Jesteśmy społecznością, która kocha książki

" - No,dobra.Kiedyś uskładamy trochę forsy i będziemy mieli własny domek i kilka akrów, i krowę i parę świń , i..
- Będziemy żyli z tego, co da ziemia! - zawołał Lennie. - I będziemy mieli króliki!Mów dalej,George,opowiedz co będziemy mieli w ogrodzie i o klatkach z królikami ....
(...)

Historia w książce jest banalna. Język prosty więc szybko się to czyta, lecz czuć duży smutek. Ponieważ utracone nadzieje i plany,które nie chcą się zrealizować zawsze bolą i często takie historie skłaniają nas potem do przemyśleń i zastanawiania się co by było gdyby?. Celem tej powieści jest ukazanie dwóch najważniejszych elementów, które są jednak ludziom w życiu potrzebne.Pierwszym z nich są marzenia. Tak ważna rzecz i tak trudno osiągalna. Marzyć zawsze warto, ponieważ dzięki temu nasz świat staje się piękniejszy. W tej powieści w czasach wielkiego kryzysu wydaje się to mało możliwe. Tam ludzie zwykle byli twardymi realistami bez myśleniu o błahostkach. A jednak autor przedstawia nam dwóch bohaterów, którzy się na to odważyli. Meli swoje marzenia i nie bali się o nich mówić. Utworzyli piękną wizję ich wspólnej przyszłości, że aż chciało się w to wierzyć i wspierać ich. Jednak pogoń za marzeniami często bywa złudna i nie każde marzenie ma szansę się spełnić. I to jest takie smutne, bo nawet jeśli czytelnik domyśla się prawdy to jednak ma nadzieję, aż coś dobrego się wydarzy, że pojawi się jakiś cud.

Co do zakończenia to nie podobało mi się.Nie na takie coś czekałam.Jestem jednak w stanie zrozumieć zachowanie bohatera i czemu postąpił akurat w ten sposób.Chociaż nadal to wywołuje u mnie emocje.

Drugim elementem jest przyjaźń.To taka piękna rzecz,która cieszy. Człowiek nie czuje się samotny i wie że zawsze znajdzie się ktoś kto go wysłucha. Tutaj jest ona wystawiana na wielką próbę,wiele już było momentów w których łatwo mogła się rozpaść ale mimo to nadal trwała.Ludzie tak skrajnie różni od siebie a jednak przebywali ze sobą codziennie.

Książka porusza też inne ważne aspekty jak zaufanie,odpowiedzialność,rasizm,nietolerancja.Uważam,że Steinbeck wykonał kawał dobrej roboty i chyba jeszcze kiedyś przeczytam kolejną jego książkę. Ciekawe jaka będzie.

" - No,dobra.Kiedyś uskładamy trochę forsy i będziemy mieli własny domek i kilka akrów, i krowę i parę świń , i..
- Będziemy żyli z tego, co da ziemia! - zawołał Lennie. - I będziemy mieli króliki!Mów dalej,George,opowiedz co będziemy mieli w ogrodzie i o klatkach z królikami ....
(...)

Historia w książce jest banalna. Język prosty więc szybko się to czyta, lecz...

Szczerze ukazana prawda o tym, że marzenia mogą się spełnić, ale czasem, jak trudno je zrealizować. Dokument pokazany o tym jak kruche jest nasze życie ale jednocześnie dlaczego warto jest się jednak starać, wierzyć, ryzykować by walczyć o swe marzenia o to by być w życiu szczęśliwym. Realizować swoje cele i nie bać się. Historia przerażająca i fascynująca zarazem.

Szczerze ukazana prawda o tym, że marzenia mogą się spełnić, ale czasem, jak trudno je zrealizować. Dokument pokazany o tym jak kruche jest nasze życie ale jednocześnie dlaczego warto jest się jednak starać, wierzyć, ryzykować by walczyć o swe marzenia o to by być w życiu szczęśliwym. Realizować swoje cele i nie bać się. Historia przerażająca i fascynująca zarazem.

Antyutopie są niezwykłe. Jest w nich coś takiego, co sprawia, iż mam ochotę je czytać, poznawać dalsze losy i zakończenie. Być może posiadają one pewną tajemnicę,ciekawość i to "zło" wśród ludzi i zobaczenie do czego potrafią być zdolni. Poznanie jak wygląda kolejne przyszłe społeczeństwo całkowicie zdominowane. O emocjach w takim gatunku trudno jest mówić jednoznacznie.

