Małe życie

Męka. Może ktoś gwałtownie zaprzeczy, bo książka ma wysokie notowania, ale przyznam się - jestem za połową i już wiem, że dokończenie będzie sporym wysiłkiem. To miała być na pewno historia psychologicznie głęboka, a okazała się kompletnie przegrzana i przez to mało wiarygodna. Autorka przekonuje nas, że skrzywdzeni ludzie sami się proszą o krzywdę, ale eskalacja tych krzywd w przypadku głównego bohatera imieniem Jude przywodzi na myśl raczej niesmaczne fantazje sadystów i masochistów niż realne życie. Czego ten biedny Jude nie doświadczył! Wszystko, co się źle kojarzy było jego udziałem w wymiarze maksymalnym. Znęcanie, kalectwo, porzucenie, jeszcze klasztor i zboczeni mnisi, nędza, śmierć jedynej opiekunki, brakuje tylko wojennej traumy, ale wynagradza ją romans z patologicznym oprawcą. Między jedną a drugą randką koleś się okalecza żyletką i robi to niezależnie od tego, czy mu się pofarciło, czy przeciwnie. W opozycji do maltretowania czytelnika opisami fizycznych cierpień mamy też postacie idealne, ludzi aniołów, nie posiadających wad i w ich wydaniu równie mało prawdopodobne sytuacje jak z bajki o Kopciuszku. Nie przywalam się do formy literackiej, bo ta jest naprawdę na poziomie, ale owa interesująca forma tworzy niefajny dysonans z naiwniutką psychologicznie fabułą. Czterej bohaterowie - łącznie z tym maltretowanym, pociętym kaleką - przyjaciele z tego samego pokoju robią oszałamiające kariery -czterech na czterech stają się sławni w swoich dziedzinach. To też trochę jak z taniego romansu - jak sobie mały Jaś wyobraża dzieci Ameryki. Więc nie. Szczególnie, że istnieje w historii literatury powieść trzy razy krótsza, dziesięć razy bardziej oszczędna w formie, opisująca nie łopatologicznie, tylko w sposób zdystansowany, cichy, wymowny i pozostawiający miejsce na własne domysły -dramat ludzi borykających się ze swoimi ograniczeniami i społecznym wykluczeniem. Nazywa się "Serce to Samotny Myśliwy" i potrafi wstrząsnąć. Nie miałam nic do powiedzenia, kiedy skończyłam czytać.

Męka. Może ktoś gwałtownie zaprzeczy, bo książka ma wysokie notowania, ale przyznam się - jestem za połową i już wiem, że dokończenie będzie sporym wysiłkiem. To miała być na pewno historia psychologicznie głęboka, a okazała się kompletnie przegrzana i przez to mało wiarygodna. Autorka przekonuje nas, że skrzywdzeni ludzie sami się proszą o krzywdę, ale eskalacja tych...

Mam z tą książką Love&hate relationship. Wciągnęła, ale jednocześnie nie umiałam uwierzyć w tą opowieść. Nie umiałam współczuć bohaterom. Miałam wrażenie, że wszystko co tylko mogło być podkoloryzowane, było. Ostatnie kilkadziesiąt stron to była już droga przez mękę. Ale jednocześnie nie uważam, że była to zła książka i zmarnowany czas. Jak żyć??? (Nie pytajcie Jude'a :P)

Mam z tą książką Love&hate relationship. Wciągnęła, ale jednocześnie nie umiałam uwierzyć w tą opowieść. Nie umiałam współczuć bohaterom. Miałam wrażenie, że wszystko co tylko mogło być podkoloryzowane, było. Ostatnie kilkadziesiąt stron to była już droga przez mękę. Ale jednocześnie nie uważam, że była to zła książka i zmarnowany czas. Jak żyć??? (Nie pytajcie Jude'a :P)

Przeczytałam ją ze względu na dobre opinię.
Momentami to się męczyłam.
Moim zdaniem można było tą historie zdecydowanie skrócić.
Sama historia tej książki i losy bohaterów są ok, z jeden strony myślę, że po prostu ok a z drugiej jednak coś mają w sobie. :)

Mimo wszystko nie porwała mnie jakoś bardzo. Myślę, że zdecydowanie mogłaby być napisana w krótszej wersji, i byłaby ciekawsza.

Przeczytałam ją ze względu na dobre opinię.
Momentami to się męczyłam.
Moim zdaniem można było tą historie zdecydowanie skrócić.
Sama historia tej książki i losy bohaterów są ok, z jeden strony myślę, że po prostu ok a z drugiej jednak coś mają w sobie. :)

Mimo wszystko nie porwała mnie jakoś bardzo. Myślę, że zdecydowanie mogłaby być napisana w krótszej wersji, i...

Jest to książka kontrowersyjna. Pewnie dlatego stała się bestsellerem. Na mnie nie zrobiła wrażenia. Powiem więcej, wymęczyła mnie. Wiele wątków wręcz mnie denerwowało. Jasne, piszę to wszystko z pespektywy człowieka mającego standardowe dzieciństwo i życie, więc co ja tam wiem, ale wiem jedno. Gdyby wokół mnie, przez przeszło trzydzieści lat było tylu dobrych, życzliwych, pomocnych, kochający itd., ludzi, to nie odrzucałabym pomocy tak długo i nie skończyła tak jak skończył Jude. Jego postępowanie było po prostu chore. Wszyscy się nad nim trzęśli, robili co chciał, a wcale nie wychodziło mu to na dobre. To jest dobijając książka, powinna być zakazana dla osób, które mają ciężko w życiu, które sobie nie radzą, mają depresję. Ta książka pokazuje, że bez znaczenia jest to czy masz wokoło kochające osoby, świetną pracę, idealne mieszkanie, pieniące, podróże, bo jeśli dla siebie samego jesteś stracony, jeśli w głowie masz poukładane tak a nie inaczej, to nie ma dla Ciebie ratunku. Smutne i przerażające. Nie żal mi głównego bohatera. Żal mi tych wszystkich ludzi wokół niego, którzy żyli dla niego i próbowali mu pomóc.

