Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż to była za książka, na usta ciśnie mi się określenie dziwna. Ale w pozytywnym sensie. Miłość, ból, strata, starość, odchodzenie, wspólne dni to hasła jakie zostały mi w głowie po lekturze. Adolf i Adela małżeństwo z ponad 50-letnim starzem, które tak naprawdę poznaje się w ostatnich tygodniach życia. Tajemnice z przeszłości gdyby nie były tajemnicami już dawno rozerwałyby więź łączącą małżonków. Ona mówi, że go nie kochała, że nie chciała mieć więcej dzieci, on opowiada o swoim pierwszym razie, o pszczolach i o liczbach. Czy to była miłość ? Czy połączyły ich tylko wspólna, obozowa przeszłość? Mądra, pełna wrażliwości książka ukazujaca siłę przywiązania i przyzwyczajenia. Po prostu piękna, choć przywołująca bolesne wspomnienia.