Są takie książki, które potrafią zawładnąć naszym umysłem już po przeczytaniu opisu wydawcy. Są również takie, po które sięgamy z czystej ciekawości. Ja jednak, lubię czasami sięgnąć po pozycje posiadające dużo negatywnych ocen, aby na własne oczy przekonać się co z nimi jest nie tak.

Do "Proroctwa sióstr" przekonała mnie piękna okladka, przyznaję. Choć chciałam przełamać ściśle utarte schematy i sięgnąć po fantastykę, to niestety dość mocno się rozczarowałam.

Otwierając lekturę, przenosimy się do XIX wieku. Lia i Alice są bliźniaczkami, których dosięgnęła utrata rodziców. Tak przykre zdarzenie powinno połączyć ze sobą siostry, lecz z każdym dniem oddalają się od siebie coraz bardziej. Ich konflikt pogłębia rola, jaką przychodzi im odgrywać w proroctwie.

Czy uda im się przeżyć?

No tak, wyczerpujący opis to, to nie był. Jednak bardzo ciężko było mi napisać cokolwiek o fabule. Ogólny plan nie jest zły. Jednak bardzo raziło mnie w oczy wepchniecie na siłę wątków nadprzyrodzonych. Całościowy klimat GOTHIC został dość mocno zacieniowany przez mało wyraźnych bohaterów. Kiedy już zaczynało się dziać coś fascynującego to szybko autorka sprowadzała nas do parteru, każąc czekać na wielkie bum. Jego niestety też na koniec nie było.

Myślę, że autorka świetnie odnalazłaby się w lżejszych tematach, nie zakrawajacych o fantastykę. Do samego stylu pisarskiego nie mam zastrzeżeń. Łatwo odczuc klimat XIX- wiecznego domostwa, a także panujących tam zasad. Tyle, że oczekiwałam czegoś bardziej mrocznego, wstrząsającego itp.

Kiedyś wydawało mi się, że pole popisu przy fantastyce nie ma granic. Ta pozycja uświadomiła mi, że o wiele lepiej czyta się powieść, w której autor bierze pod uwagę konsekwencje, jakie będzie musiał ponieść po wprowadzeniu do opowieści zjawisk nadprzyrodzonych.

Chciałabym podkreślić, że ta opinia jest wyłącznie moim zdaniem. Nie zabieram się za fantastykę, dlatego też Wasze zdanie może znacznie różnić się od mojego.

Jeśli podobają Wam się mroczne klimaty z nutką złych zjawisk, to zachęcam do lektury i podzielenia się ze mną swoim zdaniem :)

Są takie książki, które potrafią zawładnąć naszym umysłem już po przeczytaniu opisu wydawcy. Są również takie, po które sięgamy z czystej ciekawości. Ja jednak, lubię czasami sięgnąć po pozycje posiadające dużo negatywnych ocen, aby na własne oczy przekonać się co z nimi jest nie tak.

Do "Proroctwa sióstr" przekonała mnie piękna okladka, przyznaję. Choć chciałam przełamać...

Jak miałam fazę na tego typu historie, to mi się podobała. Jak wyrosłam z tej fazy, to i przestała mi się podobać.

Jak miałam fazę na tego typu historie, to mi się podobała. Jak wyrosłam z tej fazy, to i przestała mi się podobać.

Pomysł ciekawy realizacja tragiczna...
Kompletnie bez iskry. Autorka nie potrafi zaciekawić odbiorcy, główna bohaterka wykreowania bez polotu - postać jednowymiarowa w trójwymiarowym świece...

Nie zamierzam kontynuować tej serii. Zdecydowanie istnieją bardziej wartościowe książki a na to coś po prostu szkoda czasu. Nawet szkoda czasu, aby napisać obszerniejszą opinie na powyższy temat.

Pomysł ciekawy realizacja tragiczna...
Kompletnie bez iskry. Autorka nie potrafi zaciekawić odbiorcy, główna bohaterka wykreowania bez polotu - postać jednowymiarowa w trójwymiarowym świece...

Nie zamierzam kontynuować tej serii. Zdecydowanie istnieją bardziej wartościowe książki a na to coś po prostu szkoda czasu. Nawet szkoda czasu, aby napisać obszerniejszą opinie na...

