Wiktor Noczkin

Świetne, rozrywkowe fantasy. Opowieść przedstawia nam historię Kulawego, niezbyt wpływowego lichwiarza, który wbrew sobie zostaje wplątany w wojnę gangów kierowanych przez Rzeźnika i Obucha. Dodatkowo na horyzoncie pojawia się zagrożenie pod postacią na wpół mitycznego księcia elfów, władcy słynnych Siedmiu Wież, który powraca po stuleciach szukając zemsty za dawne krzywdy… Fabuła jest prowadzona z dwóch perspektyw: młodego (jeszcze nie) Kulawego który wyruszył w świat szukać szczęścia jako najemnik oraz starszego bohatera, już po przejściach. O ile taki zabieg w książkach może czasem wprowadzać pewien chaos fabularny, to tutaj jak najbardziej zadziałał, obie części są równie ciekawe i trzymające w napięciu, na sam koniec zaś ładnie się łączą ze sobą. Chyba największą zaletą Lichwiarza jest styl. Książka jest świetnie napisana, czyta się ją niezmiernie szybko i ciężko odłożyć ją choćby na chwilę. Nie brak tutaj wartkiej, trzymającej w napięciu akcji i czarnego humoru. Jeśli zaś chodzi o głównego bohatera – Kulawego – to zdecydowanie można go polubić. Nasz bohater jest cwaniaczkiem, choć w gruncie rzeczy o dobrym sercu. Spodobała mi się także jego relacja z młodym Erstwinem. Na plus warto także zaliczyć klimat. Akcja dzieje się głównie w Liwdzie, sporym i niezbyt przyjaznym mieście, z jednej strony pełnym intryg i walk o władzę, z drugiej zaś bandytów, którzy bez mrugnięcia okiem mogą cię obrabować, a czasem wręcz zabić. Czy ta pozycja ma jakieś wady? Wątek rywalizacji między Rzeźnikiem a Obuchem mocno stracił na znaczeniu w drugiej połowie książki i pozostawił mnie z pewnym niedosytem. Zabrakło mi też odpowiedzi na pewne pytania, być może są one jednak udzielone w innych, niewydanych w Polsce tomach cyklu. Podsumowując Lichwiarz to sprawnie napisane i lekkie fantasy, w sam raz na poprawę nastroju. Mamy tu masę akcji, humoru i bohatera, któremu zdecydowanie można kibicować. Czego chcieć więcej? Szkoda tylko, że wydawca nie zdecydował się na przetłumaczenie na nasz język innych tomów z tego cyklu. Ode mnie 8/10. Ps. Polecam wersję audio książki czytaną przez Adama Baumana, jako lektor sprawdził się wyjątkowo dobrze.