Potomkowie złych ludzi

Jeśli szukacie wyjątkowego tytułu to polecam Wam pierwszy tom nowej sagi Edyty Świętek, która przenosi czytelnika w malownicze, a jednocześnie surowe realia międzywojennego Sandomierza.
Na tle Gór Pieprzowych autorka kreśli losy bohaterów, pełne bólu, tajemnic, moralnych dylematów i niespełnionych marzeń.

Historia rozpoczyna się od pojawienia się tajemniczego mężczyzny – weterana wielkiej wojny, który szuka schronienia przed demonami przeszłości, a jednocześnie odnajduje nowe życie, pracując w rozwijającej się winnicy.

Jednym z centralnych wątków powieści są relacje między członkami rodziny Marcjanny i Aliny. Świętek z wyczuciem ukazuje ich trudne decyzje oraz skomplikowane uczucia, przy czym zarysowuje wyraźny kontrast między nimi. Ich losy, choć pozornie różne, splatają się w sieci rodzinnych tragedii i romantycznych momentów. Ciężko nie zżyć się z głównymi bohaterami tej powieści.

Autorka niezwykle sugestywnie oddaje zarówno wewnętrzne konflikty postaci, jak i szersze problemy społeczne, jak uzależnienie czy nierówności społeczne. Złożone postacie oraz tło historyczne oddają ducha tamtych czasów, w których przeszłość kładła się cieniem na przyszłość bohaterów, a ich walki o lepsze życie nie zawsze kończyły się sukcesem.

Jeśli szukacie książki, która w niesamowity sposób opisuje losy bohaterów, do tego mistrzowsko oddaje atmosferę Sandomierza i jego okolic, będzie to tytuł dla Was. Pokochałam klimat tej powieści i czekam na kontynuację. ☀️💛

Jeśli szukacie wyjątkowego tytułu to polecam Wam pierwszy tom nowej sagi Edyty Świętek, która przenosi czytelnika w malownicze, a jednocześnie surowe realia międzywojennego Sandomierza.
Na tle Gór Pieprzowych autorka kreśli losy bohaterów, pełne bólu, tajemnic, moralnych dylematów i niespełnionych marzeń.

Historia rozpoczyna się od pojawienia się tajemniczego mężczyzny...

Sięgnęłam po tą pozycję od niechcenia, tak o żeby poczytać coś lżejszego mniej angażującego niż zwykle i o rany ale się pozytywnie zaskoczyłam! Na początku język literacki nieco mnie denerwował ale z każdą kolejną stroną był jak muzyka.. To moje pierwsze spotkanie z autorką ale na pewno nie ostatnie. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy historii bohaterów.

Sięgnęłam po tą pozycję od niechcenia, tak o żeby poczytać coś lżejszego mniej angażującego niż zwykle i o rany ale się pozytywnie zaskoczyłam! Na początku język literacki nieco mnie denerwował ale z każdą kolejną stroną był jak muzyka.. To moje pierwsze spotkanie z autorką ale na pewno nie ostatnie. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy historii bohaterów.

"Potomkowie złych ludzi", to opowieść pełna emocji, skrywanych tajemnic, bolesnych rozczarowań i niełatwych wyborów.

Jest ona pierwszym tomem nowej serii, noszącej tytuł "Sandomierskie Wzgórza" i jak łatwo się domyśleć jej akcja rozgrywa się właśnie w Sandomierzu oraz Górach Pieprzowych.

"Czy ludzie nie mogliby być dla siebie życzliwi tak po prostu?" – to pytanie, które stawia autorka, skłaniając nas do refleksji nad naturą ludzkich relacji.

Świętek mistrzowsko wplata w historię głównych bohaterów elementy ludzkich słabości, bolesnych doświadczeń, licznych rozczarowań, ale równocześnie nadziei na lepsze jutro.

Każda z opisywanych przez nią postaci zmaga się z własnymi demonami, a wzajemne relacje pełne są niepewności, licznych napięć i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Jaką cenę przyjdzie im zapłacić za swoje wybory?

Ta książka skłania nas do refleksji nad tym, jak przeszłość oraz rodzinne traumy wpływają na nasze życie oraz jak bardzo determinują różne nasze wybory.

Czy odważysz się poznać losy potomków złych ludzi?

