Przyszedł na świat w rodzinie żydowskiej, wychowywał się w środowisku artystycznym. Obecnie mieszka w Wiedniu. Świat jego książek jest niby realistyczny, ale pojawiają się w nim osoby z zaświatów, elementy magii. Jego pierwsza powieść "Kraina Chichów" ukazała się dopiero po rekomendacji Stanisława Lema w 1980 r. Pisarz od kilku lat cieszy się niezwykłą popularnością w Polsce, i to właśnie tu w pierwszej kolejności wydaje swoje książki.http://www.jonathancarroll.com/
Nie polubiłam tej książki. Głównie dlatego, że nie jestem wielbicielką opowiadania snów, stawiania horoskopów czy przewidywania przyszłości a dorabianie na siłę akcji do założonej karkołomnej tezy zawsze skutkuje sztucznością, która mnie tu raziła. Czarodziejskie zwierzęta, dziwaczne postaci, latające dzieci, klucze znaczeniowe (jak Pencil, zapożyczenia z bajek),pojawiające się niespodziewanie i niosące kolejne zaplątanie akcji… Motyw reinkarnacji, odkrywania własnej historii z poprzednich wcieleń i w końcu walka o duszę z własnym ojcem - nie przekonały mnie a już końcowe przesłanie, że miłość wszystko zwycięży i suspens ostatniego akapitu wydały mi się zbyt dużym banałem.
Z drugiej strony, Jonathan Carroll umie pisać i wiele jest w tej książce cytatów, dialogów i treści, które mogą się podobać. Bardzo podobały mi się dialogi, polubiłam Maris i znalazłam tu piękny kawałek ładnie napisanej literatury, którą można polecić czytelnikom dla rozszerzenia horyzontów, Rozumiem też przesłanie Autora, chęć zestawienia rzeczywistości z pewnymi tajemnicami, których ludzkość nigdy nie rozwiąże.
Tyle, że raziły mnie te nagłe przeskoki od grozy do groteski, od sentymentalnych wynurzeń do cyrkowych sztuczek.
Krótko mówiąc, ta powieść, choć z pewnością interesująca, nie trafiła na moją listę ulubionych.
Szanowni Państwo. Kto czytał utwory Jonathana Carrolla (albo innego pisarza),ten ma własną opinię na temat twórczości literackiej tego człowieka.
.
Dla tych, którzy nie czytali ,,Zakochanego Ducha" - bez zdradzania tajemnic fabularnych, piszę: Pan Carroll, potrafi (z mojego punktu widzenia) pisać książki, które zawierają w sobie bardzo wyrazisty i schludnie wykorzystany wątek obyczajowy, który autor znakomicie, z polotem i elegancją, wplata w fantastyczną oprawę.
.
,,Zakochany Duch" to książka, którą z pewnością docenią sympatycy twórczości Carrolla. Natomiast ludzie, dla których to będzie pierwsze zetknięcie z jego książkami, a szukają sycącej serce, wzruszającej, lecz nie tandetnej opowieści o ludzkiej miłości, z pewnością docenią wiele elementów składowych utworu, jak na przykład bohaterów zachowujących się jak ludzie (a nie wyidealizowane persony),czy wykorzystanie przez autora naturalnych zjawisk i sytuacji zachodzących pomiędzy dwojgiem zakochany ludzi, aby przedstawić, cóż, mistyczny (żeby nie napisać ,,magiczny”) wymiar ludzkiego życia.
.
Polecam tą książkę każdemu człowiekowi, który ceni romantyczność, naturalizm, fantazję i dramatyzm połączone w rozsądnych proporcjach, a przede wszystkim to ostatnie, bo Carroll jak mało który twórca literatury potrafi spleść w jednej książce rzeczy baśniowe z realizm.