Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor niezawodnie zwodzi czytelnika pozwalając mu wielokrotnie w trakcie lektury uwierzyć w coś, co za jakiś czas okazuje się mylnym tropem.

Autor niezawodnie zwodzi czytelnika pozwalając mu wielokrotnie w trakcie lektury uwierzyć w coś, co za jakiś czas okazuje się mylnym tropem.

Napięcie nie spada, mimo że to 10 część. Trochę więcej przemyconych, na całe szczęście ciepłych, dialogów i gestów między głównymi bohaterami. Oczywiście u Chyłki stabilnie być nie może, stąd należy skierować kroki ku kolejnej części.

Napięcie nie spada, mimo że to 10 część. Trochę więcej przemyconych, na całe szczęście ciepłych, dialogów i gestów między głównymi bohaterami. Oczywiście u Chyłki stabilnie być nie może, stąd należy skierować kroki ku kolejnej części.

Poszerzenie wątku osobistego bohaterów wplecionego między historię kryminalną nadało jeszcze większego apetytu na kolejne części.

Poszerzenie wątku osobistego bohaterów wplecionego między historię kryminalną nadało jeszcze większego apetytu na kolejne części.

Przez moment pomyślałam, że autora za bardzo poniosło z historią, a Chyłka ma zbyt dużo szczęścia. Po dotarciu do końca stwierdzam, że autor niezwykle sprawnie pokierował kolejną częścią. I znów zostałam zaskoczona, zaintrygowana i z niedosytem kolejnych perypetii. Brawo

Przez moment pomyślałam, że autora za bardzo poniosło z historią, a Chyłka ma zbyt dużo szczęścia. Po dotarciu do końca stwierdzam, że autor niezwykle sprawnie pokierował kolejną częścią. I znów zostałam zaskoczona, zaintrygowana i z niedosytem kolejnych perypetii. Brawo

Jest coś w każdej kolejnej historii Chyłki, co nie pozwala się oderwać.

Jest coś w każdej kolejnej historii Chyłki, co nie pozwala się oderwać.

Chyba bez szybkiej kontynuacji Chyłki długo nie wytrzymam. Rewelacja !

Chyba bez szybkiej kontynuacji Chyłki długo nie wytrzymam. Rewelacja !

Zgodnie z tym co Autor napisał w posłowiu wciąż udaje Mu się zaskakiwać. A to sprawia, że nie można się oderwać i wpada się z jednej części w drugą, jak śliwka w kompot.

Zgodnie z tym co Autor napisał w posłowiu wciąż udaje Mu się zaskakiwać. A to sprawia, że nie można się oderwać i wpada się z jednej części w drugą, jak śliwka w kompot.

Niezmiennie mistrzostwo od pierwszej części. I nie da się zrobić dłuższej przerwy między nimi.

Niezmiennie mistrzostwo od pierwszej części. I nie da się zrobić dłuższej przerwy między nimi.

Wciągnęła jeszcze bardziej niż część 1. Rewelacja

Wciągnęła jeszcze bardziej niż część 1. Rewelacja

Mróz trzyma poziom. Nie zawiodłam się. :)

Mróz trzyma poziom. Nie zawiodłam się. :)

Wzruszająca, chwilami zabawna, ukazująca tą Niezwykłą Poetkę jako zwyczajną-niezwyczajną postać

Wzruszająca, chwilami zabawna, ukazująca tą Niezwykłą Poetkę jako zwyczajną-niezwyczajną postać