Etgar Keret

Puk puk. To ja, Keret. „Nagle pukanie do drzwi” to książka napisana przez wybitnego Etgara Kereta. Jest to zbiór przeróżnych opowiadań, których ukrytą treścią są: poczucie osamotnienia, tęsknota, wołanie o miłość. Książka została napisana tuż po tym, jak pisarzowi urodził się synek, co spowodowało zmianę trybu pracy mężczyzny. Większość osób, które czekało na tę książkę, zapewne myślało, że Keret nie podoła swemu zadaniu i książka okażę się „niewypałem”. Jednak dla mnie jest ona prawie pod każdym względem niesamowita i bardzo dobra. Moją największą uwagę przykuły trzy opowiadania. Pierwsze to „Przymknięte”. Opowiada ono o mężczyźnie, który przez całe swoje życie fantazjuje o tym, że jest w innych miejscach i z innymi ludźmi, którzy są jego rodziną. Tworzy on jakby nowe historie swojej osoby. Bardzo spodobało mi się to opowiadanie, ponieważ napisane jest z humorem i jest ciekawie przedstawiony obraz psychologiczny współczesnego człowieka. Drugim opowiadaniem, które wywołało u mnie ciarki na całym ciele, było „Nie całkiem sama”. Opowiada ono o dziewczynie, która miała kilku adoratorów. Mimo to czuła się bardzo osamotniona w swym życiu. Pragnęła mieć przy sobie kogoś, kto pokocha ją i będzie przy niej do końca życia. Ostatnie opowiadanie, które wywołało we mnie dość dziwne i przeróżne emocje, nosi tytuł: „Ostatnio akurat mi staje”. Po przeczytaniu go byłam na skraju dwóch różnych stanów emocjonalnych. Pierwszy to rozbawienie. Stało się tak, ponieważ opowiadanie miało w sobie coś humorystycznego, co naprawdę dało mi powody do śmiechu. Drugi to obrzydzenie. Pies liżący poranną erekcję swego pana? Obrzydliwe, jak dla mnie. W moim przedostatnim akapicie chciałabym poruszyć kwestię okładki książki. Według mnie jest ona dość dziwna. Zestawienie ze sobą tak różnych kolorów nie było najlepszym posunięciem. Ale jest pewna rzecz, która nawet mi się podoba. Tą rzeczą jest dłoń mająca nogi. Podejście dość humorystyczne i ciekawe. Dłoń z nogami pukająca do drzwi wygląda naprawdę zaskakująco. Podsumowując wszystko: książka jest według mnie naprawdę dobra i cieszę się, że dostała się ona w moje dłonie (wszystko dzięki DKK). Mam natomiast małą uwagę dotyczącą większości treści zawartych w dziele Kereta. Dość często pojawiają się tam wątki erotyczne, co niekiedy jest już dość męczące i niezbyt miłe. Ogólnie cała książka jest przesiąknięta erotyzmem, co daje nam niezbyt przyjemne wrażenie o Izraelczykach, ale na szczęście nie jest do aż tak dużym minusem całej książki. Jestem na TAK.