Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czuję ogromny niedosyt. Magia Yugiri wchłonęła mnie do reszty. Czytając, wydawało mi się, że jestem tam. Chodzę po tym niezwykłym ogrodzie, udaję się na wieczorne przechadzki po górach razem z Aritomo. To było takie.. niezwykłe uczucie. Od dziecka fascynuje mnie Azja. Ich kultura, zwyczaje, scenerie.. Jednak sięgając po tę lekturę spodziewałam się przeciętnego romansu, który miałam przeczytać od niechcenia w czasie świątecznej przerwy. Błąd! Ta książka to coś o wiele, wiele więcej. Nawet nie wiem jak to opisać, ale na tych wszystkich kartkach Tan Twan Eng zabiera czytelnika w podróż. W głębię emocji. Ból, strata, gniew, wspomnienia. To wszystko połączone z wątkiem wojny, o której wiemy tak niewiele. Przecież w szkole i w domu uczą nas tego ile wycierpiała Polska w trakcie okupacji Niemiec i Rosji, ale czy kiedykolwiek zwróciliśmy uwagę co przeżywali ludzie na innych kontynentach? Tam też masowo zabijano, prowadzono obozy koncentracyjne.. Dzięki tej książce możemy zobaczyć obrazy z tamtych czasów, przeżywać losy bohaterów razem z nimi.
Yun Ling i Aritomo oboje przeszli w swoim życiu naprawdę wiele. Chcąc odnaleźć w sobie spokój i pogodzić się z przeszłością, poświęcają się prawie w całości naturze. Ściślej mówiąc, ogrodom. Ich przypadkowe spotkanie łączy ich ścieżki i rodzi pomiędzy nimi niesamowite uczucie. Czy była to miłość? Nie wiemy. Ani razu nie padł zwrot, z którym spotykamy się teraz wszędzie - "Kocham Cię". Właśnie to najbardziej mi się podobało. Oni nie musieli mówić. To co działo się między nimi, nie zostało wypowiedziane na głos ani nazwane.
Przeczytałam książkę w dwa dni i twierdzę, że jest niezwykła. Naprawdę wyjątkowa lektura, z którą polecam zmierzyć się każdemu, a w szczególni tym, którzy mają za sobą mocne wydarzenia i chcą osiągnąć harmonię ze swoimi wspomnieniami.
Mam nadzieję, że urok Yugiri opanuje Was do końca i będziecie zaczarowani tym dziełem długo po przeczytaniu, tak jak to było ze mną..
Dalej nie mogę ochłonąć i bardzo żałuję, że to już koniec.

Czuję ogromny niedosyt. Magia Yugiri wchłonęła mnie do reszty. Czytając, wydawało mi się, że jestem tam. Chodzę po tym niezwykłym ogrodzie, udaję się na wieczorne przechadzki po górach razem z Aritomo. To było takie.. niezwykłe uczucie. Od dziecka fascynuje mnie Azja. Ich kultura, zwyczaje, scenerie.. Jednak sięgając po tę lekturę spodziewałam się przeciętnego romansu,...