Ja się odważyłam i nie mogę się doczekać, żeby poznać dalsze losy Eustachego, Alicji oraz Marianny, więc czekam z niecierpliwością na kolejne tomy 📚

"Potomkowie złych ludzi", to opowieść pełna emocji, skrywanych tajemnic, bolesnych rozczarowań i niełatwych wyborów.

Jest ona pierwszym tomem nowej serii, noszącej tytuł "Sandomierskie Wzgórza" i jak łatwo się domyśleć jej akcja rozgrywa się właśnie w Sandomierzu oraz Górach Pieprzowych.

"Czy ludzie nie mogliby być dla siebie życzliwi tak po prostu?" – to pytanie, które...

Lekka, wciągająca, intrygująca historia. Bardzo polubiłam głównego bohatera - o lekko dzikim charakterze, ogólne prowadzenie narracji, żywe dialogi. Irytowało mnie jednak częste powtarzanie tych samych kwestii (ja rozumiem, może to taki zabieg, niemniej irytujący). Co zaskakujące, historia Eustachego wciągnęła także mojego męża - dołączył do mnie przy słuchaniu audiobooka :) Teraz oboje czekamy na kolejną część.

Lekka, wciągająca, intrygująca historia. Bardzo polubiłam głównego bohatera - o lekko dzikim charakterze, ogólne prowadzenie narracji, żywe dialogi. Irytowało mnie jednak częste powtarzanie tych samych kwestii (ja rozumiem, może to taki zabieg, niemniej irytujący). Co zaskakujące, historia Eustachego wciągnęła także mojego męża - dołączył do mnie przy słuchaniu audiobooka...

Autorka potrafi pisać powieści historyczne, a jak to jest jeszcze saga rodzinna, to już możemy być spokojni o fabułę. Właśnie najnowszy cykl, Sandomierski, jest kolejnym tego dowodem. Nie obejdzie się bez porywów serca, jednak to walka o siebie, w czasach temu niesprzyjającym, będzie osią tej historii.

To pierwszy tom, wprowadzenie. Dopiero poznajemy bohaterów, ich problemy, radości, obserwujemy ich codzienność. Dla nas, współcześnie, jest to ciekawa podróż w przeszłość, gdzie możemy obserwować jak wyglądała taka egzystencja. To opis dnia codziennego, zwyczajów, co w pierwszej połowie tej książki trochę mi się dłużyło. Dopiero potem akcja stała się bardziej interesująca.

Autorce udało się odtworzyć klimat i atmosferę epoki, dobrze pokazać realia historyczne, a w to wszystko wpleść zajmującą fabułę. Podoba mi się pomysł, wykonanie i to, że książka przyniosła, oprócz rozrywki, też chwilę zastanowienia.

Autorka potrafi pisać powieści historyczne, a jak to jest jeszcze saga rodzinna, to już możemy być spokojni o fabułę. Właśnie najnowszy cykl, Sandomierski, jest kolejnym tego dowodem. Nie obejdzie się bez porywów serca, jednak to walka o siebie, w czasach temu niesprzyjającym, będzie osią tej historii.

To pierwszy tom, wprowadzenie. Dopiero poznajemy bohaterów, ich...

„Potomkowie złych ludzi” to pierwszy tom sagi „Sandomierskie wzgórza”. Początkowo myślałam, że nic nie przebije sagi krynickiej. Jednak ta książka podobała mi się jeszcze bardziej i pozostawiła duży niedosyt.
Są lata 20 XX wieku. Po wielkiej wojnie, do Sandomierza przybywa Eustachy. Mężczyzna o nieznanym nazwisku i pochodzeniu. Wykazuje się ciężką pracą i pomocą nowopoznanym przyjaciołom. Są też siostry, Marcjanna i Alina, które marzą o tym, aby wyrwać się z domu spod kurateli ojca tyrana. Losy wszystkich bohaterów przeplatają się ze sobą, a w tle jest odradzająca się po wojnie Polska.
To co mnie najbardziej ujęło w tej książce to klimat. Trochę mroczny i ponury z nutką nadziei na lepsze jutro. Powoli odkrywamy historie bohaterów i ich przeszłości. Szczególnie Eustachy bardzo pozostał mi w pamięci jako taki heroiczny bohater. Miałam wrażenie, że autorka zainspirowała się Markiem Czertwanem z „Dewajtis”. Jeżeli jednak tak nie jest, to mimo wszystko bohaterowie są do siebie podobni.

