Paula Hawkins

Chciałbyś mieszkać na barce? Makabryczne morderstwo młodego człowieka na barce w Londynie nasuwa pytania o rolę trzech kobiet. Laury, przeżywającej trudne chwile dziewczyny, z którą późniejsza ofiara umówiła się na przelotny seks i która według świadków jako ostatnia wyszła z barki chłopaka. Carli, jego pogrążonej w żałobie ciotki, i tak już opłakującej inną krewną, która zginęła ledwie kilka tygodni wcześniej. I Miriam, wścibskiej sąsiadki, która znalazła zakrwawione zwłoki i ma tajemnice przed policją. Trzy kobiety w zasadzie się nie znają, lecz każda z nich była w jakiś sposób powiązana z ofiarą. Trzy kobiety z różnych powodów kipią gniewem. Świadomie lub nie domagają się naprawienia zła, jakie im wyrządzono. Wielowątkowa, nietypowa obyczajówka. Wielka tajemnica, której elementy poznajemy na kolejnych stronach. Niekiedy było mrocznie, trzymała w napięciu, ale nie określiłabym tej książki jako thriller. Porównując do „Dziewczyny z pociągu”, ta wypada blado. Fabuła skupia się na morderstwie, które nie stanowi głównego wątku. Wokół niego rozgrywają się trzy inne sytuacje, które pozornie nic nie łączy. Trzy kobiety, które skrywają tajemnice, a żadna z nich nie chce dopuścić do ich ujawnienia. Kiedy sekrety wychodzą na jaw, poznajemy ich zachowanie i motywację. Czy na ich miejscu postąpilibyśmy tak samo? Przyzwoita, lekka obyczajówka z retrospekcją. Czasami zbyt ckliwa lub wątki, które nie wnoszą nic do historii. Rozterki głównej bohaterki nie przekonały mnie. Pomimo tego, że była ciężko doświadczona przez los, to zamiast współczuć – irytowała mnie. Jeśli ktoś lubi obyczajówki z wątkiem kryminalnym w tle, to zachęcam. Nie jest to jednak must read.