Bardzo wartościowa książka napisana w formie dialogu między filozofem i młodzieńcem. Składa się z 5 części, czyli pięciu wieczorów rozmów, ciekawie się czyta w taki sposób (wieczorem 1 część). Składnia do refleksji nad własnym życiem, nawet jeżeli niektóre pomysły do nas nie trafiają. Polecam

Bardzo wartościowa książka napisana w formie dialogu między filozofem i młodzieńcem. Składa się z 5 części, czyli pięciu wieczorów rozmów, ciekawie się czyta w taki sposób (wieczorem 1 część). Składnia do refleksji nad własnym życiem, nawet jeżeli niektóre pomysły do nas nie trafiają. Polecam

DNF 40%

DNF 40%

Książka rozpoczyna sie obaleniem istnienia traumy.
- wszystkie problemi są problemami interpersonalnymi
- życiowa odwaga kluczem do sukcesu
- przeszłość i przyszłośc nie mają wpływu na Nas, na nasze teraz
- każdy z nas ma swoje zadanie, nie należy wykonywać czyichś zadań
- sztuka mówienia trzech magicznych słów,
- krytyka chwalenia jako potrzeba bycia docenionym
- węzeł gordyjski
- potrzeba bycia potrzebnym subiektywnie
- troska o interes społeczny
- ludzie są Twoimi towarzyszami
- formy pracy: opieka nad domem, wychowywanie dzieci, hobby, praca zawodowa

Ważne jest nie to, z czym sięktośurodził, ale to, jaki z tego zrobi użytek.

Książka rozpoczyna sie obaleniem istnienia traumy.
- wszystkie problemi są problemami interpersonalnymi
- życiowa odwaga kluczem do sukcesu
- przeszłość i przyszłośc nie mają wpływu na Nas, na nasze teraz
- każdy z nas ma swoje zadanie, nie należy wykonywać czyichś zadań
- sztuka mówienia trzech magicznych słów,
- krytyka chwalenia jako potrzeba bycia docenionym
- węzeł...

Książka bardzo interesująca do osób szukających wolności, sensu, chcących lepiej zrozumieć ten świat.

Autorzy całkiem zgrabnie przedstawili koncepcje Adlera (jak sądzę) jednak kompletnie odpłynęli przy bezwarunkowym zaufaniu do innych osób - zachęcają do bycia oszukiwanym przez innych wyłączając przy tym zdrowy rozsądek. 🙆🏻‍♂️ str 183. Adler by się złamał a i Wam radzę uważać na ten fragment książki.

Co do treści:
Idea ukrytych celów w naszych działaniach jest inspirująca.

Co do odwagi bierze się z bycia przydatnym dla wspólnoty (może być kosmos :) ),oraz z samego istnienia jednostki dla innych.

Warto wspomnieć o podziale zadań, czyli tym co zależy od nas i nie wnikać w to co zależy od innych (co o nas pomyślą).

Oprócz tego zawartych jest wiele innych koncepcji.

Czy pozycja otwiera oczy? Myślę, że tak. Jednak daje tylko 7 ze względu, jak wspomniałem. na wprowadzenie czytelnika w błąd.

Książka bardzo interesująca do osób szukających wolności, sensu, chcących lepiej zrozumieć ten świat.

Autorzy całkiem zgrabnie przedstawili koncepcje Adlera (jak sądzę) jednak kompletnie odpłynęli przy bezwarunkowym zaufaniu do innych osób - zachęcają do bycia oszukiwanym przez innych wyłączając przy tym zdrowy rozsądek. 🙆🏻‍♂️ str 183. Adler by się złamał a i Wam radzę...