„Potomkowie złych ludzi” to pierwszy tom sagi „Sandomierskie wzgórza”. Początkowo myślałam, że nic nie przebije sagi krynickiej. Jednak ta książka podobała mi się jeszcze bardziej i pozostawiła duży niedosyt.
Są lata 20 XX wieku. Po wielkiej wojnie, do Sandomierza przybywa Eustachy. Mężczyzna o nieznanym nazwisku i pochodzeniu. Wykazuje się ciężką pracą i pomocą...

Weekend spędziłam z najnowszą powieścią @edyta_swietek_pisarka_ pt. #potomkowiezłychludzi będącej początkiem sagi #sandomierskiewzgórza .
I muszę powiedzieć, że było to spotkania baaaardzo udane, zresztą ja bardzo lubię powieści pani Edyty.
Tym razem jednak wydźwięk, treść, kontrastowe, wyraziste postaci, czasy i miejsca o których pisze autorka /Góry Pieprzowe, Sandomierz/ znacznie wykroczyły poza moje czytelnicze upodobania.
Powiem tak - ja się nie mogłam z tą książką rozstać i żal mi było kiedy się skończyła🤣🤣🤣.
I sorry mężu, ale jestem absolutnie zakochana w Eustachym i w tym jego dziko-pustelniczym życiu, szlachetnym sercu i niespokojnej naturze....
A rzecz cała zaczyna się w 1921 r. kiedy to w rodzinne sandomierskie strony po wielkiej wojnie wraca zmęczony, potężny mężczyzna ukrywający się za bujną brodą i dlugimi włosami. Kiedy ratuje z tarapatów pewnego młokosa Michała Zdunka, zaczyna się między nimi znajomość, która sprowadza na Eustachego dobre i złe wydarzenia. Gościna u Zdunków pozwala mu na znalezienie pracy, zadarcie z miejscową bandą zaś skutkuje pobiciem i wylądowaniem przez niego u pustelnika, który zostaje jego drugim przyjacielem....
Niebawem los postawi przed nim dwie młode kobiety - siostry Marcysię i Alinę, które będą miały wpływ na życie i Eustachego, i Zdunka i jego matki - wdowy.
Dziewczęta są córkami byłego właściciela piekarni, który nie stroni od alkoholu i przemocy wobec nich, zwłaszcza po śmierci upragnionego syna...
Jak poplączą się losy bohaterów, jakie bolesne doświadczenia z przeszłości niszczą ich spokój, przed kim ukrywa się Eustachy? Musicie doczytać sami.
Ja już czekam z niecierpliwością na drugi tom!

Weekend spędziłam z najnowszą powieścią @edyta_swietek_pisarka_ pt. #potomkowiezłychludzi będącej początkiem sagi #sandomierskiewzgórza .
I muszę powiedzieć, że było to spotkania baaaardzo udane, zresztą ja bardzo lubię powieści pani Edyty.
Tym razem jednak wydźwięk, treść, kontrastowe, wyraziste postaci, czasy i miejsca o których pisze autorka /Góry Pieprzowe, Sandomierz/...

Ci co są tu ze mną dłużej to wiedzą, że dwudziestolecie międzywojenne to mój ulubiony okres w historii. A Wy jaki lubicie najbardziej?
"Potomkowie złych ludzi" to pierwszy tom nowej sagi Sandomierskie wzgórza, która właśnie w tym okresie się toczy. Autorka przyzwyczaiła nas już, że jej sagi są klimatyczne, poruszające i bardzo wciągające. I ta też tak się zapowiada.
Sandomierz w roku 1921 nie był bogatym miejscem, ludzie z trudem wiązali koniec z końcem. Niełatwo też było o pracę. Czy przybyłemu do miasta tajemniczemu Eustachemu, uda się odnaleźć tu spokój? Tego dowiecie się z książki.
Edyta Świętek splotła ze sobą losy kilku, wydawałoby się zupełnie różnych osób... Weterana wojennego Eustachego, młodego, lekkomyślnego Michała oraz sióstr Aliny i Marcjanny. Czy ta czwórka otrzyma od losu to o czym marzy? Czy Parki, przędąc nić ich życia, zechcą być dla nich łaskawe? No cóż...
Po raz kolejny przekonałam się, że i teraz i dawniej, ludzie niewiele się od siebie różnią. Marzą, walczą o siebie, planują, kochają, nienawidzą i walczą z demonami przeszłości. Każdy z nas ma w duszy jakieś demony, głazy, które przygniatają i nie pozwalają zapomnieć o bolesnych chwilach. Tylko nie każdy chce o tym mówić.
Autorka porusza w niej też problem alkoholizmu i DDA, bo i wiek temu ten problem istniał, choć nikt o tym nie mówił. Szczególnie córki miały trudno, gdy ich rodzic pił, bił i terroryzował rodzinę. Wtedy mogły wpaść na niejeden głupi pomysł, by wyrwać się z takiego domu. A jak było z siostrami Małot, to już sami sprawdźcie.
To piękna, momentami bolesna i poruszająca podróż w przeszłość. Do czasów gdy Polska znów pojawiła się na mapach świata a ludzie próbowali odbudować swe życie na nowo. Malowana różnymi barwami i emocjami, jak to u Edyty Świętek bywa.
To bezsprzecznie opowieść, którą warto przeczytać. Ja teraz z niecierpliwością czekam na drugi tom tej sagi a Was zapraszam do lektury.

