To kolejna książka Kubicza, którą miałem przyjemność przeczytać.
Ciekawa tak jak poprzednia, choć kilka razy odłożyłem, aby do niej ponownie wrócić - nie lubię zostawiać niedoczytanych publikacji.
Książka nie jest zła, ma spory potencjał, który można by rozwinąć.

To kolejna książka Kubicza, którą miałem przyjemność przeczytać.
Ciekawa tak jak poprzednia, choć kilka razy odłożyłem, aby do niej ponownie wrócić - nie lubię zostawiać niedoczytanych publikacji.
Książka nie jest zła, ma spory potencjał, który można by rozwinąć.

Jak już zapewne zauważyliście - uwielbiam ostatnio zagłębiać się w powieściach o starożytnym Rzymie, gdzie na czele Imperium zasiadali cesarze. Ostatnio pisałam o Kaliguli, którego wszyscy mieli za szaleńca a dziś będzie o jego siostrze Agrypinie Młodszej, którą to za swego panowania zesłał na wygnanie,a która została ułaskawiona przez jego następcę Klaudiusza. Pewnie i tak Wam to nic nie mówi. A jak zdradzę, że była to matka Nerona - tego co niby podpalił Rzym? (Podobno nawet w Quo Vadis było o tym napisane- ,ale nie wiem bo nie czytałam 🙈.)
No dobra, ale skupmy się na naszej bohaterce. Jaką kobietą była? Czym zasłynęła prócz tego,że wydała na świat władcę Rzymu? Otóż Agrypina Młodsza była rządną władzy kobietą, która nie cofała się przed niczym. W tamtych czasach jednak kobiety nie mogły być władcami,dlatego ona chciała rządzić za pośrednictwem syna. Był jednak mały problem. Na tronie zasiadał już jej wuj Klaudiusz, kulawy, śliniący się jąkała. Do tego ten jąkała miał już syna Germanika,którego przechrzcił po zdobyciu Brytanii na Brytanika. Mało tego Klaudiusz miał już żonę,która to...🤫🤐
Jednak dla Agrypiny nie było rzeczy niemożliwych...by zdobyć szacunek i poważanie ,ale przede wszystkim władzę. Zdawała sobie sprawę,że tylko przy swoim wuju może coś znaczyć ,że tylko namówienie go do adopcji jej syna -wyniesie jego,ale przede wszystkim ją na piedestał. By tak się stało - musiała stać się jego żoną...

Genialna powieść od której ciężko się oderwać. Pełna intrg, knowań, zwrotów akcji, ale przede wszystkim w realny sposób oddająca klimat tamtych czasów. Czasów gdzie szansę na przetrwanie mieli tylko ci najsprytniejsi a słabi - no cóż... Słabi byli zsyłani do Hadesu.

Jak już zapewne zauważyliście - uwielbiam ostatnio zagłębiać się w powieściach o starożytnym Rzymie, gdzie na czele Imperium zasiadali cesarze. Ostatnio pisałam o Kaliguli, którego wszyscy mieli za szaleńca a dziś będzie o jego siostrze Agrypinie Młodszej, którą to za swego panowania zesłał na wygnanie,a która została ułaskawiona przez jego następcę Klaudiusza. Pewnie i tak...

Świetna książka,bardzo wciągająca.Dobrze opisane realia panujące w starożytnym Rzymie,ze wszystkimi spiskami,intrygami,zawieranymi i łamanym sojuszami i zabójstwami.Ciekawie opisany Neron,który z wrażliwego,młodego chłopaka staje się okrutnym cesarzem.Messalina to rowniez niezwykle barwna postać,bezwzględna,okrutna,bardzo rozwiązła,co nie jest jedynie wspomniane,a opisane z konkretnymi sytuacjami.Agrypina ukazana jest jako twarda kobieta,nie cofająca się przed niczym,by zapewnić władze swemu synowi.