W trakcie czytania tej książki,przerażało mnie wiele momentów. Jednym z nich było ciągłe dążenie do idealnej szczęśliwości. Wszelkie ważne wartości, uznawane były za "stare" a więc niepotrzebne i zakłócające szczęśliwość. Kolejnym szokującym momentem był sposób w jaki ludzie powstawali. Jak przydzielano ich do kategorii ludzkiej oraz jak wyglądała u nich lekcja o rodzinie. Tłumaczenie czym ta rodzina jest. Godne podziwu były działania osoby,która wszystkiego świadoma próbowała coś zmienić .
Być może ta książka jest pewnego rodzaju przestrogą na przyszłość na temat idealnego szczęści, którego nie ma. W każdym bądź razie uważam ją za powieść genialną i na pewno długo o niej nie zapomnę.

Antyutopie są niezwykłe. Jest w nich coś takiego, co sprawia, iż mam ochotę je czytać, poznawać dalsze losy i zakończenie. Być może posiadają one pewną tajemnicę,ciekawość i to "zło" wśród ludzi i zobaczenie do czego potrafią być zdolni. Poznanie jak wygląda kolejne przyszłe społeczeństwo całkowicie zdominowane. O emocjach w takim gatunku trudno jest mówić jednoznacznie. ...

Kryminalna historia z psychopatycznym mordercą młodych kobiet, którego tożsamość trudno z początku zidentyfikować. Na tle dziwnych wydarzeń stoi były lekarz sądowy, który by zapomnieć o przeszłości i odpocząć zatrudnia się jako zwykły lekarz w małym miasteczku Manham. Jednak dziwne przypadki morderstw zmuszają go do powrotu do dawnego zawodu i pomocy tamtejszej policji. Tak zaczyna się rozwiązywanie skomplikowanej zagadki i odpowiedzeniu sobie na pytania: Cóż się dzieje w tym miasteczku?. Kim jest osoba, która porywa młode kobiety? Czym jest owa chemia śmierci?.

Nie pomyślałabym, że gatunek książki, za którym nie przepadam potrafi tak wciągać! Ba.. i to jak! Aż nie mogę się doczekać przeczytania kolejnych tomów.

Kryminalna historia z psychopatycznym mordercą młodych kobiet, którego tożsamość trudno z początku zidentyfikować. Na tle dziwnych wydarzeń stoi były lekarz sądowy, który by zapomnieć o przeszłości i odpocząć zatrudnia się jako zwykły lekarz w małym miasteczku Manham. Jednak dziwne przypadki morderstw zmuszają go do powrotu do dawnego zawodu i pomocy tamtejszej policji. Tak...

Współczuję kobietom,które musiały żyć w tamtych czasach.Kobietom,które były poniewierane i krzywdzone przez mężczyzn i którym aranżowano małżeństwa nie mając na uwadze ich zdania.Niestety nasza bohaterka też w takich czasach żyła i przeżyła wiele tragedii. Co mnie jednak dziwi to iż nie czuła wobec tego wyrzutów sumienia i nie użalała się nad sobą.Nie pragnęła zemsty,nie była zła ani nie potrafiła nienawidzić. Całe jej dzieciństwo możemy poznać czytając listy jakie pisze do Pana Boga,gdyż uważa, iż to jemu może się tylko zwierzyć. Co jeszcze dziwniejsze ona swoje momenty w których została wykorzystywana traktuje jako coś normalnego,coś co widocznie musiało się zdarzyć i nie jest wielki problem .Kiedy jest starsza dowiadujemy się, że jest gospodynią domową, ma męża i wychowuje nieswoje dzieci .Jej jedynym celem jest jakoś przeżyć kolejny dzień, mieć proste nieskomplikowane życie, unikać kłopotów nie myśląc o wielkich zmianach.Wszystko się jednak zmienia kiedy poznaje Cukse i dostaje list od swej siostry Nettie.To wówczas poznaje co znaczy prawdziwie się zakochać oraz staje się kobietą silniejszą
i pewniejszą. Uświadamia sobie,że można cieszyć się życiem,mężczyznom można się przeciwstawić i że nie tylko do nich świat należy.
Podoba mi się taka przemiana i ogólnie cała bohaterka.Przez cały czas życzyłam jej szczęścia i z zaciekawieniem czytałam dalsze jej losy,które mnie nie rozczarowały tak samo jak cała ta książka.