Ci co są tu ze mną dłużej to wiedzą, że dwudziestolecie międzywojenne to mój ulubiony okres w historii. A Wy jaki lubicie najbardziej?
"Potomkowie złych ludzi" to pierwszy tom nowej sagi Sandomierskie wzgórza, która właśnie w tym okresie się toczy. Autorka przyzwyczaiła nas już, że jej sagi są klimatyczne, poruszające i bardzo wciągające. I ta też tak się...

Od pierwszych stron powieści „Potomkowie złych ludzi” wiedziałam, że to będzie ta, na którą czekałam od jakiegoś czasu, która ma w sobie to „coś”, czego nie potrafię nazwać, ale co spowodowało, że zatraciłam się w czytaniu całkowicie, przeniosłam w czasie i przestrzeni, owinęłam się delikatną materią tajemnicy, emocjonalnie współodczuwam losy literackich bohaterów. Najbardziej zauroczył mnie klimat powieści, nieco enigmatyczny, otulony mgłą okolicznych wzgórz, zacieniony lasem chroniącym spokój mieszkańców chatki pustelnika. Sama opowiedziana historia jest również wyjątkowa, niezwykle ciekawa, pełna zagadek, napisana nie od sztampy, której chce się więcej i więcej...

Góry Pieprzowe, Sandomierz, dwudziestolecie międzywojenne.
W stronę miasta wędruje Eustachy, tajemniczy, postawny mężczyzna, bohater wielkiej wojny. Jego długa broda, włosy zaplecione w warkocze i widoczna blizna na twarzy czynią z niego osobę bardzo zagadkową, wyróżniającą się na tle sandomierskich mężczyzn. Po drodze dostrzega kilku ludzi, którzy napadli na młodego mężczyznę. Wędrowiec pomaga młodzieńcowi pokonać rozbójników, czym zaskarbił sobie wdzięczność chłopaka. Zadzior, bo tak go nazywają, zaproponował wybawicielowi gościnę w domu swojej matki. Tak nawiązuje się ich serdeczna i szczera przyjaźń. Eugeniusz, który postanawia pozostać w okolicy Sandomierza, zamieszkał w Górach Pieprzowych w ustronnej chacie należącej do pustelnika. Udało mu się znaleźć zatrudnienie przy karczowaniu terenów pod plantacje winorośli. Mimo, iż mieszka i pracuje w okolicy już jakiś czas, nadal jego osoba pozostaje dla mieszkańców miasta tajemnicą, ponadto odstrasza ich jego wygląd, jak i niezrozumiała dla nich osobliwa dzikość.
W Sandomierzu mieszka rodzina Małotów. Ignacy Małot to były piekarz, przez swoje błędne decyzje stracił doskonale prosperującą piekarnię oraz kamienicę w której mieszkał wraz z rodziną. Frustracje wynikające z porażek życiowych i własnych słabości wyładowuje na swoich córkach, Marcjannie i Alinie oraz zatapia je w alkoholu. Córki Ignacego są dwiema głównymi kobiecymi bohaterkami powieści. Los, który zgotował im ojciec skory do rękoczynów i nie okazująca im uczuć matka, jest bardzo ciężki. Również ich rozpoczynające się dorosłe życie, już na jego progu, wita je dramatycznymi sytuacjami, jakby zły los zmówił się przeciw nim. Marcjanna, chcąc wydobyć rodzinę z trudnej sytuacji finansowej, dokonuje niewłaściwego wyboru drogi wyjścia z kłopotów, co zaważy na całym jej dalszym życiu. Skutkiem nieprzemyślanych do końca działań Marcysi jest wyrzucenie jej z rodzinnego domu. Marzeniem Aliny jest opuszczenie rodzinnego domu i wyjście za mąż za ukochanego Józka, lecz jej ojciec ma wobec niej inne plany. Chcąc pozbyć się młodszej córki z domu, postanawia wydać ją jak najszybciej za mąż, kandydata na męża szuka wśród tych mężczyzn, którzy nie oczekiwaliby wniesienia do małżeństwa posagu.
Losy trójki głównych bohaterów powieści splatają się, przecinają się na sandomierskich uliczkach i górskich ścieżkach. Dużą rolę przydzieliła Autorka pełnemu energii i humoru Zadziorowi, który wielokrotnie przewija się w życiu głównych bohaterów. Moim czytelniczym nosem wyczuwam, że w kontynuacji serii wątek z nim będzie bardziej rozwinięty. A może to tylko moje marzenie, bowiem wesołego Zadziora jak i jego zabawne powiedzenia bardzo polubiłam :)

