Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z góry przepraszam za możliwe błędy, ale w wersji mobilnej lubimyczytać jest prawie tak samo złe jak filmweb :)
Panie Sanderson, zawiódł mnie pan. Pierwszy raz i mam nadzieję, że ostatni. Biały Piasek nie jest dobrym komiksem, czy jak kto woli powieścią graficzną. Daleko jej nawet od przeciętności.
To nudna, przwidywalna i brzydko narysowana powieść graficzna. Rysunki niczym się nie wyróżniają. Postacie są brzydkie, nieciekawe i całkowicie nieorginalne. Nie mają żadnych cech szczególnych wartch uwagi. Syn maga z namiastką mocy, księżniczka szukająca ukochanego, źli ludzie z innego kraju, bo są źli i w sumie autor stara się wytłumaczyć o co chodzi, no ale zbytnio to mu to nie wyszło. Dialogi są często nieprzejrzyste i po prostu za długie.
Cała ta magia piasku jest nieczytelna i widzimy po prostu jakieś smugi, dymy, wstęgi. Ale jak to działa? Na czym to polega? Tu też autor milczy. Planeta nie wyróżnia się niczym szczególnym, jedna połowa piekielnie ciepła pustynia, o drugiej wiemy tylko tyle, że Słońce tam nie świeci. Tyle. Z czego udność na usłonecznionej części planety są bladzi, za to ci pozbawieni światła słonecznego są czarnoskórzy. Ale to dopiero I tom, może to da się logicznie wytłumaczyć w dalszych. (To już lepiej problem takiej planety poruszył Michał Gołkowski w książce "Komornik", którą serdecznie polecam).
Typowy komiks o zemście stojący o kilka oczek w dół od "Thorgala". Nie polecam zaczynać przygody z Cosmere od tej pozycji, bo można się zawieść.
Jak ktoś napisał - szkoda zmarnowanego tematu.

Z góry przepraszam za możliwe błędy, ale w wersji mobilnej lubimyczytać jest prawie tak samo złe jak filmweb :)
Panie Sanderson, zawiódł mnie pan. Pierwszy raz i mam nadzieję, że ostatni. Biały Piasek nie jest dobrym komiksem, czy jak kto woli powieścią graficzną. Daleko jej nawet od przeciętności.
To nudna, przwidywalna i brzydko narysowana powieść graficzna. Rysunki...