Siedem dobrych lat

Po przeczytaniu lektury, mój głód związany z chęcią poznania Etgara Kereta zostaje zarazem nasycony i podsycony, jak przy zjedzeniu przepysznego ciasta, które zaskakuje wyważoną konsystencją, gorzkością, słodkością i pikanterią – ma się ochotę zjeść więcej. Tylko zdolny cukiernik, który ma do przekazania światu powszechność, będzie w stanie słodką otoczką wprawić w zadumę swojego konsumenta.

https://nakanapie.pl/recenzje/skandalista-z-tel-awiwu-siedem-dobrych-lat-ksiazka-audio

Po przeczytaniu lektury, mój głód związany z chęcią poznania Etgara Kereta zostaje zarazem nasycony i podsycony, jak przy zjedzeniu przepysznego ciasta, które zaskakuje wyważoną konsystencją, gorzkością, słodkością i pikanterią – ma się ochotę zjeść więcej. Tylko zdolny cukiernik, który ma do przekazania światu powszechność, będzie w stanie słodką otoczką wprawić w zadumę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Keret świetnie opisuje codzienne momenty, w których uczestniczą on, jego rodzina i zwyczajni ludzie w Izraelu. Wiele tu o bombardowaniach wynikających z ciągłego konfliktu palestyńsko-izraelskiego. Keret potrafi opisać te sytuacje w sposób niebanalny, ponieważ wplata w to historie z pierwszych siedmiu lat swojego syna i ubarwia je mądrymi żartami. Czyta się to niezwykle dobrze, chociaż mi w takich momentach na pewno nie byłoby do śmiechu. Spodobał mi się sposób pisania autora i mam nadzieje sięgnąć po następne jego książki.

Keret świetnie opisuje codzienne momenty, w których uczestniczą on, jego rodzina i zwyczajni ludzie w Izraelu. Wiele tu o bombardowaniach wynikających z ciągłego konfliktu palestyńsko-izraelskiego. Keret potrafi opisać te sytuacje w sposób niebanalny, ponieważ wplata w to historie z pierwszych siedmiu lat swojego syna i ubarwia je mądrymi żartami. Czyta się to niezwykle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kilka razy zabierałem się za opowiadania Etgara Kereta, lecz zazwyczaj kończyło się na czytanych recenzjach, przeczytaniu kilkunastu stron i zapominałem, ostatecznie po kilku dobrych latach przebrnąłem przez tę pozycję. Wrażenia nie są najlepsze. Na pewno wiele brakuje tej literaturze. Nieskomplikowana forma, która przypomina dziennik. Sama zwięzła forma opowiadań mi nie przeszkadza, jednakże niekiedy byłem skonsternowany puentami. Możemy dowiedzieć się dużo o autorze, jak ktoś już zauważył, są widoczne u niego tendencje narcystyczne i niekiedy odpychają.
Na plus można zaliczyć delikatne naszkicowanie realiów życia w Izraelu. Możemy dowiedzieć się również, o co chodziło z tym najwęższym mieszkaniem autora w Warszawie.
Rozumiem jego względną popularność, ponieważ nie należy do wymagających twórców, bywa łatwo i przyjemnie. Książka w sam raz, by uprzykrzyć bądź umilić sobie podróż w komunikacji miejskiej.

Kilka razy zabierałem się za opowiadania Etgara Kereta, lecz zazwyczaj kończyło się na czytanych recenzjach, przeczytaniu kilkunastu stron i zapominałem, ostatecznie po kilku dobrych latach przebrnąłem przez tę pozycję. Wrażenia nie są najlepsze. Na pewno wiele brakuje tej literaturze. Nieskomplikowana forma, która przypomina dziennik. Sama zwięzła forma opowiadań mi nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trudno nie używać wobec tej książki banalnych słów. Bo jest ona wypełniona ciepłem, mądrością i humorem. Czyli tak jak większość reklamowanych książek na półkach w księgarniach. Tyle, że to jest znakomita literatura.
Jest to zbiór (autobiograficznych? Raczej tak) zapisków. Historie są krótkie i bardzo osobiste. Niektóre opisują banały dnia codziennego (jazda taksówką z synem - jakże pouczająca i odsłaniająca prawde o ludziach) a inne poważne wydarzenia (śmierć bliskich osób).
Czyta się błyskawicznie.
Bardzo polecam.

Trudno nie używać wobec tej książki banalnych słów. Bo jest ona wypełniona ciepłem, mądrością i humorem. Czyli tak jak większość reklamowanych książek na półkach w księgarniach. Tyle, że to jest znakomita literatura.
Jest to zbiór (autobiograficznych? Raczej tak) zapisków. Historie są krótkie i bardzo osobiste. Niektóre opisują banały dnia codziennego (jazda taksówką z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeurocze opowieści pióra i wyobraźni Etgara Kereta, jak zwykle u tego autora, robią nam miłą otulinę wokół serca.

Ujmujące historie codzienne, niecodzienne, z Izarela, samolotów i reszty świata (sporo Polski, co zrozumiałe). Sporo autobiograficznych scenek, ale liczy się głównie to, jak obraca Keret rzeczywistością, zamieniając ją w uniwersalną opowieść o każdym z nas.

Króciutkie, błyskotliwe, nasycone humorem. Zapewne nikt Kereta wybitnym pisarzem nie nazwie, ale takiego twórcy właśnie potrzebujemy.

Przeurocze opowieści pióra i wyobraźni Etgara Kereta, jak zwykle u tego autora, robią nam miłą otulinę wokół serca.

