Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to książka na wskroś filozoficzna. Znaleźć w niej można filozofię szczęścia - etykę. Beethoven uczy nas jej, tak jak nauczył Erica Emmanuela Schmitta. A Schmitt nam ją przypomina, bo w obecnych czasach jest spaczona. Wydawać by się mogło że tutaj na starym kontynencie, gdzie mamy demokrację ugruntowaną od setek lat, jesteśmy humanistami. Nie w pełni tak jest, nie wierzymy w człowieka, w jego siłę, w zdolność bycia sobą. W jego zdolność zmienienia czegoś na lepsze, w życie dla innych a nie tylko dla siebie. W końcu w jego dobroć. Powtarzam w takim razie za Schmitt'em choć to nie ma związku z poprzednim zdaniem, smakujmy życie. Bądźmy łakomi każdej chwili, pełni marzeń, dobrych chęci, dobrej woli, pewności siebie. Zapału do tego by mimo przeszkód kształtować życie według dobrych zasad.

Jest to książka na wskroś filozoficzna. Znaleźć w niej można filozofię szczęścia - etykę. Beethoven uczy nas jej, tak jak nauczył Erica Emmanuela Schmitta. A Schmitt nam ją przypomina, bo w obecnych czasach jest spaczona. Wydawać by się mogło że tutaj na starym kontynencie, gdzie mamy demokrację ugruntowaną od setek lat, jesteśmy humanistami. Nie w pełni tak jest, nie...

Książka jest świetna, wstęp już bardzo zachęcał i intrygował. Powieść jest napisana z wyczuciem smaku, smaku słowa. Zdanie za zdaniem sprawiało mi wielką przyjemność.

Jest to połączenie kryminału, thrillera i w mniejszym stopniu sensacji. Stieg Larsson umie pisać dokładnie, tyle ile trzeba nie za szczegółowo i nie za pobieżnie, w sam raz. Dzięki pięknemu składaniu zdań i ciekawej fabule nie narzekałem na nudę. Bohaterowie są nietypowi, oryginalni, z każdą stroną stają się nam bliscy.

Polecam, warto przeczytać ten bestseller. Zdecydowanie zasługuje na swoją wysoką średnią ocen. Nie jest to powieść przereklamowana.

Książka jest świetna, wstęp już bardzo zachęcał i intrygował. Powieść jest napisana z wyczuciem smaku, smaku słowa. Zdanie za zdaniem sprawiało mi wielką przyjemność.

Jest to połączenie kryminału, thrillera i w mniejszym stopniu sensacji. Stieg Larsson umie pisać dokładnie, tyle ile trzeba nie za szczegółowo i nie za pobieżnie, w sam raz. Dzięki pięknemu składaniu zdań...

Awantura o Basię, to wspaniała powieść Kornela Makuszyńskiego. Mówi nam o losach małej Basi, która z czasem jest coraz mniej mała a coraz bardziej piękna.

Zacznijmy od początku, dziewczynka nazywa się Barbara Bzowska, podróżuje razem ze swoją mamą Heleną. W wyniku nieszczęsliwego wypadku matka ginie. Po jej śmierci dziewczynka ma trafić do jej przyjaciółki, jednak przez historię z mlekiem nie udaje się to. Opiekuje się Nią aktor, który źle odczytując napis na tabliczce odsyła dziecko do pewnego pisarza. Ma wspaniałe dzieciństwo, ponieważ jest wspaniała i każdy od razu się do niej przywiązuje. Dziewczynka jest miła, posłuszna, ma swoje pasje w tym geografię, kocha się w Niej dwóch chłopaków których względy odrzuca, pilnie się uczy.

Historia jest przezabawna, chyba przy żadnej książce się tyle nie śmiałem, z tym że tu do czynienia mamy z nietypowym rodzajem humoru, ale jeśli już komuś będzie pasował, to będzie rechotał do rozpuku. Ksiązka jest dosyć krótka zaledwie ok. 200 stron. Wiele osób zna zakończenie jeśli jeszcze jej nie przeczytaliście to zróbcie to niezwłocznie poznacie niesamowity finał tej ciepłej powieści.

10/10 to ocena która mówi sama za siebie. Literacka wspaniałość.

Awantura o Basię, to wspaniała powieść Kornela Makuszyńskiego. Mówi nam o losach małej Basi, która z czasem jest coraz mniej mała a coraz bardziej piękna.

