Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka za pomocą kilku prawdziwych historii z kilkudziesięciu lat swojej praktyki pozwala spojrzeć na psychoterapię od strony terapeuty. Dzięki tym intymnym i poruszającym opowieściom ze swojego gabinetu dr Lillian pokazuje, że psychoterapeuta pomimo posiadania stosownej wiedzy i narzędzi, jest po prostu człowiekiem z bagażem doświadczeń, cechami osobowości i charakterem. Jest wrażliwy na innych, pełen własnych emocji, wątpliwości, mądrości, uważności, trosk i tak jak każdy potrafi zniechęcić się popełnianymi błędami, być zniecierpliwiony, wzruszony czy poruszony.
To na co zwraca uwagę autorka i co najważniejsze w terapii to relacja pomiędzy dwojgiem czujących, myślących ludzi wzajemnie na siebie oddziałujących tak w sferze emocji jak i zachowań. Od uważności, zrozumienia przez terapeutę trudności pacjenta, ale także swoich własnych, szczerości wobec pacjenta i wobec siebie, zależy powodzenie terapii.
Niezmiernie ważna jest intuicja terapeuty oraz indywidualne podejście do każdego pacjenta, co jak udowadnia autorka, niejednokrotnie wymaga wyjścia poza schematy, poza sztywną teorię, gotowości do podjęcia ryzyka i podążenia za wewnętrznym głosem, aby dotrzeć do źródła problemu i pomóc pacjentowi w zrozumieniu siebie.
Relacja terapeutyczna to nie tylko dawanie, ale także branie. "Nie można prowadzić terapii (...) bez znalezienia siebie w pacjencie i pacjenta w sobie" (Lauren Slater). I o tym właśnie jest ta cudowna książka.

Autorka za pomocą kilku prawdziwych historii z kilkudziesięciu lat swojej praktyki pozwala spojrzeć na psychoterapię od strony terapeuty. Dzięki tym intymnym i poruszającym opowieściom ze swojego gabinetu dr Lillian pokazuje, że psychoterapeuta pomimo posiadania stosownej wiedzy i narzędzi, jest po prostu człowiekiem z bagażem doświadczeń, cechami osobowości i charakterem....

Nie pamiętam kiedy książka wywołała u mnie tyle refleksji i tyle razy zatrzymywała mnie na dłuższe rozmyślania. Myślę, że nie da się jej przeczytać za jednym zamachem bo momentami doznajemy olśnień, zaskoczeń, wzruszenia. Wstrząsnęła moim wewnętrznym "ja", moimi przekonaniami, światopoglądem, dając nową perspektywę. Kryzysy dotykają każdego z nas prędzej czy później. Jednak ważne jest uświadomienie sobie, że jesteśmy częścią większej całości, że nie jesteśmy w tym sami. Nie ma w tej książce uniwersalnych rad, moralizatorstwa, jest natomiast nadzieja, która odkrywa się z każdym kolejnym rozdziałem. Pozwala lepiej zrozumieć siebie i otaczający świat.

Nie pamiętam kiedy książka wywołała u mnie tyle refleksji i tyle razy zatrzymywała mnie na dłuższe rozmyślania. Myślę, że nie da się jej przeczytać za jednym zamachem bo momentami doznajemy olśnień, zaskoczeń, wzruszenia. Wstrząsnęła moim wewnętrznym "ja", moimi przekonaniami, światopoglądem, dając nową perspektywę. Kryzysy dotykają każdego z nas prędzej czy później. Jednak...

Tą książkę powinna przeczytać młodzież, ale także dorośli. Opisuje sytuacje i problemy, które niestety dotyczą ogromnej ilości nastolatków, nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Tematy prób samobójczych, homofobii, problemów z wyrażaniem emocji, z akceptacją siebie i innych, są niezwykle aktualne i myślę, że trafią w czułe struny niejednego czytelnika.
Przez perypetie głównego bohatera i osób mu towarzyszących przechodzi się płynnie, pomimo ciężkiej tematyki. Momentami nawet z uśmiechem, dzięki ciętym ripostom i sarkastycznym komentarzom bohatera. Nie świadczy to jednak o lekkim potraktowaniu problemu przez autora, lecz o masce przybranej przez bohatera, którą w ciągu 45 dni pobytu będzie musiał skonfrontować z brutalnymi realiami.
Dzięki rozmowom zarówno z innymi pacjentami szpitala psychiatrycznego jak i z lekarzem prowadzącym maska Jeffa będzie zrzucana, aż w końcu otworzy się on przed samym sobą i spojrzy prawdzie i sobie w oczy.
Książka warta przeczytania. Pozwala uświadomić czytelnikowi jak niewiele potrzeba, aby kruchy wewnętrzny świat młodych ludzi (choć nie tylko), którzy konfrontowani są niejednokrotnie z bezwzględną rzeczywistością, może rozpaść się na kawałki. Jak ważna jest rozmowa, wsparcie, przyjaźń, otwartość na problemy innych. Dzięki niewielkim gestom, można czasem uratować czyjeś życie, które może okazać się zupełnie inne, niż osoba w kryzysie widzi.

Tą książkę powinna przeczytać młodzież, ale także dorośli. Opisuje sytuacje i problemy, które niestety dotyczą ogromnej ilości nastolatków, nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Tematy prób samobójczych, homofobii, problemów z wyrażaniem emocji, z akceptacją siebie i innych, są niezwykle aktualne i myślę, że trafią w czułe struny niejednego czytelnika.
Przez...