Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest gorsza ni jeżeli jej pierwsza część. Mogłoby się wydawać, iż autorka miała bardzo dobry pomysł, którego następnie nie potrafiła odpowiednio ukazać poprzez słowa jakie przyszło jej zapisać na papierze. Idąc za tytułem odsunęła się ona bowiem od wcześniej nadanej misji swej głównej postaci. Przez co została ona zepchnięta na drugi plan. Temat misji został ujęty zbyt ogólnie. Oddając tym samym miejsce równie ogólnemu opisowi samego sedna tytułu, a nawet i w samej historii można doszukać się paru dość rzeczowych błędów, które przyjdzie dostrzec nie jednemu czytelnikowi. Jednakże kim by była Anne Rice gdyby nie potrafiła zaciekawić swojego potencjalnego czytelnika. Książka została bowiem napisana z typową dla autorki łatwością. Dzięki czemu czyta się ją łatwo i przyjemnie, a jakby tego było mało to trzeba zauważyć, że Anne przejawia dużą wiedzę w zakresie nauki jaką jest psychologia o czym świadczy zakończenie, które w niesamowity wręcz sposób zachęca nas do przeczytania jeszcze nie istniejącej trzeciej części z serii. Miejmy nadzieję, że się ukaże. Dziękuję bardzo za zwrócenie uwagi na moją opinie.
Z poważaniem Amir Melchor

Książka jest gorsza ni jeżeli jej pierwsza część. Mogłoby się wydawać, iż autorka miała bardzo dobry pomysł, którego następnie nie potrafiła odpowiednio ukazać poprzez słowa jakie przyszło jej zapisać na papierze. Idąc za tytułem odsunęła się ona bowiem od wcześniej nadanej misji swej głównej postaci. Przez co została ona zepchnięta na drugi plan. Temat misji został ujęty...

Przyznam szczerze, że z góry założyłem, iż ta książka będzie nudna, sucha, po prostu okropna. Innymi słowy podszedłem do niej sceptycznie. Nie spodziewałem się zbyt wielkiego zachwytu i to już mocno powiedziane, ponieważ nie spodziewałem się po niej niczego prócz rozczarowania, a jednak. Nie jest to z pewnością arcydzieło, jednakże wciągnęła mnie bez reszty. Pozwoliła mi przesiąknąć swoją treścią. Książkę czyta się bardzo łatwo, miękko, bez żadnego trudu. Jest znakomitym przerywnikiem między cięższa lekturą. Historia jest ciekawa, a i jej uczestnicy mają dobrze zarysowane charaktery. Czuję się wręcz zobowiązany do gorącego polecenia jej wszystkim, którzy lubią spędzać chłodne zimowe wieczory w towarzystwie dobrej książki.

Przyznam szczerze, że z góry założyłem, iż ta książka będzie nudna, sucha, po prostu okropna. Innymi słowy podszedłem do niej sceptycznie. Nie spodziewałem się zbyt wielkiego zachwytu i to już mocno powiedziane, ponieważ nie spodziewałem się po niej niczego prócz rozczarowania, a jednak. Nie jest to z pewnością arcydzieło, jednakże wciągnęła mnie bez reszty. Pozwoliła mi...

Przyznam szczerze, iż nie przepadam za książkami, w których głównym bohaterem jest kobieta. Jednakże "Równoumagicznienie" jest pierwszą książką, która mnie do tego przekonuje. Co prawda mowa tu o bardzo młodej kobiecie (dziewięciolatce o większym intelekcie niż przeciętna siedemnastolatka żyjąca współcześnie), ale jednak kobiecie. Poprzez te 200 stron autor bardzo rzeczowo dotknął sedna wybranego przez siebie tematu. Od początku do końca przykuwa on uwagę czytelnika nie pozwalając mu tym samym choćby przez chwilę odczuć nudy lub braku zainteresowania lekturą. Myślę, że książka jest warta polecenia zarówno tym, którzy mieli już do czynienia z twórczością Pratchett-a jak i tym, którzy dopiero zechcą rozpocząć swoją przygodę u boku tego autora.

Przyznam szczerze, iż nie przepadam za książkami, w których głównym bohaterem jest kobieta. Jednakże "Równoumagicznienie" jest pierwszą książką, która mnie do tego przekonuje. Co prawda mowa tu o bardzo młodej kobiecie (dziewięciolatce o większym intelekcie niż przeciętna siedemnastolatka żyjąca współcześnie), ale jednak kobiecie. Poprzez te 200 stron autor bardzo rzeczowo...

Czytając tą książkę można odnieść wrażenie, iż jest napisana dla nastolatków przechodzących okres buntu. Jest krótka mało wciągająca i przewidywalna. Mimo, że pewnie sam nie byłbym w stanie niczego napisać. To jednak poświęcając tej książce czas, człowiek nabiera pewnego rodzaju pewności, że może jednak dałby radę napisać ją lepiej. Autorka zdecydowanie przesadza z pisaniem o niczym. Każda myśl bohatera bowiem jest rozpisana przesadnie. Jakby nie potrafił on choć odrobinę klarowniej wyrazić swych odczuć. Ponad to autorka zbyt natarczywie skupia się na krwi. Nagminnie nadużywa słowa posoka, a jakby tego było mało z przesadnym skupieniem oddała się wyszukiwaniu coraz to nowszych określeń krwi.