Książka o XIX wieku, oraz tajemnych mocach, które podzieliły między sobą siostry bliźniaczki. Brzmi dobrze? Owszem.
Wykonanie jednak jest według mnie gorsze. To trochę tak, jakby czytać streszczenie- jest kompletnie bez emocji, chociaż jacyś bohaterowie występują i wydarzenia także są przedstawione. Postacie według mnie są nijakie i słabo rozwinięte, mimo przeróżnych pobocznych historii. Występuję także wątek miłosny pomiędzy naszą główną bohaterką i pracownikiem w rezydencji, jednak on także pozostaje mdły, wzięty znikąd, chyba tylko po to, by istnieć. Kompletnie nie czuć więzi między bohaterami, więc słabo możemy wczuć się w ich relację. Dialogi także nie stoją na najwyższym poziomie. Co do magii, to występuję. Nie wiem lecz, czy to ja jestem tępa, czy naprawdę nie da się tam nic ogarnąć z tego wszystkie. Fragmenty o tej wielkiej mocy i tajemnicy są pomieszane i wciśnięte tam na siłę. Nie zamierzam kontynuować tej serii przez fakt, że jest ona po prostu oklepana i mnie nie wciągnęła. Ze zdecydowaniem istnieją bardziej wartościowe książki.

Książka o XIX wieku, oraz tajemnych mocach, które podzieliły między sobą siostry bliźniaczki. Brzmi dobrze? Owszem.
Wykonanie jednak jest według mnie gorsze. To trochę tak, jakby czytać streszczenie- jest kompletnie bez emocji, chociaż jacyś bohaterowie występują i wydarzenia także są przedstawione. Postacie według mnie są nijakie i słabo rozwinięte, mimo przeróżnych...

Na początku książka wydawała mi się bardzo nudna, taka sobie, usypiałam przy niej ale jak zaczęłam czytać dalej coraz bardziej się wciągałam. Książka ekstra. Przedstawia dawne czasy XIX wieku. Ukazane blizniaczki w nieco innym klimacie niż zazwyczaj. Bardzo mi się podobała. Bardzo gorąco polecam. :)

Na początku książka wydawała mi się bardzo nudna, taka sobie, usypiałam przy niej ale jak zaczęłam czytać dalej coraz bardziej się wciągałam. Książka ekstra. Przedstawia dawne czasy XIX wieku. Ukazane blizniaczki w nieco innym klimacie niż zazwyczaj. Bardzo mi się podobała. Bardzo gorąco polecam. :)

Moja wina, chciałam, żeby przy sprzątaniu leciało mi coś niezobowiązującego, z gatunku, który lubię. Lektorka - łagodnie rzecz ujmując - bardzo nie trafiła w mój gust z pomysłem na tę książkę. Zła książka, płytkie, irytujące i jednowymiarowe postaci, złe czytanie. Następne tomy ominę szerokim łukiem.

Moja wina, chciałam, żeby przy sprzątaniu leciało mi coś niezobowiązującego, z gatunku, który lubię. Lektorka - łagodnie rzecz ujmując - bardzo nie trafiła w mój gust z pomysłem na tę książkę. Zła książka, płytkie, irytujące i jednowymiarowe postaci, złe czytanie. Następne tomy ominę szerokim łukiem.

Prosta historyjka, ale bez szału. Nie było w niej nic wprawiającego w ochy i achy. Zbyt pobieżnie opisane sytuacje nie dające rozkręcić się wyobraźni. Spokojnie można przejść obok nie martwiąc się, że omija się jakieś arcydzieło.

Prosta historyjka, ale bez szału. Nie było w niej nic wprawiającego w ochy i achy. Zbyt pobieżnie opisane sytuacje nie dające rozkręcić się wyobraźni. Spokojnie można przejść obok nie martwiąc się, że omija się jakieś arcydzieło.

„Proroctwo sióstr” jest pierwszą częścią trylogii. Utrzymana w klimacie Gothic przenosi czytelnika w mroczny świat duchowości.
http://wiejskabiblioteczka.blogspot.com/2017/11/proroctwo-siostr-michelle-zink.html

„Proroctwo sióstr” jest pierwszą częścią trylogii. Utrzymana w klimacie Gothic przenosi czytelnika w mroczny świat duchowości.
http://wiejskabiblioteczka.blogspot.com/2017/11/proroctwo-siostr-michelle-zink.html

Katastrofa.
Choć pomysł nie był taki zły.

Katastrofa.
Choć pomysł nie był taki zły.

Fantastyka, która mnie nie wciągnęła. Do tego dość nudna i pewnie nuda jest wynikiem tego, że seria ma trzy tomy.

Fantastyka, która mnie nie wciągnęła. Do tego dość nudna i pewnie nuda jest wynikiem tego, że seria ma trzy tomy.