Współczuję kobietom,które musiały żyć w tamtych czasach.Kobietom,które były poniewierane i krzywdzone przez mężczyzn i którym aranżowano małżeństwa nie mając na uwadze ich zdania.Niestety nasza bohaterka też w takich czasach żyła i przeżyła wiele tragedii. Co mnie jednak dziwi to iż nie czuła wobec tego wyrzutów sumienia i nie użalała się nad sobą.Nie pragnęła zemsty,nie...

Kiedy zobaczyłam "Rosyjską Baletnicę" pomyślałam,że to może być ciekawe i warto zaryzykować.Historia baletnicy,a że dla mnie balet jest piękny to i ta historia może być piękna.

Wrażenia? .. Owszem jest to ładna powieść o baletnicy i miłości osadzona w czasach carskiej Rosji. Jednak czegoś mi w niej brakowało.
Fabuła jest właściwie banalna aczkolwiek nie do końca przewidywalna pod koniec.Przyznam, że przyjemnie i lekko się ją czytało. Wciągnęłam się w życie bohaterów ciągle myśląc co będzie dalej.
Niektóre momenty były niesamowicie smutne, aż współczułam Daninie ileż musiała się nacierpieć.
Tutaj nasuwa mi się myśl,że najlepszym rozwiązaniem jest po prostu cieszenie się chwilą.

Polecam tą książkę dla osób,które lubią nieszczęśliwe historie,balet lub szukają prostych nieskomplikowanych książek,które mogą poczytać w wolnej chwili.

Kiedy zobaczyłam "Rosyjską Baletnicę" pomyślałam,że to może być ciekawe i warto zaryzykować.Historia baletnicy,a że dla mnie balet jest piękny to i ta historia może być piękna.

Wrażenia? .. Owszem jest to ładna powieść o baletnicy i miłości osadzona w czasach carskiej Rosji. Jednak czegoś mi w niej brakowało.
Fabuła jest właściwie banalna aczkolwiek nie do końca...

W końcu poznałam prawdziwą historię jednej z najsłynniejszych Gejsz XX wieku. I pomyśleć, że to właśnie nią zainspirował się A.Golden do stworzenia swojej powieści. Początkowo myślałam, że to jego książka jest prawdziwą historią a tu się okazuje, że nie. Tutaj zawarto realistyczną wizję o tym, że życie Geiko to nie jest tylko bajka, lecz przede wszystkim ciężka praca. Szczegóły na temat kultury Gejsz a także problemy typu zazdrosne koleżanki,kłopotliwa siostra, nieszczęśliwa miłość widzimy z perspektywy głównej bohaterki, która to przeżyła i dała sobie z tym radę. Drogę życiową wybrała już mając kila lat. Zastanawia mnie jakim cudem tak dobrze pamięta szczegóły ze swojego wczesnego dzieciństwa. Ja bym chyba tak nie potrafiła .. spisać to tak szczegółowo i pięknie.

Pomimo realnej i szczegółowej powieści na temat tego jak zostaje się Maiko a potem Geiko to jednak wolę książkę"Wyznania Gejszy". Może jest to historia wymyślona, ale jakże piękna i magiczna o marzeniach, dążeniu do celu i miłości. Tutaj pozostawione są jedynie fakty, co wcale nie znaczy, że książka jest zła. Wręcz przeciwnie. Uważam, że jeśli ktoś chce poznać głębiej świat Gejsz powinien to przeczytać.

W końcu poznałam prawdziwą historię jednej z najsłynniejszych Gejsz XX wieku. I pomyśleć, że to właśnie nią zainspirował się A.Golden do stworzenia swojej powieści. Początkowo myślałam, że to jego książka jest prawdziwą historią a tu się okazuje, że nie. Tutaj zawarto realistyczną wizję o tym, że życie Geiko to nie jest tylko bajka, lecz przede wszystkim ciężka praca....

