Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lektura angażująca intelektualnie. Autor stawia trudne pytania natury moralnej, egzystencjalnej, filozoficznej. To od wrażliwości i doświadczeń czytelnika zależy, jak oceni bohaterów. A główne postaci to: ona i on. Każdy z własnym bagażem przeżyć. Starają się żyć tu i teraz. Ale najpierw muszą uporać się z własną przeszłością: na nowo ją przeżyć, przetrawić, zrozumieć, zaakceptować (on) ; poznać, poskładać rodzinną historię ze strzępów, odkryć własną tożsamość, oswoić, uspokoić emocje (ona). Małecki nie boi się trudnych tematów. Stawia z pozoru banalne pytania, ale odpowiedzi są zaskakujące. Kto jest ofiarą na wojnie, żołnierz czy wróg? A kto w związku dwojga ludzi, gdy pojawia się ten trzeci? I czy trzeci nie jest przypadkiem pierwszym? Kto cierpi najbardziej - czy faktycznie dziecko? Odpowiedzi zmieniają się podczas lektury wraz z oddalającym się tytułowym horyzontem. Okazuje się, że rację ma Szymborska pisząc "Tyle wiemy o sobie, na ile nas sprawdzono". Na uwagę zasługuje również konstrukcja powieści. Małecki prowadzi swoistą grę z czytelnikiem. Bohater Maniek (nie od razu dowiadujemy się, że Małecki!) ma spisać wspomnienia z misji w Afganistanie. Bohater staje się więc narratorem i wykreowanego przez siebie bohatera nazywa Jakub Małecki!! Dla mnie ten meta wymiar powieści to wisienka na torcie ❤️ Zdecydowanie polecam.