Polska pisarka, autorka powieści fantastycznych. Wrażliwość pisarki ukształtowała się podczas nauki w liceum plastycznym, w trakcie studiów archeologicznych i nade wszystko dzięki lekturom. Bo dom Kossakowskich był zawsze pełen książek i bez czytania nikt z rodu nie mogłaby się obejść.
Archeologia nauczyła ją odkrywać i odtwarzać światy, rozbudowała wyobraźnię, nauczyła myślenia fabularnego, które umiejętnie wykorzystała realizując dokumentalne programy telewizyjne i podejmując pierwsze próby literackie.
Lubiła w swoich powieściach eksperymentować ze stylem i gatunkami. Zawsze jednak przywiązywała wagę do szczegółów – starannie rozpisywała poszczególne rozdziały i sceny, była dokładna i konsekwentna w swoich postanowieniach.
Debiutowała w 1997 roku w magazynie literackim „Fenix”. Autorka bestsellerowego „Siewcy Wiatru” oraz cyklu „Upiór Południa” - czterech mikropowieści, najważniejszych i najpełniejszych opowieści, jakie kiedykolwiek napisała.
Laureatka Nagrody im. Janusza A. Zajdla 2006 (ośmiokrotnie nominowana),Srebrnego Globu, Złotego Kota i Śląkfy.https://www.facebook.com/MajaLidiaKossakowskaOficjalnyFanpage/?fref=ts
Uwielbiam satyryczny humor,a w tej książce jest go sporo. O ile początkowo się śmiałam, to im głębiej w książkę, tym większe przerażenie mnie ogarniało-bałam się, że właśnie do takiej skrajności dążymy, że to rzeczywistość za jakieś 300 lat...
Książka rozprawia o różnych istotach kosmicznych, które toczą słowne wałki czy też manifestacje między soba- jedzace mieso, jedzace rośliny i jedzace papkę biofegradalna. Kazda z grup stara się przekonać pozostałych, że tylko ich sposób odżywiania jest właściwy.
Głównym bohaterem jest szef kuchni, który zna sie na przygotowaniu dan mięsnych i warzywnych, gardzi tylko papka, której składu nikt jeszcze do końca nie odkrył.
W jego restauracji ginie ktoś, komu podmieniono jedzenie, ucieka więc przed karą, a latając po kosmosie poznaje "egzotyczna" kuchnię, kilku sprzymierzeńców i wykrywa spisek polegający na zmuszeniu wszystkich istot do odżywiania się jedynie papka.
Motyw sam w sobie nie jest porywający, ale specyficzny humor sprawia że książkę czyta się szybko.
Spodziewałem się troszkę czego innego. Myślałem, że będzie to coś podobnego do filmów których akcja dzieje się w restauracji wokół kuchni tylko w otoczce fantastycznej. Początek rzeczywiście taki był ale później akcje wyewoluowała w innym kierunku, gdzie kuchnia była tylko dodatkiem. W tej części możemy znaleźć trochę nawiązań do współczesnego świata … trochę do Rosji Putina, polityków, żywieniowych trendow vege. Ogólnie przyjemnie się słuchało.