W mojej opinii jest to dobrze napisana książka,która wciąga.O czym jest? Główna bohaterka to Alice Perres żyjąca sobie w Anglii w XIV wieku.Jako niemowlę została porzucona do klasztoru i tam wychowywana oraz kształcona na przyszłą siostrę zakonną.I tak mogłaby się toczyć historia .. gdyby los bohaterki nie uległ diametralnej zmianie. Dziwnym zbiegiem okoliczności trafiła najpierw do Londynu a następnie na królewski dwór,stając się jedną z ważniejszych kobiet króla Edwarda III.I jak tu sobie radzić, kiedy będąc królewską faworytą,królowa ją wspiera,król wielbi a cały dwór nienawidzi i spiskuje przeciwko niej? o i jeszcze do tego Parlament!. To jest dobry powód,aby zerknąć na tą historię.Ponieważ jak ma sobie radzić samotna i nisko urodzona kobieta w takim otoczeniu i w czasach,kiedy to bycie kobietą ambitną było złe a plotki i oszczerstwa były na porządku dziennym? I co zrobić,kiedy umrze król? a jednak jej się to udawało.To silna,bystra osoba,która potrafiła sobie radzić w niemal każdej nowej sytuacji. Jej ambicja była duża i często doprowadzała ją do problemów.Lojalna wobec królowej,oddana Edwardowi a jednocześnie uprzejma nawet do swych wrogów. Ciekawy był wątek znajomości z Windsorem i ich dyskusje :) aż się uśmiechałam jak to czytałam.Bohaterka bardzo uparta i dobrze. Wielokrotnie odniosłam wrażenie,że to nie jest Alice z XIV wieku,która powinna być uległa,cicha i skromna.To osoba współczesna,która potrafi postawić na swoim.

W mojej opinii jest to dobrze napisana książka,która wciąga.O czym jest? Główna bohaterka to Alice Perres żyjąca sobie w Anglii w XIV wieku.Jako niemowlę została porzucona do klasztoru i tam wychowywana oraz kształcona na przyszłą siostrę zakonną.I tak mogłaby się toczyć historia .. gdyby los bohaterki nie uległ diametralnej zmianie. Dziwnym zbiegiem okoliczności trafiła...

Nie jestem wielką ekspertką od mody. Jednak markę Chanel darzę szczególnym sentymentem.Podobają mi się ich ubrania,pokazy mody,fotografie reklamowe i perfumy.Mimo to sama marka to nie wszystko.Ważniejsza jest osoba,która ją stworzyła,czyli słynna Coco!.Jej historia jest dla mnie ciekawa a ona sama mnie fascynuje i lubię zdobywać nowe informacje na jej temat.

Gabrielle Chanel można podziwiać, lubić lub nie.Jednak nie można pozostać wobec niej obojętnym,bo jednak do każdego trafi jakiś fakt z nią związany. Dzięki swojej sile,ambicji i pomysłowości stała się jedną z najpopularniejszych kobiet XX wieku,bo to ona zrewolucjonizowała modę. Nagle niemodne stało się noszenie gorsetów,obwitych strojów z wieloma dodatkami, obszernych kapeluszy z piórami itd.Ludzie woleli wybierać elegancką prostotę, która była zarówno szykowna jak i wygodna.A to wszystko dzięki komu ?.. Ano dzięki Chanel!.To ona wprowadziła słomiane proste kapelusze otoczone wstążką,garsonki,spódnice za kolana,małą czarną, noszenie spodni,sztuczną biżuterię(szczególnie perły)i wiele innych.

Przechodząc do książki to myślałam,że będzie ona tylko o jej stylu.Jak się okazuje nie tylko bo zawiera także mnóstwo biograficznych,intrygujących faktów o niej samej.Powieść składa się z kilkunastu rozdziałów zwanych np.: O kobiecości,O pieniądzach,O konkurencji,O stylu,O czasie,O tym jak być nieustraszoną itd. W każdym z tych rozdziałów znajdziemy odpowiedź na to jak Chanel radziła sobie z sukcesem,jak zachowywała się w stosunku do innych,co robiła podczas wojny, jak traktowała konkurencję i co robiła aby ciągle być na topie w modnym Paryżu.W jaki sposób tworzyła swoje projekty,jak wyglądała u niej praca,co interesowało ją poza modą,dlaczego nie lubiła kobiet oraz wiele innych ciekawostek.
Innym ciekawym wątkiem jest opis jej wszystkich kochanków.Okazuje się że Coco tylko raz była zakochana.Dzięki tej książce dowiedziałam się także z jakich materiałów szyto jej ubrania (słynne boucle)i o tym, że nieustannie kłamała na temat swojej przeszłości.