Ze względu na formę, jaką jest dialog - przyjemnie się ją czyta. Ja osobiście pierwszy raz zetknęłam się z psychologią Adlerowską i wydaje mi się ona bardzo intrygująca. Przede wszystkim podważa tezy, na których opiera się większość nurtów psychologicznych w obecnych czasach.
Myślę, że jest to fajna pozycja dla osób, które szukają czegoś świeżego, jakiegoś innego spojrzenia, możliwości nabrania innej perspektywy. Lekko się czyta i jak na pierwsze zetknięcie z Adlerem to chyba wymarzona forma, bo wszystko jest bardzo prosto opisane. :) Dla psychologów i innych specjalistów pewnie się nie sprawdzi, bo zapewne nie jest wystarczająco szczegółowa i nie wyczerpuje tematu psychologii Adlera.

Ze względu na formę, jaką jest dialog - przyjemnie się ją czyta. Ja osobiście pierwszy raz zetknęłam się z psychologią Adlerowską i wydaje mi się ona bardzo intrygująca. Przede wszystkim podważa tezy, na których opiera się większość nurtów psychologicznych w obecnych czasach.
Myślę, że jest to fajna pozycja dla osób, które szukają czegoś świeżego, jakiegoś innego...

Niektórzy zarzucają, że w książce tylko Adler i Adler. Skoro to jego filozofia to cóż innego miało by się tam znaleźć. Mnie osobiście bardzo pasują jego poglądy. Zawsze byłam raczej zadaniowa i zerojedynkowe, logiczne
treści przemawiają do mnie najlepiej.
Zgadzam się, że wartości człowieka nie mierzy się liczbą jego przyjaciół. Nie warto za dużo zaglądać w przeszłość a szczególnie w dzieciństwo. Nic niestety nie zmienimy i wpływ mamy tylko na teraźniejszość. Podoba mi się fakt że w większości przypadków -mamy wybór. Możemy mieć prawie wszystko na co się odważymy.
Kwestia potrzeby bycia docenianym przez innych- genialne. Szkoda życia na spełnianie cudzych oczekiwań. Czy to rodziców czy dzieci, partnera. To co dla Ciebie, istotne, trudne dla innych może być nic albo mało ważne ale w żadnym wypadku nie powinno Cię stopować.
To prowadzi to większych rozterek bo nie da się zaspokoić i zadowolić wszystkich. Czego innego chce szef, rodzic, dziecko, partner… musielibyśmy być tymi 4 osobami jednocześnie. Żyje się łatwiej zaspokajając własne potrzeby.

Jedyne co mi przeszkadza, to rozwiązłość i płytkie przykłady, które narrator przedstawia w książce.
Literatura japońska jest inna, w neutralnym słowa znaczeniu. Niektórym może to przeszkadzać. Bardzo powolne i rozkładane na czynniki pierwsze akcje. Wielokrotne powtórzenia. Tłumaczenie najprostszych i logicznych kwestii. W tej książce ale i innych pozycjach ma się wrażenie że autor traktuje czytelnika jak głupszego od siebie.
A może to tylko kwestia innej perspektywy, kultury. Może intelektualna polaryzacja społeczeństwa jest tam bardzo duża i takie przedstawianie świata i opowiadanie rzeczywistości jest czymś zwyczajnym.

Niektórzy zarzucają, że w książce tylko Adler i Adler. Skoro to jego filozofia to cóż innego miało by się tam znaleźć. Mnie osobiście bardzo pasują jego poglądy. Zawsze byłam raczej zadaniowa i zerojedynkowe, logiczne
treści przemawiają do mnie najlepiej.
Zgadzam się, że wartości człowieka nie mierzy się liczbą jego przyjaciół. Nie warto za dużo zaglądać w przeszłość a...

To pierwsza filozoficzna książka, jaką przeczytałam. Przyciągnął mnie tytuł... I bardzo się cieszę. Napisana w formie dialogu między młodzieńcem a mistrzem filozofem. Dzięki temu dialogów filozofia nabiera życiowego i namacalnego wymiaru, dociera głęboko razem z przykładami. Do bólu prawdziwa, muszę przyznać, że czytałam z ciekawością.

To pierwsza filozoficzna książka, jaką przeczytałam. Przyciągnął mnie tytuł... I bardzo się cieszę. Napisana w formie dialogu między młodzieńcem a mistrzem filozofem. Dzięki temu dialogów filozofia nabiera życiowego i namacalnego wymiaru, dociera głęboko razem z przykładami. Do bólu prawdziwa, muszę przyznać, że czytałam z ciekawością.

