Ach, jaki przyjemny powrót do lat beztroski! Wspaniały relaks!

Ach, jaki przyjemny powrót do lat beztroski! Wspaniały relaks!

Kocham Idę!
Wydaję mi się, że wiele współczesnych nastolatek może się z nią utożsamić, szkoda tylko, że część z nich nie ma przy sobie takiej rodziny jak Ida.

Kocham Idę!
Wydaję mi się, że wiele współczesnych nastolatek może się z nią utożsamić, szkoda tylko, że część z nich nie ma przy sobie takiej rodziny jak Ida.

Uwielbiam Borejków ❤️

Uwielbiam Borejków ❤️

Obdarzona nad wyraz żywym temperamentem Ida ucieka z rodzinnych wakacji z powrotem do Poznania. Dzięki jej sarkastycznej relacji wiemy, że związek Gaby i Janusza kwitnie. W niej samej zaś buzują emocje związane z zakochaniem się w koledze, który nie odwzajemnia jej uczuć. Bo jest za chuda, za piegowata i ogólnie za brzydka. Te kompleksy skutecznie leczy dopiero jej mama, Mila, która pokazuje swoje stare zdjęcia i uświadamia córce, że każdy przechodzi etap brzydkiego kaczątka.

W tej części towarzyszymy Idzie w odnajdowaniu swojego życiowego powołania. Bo właśnie tutaj odkrywa zainteresowanie medycyną i chęć pomocy światu – nawet wbrew jego woli (na przykładzie Krzysztofa).

„Ida sierpniowa” nie należy do moich ulubieńców cyklu Jeżycjady. Chyba najrzadziej do niej wracam. Najprzyjemniejszym fragmentem jest chyba rozmowa z mamą i odkrycie przez Idę wewnętrznej siły i poczucia własnej wartości oraz jej zewnętrzna metamorfoza.

Obdarzona nad wyraz żywym temperamentem Ida ucieka z rodzinnych wakacji z powrotem do Poznania. Dzięki jej sarkastycznej relacji wiemy, że związek Gaby i Janusza kwitnie. W niej samej zaś buzują emocje związane z zakochaniem się w koledze, który nie odwzajemnia jej uczuć. Bo jest za chuda, za piegowata i ogólnie za brzydka. Te kompleksy skutecznie leczy dopiero jej mama,...

Bardzo ciekawa.
Ida dała się lepiej poznać. Pan Paszkiet był niesamowita i barwną postacią, również przekoloryzowana Paulina. Polecam

Bardzo ciekawa.
Ida dała się lepiej poznać. Pan Paszkiet był niesamowita i barwną postacią, również przekoloryzowana Paulina. Polecam

Pełna pomysłów i humoru, dla młodych wspaniała przygoda.

Pełna pomysłów i humoru, dla młodych wspaniała przygoda.

Porywcza, szalona Ida to jedna z najbardziej barwnych postaci Jeżycjady, a z wiekiem jej charakterek coraz bardziej daje się we znaki. Fajna, utrzymana w wakacyjnym klimacie lektura.

Porywcza, szalona Ida to jedna z najbardziej barwnych postaci Jeżycjady, a z wiekiem jej charakterek coraz bardziej daje się we znaki. Fajna, utrzymana w wakacyjnym klimacie lektura.

✨8,5✨
Ciepła i bardzo przyjemna książka. Ida jest dla mnie jak taki ostry promień słońca, który sprawia na mojej buzi uśmiech. A rady mamy Borejko co do nieśmiałości muszę chyba sama wyprubować.

✨8,5✨
Ciepła i bardzo przyjemna książka. Ida jest dla mnie jak taki ostry promień słońca, który sprawia na mojej buzi uśmiech. A rady mamy Borejko co do nieśmiałości muszę chyba sama wyprubować.

Bardzo polubiłam główną bohaterkę Idę tutaj, bo wcześniej nie zasłynęła jako leniwa siostra utyranej Gabrieli (w Kwiecie Kalafiora),ani specjalnie później, jako porywcza, nieuważna matka trójki dzieci (poza Józinkiem, któremu jakoś szczególnie czas słowny był poświęcany). Kibicowałam jej zauroczeniu, ale wyszło fajnie (na przestrzeni dalszych części),zwłaszcza dla Idy.

Bardzo polubiłam główną bohaterkę Idę tutaj, bo wcześniej nie zasłynęła jako leniwa siostra utyranej Gabrieli (w Kwiecie Kalafiora),ani specjalnie później, jako porywcza, nieuważna matka trójki dzieci (poza Józinkiem, któremu jakoś szczególnie czas słowny był poświęcany). Kibicowałam jej zauroczeniu, ale wyszło fajnie (na przestrzeni dalszych części),zwłaszcza dla Idy.

Za każdym razem coraz lepiej się ją czyta.

Za każdym razem coraz lepiej się ją czyta.