Kapitalnie scharakteryzowane postaci, perełki

Kapitalnie scharakteryzowane postaci, perełki

Dobra proza. W tle konflikt Północ - Południe, marsz generała Shermana i masy ludzi, zbieraniny, która za nim ciągnie. Jest dynamika, bohater zbiorowy ale też przybliżone pojedyncze jednostki, które pozostają w pamięci i których los ciekawi. Czyta się z zainteresowaniem i ze względu na dużą czcionkę - szybko. Brakuje czegoś wyróżniającego aby dać więcej.

Dobra proza. W tle konflikt Północ - Południe, marsz generała Shermana i masy ludzi, zbieraniny, która za nim ciągnie. Jest dynamika, bohater zbiorowy ale też przybliżone pojedyncze jednostki, które pozostają w pamięci i których los ciekawi. Czyta się z zainteresowaniem i ze względu na dużą czcionkę - szybko. Brakuje czegoś wyróżniającego aby dać więcej.

„W swoich najlepszych książkach, jak Ragtime i Billy Bathgate, Doctorow miesza postacie historyczne z tymi fikcyjnymi w celu odkrycia zatopionych fundamentów amerykańskiej duszy. Jego urzekająca nowa powieść, Marsz, jest tą, którą umieszczamy obok tamtych; zaciekłym wyobrażaniem sobie na nowo przeszłości, która wraca do nas jako coś potężnego i dziwnego.” Time.com

Z roku na rok, oglądając więcej i baczniej piękną dyscyplinę, jaką jest koszykówka, a w szczególności nieziemska NBA, wiem doskonale, że wskaźnik zawodnika taki jak „SELEKCJA rzutów” w dużym stopniu determinuje to, czy jest on gwiazdą, czy jednym z tych, którzy na gwiazdy pracują. Piszę o tym nie bez powodu, gdyż owa (odpowiednia) SELEKCJA tak samo jest wyznacznikiem jakości pisarskiej jak tej sportowej, o czym dobitnie przekonuje E.L. Doctorow w swoim „Marszu”.

Są ludzie, którzy pasjonują się historią USA; są też tacy, którzy mają bzika na punkcie samej wojny secesyjnej: czytają na ten temat książki, oglądają filmy, jak choćby „Przeminęło z wiatrem” – znam takich. Ale jeszcze inni czytają „tylko” Doctorowa i pójdą z nim i za nim… nawet na wojnę. Byłem wcześniej wraz z pisarzem w Nowym Jorku, teraz udam się z nim na wojnę secesyjną, na południe Stanów, ochoczo przy tym maszerując.

Tak jak już pisałem a propos innych książek autora, gdy Doctorow nie jest ograniczony powierzchnią czy też specyficznym miejscem akcji (patrz „Homer i Langley”),może wtedy w pełni rozwinąć swoje skrzydła, zaprezentować pełnię możliwości, tak abyśmy zebrali tego najlepsze owoce.

Książka powstała w 2005 roku, a więc pod koniec okresu pracy twórczej Amerykanina oraz pod koniec jego życia w ogóle. Znalazła się TYLKO w gronie nominowanych do Nagrody Pulitzera, przegrywając z Geraldine Brooks. Dla mnie tytuł ten okazał się jednym z głównych wygranych mijającego roku; lepszego zamknięcia 2016 r. nie mogłem się spodziewać.

Okładkę polskiego „Marszu” zdobi młody dobosz, wybijający rytm dla swojej kompanii (czytelnik już w trakcie lektury domyśli się, o której z postaci mowa). Ów projekt graficzny nie ujął mnie i z pewnością nie był czynnikiem przyciągającym, ale za to w środku czeka na nas bardzo duża, przyjemna czcionka, która umila czytanie jak tylko może. Wspomnę tu także o wielu, wielu krótkich rozdziałach.

Fabuła powieści koncentruje się na tzw. Marszu Shermana, czyli przemarszu wojsk Unii od Atlanty aż po Południową i Północną Karolinę, rozpoczętym pod koniec 1864r. Ale to tylko pozornie książka o generale W. T. Shermanie.

