolę gra śródziemnomorskie światło i cień, zbudowany w pierwszorzędny sposób - i stąd zapewne porównania do Zafona, od których rzeczywiście tak bardzo bym nie uciekał. Wątek kryminalny to jedno, ale na pierwszy plan wysuwa się historia dni przed wkroczeniem wojsk frankistowskich do Barcelony. Polecam poszukać w Internecie wydań "La Vanguardii" z tamtych dni, co dodatkowo pozwoli przenieść się w klimat tamtych dni. Opowieść warta poznania.

Historia to krótka i niezbyt skomplikowana, jednak klimat mrocznej, pogrążonej w beznadziejnym oczekiwaniu Barcelony, gdzie drugoplanową rolę gra śródziemnomorskie światło i cień, zbudowany w pierwszorzędny sposób - i stąd zapewne porównania do Zafona, od których rzeczywiście tak bardzo bym nie uciekał. Wątek kryminalny to jedno, ale na pierwszy plan wysuwa się historia dni...

Choć narracja prowadzona jest niczym szkolne wypracowanie, a opowieść jako całość trąci tanim romansidłem i baśnią dla dzieci, jednocześnie książkę pochłania się bardzo szybko i z zaciekawieniem, co w końcu chyba powinno być głównym wyznacznikiem powieści popularnej. Doceniam (nie wiem czy świadome), ale wątki jakby z "Narcyza i Złotoustego" Hessego czy, powiedziałbym nawet, Jezusa, a także sporo pomniejszych. Przez to mam odczucie, że pomimo swej lekkości, Katedra w Barcelonie zbudowana jest na jakichś solidniejszych fundamentach i w wielu miejscach pozwala się zreflektować nad stanem człowieka, świata, religii, wolności...

Choć narracja prowadzona jest niczym szkolne wypracowanie, a opowieść jako całość trąci tanim romansidłem i baśnią dla dzieci, jednocześnie książkę pochłania się bardzo szybko i z zaciekawieniem, co w końcu chyba powinno być głównym wyznacznikiem powieści popularnej. Doceniam (nie wiem czy świadome), ale wątki jakby z "Narcyza i Złotoustego" Hessego czy, powiedziałbym...

Porywająca, trzymająca w napięciu, wyrazista. Naprawdę.
Jedną gwiazdkę odejmuje za zbyt dużą amerykańskość (nie dziwi fakt, że Autor jest scenarzystą amerykańskich filmów akcji).

Porywająca, trzymająca w napięciu, wyrazista. Naprawdę.
Jedną gwiazdkę odejmuje za zbyt dużą amerykańskość (nie dziwi fakt, że Autor jest scenarzystą amerykańskich filmów akcji).

Zdecydowanie jedna z najważniejszych książek na dzisiejsze czasy.

Zdecydowanie jedna z najważniejszych książek na dzisiejsze czasy.