UWAGA SPOILER

I przyjdzie jej zapłacić za to najwyższa cenę.Książka jak już wspomniałem,swietna.Wlasciwie to nie ma się do czego przyczepić,może poza tym,ze akcja w pewnym momencie bardzo przyspiesza,przynajmniej w moim odczuciu.Neron długo jest chłopcem,by potem przejąć władze i dość szybko zamienic się w okrutnika.Jednak to tylko szczegół.Zdecydowanie bardzo dobra pozycja.

Świetna książka,bardzo wciągająca.Dobrze opisane realia panujące w starożytnym Rzymie,ze wszystkimi spiskami,intrygami,zawieranymi i łamanym sojuszami i zabójstwami.Ciekawie opisany Neron,który z wrażliwego,młodego chłopaka staje się okrutnym cesarzem.Messalina to rowniez niezwykle barwna postać,bezwzględna,okrutna,bardzo rozwiązła,co nie jest jedynie wspomniane,a opisane z...

łatwoczytalna. Wciaga, ale nie porywa.

łatwoczytalna. Wciaga, ale nie porywa.

Od opisywanych w powieści wydarzeń minęły tysiące lat.
Pomimo tak ogromnego upływu czasu w motywacjach, zachowaniach ludzkich właściwie nic się nie zmieniło.
Żądza władzy, żądza bogactwa, namiętności i zdrada towarzyszą nam po dzień dzisiejszy.

Agrypina.
Po jej powrocie z wygnania można odczuwać wobec niej nawet sympatię i współczucie.
Nie trwa to jednak długo.
Chore pragnienie zapewnienia synowi cesarskiego tronu zmienia ją w zimną, wyrachowaną kobietę, która nie waha się przed żadną zbrodnią.
I sama nawet nie zdaje sobie sprawy, że wyhodowuje potwora.

Rzym jawi się w powieści jako istne gniazdo żmij.
W zachowaniach poszczególnych bohaterów nie widzimy żadnych zahamowań w dążeniu do własnego celu.
Nikt nie ma oporów przed kłamstwem, zdradą czy morderstwem.
Jeżą się włosy na głowie.

Wspaniały język, doskonały styl autora przybliżają czytelnikowi ten okrutny a jednak jakże fascynujący świat cesarstwa.

Wybitna pozycja !!

10/10.

Od opisywanych w powieści wydarzeń minęły tysiące lat.
Pomimo tak ogromnego upływu czasu w motywacjach, zachowaniach ludzkich właściwie nic się nie zmieniło.
Żądza władzy, żądza bogactwa, namiętności i zdrada towarzyszą nam po dzień dzisiejszy.

Agrypina.
Po jej powrocie z wygnania można odczuwać wobec niej nawet sympatię i współczucie.
Nie trwa to jednak długo.
Chore...

Agrypina ,siostra Kaliguli,kobieta która zrobi dosłownie wszystko aby osiągnąć swój cel a w tym przypadku jej celem jest osadzenie na tronie cesarskim swojego syna Nerona. Książka ukazująca intrygi,spiski i prowokacje zainicjowane przez bohaterkę powieści którą po powrocie z wygnania zaczyna skrupulatnie odbudowywać swoją pozycję. Jako żona Klaudiusza pnie się po władzę nie patrząc na przeszkody w postaci ludzi, majątków czy pieniędzy. Ostatnia książka Pana Michała kończąca dynastie juliusko-klaudyjską, szukając pozycji na kontynuację bo bardzo mnie te historię wyciągnęły znalazłem książkę "Rzym w płomieniach" autorstwa Paula L. Maiera,polecam tym którzy mają podobne oczekiwania, pozycja warta uwagi.

Agrypina ,siostra Kaliguli,kobieta która zrobi dosłownie wszystko aby osiągnąć swój cel a w tym przypadku jej celem jest osadzenie na tronie cesarskim swojego syna Nerona. Książka ukazująca intrygi,spiski i prowokacje zainicjowane przez bohaterkę powieści którą po powrocie z wygnania zaczyna skrupulatnie odbudowywać swoją pozycję. Jako żona Klaudiusza pnie się po władzę nie...

Bardzo lubię starożytny Rzym, jednak sięgając po te książkę miałem wrażenie, że tę historię już znamy. Pisał o tych czasach Aleksander Krawczuk, Robert Graves napisał "Ja Klaudiusz" ukazując dzieje tej rodziny. Jest więc to trochę ekskluzywne danie serwowane nam trochę po czasie.