Czy książkę warto przeczytać? - to zależy.Mnie się podobała.Uważam,że mogą ją przeczytać osoby,które interesują się główną bohaterką,mało o niej wiedzą i chciałby dowiedzieć się czegoś więcej.Oczywiście nie można powiedzieć,że była to kobieta taka „wspaniała" i bez wad.Nawet autorka pomimo zachwalania i wielbienia jej osoby nie pominęła jej negatywnych cech,które jednak były.

Nie jestem wielką ekspertką od mody. Jednak markę Chanel darzę szczególnym sentymentem.Podobają mi się ich ubrania,pokazy mody,fotografie reklamowe i perfumy.Mimo to sama marka to nie wszystko.Ważniejsza jest osoba,która ją stworzyła,czyli słynna Coco!.Jej historia jest dla mnie ciekawa a ona sama mnie fascynuje i lubię zdobywać nowe informacje na jej temat.

Gabrielle...

Dobre książki przygodowe(w tym i ta)budzą ciekawość świata i życia bohaterów.Skrywają tajemnice dalszych przygód,że czytelnik nie może się doczekać,aż pozna je wszystkie.Ta książka od początku mnie interesowała.Fabuła wydawała się przyjemna i lekka.Jednak kiedy przeczytałam ją całą to śmiało mogę powiedzieć,że nie jest to lekka opowieść.Powiedziałabym,że to wciągająca i lekko wstrząsająca historia młodego bohatera,który musiał się zmagać z wieloma niebezpieczeństwami.
Tutaj można zadać sobie pytania:Czy da się oswoić dzikie zwierzę?. Czy można zrozumieć jego uczucia i zachowania?. Czy w ogóle jest możliwa jakakolwiek komunikacja,bez strachu o własne życie?. Odpowiedzią na te wszystkie pytania jest właśnie nasz bohater,który udowadnia nam iż jest to możliwe.I to właśnie czyni tą książkę wspaniałą.Bowiem trudno uwierzyć,że młody człowiek może miesiącami płynąć na szalupie ratunkowej z jednym z najniebezpieczniejszych zwierząt i nie zostać przez niego pożartym. Tu należy się podziw dla bohatera za jego odwagę i wytrwałość. Książka ma przejrzysty język dzięki czemu szybko i łatwo się ją czytało. Nie mogłam oderwać oczu od wątków w których bohater opowiadał o komunikacji z tygrysem,czym go karmił i jakim cudem ten chłopiec jeszcze żyje.Z niecierpliwością czytałam dalsze przygody myśląc,jak to się wszystko zakończy. Po części jest to smutna historia a po części wesoła,że wszystko zakończyło się tak a nie inaczej.

Dobre książki przygodowe(w tym i ta)budzą ciekawość świata i życia bohaterów.Skrywają tajemnice dalszych przygód,że czytelnik nie może się doczekać,aż pozna je wszystkie.Ta książka od początku mnie interesowała.Fabuła wydawała się przyjemna i lekka.Jednak kiedy przeczytałam ją całą to śmiało mogę powiedzieć,że nie jest to lekka opowieść.Powiedziałabym,że to wciągająca i...

Przez przypadek natknęłam się książkę tego pana i przez przypadek ją przeczytałam. Thrillery zwykle mają za zadanie trzymać nas w napięciu.Budzić strach,ciekawość i wciągać!. Czy ta książka to zrobiła? - Tak!. Już sam początek zachęcał do kontynuacji.Fabuła trzyma dobry poziom,język jest przejrzysty a bohaterowie ciekawi.Było wiele szokujących wątków,niektóre dość brutalne(jak choćby szczegółowe opisy tortur na bohaterce)i tak doszłam do zakończenia, którego kompletnie nie przewidziałam (lubię takie rzeczy :). Aczkolwiek czytając już pod sam koniec o co tak naprawdę chodziło,uważam że bohaterce należała się jakaś kara.Lecz nie taka jak jest opisana w książce.Chociaż wówczas nie powstał by dobry thriller .

Przez przypadek natknęłam się książkę tego pana i przez przypadek ją przeczytałam. Thrillery zwykle mają za zadanie trzymać nas w napięciu.Budzić strach,ciekawość i wciągać!. Czy ta książka to zrobiła? - Tak!. Już sam początek zachęcał do kontynuacji.Fabuła trzyma dobry poziom,język jest przejrzysty a bohaterowie ciekawi.Było wiele szokujących wątków,niektóre dość...