Ruch, zmiana pozycji są nieodłącznym elementem tej książki – nie chodzi tylko o sam tytułowy marsz, ale także o przemieszczanie się, czasem niedosłowne, bohaterów. Mam tu na myśli ich ewolucję wewnętrzną, a z drugiej strony zmiany postaw, determinowane chęcią przetrwania w zastanej sytuacji.

Odnajdziemy na kartach „Marszu” wiele historycznie udokumentowanych zdarzeń oraz opis wykorzystywanych wówczas mechanizmów prowadzenia wojny, na przykład taktykę spalonej ziemi, stosowaną przez oddziały Shermana, w powieści Doctorowa bardzo sugestywnie ukazaną.


Pełna recenzja dostępna tutaj:
http://dobrakomplementarne.blogspot.com/2017/04/marsz-ku-wolnosci-el-doctorow-marsz.html

„W swoich najlepszych książkach, jak Ragtime i Billy Bathgate, Doctorow miesza postacie historyczne z tymi fikcyjnymi w celu odkrycia zatopionych fundamentów amerykańskiej duszy. Jego urzekająca nowa powieść, Marsz, jest tą, którą umieszczamy obok tamtych; zaciekłym wyobrażaniem sobie na nowo przeszłości, która wraca do nas jako coś potężnego i dziwnego.” Time.com
...

Idą żołnierze, maszerują
Idą żołnierze, defilują
Los dla nich wszędzie taki sam
Bum bum bum bum! bam bam bam!

Przemarsz armii Shermana przez Georgię i obie Karoliny.Taktyka spalonej ziemi,huragan niszczący miasta,burzący dotychczasowy ład i porządek Południa,wojna domowa,głód,śmierć,koniec i początek...
W takiej scenerii klika osób szuka sposobu jak przeżyć..i jak żyć kiedy już koszmar się skończy.Jakie zmiany w nich wymusi zmieniająca się rzeczywistość?
Bardzo dobrze napisana opowieść,która każe nam pamiętać ,że teraz jest zawsze...polecam

Idą żołnierze, maszerują
Idą żołnierze, defilują
Los dla nich wszędzie taki sam
Bum bum bum bum! bam bam bam!

Przemarsz armii Shermana przez Georgię i obie Karoliny.Taktyka spalonej ziemi,huragan niszczący miasta,burzący dotychczasowy ład i porządek Południa,wojna domowa,głód,śmierć,koniec i początek...
W takiej scenerii klika osób szuka sposobu jak przeżyć..i jak żyć...

Zaczęłam czytać wieczorem, a skończyłam nad ranem. Nie mogłam się oderwać. To genialny kawałek prozy.
Portrety Shermana i Kilpatricka niezwykle wyraziste. W ogóle nawet epizodyczne postacie skreślone w kilku słowach zapadają w pamięci. Świetne charaktery kobiece. Genialny, zawieszony w teraz, Albion Simms. Akcja obejmuje końcówkę wojny secesyjnej, tzw Marsz Shermana i osnuta jest wokół idei wolności jednostki i wiary w tę wolność. To było dla mnie zaskoczenie, książka o wojnie secesyjnej odtrutką na pesymistyczny determinizm.

Tak sobie myślę, że to niezwykle rewolucyjne pisarstwo, niczego nie szarga, nie wywraca do góry dnem, nie obnaża się, nie uwodzi problematycznymi ideami. Ni c dziwnego ze Doctorow nie może doczekać się Nobla. Takie czasy, że trzeba odwagi żeby docenić klasykę.

Swoją drogą to w trakcie lektury parę razy bardzo wyraźnie stawały mi przed oczami obrazy z tarantinowskiego Django.

Zaczęłam czytać wieczorem, a skończyłam nad ranem. Nie mogłam się oderwać. To genialny kawałek prozy.
Portrety Shermana i Kilpatricka niezwykle wyraziste. W ogóle nawet epizodyczne postacie skreślone w kilku słowach zapadają w pamięci. Świetne charaktery kobiece. Genialny, zawieszony w teraz, Albion Simms. Akcja obejmuje końcówkę wojny secesyjnej, tzw Marsz Shermana i...

