Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kupiłam ten zbiór opowiadań, licząc, że będzie tak dobry, jak poprzednie świąteczne antologie wydawnictwa Filia. Jednak ta pozycja była już trochę gorsza. Pomysły na fabułę już jakby gdzieś widziałam, wiele opowiadań było dość przewidywalnych, niektóre po prostu dosyć nudne. I jakoś nie poczułam tego świąteczno-noworocznego klimatu, mimo że Zakopane, śnieg i tak dalej... i właściwie nie wiem, czy to kwestia samej książki, czy jedynie mojego odbioru?...

Kupiłam ten zbiór opowiadań, licząc, że będzie tak dobry, jak poprzednie świąteczne antologie wydawnictwa Filia. Jednak ta pozycja była już trochę gorsza. Pomysły na fabułę już jakby gdzieś widziałam, wiele opowiadań było dość przewidywalnych, niektóre po prostu dosyć nudne. I jakoś nie poczułam tego świąteczno-noworocznego klimatu, mimo że Zakopane, śnieg i tak dalej... i...

Połknęłam tę książkę zdecydowanie za szybko. Czytało się przyjemnie. Można się dowiedzieć, jakim człowiekiem i tenisistą jest Kubot, co sądzą o nim inni. Przypomniałam sobie ze wzruszeniem wyjątkowe momenty w jego karierze, dowiedziałam się o trudnych (jak to często bywa) początkach. Przy kilku anegdotach szczerze się zaśmiałam. Ciekawa lektura, może nawet trochę za krótka, ale skoro Kubot jest aktywnym tenisistą, pozostał niedosyt i chęć na coś więcej.

Połknęłam tę książkę zdecydowanie za szybko. Czytało się przyjemnie. Można się dowiedzieć, jakim człowiekiem i tenisistą jest Kubot, co sądzą o nim inni. Przypomniałam sobie ze wzruszeniem wyjątkowe momenty w jego karierze, dowiedziałam się o trudnych (jak to często bywa) początkach. Przy kilku anegdotach szczerze się zaśmiałam. Ciekawa lektura, może nawet trochę za krótka,...

Po przeczytaniu kilku innych książek tej autorki sięgnęłam po tę. Koleżanka ostrzegała mnie, że nie jest już tak dobra, a tu pozytywne zaskoczenie. Co prawda na początku bywało nudno, ale z tym już zmierzyłam się w większości książek tej autorki, które czytałam, zdarzyły się też niepotrzebne szczegóły, które często mnie denerwują, ale później akcja przyspieszyła, wszystko zaczęło się układać w jedną całość. Do tego autorce udało się mnie zaskoczyć, jeśli chodzi o rozwiązanie intrygi. Na plus także wątek miłosny i poczucie humoru.

Po przeczytaniu kilku innych książek tej autorki sięgnęłam po tę. Koleżanka ostrzegała mnie, że nie jest już tak dobra, a tu pozytywne zaskoczenie. Co prawda na początku bywało nudno, ale z tym już zmierzyłam się w większości książek tej autorki, które czytałam, zdarzyły się też niepotrzebne szczegóły, które często mnie denerwują, ale później akcja przyspieszyła, wszystko...

Ponownie świetnie się bawiłam przy kolejnej części serii o Chyłce i czytało mi się szybko. Jednak odjęłam jedną gwiazdkę w stosunku do oceny poprzednich tomów, bo trochę zdenerwowali mnie główni bohaterowie. Chyłka nawet jako alkoholiczka nie zirytowała mnie tak bardzo, jak wtedy, gdy najpierw postanowiła zniszczyć dawną kancelarię oraz Langera, po czym zrezygnowała z tego na rzecz powrotu do starej firmy i awansu. A już wydała mi się taka dobroduszna, gdy poświęciła się sprawie Bukano... Zaś Zordon wyszedł na egoistycznego karierowicza. A szkoda.
Natomiast wątek powrotu do przeszłości Chyłki oraz zakończenie - jak najbardziej na plus. Wkrótce sięgnę po kolejny tom.

Ponownie świetnie się bawiłam przy kolejnej części serii o Chyłce i czytało mi się szybko. Jednak odjęłam jedną gwiazdkę w stosunku do oceny poprzednich tomów, bo trochę zdenerwowali mnie główni bohaterowie. Chyłka nawet jako alkoholiczka nie zirytowała mnie tak bardzo, jak wtedy, gdy najpierw postanowiła zniszczyć dawną kancelarię oraz Langera, po czym zrezygnowała z tego...

Ta książka nie zachwyciła mnie tak jak inne tej autorki. Niestety, była trochę przegadana, wydawało mi się, że w opisach emocji i odczuć bohaterów czytałam ciągle o tym samym i jest tego zbyt wiele, przez co akcja trochę wolno się toczyła. Oprócz tego wątek rodziny Zosi i problemów jej syna wydawał mi się włożony trochę na siłę. Stosunkowo szybko się rozwiązał po przegadanych na ten temat stronach. Sama postać Zosi oczywiście była potrzebna i związana z głównym wątkiem, jednak historię jej syna, Marcina, uważam za zbędną. Jeśli chodzi o minusy, zdarzyło się kilka wpadek językowych, typu "mokra woda" czy pomylenie imion bohaterów. Nie odmawiam tej powieści także kilku plusów, stąd moja ocena. Była to przyjemna, lekka książka na święta, ale nie taka, od której nie da się oderwać.

Ta książka nie zachwyciła mnie tak jak inne tej autorki. Niestety, była trochę przegadana, wydawało mi się, że w opisach emocji i odczuć bohaterów czytałam ciągle o tym samym i jest tego zbyt wiele, przez co akcja trochę wolno się toczyła. Oprócz tego wątek rodziny Zosi i problemów jej syna wydawał mi się włożony trochę na siłę. Stosunkowo szybko się rozwiązał po...