Ponieważ jest to gatunek psychologiczny a ja lubię takie rzeczy :) to widząc opis książka wydawała się być ciekawa i tajemnicza.Tematyka jest na "czasie" bowiem nie od dawna wiadomo,że świat składa się też z psychopatycznych morderców i nigdy tak naprawdę nie wiadomo komu można całkowicie zaufać. Mimo to książka mnie nie zachwyciła.Już od początku domyśliłam się kto jest mordercą,co właściwie zepsuło cały klimat.Niby potem były jakieś momenty wzbudzające napięcie jednak dla mnie to za mało.Bohaterowie ciekawi lecz mogliby być ciekawszy a ich relacje bardziej rozbudowane.Właściwie pomimo całej tej prostoty i przewidywalności to przeczytałam całość by dowiedzieć się czegoś więcej na temat mordercy. Co nim kierowało oraz jak jeden facet potrafił tak uwodzić kobiety.

Ponieważ jest to gatunek psychologiczny a ja lubię takie rzeczy :) to widząc opis książka wydawała się być ciekawa i tajemnicza.Tematyka jest na "czasie" bowiem nie od dawna wiadomo,że świat składa się też z psychopatycznych morderców i nigdy tak naprawdę nie wiadomo komu można całkowicie zaufać. Mimo to książka mnie nie zachwyciła.Już od początku domyśliłam się kto jest...

Ogólnie nie przepadam za kryminałami.Często wydają się takie przewidywalne. Ponieważ mówi się,że ponoć "Skandynawskie Kryminały" uznawane są za jedne z lepszych.Uważam że warto po nie sięgnąć chociażby po to,aby przekonać się czy rzeczywiście jest to prawda.
Zauważyłam,że ten pan staje się coraz popularniejszy w Polsce,albo przynajmniej ja widzę coraz więcej jego książek w księgarniach.Skończyłam czytać "Czerwone Gardło " i muszę przyznać że nie jest przewidywalny ani jakiś marny.Fabuła wciąga i chce się wiedzieć co będzie dalej.Na pewno podoba mi się tutaj język bo jest prosty i przejrzysty tak ,że książkę czyta się niezwykle szybko. Lubię kiedy w powieściach istnieją wątki nawiązujące do wspomnień i przeszłości.Tutaj mamy nawiązanie do czasów II Wojny Światowej, w której jest ukazana pewna historia oraz wątek miłosny,mający duże znaczenie dla sprawy w przyszłości.Co do samych bohaterów zarówno tych przeszłych i obecnych to złego słowa powiedzieć nie mogę.Wydają się być bardzo realistyczni,różnorodni i ciekawi.
Na pewno fani wszelkich kryminałów polubią tą książkę,zwłaszcza jeżeli dodatkowo lubią wątki wojenne.Ja chociaż nie przepadam za tym gatunkiem to jednak myślę,że od czasu do czasu warto coś takiego przeczytać. Dlatego polecam tą książkę.Co do autora to nie umiem go jednoznacznie ocenić,ponieważ zbyt mało o nim wiem.Może kiedyś skuszę się na resztę jego książek i wtedy będę wiedzieć więcej.

Ogólnie nie przepadam za kryminałami.Często wydają się takie przewidywalne. Ponieważ mówi się,że ponoć "Skandynawskie Kryminały" uznawane są za jedne z lepszych.Uważam że warto po nie sięgnąć chociażby po to,aby przekonać się czy rzeczywiście jest to prawda.
Zauważyłam,że ten pan staje się coraz popularniejszy w Polsce,albo przynajmniej ja widzę coraz więcej jego książek...

Ta książka jest dziwna.Taka była moja pierwsza,kiedy skończyłam ją czytać.Uważam że nie jest to powieść dla tych,którzy chcą czegoś lekkiego aby się zrelaksować.Fabuła jest niebanalna i dramatyczna,że raczej dobra dla tych,którzy chcą ją poznać nie bojąc się smutnych momentów.
Cały nastrój jest taki delikatny i nostalgiczny.I właśnie to mi się podobało,że po mimo iż akcja rozwija się powoli,zawiera wiele smutnych scen to jednak wciąga!. Chciałam kontynuować tą historię i zobaczyć co będzie dalej,aż do ostatniej kartki i udało się!. Sami bohaterowie na pewno mnie w tym przekonali.Są dosyć skomplikowani,próbują odnaleźć szczęście i miłość.Jakże im trudno to wykonać,na skutek skomplikowanych relacji jakie mają i wydarzeń z którymi muszą się zmagać.Nie jest to łatwe ale po części takie jest życie .. nie łatwe.

