Źródło: By Giuseppe Pino (Mondadori Publishers) - http://www.gettyimages.co.uk/detail/news-photo/russian-born-american-writer-vladimir-nabokov-posing-with-news-photo/141569096, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=41415246
Znany jako: Władimir Władimirowicz...Znany jako: Władimir Władimirowicz Nabokow, Владимир Владимирович Набоков
Rosyjski i amerykański pisarz, tworzący do mniej więcej 1938 roku głównie w języku ojczystym, potem głównie w języku angielskim, autor kilku tekstów w języku francuskim. Z wykształcenia filolog (romanista i rusycysta),krótko studiował zoologię, przez całe życie zajmował się lepidopterologią (liczne artykuły w czasopismach specjalistycznych, praca w harwardzkim muzeum),hobbystycznie układał zadania szachowe, w latach 1941–1959 był wykładowcą literatury na uczelniach amerykańskich. Szeroką sławę przyniosła mu powieść Lolita (opublikowana w Paryżu, 1955).
Urodził się 10 kwietnia 1899 według stosowanego wówczas w Rosji kalendarza juliańskiego. Odpowiednikiem tego dnia w kalendarzu gregoriańskim jest 22 kwietnia, co można obliczyć dodając 12 dni do daty według kalendarza juliańskiego. Niektóre źródła podają błędnie wyliczoną datę 23 kwietnia uzyskaną poprzez nieprawidłowe zastosowanie 13-dniowej różnicy między dwoma kalendarzami, która jednak mogła być używana tylko po 28 lutego 1900. We wspomnieniowej książce Speak, Memory Nabokov wyjaśnił powód pomyłki i potwierdził, że właściwą datą jest 22 kwietnia.
Nabokov pochodził ze szlacheckiej rodziny rosyjskiej. Po utracie majątku w wyniku rewolucji październikowej w Rosji jego rodzina wyjechała do zachodniej Europy. Na początku lat dwudziestych Nabokov studiował romanistykę i slawistykę w Cambridge, po ukończeniu studiów w 1923 zamieszkał w Berlinie (Niemcy oraz środowisko emigrantów rosyjskich w Niemczech nierzadko występują w utworach Nabokova z tamtego okresu).
15 kwietnia 1925 Nabokov ożenił się z Verą Slonim, 10 maja 1936 urodził im się syn Dimitri. W 1937 przenieśli się do Paryża, a w 1940 popłynęli transatlantykiem do USA, gdzie Nabokov między innymi pracował w muzeum oraz jako profesor literatury na uczelni. Po sukcesie finansowym Lolity, w 1961 Nabokov z rodziną przeprowadził się do Montreux w Szwajcarii. Od 1964 aż do śmierci mieszkał w hotelu Montreux-Palace w Montreux.
Lolito, światłości mojego życia, ogniu moich lędźwi. Grzechu mój, moja duszo. Lo-li-to: koniuszek języka robi trzy kroki po podniebieniu, pr...
Lolito, światłości mojego życia, ogniu moich lędźwi. Grzechu mój, moja duszo. Lo-li-to: koniuszek języka robi trzy kroki po podniebieniu, przy trzecim stuka w zęby. Lo. Li. To. Na imię miała Lo, po prostu Lo, z samego rana, i metr czterdzieści siedem w jednej skarpetce. W spodniach była Lolą. W szkole – Dolly. W rubrykach – Dolores. Lecz w moich ramionach zawsze była Lolitą
Obleśna. Czemu to jest zaliczane do klasyki? Ani temat ani styl nie wzbudzają najmniejszej dobrej emocji.
Moja trzecia książka Nabokova, i trzecia dotycząca pedofilii.
Główny bohater ma zbyt wybujałe ego. I jego sposoby na zatrzymanie przy sobie małej bezbronnej dziewczynki są straszne: zastraszanie, przekupstwo, pranie mózgu, przerzucanie na nią winy, izolowanie od jakichkolwiek innych ludzi, okradanie jej, absolutna kontrola. Zniszczył dziecku życie. I chciał zniszczyć życie ewentualnej przyszłej córce, którą mógłby mieć z Lolitą. Najgorszy bohater o jakim czytałam. Dotrwałam do końca i teraz żałuje. Stracone godziny. Bo to nie była dobra książka i w mojej opinii nie zasługuje na żadne zachwyty. Czytanie fabuły było brudzące.
Nie mam pojęcia, jak opisać te książkę. Jest świetna, obrzydliwa, piękna, destrukcyjna, niesamowita i smutna. Należy tez zwrócić uwagę na to, w jaki sposób autor użył języka do opisów, aby wzbudzić w czytelniku zarówno konwulsje, jak i obrzydliwe zaciekawienie. Przyznam, że bywały momenty usypiające, ale nie dziwota, bo to autobiografia Humberta.