Czytając tą książkę można odnieść wrażenie, iż jest napisana dla nastolatków przechodzących okres buntu. Jest krótka mało wciągająca i przewidywalna. Mimo, że pewnie sam nie byłbym w stanie niczego napisać. To jednak poświęcając tej książce czas, człowiek nabiera pewnego rodzaju pewności, że może jednak dałby radę napisać ją lepiej. Autorka zdecydowanie przesadza z pisaniem...

Jeśli mam być szczery to mam nico mieszane odczucia. Z jednej strony książka jest płytka i bezsensowna. Dosłownie ma się wrażenie jakby autor nie wiedział co chce napisać. Z drugiej strony jeśli ktoś lubi proste, mało skomplikowane książki których jedynym zadaniem jest wypełnić czas. To może jest to książka właśnie dla niego. Pewna ręka autora i przebijające się umiejętności retoryczne mogą dostarczyć miło straconych chwil.

Jeśli mam być szczery to mam nico mieszane odczucia. Z jednej strony książka jest płytka i bezsensowna. Dosłownie ma się wrażenie jakby autor nie wiedział co chce napisać. Z drugiej strony jeśli ktoś lubi proste, mało skomplikowane książki których jedynym zadaniem jest wypełnić czas. To może jest to książka właśnie dla niego. Pewna ręka autora i przebijające się...

Co można powiedzieć o tej książce? Hmmm... Każdy aspekt mechanizmu jakim jest człowiek jest doskonale zobrazowany w każdym rozdziale. Jeśli ktoś pragnie zrozumieć samego siebie musi wręcz po nią sięgnąć.

Co można powiedzieć o tej książce? Hmmm... Każdy aspekt mechanizmu jakim jest człowiek jest doskonale zobrazowany w każdym rozdziale. Jeśli ktoś pragnie zrozumieć samego siebie musi wręcz po nią sięgnąć.

W brew opinii innych uważam, że mimo wiekowości książki jest ona naprawdę dobra. Co najważniejsze jest konkretna, czytelna. Wszystko jest w niej jasno przedstawione i porusza wiele ciekawych zagadnień. Uważam, że jeżeli ktoś odczuwa potrzebę poznania początku wszelkich cywilizacji nie powinien jej omijać. Powinien wręcz postawić ją na czele. Książka ta powinna być podwaliną, podstawą dalszej nauki. Jest to niezbędny fundament do dalszego zagłębiania się w historii starożytnej.

W brew opinii innych uważam, że mimo wiekowości książki jest ona naprawdę dobra. Co najważniejsze jest konkretna, czytelna. Wszystko jest w niej jasno przedstawione i porusza wiele ciekawych zagadnień. Uważam, że jeżeli ktoś odczuwa potrzebę poznania początku wszelkich cywilizacji nie powinien jej omijać. Powinien wręcz postawić ją na czele. Książka ta powinna być...

To pierwsza Książka z tej serii, którą przeczytałem. I jedna z tych, którą najlepiej zapamiętałem. Biorąc pod uwagę, że od niej zacząłem czytanie "szkoły przy cmentarzu" darze ją sporym sentymentem.

To pierwsza Książka z tej serii, którą przeczytałem. I jedna z tych, którą najlepiej zapamiętałem. Biorąc pod uwagę, że od niej zacząłem czytanie "szkoły przy cmentarzu" darze ją sporym sentymentem.

Powiem szczerze, że mnie zaskoczyła. Uważam, że jest naprawdę dobra. Warto ją przeczytać.

Powiem szczerze, że mnie zaskoczyła. Uważam, że jest naprawdę dobra. Warto ją przeczytać.

Nie spodziewał bym się tego po autorce Kronik wampirów.

Nie spodziewał bym się tego po autorce Kronik wampirów.

Książka warta spędzonego nad nią czasu.

Książka warta spędzonego nad nią czasu.

W pierwszej kolejności przeczytałem "Cień wiatru". Z tego co mi wiadomo Ta książka została napisana wcześniej. Polecam. Choćby ze względu na to, że można dostrzec postęp jakiego dokonał autor.

W pierwszej kolejności przeczytałem "Cień wiatru". Z tego co mi wiadomo Ta książka została napisana wcześniej. Polecam. Choćby ze względu na to, że można dostrzec postęp jakiego dokonał autor.

Bardzo miło czytało mi się te króciutkie opowiadania.

Bardzo miło czytało mi się te króciutkie opowiadania.

Nie lubię tej książki. Dziewczyna mnie zmusiła.

Nie lubię tej książki. Dziewczyna mnie zmusiła.

Książak nie zrobiła na mnie zbyt wielkiego wrażenia.

Książak nie zrobiła na mnie zbyt wielkiego wrażenia.

Uwielbiam Jakuba Wędrowycza.

Uwielbiam Jakuba Wędrowycza.

Czytałem książki z serii "Szkoły przy cmentarzu" w gimnazjum. Jakoś tak osiem lat temu i muszę powiedzieć, że wspominam je naprawdę miło.

Czytałem książki z serii "Szkoły przy cmentarzu" w gimnazjum. Jakoś tak osiem lat temu i muszę powiedzieć, że wspominam je naprawdę miło.

Miło się ją czytało chociaż w mojej opinii była jakaś sucha.

Miło się ją czytało chociaż w mojej opinii była jakaś sucha.

Uwielbiam ją. Jest jedną z bardziej udanych książek Pratchett-a.

Uwielbiam ją. Jest jedną z bardziej udanych książek Pratchett-a.

Polecam Serie o straży. W mojej opinii jest jedną z ciekawszych.

Polecam Serie o straży. W mojej opinii jest jedną z ciekawszych.