Artykuły
Kalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2023Konrad Wrzesiński1Artykuły
Najstarszy magazyn dla dzieci w Europie świętuje swoje urodziny. Świerszczyk ma już 78 lat!LubimyCzytać3Artykuły
Grażyna Plebanek: „Piszę o ciszy wokół przemocy, o dzieciach, które muszą z nią żyć”Anna Sierant1Artykuły
Ku chwale Hollywood – „Arcydzieło” Toma HanksaBartek Czartoryski3
Michał Rusinek

- Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, reportaż, publicystyka literacka, eseje, poradniki, literatura dziecięca, opowiadania, powieści dla dzieci, wierszyki, piosenki, poezja, czasopisma, sztuka
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzony: 31.01.1972
Polski literaturoznawca, tłumacz, pisarz. Doktor habilitowany nauk humanistycznych. Były sekretarz Wisławy Szymborskiej.
W latach 1991–1996 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2002 roku uzyskał stopień doktora na podstawie pracy Między klasyczną retoryką a ponowoczesną retorycznością, a w roku 2013 habilitował się na podstawie książki Retoryka obrazu. Przyczynek do percepcyjnej teorii figury. Specjalizuje się w teorii literatury. Jest adiunktem w Katedrze Teorii Literatury na Wydziale Polonistyki UJ.
Został sekretarzem Szymborskiej dzięki pośrednictwu jej znajomej, Teresy Walas, która była promotorką pracy magisterskiej Rusinka i poleciła go Szymborskiej. Sekretarzem został wkrótce po otrzymaniu przez poetkę Nagrody Nobla i był nim do jej śmierci.
Jest bratem ilustratorki Joanny Rusinek, z którą współtworzy książki dla dzieci „Zaklęcie na W”, „Mały Chopin” i „Kefir w Kairze”.
- 4 964 przeczytało książki autora
- 5 807 chce przeczytać książki autora
Video
Książki i czasopisma
Cytaty
Miotłę mam, ale używam jej tylko w celach komunikacyjnych.
Miotłę mam, ale używam jej tylko w celach komunikacyjnych.
Wojna to zaklęcie, które powoduje, że przestajemy widzieć kolory. widzimy tylko ludzi białych i czarnych, przyjaciół i wrogów, dobrych i złych. Nie interesuje nas, jacy są naprawdę. Nie chcemy z nimi rozmawiać. Nie widzimy, jak bardzo są do nas podobni. i przez to przegrywamy. Wojna jest zawsze przegrana, dla obu stron.
Wojna to zaklęcie, które powoduje, że przestajemy widzieć kolory. widzimy tylko ludzi białych i czarnych, przyjaciół i wrogów, dobrych i zły...
Rozwiń ZwińProsiła mnie, żebym nie komentował jej wierszy: "Jeśli pan skrytykuje, będzie mi przykro. Jeśli pan pochwali, to i tak nie uwierzę." Ograniczałem się do nieśmiałych sugestii interpunkcyjnych. Pani Wisława nie przepadała za przecinkami. Mnie, świeżo upieczonego polonistę, ich brak w oczywistych miejscach trochę uwierał. Dostawałem maszynopis pisany przez kalkę. Kopię zostawiała sobie, mnie dawała oryginał, zazwyczaj z ręcznymi poprawkami. Przepisywałem wiersz na komputerze, następnego dnia przynosiłem jej wydruk - z sugestiami przecinków. W ostatnich pięciu tomach wierszy jest sporo moich przecinków. To mój wkład w literaturę polską. Śmialiśmy się, że może kiedyś wydam "przecinki zebrane".
Prosiła mnie, żebym nie komentował jej wierszy: "Jeśli pan skrytykuje, będzie mi przykro. Jeśli pan pochwali, to i tak nie uwierzę." Ogranic...
Rozwiń Zwiń