W mojej opinii dosyć trudna książka. Mimo niewielkiej ilości stron czytałam ją dosyć długo, właściwie to ją "zmęczyłam", bo wielokrotnie miałam ochotę porzucić i odłożyć w kąt.
Kilka argumentów filozofa do mnie trafiło, kilka nie. Są kwestie, z którymi sie zgadzam, ale i takie, które uważam za kompletną bzdurę. Na pewno nie czuje się "oświecona" i na pewno ta książka nie zmieniła mojego życia. Czy poczułam się bardziej wolna i szczęścia? Też nie. Zgadzam się z koncepcją życia "tu i teraz", ale to za mało, oczekiwałam czegoś więcej po tej książce.

W mojej opinii dosyć trudna książka. Mimo niewielkiej ilości stron czytałam ją dosyć długo, właściwie to ją "zmęczyłam", bo wielokrotnie miałam ochotę porzucić i odłożyć w kąt.
Kilka argumentów filozofa do mnie trafiło, kilka nie. Są kwestie, z którymi sie zgadzam, ale i takie, które uważam za kompletną bzdurę. Na pewno nie czuje się "oświecona" i na pewno ta książka nie...

Nigdy wcześniej nie słyszałem o Adlerze oraz o jego założeniach i przemyśleniach.
Książka zmusza czytelnika do zastanowienia się nad swoim życiem. Bardzo podoba mi się forma książki, w której znajduje się dialog między Filozofem a Młodzieńcem. Wielokrotnie zdarzyło mi się, że moje reakcje pokrywały się z reakcjami Młodzieńca.
Ciekawa, poszerza horyzonty i pozwala zmierzyć się z własnymi poglądami oraz je zrewidować. Polecam

Nigdy wcześniej nie słyszałem o Adlerze oraz o jego założeniach i przemyśleniach.
Książka zmusza czytelnika do zastanowienia się nad swoim życiem. Bardzo podoba mi się forma książki, w której znajduje się dialog między Filozofem a Młodzieńcem. Wielokrotnie zdarzyło mi się, że moje reakcje pokrywały się z reakcjami Młodzieńca.
Ciekawa, poszerza horyzonty i pozwala zmierzyć...

Nie rozumiem fenomenu książki. Skąd takie zainteresowanie?
-banalne wrecz czasami infantylne problemy nad którymi dywagują
- ciagle powtarzanie Adler to Adler tamto powoduje, że czytelnik czuje jednie irytację
- przykłady nie pasują do koncepcji Adlera - mam wrażenie, że autor ich nie zrozumiał. Choćby przykład z ojcem - mimo, że został pobity zajął sie ojcem i po kilku latach usłyszał "dziękuję" i po tym poczuł się dobrze. A gdzie kwestia : nie czekania na akceptacje, docenienie. Poświęcił cale lata, by usłyszeć "dziękuję". To pasuje fo mojej matki, która cale życie opiekowala sie ojcem pijakiem i po latach gdy już był stary usłyszała to samo i poczulą się szczęśliwa. To zakrawa na idiotyzm, poświęcenie się, dewaluację samego siebie. Ech..

Kompletnie nie trafiło to do mnie.
Polecam za to książkę, która dotrze do każdego, zmieni jego życie, a z pewnością spojrzenie na drugiego człowieka, emocje czy problemy. KSIĄŻKA: Jon Frederickson " Kłamstwa, którymi żyjemy". Lektura obowiązkowa:-)

Nie rozumiem fenomenu książki. Skąd takie zainteresowanie?
-banalne wrecz czasami infantylne problemy nad którymi dywagują
- ciagle powtarzanie Adler to Adler tamto powoduje, że czytelnik czuje jednie irytację
- przykłady nie pasują do koncepcji Adlera - mam wrażenie, że autor ich nie zrozumiał. Choćby przykład z ojcem - mimo, że został pobity zajął sie ojcem i po kilku...