Ta książka jest dziwna.Taka była moja pierwsza,kiedy skończyłam ją czytać.Uważam że nie jest to powieść dla tych,którzy chcą czegoś lekkiego aby się zrelaksować.Fabuła jest niebanalna i dramatyczna,że raczej dobra dla tych,którzy chcą ją poznać nie bojąc się smutnych momentów.
Cały nastrój jest taki delikatny i nostalgiczny.I właśnie to mi się podobało,że po mimo iż akcja...

Nareszcie przeczytałam znaną książkę Orwella. Po zakończeniu mam mieszane uczucia, gdyż z jednej strony momentami powieść mnie nudziła,to z drugiej szokowała i ciekawiła co będzie dalej.

Jeżeli chodzi o głównego bohatera to cały czas mu kibicowałam i podziwiałam. Ponieważ mało jest takich ludzi jak on, czyli odważnych i chętnych, aby przeciwstawić się złu otaczającego świata. Co do owego "zła" w książce jest to władza i to ona rządziła światem.Nie ważne było dobro ludzkości bo niby po co?. To władza wiedziała wszystko najlepiej i to ona usiłowała wykreować świat oparty na nienawiści,bólu i strachu. Ważne wartości stanowiły przeszkodę w podporządkowywaniu ludzi,dlatego usiłowano je wyeliminować.

Akcja utworu odbywa się w pewnej Oceanii w której władzę sprawuje Partia. Swą potęgę pokazuje na każdym kroku w postaci plakatów i teleekranów.Świat ludzi jest ograniczony, ponury a schematyczne czynności stanowią codzienność.To partia decyduje o tym co ludzie mają robić.To ona nakazuje co należy chwalić a co tępić za wszelką cenę.Ludzie nie mają tam prawa głosu i wyboru. Nie wolno im mówić,pisać a nawet myśleć o rzeczach,które uważane są za niestosowane i zakazane.Nie istnieją takie słowa jak "wolność" "równość","miłość","demokracja","pożądanie" zamiast tego zastępuje się je słowami: "nienawiść","strach","ból","niewola"i "ignorancja"a najważniejszą osobą jest "Wielki Brat"i to on jest "bóstwem" wszystkiego.

Całokształt książki ma charakter pesymistyczny. Pokazuje nam w jaki sposób może rozwijać się system(nawet w roku 20..). Uważam,że Orwell w doskonały sposób pokazuje człowieka,jako istotę niezwykle kruchą oraz podatną na manipulację, jeżeli zna się odpowiednie sposoby. Po części jest to przerażające ale jakże i prawdziwe. Bo czyż na co dzień też nie jesteśmy w pewien sposób manipulowani?za pomocą różnych środków?. Tak,ta książka na pewno pozwala bliżej się nad tym zastanowić.

Nareszcie przeczytałam znaną książkę Orwella. Po zakończeniu mam mieszane uczucia, gdyż z jednej strony momentami powieść mnie nudziła,to z drugiej szokowała i ciekawiła co będzie dalej.

Jeżeli chodzi o głównego bohatera to cały czas mu kibicowałam i podziwiałam. Ponieważ mało jest takich ludzi jak on, czyli odważnych i chętnych, aby przeciwstawić się złu otaczającego...

To chyba najciekawszy przewodnik jaki czytałam .Autor w zabawny sposób opisuje jak wygląda życie w Paryżu. Czy paryżanie są snobami czy może kimś zupełnie innym. Wielbicielom Paryża ta książka na pewno się spodoba :)

To chyba najciekawszy przewodnik jaki czytałam .Autor w zabawny sposób opisuje jak wygląda życie w Paryżu. Czy paryżanie są snobami czy może kimś zupełnie innym. Wielbicielom Paryża ta książka na pewno się spodoba :)

Po raz kolejny Martin mnie nie zawiódł. Kiedy skończyłam czytać książkę to śmiało mogę powiedzieć,że jestem bardzo zafascynowana fabułą i kolejnych części nie pominę. Podobno jest to jedna z bardziej emocjonalnych części.Nie wiem jeszcze jakie są kolejne ale ta na pewno budzi mieszane emocje.