Jest to książka kontrowersyjna. Pewnie dlatego stała się bestsellerem. Na mnie nie zrobiła wrażenia. Powiem więcej, wymęczyła mnie. Wiele wątków wręcz mnie denerwowało. Jasne, piszę to wszystko z pespektywy człowieka mającego standardowe dzieciństwo i życie, więc co ja tam wiem, ale wiem jedno. Gdyby wokół mnie, przez przeszło trzydzieści lat było tylu dobrych, życzliwych,...

Myślę, że ogromny wpływ na odbiór tej książki ma podejście czytalnika i jego oczekiwania przed otwarciem jej na pierwszej stronie...Oczywiście nie jest to niczym odkrywczym ale chcę tylko zwrócić uwagę na to, że jeśli wybierajsz ją bo liczysz na emocjonalny rollercoster napakowany akcją to całkowicie rozumiem Twoją opinię dotyczącą tego, że książka jest zbyt długa i niektóre wątki za bardzo rozbudowane i niepotrzebne - rozumiesz jej przekaz i wywułuję w Tobie silne emocje tym samym może w niktórch momentach wydawać się zbyt rozwleczona. Jeśli jednak weźmisz ją do ręki i otowrzysz na pierwszej stronie z myślą, że czytasz aktualnie czyjąś biografię, historię życia człowieka ta książka zostawi Cię złamanym...to chyba odpowiednie słowo na opisanie moich emocji po skończeniu jej. Zanim zaczniesz myśl o niej po prostu jak o historii zwykłego szarego człowieka - nie wartka akcja a sprawozdanie z życia opowiedziane z perspektywy kilku osób, wtedy też zrozumiesz jak ważne dla nawiązania więzi i dogłębnego poznania bohaterów są wszystkie zawarte w książce opisy. Autorka nie przygotowuje czytelnika na moment ,,zrzucenia bomby" nie buduję sytuacji w której możesz się spodziewać kolejnego ciosu...to się zwyczajnie dzieje, tak jak czasem w życiu nigdy nie wiesz co przyniesie nastęny dzień i to jest chyba najgorsze. Wiesz, że coś się wydarzy bo czytasz recenzję, masz świdomość po co sięgasz jednak i tak nie jesteś dostatecznie ptzygotowna w szczególności jeśli czytasz to jako "sprawozdanie z życia"

Myślę, że ogromny wpływ na odbiór tej książki ma podejście czytalnika i jego oczekiwania przed otwarciem jej na pierwszej stronie...Oczywiście nie jest to niczym odkrywczym ale chcę tylko zwrócić uwagę na to, że jeśli wybierajsz ją bo liczysz na emocjonalny rollercoster napakowany akcją to całkowicie rozumiem Twoją opinię dotyczącą tego, że książka jest zbyt długa i...

Piękna

Piękna

Piękna książka o życiu (czasami ciężkim, czasami lekkim). Mimo grubości książki, po prostu nie sposób się oderwać od niej.

Piękna książka o życiu (czasami ciężkim, czasami lekkim). Mimo grubości książki, po prostu nie sposób się oderwać od niej.

Nie mogę polecić tej książki absolutnie nikomu. Wręcz chciałabym ustrzec innych od jej czytania. To nie było przyjemne. Okropne, druzgocące, obrzydliwe, a jednak nie sposób się oderwać.

Nie mogę polecić tej książki absolutnie nikomu. Wręcz chciałabym ustrzec innych od jej czytania. To nie było przyjemne. Okropne, druzgocące, obrzydliwe, a jednak nie sposób się oderwać.

Książkę czytałam kilka lat temu, ale zapada głęboko w pamięć. Niepokojąca i porywająca historia. Fascynujący główny bohater i postacie drugiego planu. Przywraca wiarę we współczesną powieść, ale miejscami może nadwerężyć wiarę w ludzkość. Lektura raczej nie dla osób o słabych nerwach.

Książkę czytałam kilka lat temu, ale zapada głęboko w pamięć. Niepokojąca i porywająca historia. Fascynujący główny bohater i postacie drugiego planu. Przywraca wiarę we współczesną powieść, ale miejscami może nadwerężyć wiarę w ludzkość. Lektura raczej nie dla osób o słabych nerwach.

Przypomina scenariusz filmowy. Dużo detali. Jak na 720 stron może za dużo. Minusem jest, w moim odczuciu, próba pokazania relacji pomiędzy mężczyznami przez kobietę. Autorka nie czuje, czym są męskie przyjaźnie. Za wiele tu empatii, delikatności, czułości, wzajemnego pomagania sobie. Pewnie czytelniczkom się podoba. Dla mnie pachniało stereotypami filmowymi. Sama historia dobrze wymyślona i sprawnie napisana. Może być zaczynem do własnych przemyśleń.

Przypomina scenariusz filmowy. Dużo detali. Jak na 720 stron może za dużo. Minusem jest, w moim odczuciu, próba pokazania relacji pomiędzy mężczyznami przez kobietę. Autorka nie czuje, czym są męskie przyjaźnie. Za wiele tu empatii, delikatności, czułości, wzajemnego pomagania sobie. Pewnie czytelniczkom się podoba. Dla mnie pachniało stereotypami filmowymi. Sama historia...