Zacznijmy od początku, dziewczynka nazywa się Barbara Bzowska, podróżuje razem ze swoją mamą Heleną. W wyniku nieszczęsliwego wypadku matka ginie. Po jej śmierci dziewczynka ma trafić do jej przyjaciółki, jednak przez...

Mikołajek to jeden z bardziej klasycznych cyklów dla dzieci. Cykl który przetrwał próbę czasu i do dziś jest niesamowicie popularny. Cykl, którego można polecić zarówno dzieciom jak i straszym dzieciom czyli wszystkim. Szczerze mówiąc gdy czytałem tą pozycję to śmiałem się od pierwszej strony po ostatnią i odczuwałem straszny żal że już się kończy, no bo co w końcu kurcze blade!
Czytając Mikołajka wchodzimy w świat widziny oczami 7 latka, jest to magiczny świat, może nie ma tu magii takiej jak we fantasy, ale przenosimy się w magię pióra Goscinnego i ołówka Sempe. Każdy tom Mikołajka składa się z krótkich opowiadań, często ośmiostronowych, gęsto ozdobionych rysunkami. Tu nie ma miejsca na nudę każda przygoda jest trochę inna, w wielu można odczytać często zaskakujący morał. Tu Mikołajek patrzy na świat trafniej, zauważa to co dorośli już nie umią zauważyć a czasem nie rozumie sprzeczek swego taty z panem Bledour'em.
Chodzi do szkoły dla dzieci płci męskiej. Ma swoją szkolną paczkę z którą jest zżyty. Razem z kolegami przeżywają fajne chwile, ale też często się kłócą. Autor pisze z dużym dystansem do naszych wad, wyśmiewa je, mówi że chociaż one są nic się nie dzieje, bo a i tak stanie się w końcu to co miało stać. Widać tu zdrową równowage sił między ludźmi, nikt nikim nie rządzi, nikt nikomu nie jest uległy. Ze szczerym sercem polecam całą serię Mikołajka, naprawdę warto.

Mikołajek to jeden z bardziej klasycznych cyklów dla dzieci. Cykl który przetrwał próbę czasu i do dziś jest niesamowicie popularny. Cykl, którego można polecić zarówno dzieciom jak i straszym dzieciom czyli wszystkim. Szczerze mówiąc gdy czytałem tą pozycję to śmiałem się od pierwszej strony po ostatnią i odczuwałem straszny żal że już się kończy, no bo co w końcu kurcze...

Pan Samochodzik wraz z trzema harcerzami zabiera nas w porywającą podróż historyczną, szlakiem Krzyżaków i Templariuszy. Nasi bohaterowie szukają skarbu znajdującego się w jakiejś budowli Krzyżackiej a przekazanej im w XIV wieku przez Templariuszy. Powieść napisana językiem plastycznym, pogodnym, ciepłym z nutką humoru i mocno wciąga. Jest tak dobrze napisana że czujemy jakbyśmy sami przeżywali te arcyciekawe przygody i do tego sprawia nam to przyjemność. Jest to książka zarówno dla młodzierzy jak i osób w wieku śrenim lub starszym. Pełna lekkości i moralnych walorów. Poucza o uczciwości, bo w końcu uczciwość popłaca Panu Samochodzikowi. Harcerze to też osoby dobrze wychowane, pełne pasji i pomysłów które w najmniej spodziewanych momentach się przydają. Akcja jest bardzo ciekawa, właściwie jest to także powieść akcji. Warto tą książkę z wielu powodów przeczytać, chociażby by poznać trochę historii, przekazanej w bardzo atrakcyjny sposób. Do tego Samochodzik pana Tomasza jest niezły, potrafi przekroczyć prędkość 200 km/h i jeździć po wodzie, co się bardzo panu Tomaszowi przydaje.

Pan Samochodzik wraz z trzema harcerzami zabiera nas w porywającą podróż historyczną, szlakiem Krzyżaków i Templariuszy. Nasi bohaterowie szukają skarbu znajdującego się w jakiejś budowli Krzyżackiej a przekazanej im w XIV wieku przez Templariuszy. Powieść napisana językiem plastycznym, pogodnym, ciepłym z nutką humoru i mocno wciąga. Jest tak dobrze napisana że czujemy...