Uwielbiam tego autora za świat jaki stworzył.Dawne czasy,które można sobie wyobrazić i wielowątkowa fabuła postaci,dzięki czemu nie jest to nudne.Bohaterowie nie są monotonni, oni ciągle się zmieniają na gorszych lub lepszych.Na skutek różnych wydarzeń ich osobowość staje się dojrzalsza lub infantylna.To postacie skomplikowane a ich wzajemne relacje są trudne. Oczywiście takie cechy jak zazdrość,chęć zemsty występują tam zawsze i to już dziwi.Powoli przybywa nowych ludzi i znów poznajemy kolejne wątki i wydarzenia. Autor bardzo dobrze wszystko przemyślał i dopracował, dzięki czemu zawsze znajdzie się jakiś powód ,aby się czymś zachwycić.

Wiele razy zastanawiałam się czy chciałabym żyć w takim świecie.Świecie intryg,smoków,walk,uczt,królów,romansów rycerzy i zabaw.Z jednej strony przeżywałabym masę przygód,poznałabym co znaczy prawdziwa odwaga,silna wola,determinacja i dobre jedzenie :).
Z drugiej strony strach o własne życie byłby ogromny.Bowiem w każdej chwili ktoś mógłby mnie zabić a nawet najlepszy przyjaciel zdradzić.
Tam nigdy nie wiadomo co przyniesie jutro.Najlepszą zasadą jest ufanie tylko samemu sobie i liczenie tylko na siebie.Ludzie są okrutni,świat jest zły,wszystko jest jedną wielką niewiadomą i właśnie dlatego tak to uwielbiam!.

Po raz kolejny Martin mnie nie zawiódł. Kiedy skończyłam czytać książkę to śmiało mogę powiedzieć,że jestem bardzo zafascynowana fabułą i kolejnych części nie pominę. Podobno jest to jedna z bardziej emocjonalnych części.Nie wiem jeszcze jakie są kolejne ale ta na pewno budzi mieszane emocje.

Uwielbiam tego autora za świat jaki stworzył.Dawne czasy,które można sobie...

I tak dzięki tej książce zaciekawiła mnie alchemia. Przyznam,że to dość niezwykłe by po jednym dziele zapoznać się z tyloma interesującymi rzeczami. Nie dość ,że fabuła jest wciągająca i klimatyczna to na dodatek usłyszałam o osobach takich jak: Giordano Bruno,John Dee,Giulio Camillo i wielu innych. Dowiedziałam się o Pałacu Pamięci i w życiu bym nie pomyślała, iż coś takiego mogłoby istnieć ( jeżeli tak rzeczywiście było).

Główny bohater ma za zadanie odnaleźć zaginionego syna milionera. Ponieważ potrafi on wnikać w umysły innych ludzi uważa się, że bez problemu sobie poradzi. Choć początkowo próbuje odmówić to kiedy nachodzi go wizja zaginionego zafascynowany i zaciekawiony spełnia prośbę. I tak oto poznaje siostry Monk. Piękne, inteligentne kobiety.Potomkinie słynnego alchemika, które same ową alchemię praktykują. Tak zaczyna się zabawa. Jak ona się skończy? Kto wygra? Jaka jest prawda?. Cały urok powieści polega na magi i tajemnicy. Czytelnik kiedy poznaje dziwne informacje to z niecierpliwością czyta dalsze losy,aby poznać wszystkie sekrety. Nie jest to łatwe bo nie od razu się o nich dowiaduje a każdy rozdział co raz bardziej zaskakuje i dostarcza nowe wiadomości.
Moje wrażenia są bardzo pozytywne. Nie ma tu nic do czego mogłabym się przyczepić.Żałuje,że już to skończyłam. Z pewnością przeczytam kolejne dzieła autorki jeżeli uda mi się na takie natrafić.

I tak dzięki tej książce zaciekawiła mnie alchemia. Przyznam,że to dość niezwykłe by po jednym dziele zapoznać się z tyloma interesującymi rzeczami. Nie dość ,że fabuła jest wciągająca i klimatyczna to na dodatek usłyszałam o osobach takich jak: Giordano Bruno,John Dee,Giulio Camillo i wielu innych. Dowiedziałam się o Pałacu Pamięci i w życiu bym nie pomyślała, iż coś...