Jednak zaskakująco udanie została poprowadzona ta narracja. Kubicz ma wiedzę, ale nie do końca sobie radzi z suspensem, który musi być ważna kategorią w takiej powieści. Jego pomysłem oryginalnym jest napisanie książki nie jako z perspektywy postaci, którą bierze na warsztat. Agrypina jest przebiegła, żądna władzy, mści się i osiąga cel. Jednak patrząc na Rzym z tej perspektywy widzimy jedynie uczty, rozkosze, spiski, krew. Tymczasem dla zwykłych ludzi były to lata prosperity.

Kubicz musi trochę podkręcić dialogi, bo czasami miałem wrażenie papierowości postaci, które nie różnią się od siebie. Jednak za podjęcie tematu, odwagę w promowaniu kultury starożytnego Rzymu daję 8.

Bardzo lubię starożytny Rzym, jednak sięgając po te książkę miałem wrażenie, że tę historię już znamy. Pisał o tych czasach Aleksander Krawczuk, Robert Graves napisał "Ja Klaudiusz" ukazując dzieje tej rodziny. Jest więc to trochę ekskluzywne danie serwowane nam trochę po czasie.

Jednak zaskakująco udanie została poprowadzona ta narracja. Kubicz ma wiedzę, ale nie do...

Kto mieczem wojuje, od miecza ginie - chciałoby się przywołać tę sentencję, czytając o losach Agrypiny. Początkowo sama będąca ofiarą rzymskich układów politycznych, potrzebująca ochrony, z czasem staje się drapieżnikiem u władzy, w dodatku dającym zły przykład swojemu synowi. Z pewnością wiele szczegółów życia Agrypiny jest fikcyjnych, co zresztą autor przyznaje - trudno, żeby było inaczej, jeśli pisze się o czasach tak dawnych, jednak Kubicz doskonale opisuje starożytny Rzym.

Kto mieczem wojuje, od miecza ginie - chciałoby się przywołać tę sentencję, czytając o losach Agrypiny. Początkowo sama będąca ofiarą rzymskich układów politycznych, potrzebująca ochrony, z czasem staje się drapieżnikiem u władzy, w dodatku dającym zły przykład swojemu synowi. Z pewnością wiele szczegółów życia Agrypiny jest fikcyjnych, co zresztą autor przyznaje - trudno,...

Zanim zrobisz komuś krzywdę zastanów się czy karma nie wróci. Burzliwe życie Agrypiny doprowadziło do tego , iż z zastraszonej i pragnącej spokojnie wychować syna kobiety stała się żadną władzy harpią bez wyrzutów sumienia i skrupułów. Niesamowicie ukazana historia kobiety i jej syna w przegranej przez chore ambicje walce. A wystarczyło tylko.... Reszta jest w książce. ;) Kupiłam wszystkie 4 pozycję autorstwa pana Kubicza i ... jestem bardzo zawiedziona !!!! Stanowczo za mało Pan napisał !!! Wszystkie książki napisane są tak lekko , iż pomimo prac domowych i nie tylko przeczytałam je wszystkie w niecałe 2 tygodnie !!! Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg niesamowitych historii Rzymu . Pozdrawiam.

Zanim zrobisz komuś krzywdę zastanów się czy karma nie wróci. Burzliwe życie Agrypiny doprowadziło do tego , iż z zastraszonej i pragnącej spokojnie wychować syna kobiety stała się żadną władzy harpią bez wyrzutów sumienia i skrupułów. Niesamowicie ukazana historia kobiety i jej syna w przegranej przez chore ambicje walce. A wystarczyło tylko.... Reszta jest w książce. ;)...

Jedyne co mi się spodobało w tej książce to mapka Rzymu na początku. Nie jestem rodziną ani znajomym autora więc dlatego tylko taka ocena..

Jedyne co mi się spodobało w tej książce to mapka Rzymu na początku. Nie jestem rodziną ani znajomym autora więc dlatego tylko taka ocena..