Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rewelacyjny reportaż. Wstrząsający, intrygujący, momentami zabawny. Czytanie tej książki wywoływało u mnie ciary, często łzy wzruszenia. Chylę czoła przed ratownikami, są mistrzami świata.

Rewelacyjny reportaż. Wstrząsający, intrygujący, momentami zabawny. Czytanie tej książki wywoływało u mnie ciary, często łzy wzruszenia. Chylę czoła przed ratownikami, są mistrzami świata.

Piękna, prosta, trafiająca w samo sedno. Książka doskonała dla zabieganych dorosłych i dla dzieci, wszak o duszę trzeba dbać niezależnie od wieku.

Piękna, prosta, trafiająca w samo sedno. Książka doskonała dla zabieganych dorosłych i dla dzieci, wszak o duszę trzeba dbać niezależnie od wieku.

Chciałabym napisać o tej książce kilka zdań, ale kiedy przywołuję ją z pamięci, to oprócz fragmentów z pamiętnika zabójcy niewiele mogę sobie przypomnieć. Obawiam się, że to oznacza, iż książka nie była tak dobra, jak bym chciała, a chciałam żeby była genialna. No niestety, mimo to uważam, że autorowi całkiem nieźle poszło.

Seryjni zabójcy mają w sobie coś intrygującego, ten z "Czwartej małpy" przechodzi sam siebie. Mało tego, że jego dorastanie było szokującym obrazem, to i kreatywność w wybieraniu ofiar przyprawia o ciarki. Podobnie jak i koncepcja wokół, której osnuto fabułę. Brawo za ciekawe podejście do tematu. Podobał mi się też detektyw Porter. Lubię szarych, przygaszonych i poranionych bohaterów, którzy pomimo niedoli losu są moralnie bez skazy. Żaden to oryginalny rys, ale co z tego...

Niestety, oprócz powyższych atutów wiało nudą. Tak naprawdę czekałam tylko na strony z fragmentami pamiętnika, dla mnie były one creme de la creme całej historii. Barker pisać potrafi, to nie ulega wątpliwości, jednak dla mnie w tej książce to historia z przeszłości wygrała ze współczesną kryminalną intrygą.

Chciałabym napisać o tej książce kilka zdań, ale kiedy przywołuję ją z pamięci, to oprócz fragmentów z pamiętnika zabójcy niewiele mogę sobie przypomnieć. Obawiam się, że to oznacza, iż książka nie była tak dobra, jak bym chciała, a chciałam żeby była genialna. No niestety, mimo to uważam, że autorowi całkiem nieźle poszło.

Seryjni zabójcy mają w sobie coś intrygującego,...

Nie wiem dlaczego brnę w tę serię... Ni to kryminał, ni erotyk, bohaterowie ulepieni na jeden wzór; Radek, Siwy, Daniel - jeden diabeł, to samo dotyczy kobitek. Dialogi sztampowe, a intrygi tak grubymi nićmi szyte, że aż śmiech, ale jedno tym książkom trzeba przyznać, na reset (zmęczenie psychiczne)nadają się idealnie. Czyta się szybko i myśleć nad tym nie trzeba, ot takie niezobowiązujące czytadło, dlatego daję cztery gwiazdki.

Nie wiem dlaczego brnę w tę serię... Ni to kryminał, ni erotyk, bohaterowie ulepieni na jeden wzór; Radek, Siwy, Daniel - jeden diabeł, to samo dotyczy kobitek. Dialogi sztampowe, a intrygi tak grubymi nićmi szyte, że aż śmiech, ale jedno tym książkom trzeba przyznać, na reset (zmęczenie psychiczne)nadają się idealnie. Czyta się szybko i myśleć nad tym nie trzeba, ot takie...

Pierwsza powieść tej autorki bardzo mi się podobała, szkoda, że kolejna nie jest już tak dobra. "Na skraju załamania" to książka szalenie przewidywalna. Już po pierwszych rozdziałach z łatwością można domyślić się kto i dlaczego szykuje ponurą niespodziankę głównej bohaterce, która notabene inteligencją nie grzeszy a i jej łatwowierność sięga zenitu. Akcja momentami przysypia, na szczęście Paris ma wdzięczny styl pisania, który ułatwia pokonywanie nużących fragmentów. Słowem podsumowania, fajerwerków nie było, zaskoczeń też nie zaznałam, aczkolwiek obserwowanie bohaterów wzutych z sumienia było dla mnie swoistą "przyjemnością", dlatego też niech będzie te pięć gwiazdek.

Pierwsza powieść tej autorki bardzo mi się podobała, szkoda, że kolejna nie jest już tak dobra. "Na skraju załamania" to książka szalenie przewidywalna. Już po pierwszych rozdziałach z łatwością można domyślić się kto i dlaczego szykuje ponurą niespodziankę głównej bohaterce, która notabene inteligencją nie grzeszy a i jej łatwowierność sięga zenitu. Akcja momentami...

Ogromnie intrygowała mnie ta książka. Z pewnością na moją wyobraźnię zadziałało miejsce wydarzeń czyli luksusowy statek z nie byle jaką ekipą; śmietanką towarzyską, wśród której kręcili się jedni z najlepszych dziennikarzy, przynajmniej tak się wydawało.
Odcięta od świata grupa ludzi, bo im dalej od lądu tym kontakt ze współczesnymi mediami padał, oraz zapowiedz zbrodni, wszak jeśli nocą główna bohatera (bardzo niezrównoważona osóbka) słyszy rozdzierający krzyk i widzi plamę podobną do kałuży krwi, to takie postawienie sprawy zwiastuje niemały kaliber zagadki kryminalnej. Z przykrością stwierdzam, że choć autorka myliła tropy, podrzucała różnej maści wątki, to wszystko to wyszło rozmemłane, nużące, fabularnie mało ciekawe. Przeczytałam dwie książki Ware i dziękuję, więcej próbować nie będę.

Ogromnie intrygowała mnie ta książka. Z pewnością na moją wyobraźnię zadziałało miejsce wydarzeń czyli luksusowy statek z nie byle jaką ekipą; śmietanką towarzyską, wśród której kręcili się jedni z najlepszych dziennikarzy, przynajmniej tak się wydawało.
Odcięta od świata grupa ludzi, bo im dalej od lądu tym kontakt ze współczesnymi mediami padał, oraz zapowiedz zbrodni,...