Barwna, wielowątkowa opowieść o wojnie secesyjnej. Znakomicie napisana.

Barwna, wielowątkowa opowieść o wojnie secesyjnej. Znakomicie napisana.

Marsz Edgara Lawrenca Doctorowa to powieśc o wojnie secesyjnej opisana w wydarzeniach z frontu walk z Georgii,obu Karolin Południowej i Północnej.Marsz Doctorowa opisuje różne wydarzenia na froncie nie tylko z pozycji żołnierzy czy generała Shermana,ale także ludności ,która ucierpiała w trakcie tzw.Marszu Shermana,oraz mamy wątek związany z niewolnictwem pojawia się tu postać białej Murzynki Pearl,a także dośc humorystyczny związek z dwoma żołnierami konfederatów,którzy najpierw byli dezertarami,póżniej ponownie stali się żołnierzami,a póżniej Arlie i Willie przeszli do jankesów jako szpiegowie,jednak wojna ma tragiczne skutki dla ich obu Willie od rany odniesionej w trakcie sporu z właścicielem konia,tymczasem Arliemu udaje się przedostać na miejsce postoju sztabu generała Shermana,w trakcie zdjęcia chce dokonać zamachu na Shermana ,jednak sam zamach się nie udaje.W Marszu znajdujemy wiele innych postaci jedne są tragiczne jak ginący żołnierze jankescy ( porucznik Clarke),znajdujemy również wzmiankę o jednym z głównym powodzie wybuchu wojny secesyjnej niewolnictwie i stosunku ludności białej do ludności czarnej mieszkańców Stanów Zjednoczonych.Mimo ,że Marsz E.L Doctorowa nie jest tak dobry jak trylogia Shaarów to polecam tą książkę fanom literatury o wojnie secesyjnej ,gdyż książak wnosi nowe informacje o wojnie secesyjnej jak Marsz Shermana ,sama sylwetka generałą,oraz jego potyczki na zachodzie z konfederatami plus różne sylwetki i różne historie ludzi po obu stronach konfliktu którzy stykali się z róznymi problemami w tamtym czasie.

Marsz Edgara Lawrenca Doctorowa to powieśc o wojnie secesyjnej opisana w wydarzeniach z frontu walk z Georgii,obu Karolin Południowej i Północnej.Marsz Doctorowa opisuje różne wydarzenia na froncie nie tylko z pozycji żołnierzy czy generała Shermana,ale także ludności ,która ucierpiała w trakcie tzw.Marszu Shermana,oraz mamy wątek związany z niewolnictwem pojawia się tu...

W sumie nie wiem co myśleć o tej książce, na pewno trzeba pochwalić autora za próbę ukazania realiów wojny secesyjnej i to zarówno z perspektywy zwykłych żołnierzy, czy nawet afroamerykańskich niewolników, jak i osób z wyższych kręgów, w postaci generałów, a nawet prezydenta Lincolna. Książka skupia się w zasadzie na słynnym marszu generała Shermana, którego oddziały siały popłoch wśród armii Konfederatów oraz mieszkańców południowo-wschodnich stanów USA. Wielość bohaterów może w pewien sposób utrudniać utożsamianie się z poszczególnymi postaciami, tym bardziej, ze są oni ukazani dość ogólnikowo. Chyba najwięcej dowiadujemy się o 15-letnej białej murzynce Pearl. W zasadzie jej historia jest swoistą klamrą zaczynającą i kończącą powieść. Na pewno jest to "dobra, amerykańska" powieść, aczkolwiek oczekiwania miałem nieco większe. Ale staram się zrozumieć Doctorowa, który chciał opisać jak najwięcej różnorodnych postaci, których dotyczyła ta wojna, a zarazem nie zanudzić czytelnika.

W sumie nie wiem co myśleć o tej książce, na pewno trzeba pochwalić autora za próbę ukazania realiów wojny secesyjnej i to zarówno z perspektywy zwykłych żołnierzy, czy nawet afroamerykańskich niewolników, jak i osób z wyższych kręgów, w postaci generałów, a nawet prezydenta Lincolna. Książka skupia się w zasadzie na słynnym marszu generała Shermana, którego oddziały siały...