Jak potoczą się losy głównych bohaterów? Czy znajdą upragniony spokój i bliskość drugiego człowieka? Czy to, że są potomkami ludzi złych jest ciążącą na nich klątwą?

Zaczytujcie się, tak jak ja się zaczytałam, w pierwszej części cyklu „Sandomierskich wzgórz”. Gorąco polecam!

Od pierwszych stron powieści „Potomkowie złych ludzi” wiedziałam, że to będzie ta, na którą czekałam od jakiegoś czasu, która ma w sobie to „coś”, czego nie potrafię nazwać, ale co spowodowało, że zatraciłam się w czytaniu całkowicie, przeniosłam w czasie i przestrzeni, owinęłam się delikatną materią tajemnicy, emocjonalnie współodczuwam losy literackich bohaterów....

O królu złoty, jakie to było dobre. Autorka znowu to zrobiła. Po raz kolejny zabrała mnie do czasów, które już dawno minęły. W pełni oddała życie ludzi tuż po Pierwszej Wojnie Światowej.
Akcja książki dzieje się Sandomierz, do którego przybywa pewien tajemniczy mężczyzna. Od początku czuć, że coś ukrywa, ale zarazem widzimy, że jest dobrym i uczynnym człowiekiem. Ma jednak trudną przeszłość związaną z wojną. W Sandomierzu szuka schronienia i znajduje je w Górach Pieprzowych u pewnego pustelnika.
Oprócz Eustachego są tutaj również barwne i ciekawe kobiece postacie: Marcjanna i jej siostra Alina. Obie nie mają łatwego życia z despotycznym ojcem, który je bije i matką, która nigdy nie stanie w ich obronie. Obie nie mają szczęścia w miłości. Ale nie zdradzę jaki spotkał ich los.
Autorka w niezwykle plastyczny sposób ukazuje życie ludzi na początku XX wieku. To jak traktowano kobiety, z jakimi problemy musieli się zmierzyć ludzie i jaki wpływ miała na niektórych Wielka Wojna. A wszystko to otoczone jest pięknymi opisami krajobrazów Gór Pieprzowych i małej chatki pustelnika, która ma niezwykły klimat.
Akcja w tej książce nie jest dynamiczna. Wręcz odwrotnie. Ale nie oznacza to, że nic tutaj nie dzieje się. Ten tom jest jakby zapowiedzią tego co dalej wydarzy się. I już nie mogę doczekać się ujawnienia czegoś więcej o Eustachego oraz tego jak dalej potoczy się los obu sióstr.
Bardzo polecam każdemu kto lubi zanurzyć się w lekturze opisującej dawne czasy.

O królu złoty, jakie to było dobre. Autorka znowu to zrobiła. Po raz kolejny zabrała mnie do czasów, które już dawno minęły. W pełni oddała życie ludzi tuż po Pierwszej Wojnie Światowej.
Akcja książki dzieje się Sandomierz, do którego przybywa pewien tajemniczy mężczyzna. Od początku czuć, że coś ukrywa, ale zarazem widzimy, że jest dobrym i uczynnym człowiekiem. Ma jednak...