Pochodząca z 1960 „melofarsa w dwóch aktach”, rozpisana na dziewięciu mężczyzn z różnych warstw społecznych i jedną kobietę. Akcja „dzieje się w romantyzmie, na obszarze księstwa”. To piąta i zarazem ostatnia książka przeczytana przeze mnie w ramach wyzwania na wrzesień. Wybrałam ją wyłącznie dla żartu. Z tematyką wiejską bowiem wiąże ją jedynie to, że wśród postaci znajdują się trzej chłopi – w zamyśle Mrożka: „są czymś w rodzaju chóru”. Wiele lat temu obejrzałam telewizyjną (bardzo dobrą) adaptację tej sztuki i chcę powiedzieć, że sceny z chłopami (w tym dialogi, zwłaszcza o głowie, szyi i rękach) pamiętam do dziś. Zamieszczam fragmenty, by udowodnić, że „Indyk” to w jakimś sensie mrożkowska „Satyra na leniwych chłopów”:

CHŁOP II – Może by zasiać co...
CHŁOP I – Ijiii tam...
CHŁOP III – E, mówicie...
Chłopi podnoszą, potem stawiają dzbany i milkną.

CHŁOP III – Może by zaorać co...
CHŁOP I – A co?
CHŁOP III – Ano, czy ja wiem… choćby i pole...
CHŁOP I – Iiii...
CHŁOP III – Albo co...
CHŁOP II – Eeeee...
Podnoszą dzbany.

CHŁOP I – Może by wyhodować co?
CHŁOP III – A co, jakby już?
CHŁOP I – Co podleci. Choćby i świnię.
CHŁOP II – Eee, też mówicie...
CHŁOP I – No to co insze. Może być i świnia futerkowa.
CHŁOP III – Yyyy...
CHŁOP I – Albo co...
CHŁOP II – Eeee...

Miejscem dramatu jest wiejska karczma, zaś osobami dramatu są ludzie, którym nic się nie chce. Jednemu nie chce się do tego stopnia, że cały czas śpi – gorzała zwaliła go z nóg i rozłożyła na łopatki. Tak naprawdę „Indyk” jest gorzką satyrą wymierzoną w gomułkowską tzw. małą stabilizację.

„Utrzymanie mamy w tej knajpie zapewnione. Choć skromne, ale zapewnione, wystarczy, żeby żyć. Widoków na przyszłość niewiele, ot aby, aby. Za to jest ciepło, choć trochę śmierdzi, ale nie za bardzo. Zresztą uciec stąd nie można, choćby się chciało, bo nie ma dokąd, drogi złe, pustkowie wokół straszne”.

Pochodząca z 1960 „melofarsa w dwóch aktach”, rozpisana na dziewięciu mężczyzn z różnych warstw społecznych i jedną kobietę. Akcja „dzieje się w romantyzmie, na obszarze księstwa”. To piąta i zarazem ostatnia książka przeczytana przeze mnie w ramach wyzwania na wrzesień. Wybrałam ją wyłącznie dla żartu. Z tematyką wiejską bowiem wiąże ją jedynie to, że wśród postaci...

Po prostu genialne. Mrożek broni się sam, ale "Indyk" to jedno z jego najlepszych wcieleń.

Po prostu genialne. Mrożek broni się sam, ale "Indyk" to jedno z jego najlepszych wcieleń.

Polska w Polsce, karczmie.

"A może by tak zasiać?"

Polska w Polsce, karczmie.

"A może by tak zasiać?"