Ujmujące historie codzienne, niecodzienne, z Izarela, samolotów i reszty świata (sporo Polski, co zrozumiałe). Sporo autobiograficznych scenek, ale liczy się głównie to, jak obraca Keret rzeczywistością, zamieniając ją w uniwersalną opowieść o każdym z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Narodziny dziecka jako pretekst do różnorodnych opowieści o życiu i o śmierci. Bardzo ładne.
A przy okazji niezwykły (jak dla nas) obraz życia w kraju, w którym od kilkudziesięciu lat trwa nieprzerwana, choć raz narastająca raz opadająca wojna.

[Audiobook, czyta Roch Siemianowski, niecałe 5 godzin]

Narodziny dziecka jako pretekst do różnorodnych opowieści o życiu i o śmierci. Bardzo ładne.
A przy okazji niezwykły (jak dla nas) obraz życia w kraju, w którym od kilkudziesięciu lat trwa nieprzerwana, choć raz narastająca raz opadająca wojna.

[Audiobook, czyta Roch Siemianowski, niecałe 5 godzin]

Pokaż mimo to

,,Nie wstyd panu, że jest pan żydem?''.

Etgar Keret znany z przybliżenia ortodoksyjnego Izraela, z jego lewicowymi ruchami oraz politycznymi zawieruchami - prezentuje mieszankę opowiadań-miniatur, niczym miniaturowe mieszkanie, które założono między mosteczkiem małego i dużego getta dla żydów podczas okupacji niemieckiej. Poza chasydzkimi tradycjami i wyjazdami literackimi do Tel Awiwy dostajemy sympatyczne, nadgryzione ironią komentarze środowiskowe, jak gry (telefoniczne lub planszowe) inspirują się systemami kapitalistycznymi (Monopoly, Angry Birds). Sporo tu autokomentarzy i przybliżenia życia rodzinnego (hodowanie wąsa na specjalną okazję urodzinową ujął prostotą).

Z początku myślałem, że będzie próba rozliczenia się z antysemityzmem i wyjaśnieniem, dlaczego ludzie nie znoszą żydów, ale to taka gorąca podstawka, która nie sili się na kontrowersje społeczne. Apolityczne zagrywki Kereta uniemożliwiają na szerszą dyskusję, choć czule i w punkt pokazuje autor zakłamanie środowiska z jarmułką. Żydzi - naród rzekomo wybrany - niestety, wystarczająco sam wiem, że to grupa, która nie pozwala krytykować własnego państwa (jawna hipokryzja), w której żydzi nie znoszą żydów (na zasadzie czarny nie lubi innych czarnych). W tej pantomimie udawanych świętych znajdują się prawdziwie religijni ludzie, którzy tkwią w ciasnych zasadach religii. Keret ani przez moment nie stara się trywializować, chociaż nie znosi dramatyzować - udziela się humor i swojskość, bo jak powiedziała jego matka. Cytuję ,,Ty wcale nie jesteś pisarzem izraelskim. Ty jesteś pisarzem polskim na wygnaniu''.

,,Nie wstyd panu, że jest pan żydem?''.

Etgar Keret znany z przybliżenia ortodoksyjnego Izraela, z jego lewicowymi ruchami oraz politycznymi zawieruchami - prezentuje mieszankę opowiadań-miniatur, niczym miniaturowe mieszkanie, które założono między mosteczkiem małego i dużego getta dla żydów podczas okupacji niemieckiej. Poza chasydzkimi tradycjami i wyjazdami literackimi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwsze zetkniecie z Keretem. Bardzo udane.
Teraz tylko zal, ze aktualnie zadna inna jego ksiazka niedostepna w abonamencie ;(

Pierwsze zetkniecie z Keretem. Bardzo udane.
Teraz tylko zal, ze aktualnie zadna inna jego ksiazka niedostepna w abonamencie ;(

Pokaż mimo to

Przez opowiadania: Wściekłe ptaki, Dżem, Instruktor sportu dla leniwych, Pierwsze spotkanie rodziców, Czarno-biała Polska - Etgar Keret po raz kolejny skłania do refleksji, wzrusza, bawi i zaskakuje czytelnika.
O choćby w ten sposób: "Okres, w którym moja siostra odkrywała religię, był bodaj najbardziej przygnębiającym okresem w historii izraelskiego popu". Jednym słowem - Warto!

Przez opowiadania: Wściekłe ptaki, Dżem, Instruktor sportu dla leniwych, Pierwsze spotkanie rodziców, Czarno-biała Polska - Etgar Keret po raz kolejny skłania do refleksji, wzrusza, bawi i zaskakuje czytelnika.
O choćby w ten sposób: "Okres, w którym moja siostra odkrywała religię, był bodaj najbardziej przygnębiającym okresem w historii izraelskiego popu". Jednym słowem -...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka genialna! Lekka i inteligentna, a krąży po tematach ciężkich i poważnych. Zdawałoby się trywialna i chaotyczna, a składa się na niesamowicie ciepłą opowieść. Spodziewałam się lektury w najlepszym wypadku świeżej i beztroskiej, a dostałam (o wiele za mały) fascynujący wycinek życia.

"- Któregoś dnia - mówił - przechodziłem ulicą Chłodną i zobaczyłem wąską szczelinę między dwoma budynkami. Ta szczelina mówiła mi, że muszę ci zbudować dom.
-Super - odparłem, starając się, by mój głos brzmiał poważnie. - Zawsze warto robić to, co ci mówi szczelina."

Książka genialna! Lekka i inteligentna, a krąży po tematach ciężkich i poważnych. Zdawałoby się trywialna i chaotyczna, a składa się na niesamowicie ciepłą opowieść. Spodziewałam się lektury w najlepszym wypadku świeżej i beztroskiej, a dostałam (o wiele za mały) fascynujący wycinek życia.

"- Któregoś dnia - mówił - przechodziłem ulicą Chłodną i zobaczyłem wąską szczelinę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to