-
ArtykułyNie jestem prorokiem. Rozmowa z Nealem Shustermanem, autorem „Kosiarzy” i „Podzielonych”Magdalena Adamus2
-
ArtykułyEdyta Świętek, „Lato o smaku miłości”: Kocham małomiasteczkowy klimatBarbaraDorosz2
-
ArtykułyWystarczająco szalonychybarecenzent0
-
ArtykułyPyrkon przygotował ogrom atrakcji dla fanów literatury! Co dzieje się w Strefie Literackiej?LubimyCzytać1
Biblioteczka
2024-05-12
2021-01-03
1989
2020-08-15
Nie będę Pisma Świętego ocenić gdyż mój stosunek do niej się zmieniał. Biblia jest lekturą obszerną, wielowątkową i wieloznaczną. Dla osób żyjących w kulturze Europejskiej książka, którą powinno się znać chociaż w zarysie. Przeczytałem Ją cztery razy w trzech przekładach trzech najbardziej znanych religii w Polsce. Pismo Święte jest trudną lekturą. Nie da się zrozumieć postępowania wielu postaci bez znajomości ówczesny realiów. Jak ocenić prawo małżeństwa lewirackiego obecnie kiedy każdy sam wybiera sobie partnera małżeńskiego? Jak patrzeć na posiadanie za wszelką cenę potomka męskiego czy wyjście za mąż przez kobietę kiedy życie jako singiel jest w modzie? Jakie granice ma dbałość o dobro gości. Czy oddali byśmy swoje córki na zbiorowy gwałt żeby chronić nieznajomych, którzy zatrzymali się u nas na jedną nockę? Odpowiedzi na te pytania mogą nie być łatwe. Opisy czynów "sług bożych" zamieszczone w Starym Testamencie dalekie są od standardów do jakich przywykliśmy współcześnie. Obietnica sędziego Jeftego, że ten kto pierwszy wyjdzie mu na spotkanie po zwycięstwie zostanie ofiarowany na całopale. Kto był tą osobą? Jego jedyna córka. Oczywiście zgodziła się ona "dobrowolnie" do końca życia na celibat. Jak ocenić pacyfikacje dokonane przez Izraelitów podczas zdobywania Ziemi Obiecanej? Przecież nie wkraczali na tereny niezamieszkałe. Ich opieszałość w tym zakresie była bardzo negatywnie oceniona. Dla początkujących czytelników nie polecam w pierwszej kolejności od ksiąg tzw Tory czy ksiąg Sędziów, Kronik i Królewskich. Najtrudniejsza może być księga Kapłańska (3 Mojżeszowa). Polecam zacząć od księgi Przysłów i Koheleta. Są to niesamowite księgi. Ponadczasowa mądrość w krótkich przysłowiach i sentencjach. Piękna poezja w księdze Psalmów. Niejednego czytelnika zaskoczyłaby Księga Pieśni nad pieśniami. Poetycki opis erotycznych uniesień i wzajemnej fascynacji zakochanych. Z Nowego Testamentu problematyczne mogą być listy apostoła Pawła. Zawisła argumentacja w zdaniach wielokrotnie złożonych sprawia, że można się pogubić w sensie wypowiedzi. Biblia czy jak kto woli Pismo Święte to poważne wyzwanie czytelnicze.
Nie będę Pisma Świętego ocenić gdyż mój stosunek do niej się zmieniał. Biblia jest lekturą obszerną, wielowątkową i wieloznaczną. Dla osób żyjących w kulturze Europejskiej książka, którą powinno się znać chociaż w zarysie. Przeczytałem Ją cztery razy w trzech przekładach trzech najbardziej znanych religii w Polsce. Pismo Święte jest trudną lekturą. Nie da się zrozumieć...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Biblia Warszawska jest przekładem protestanckim. Więc nie zawiera ona pewnej liczby ksiąg i dodatków apkryficzntch spotykanych w przekładach katolickich, takich jak Biblia Poznańska czy popularna Tysiąclatka. Niektóre księgi mają też inne nazwy. Przykładem są chociażby pierwsze księgi. Księgi Mojżeszowe. Język tego przekładu czasami może wydawać się lekko archaiczny, ale czyta się całkiem nieźle. Mi osobiście on odpowiadał. Bardzo czytelny jest układ stron. Przekład jest pozbawiony przypisów i odsyłaczy. Odsyłacze do innych fragmentów Biblii jest wręcz w formie szczątkowej. Nie ma uwag marginesowych, wstępów do poszczególnych ksiąg. Dla mnie jest to raczej zaleta niż wada. Nie ma więc jakiejś próby teologicznego ukierunkowana, czy nastawienia czytelnika. Ktoś kto oczekuje lektury tylko Biblii bez nachalnego komentarza egzegetów i innych "uczonych" to przekład dla niego. Uprzedzam, że nie jest to lektura łatwa. Są obszerne fragmenty, które czyta się dość sprawnie. To wszelkie księgi o charakterze kronikarskim. Na przykład Księga Rodzaju, która w Biblii Warszawskiej ma nazwę Pierwszej Księgi Mojżeszowej to opis niby historyczny, niby legendarny. Podobnie jest z księgami Jozuego, Sędziów, Samuela, Królewskie i Kronik, noszą znamiona sprawozdań historycznych. Zawierają treści, które w naszej kulturze i naszych czasach mogą się wydawać niezrozumiałe lub wręcz szokujące. Obyczaje i mentalność ludzi tamtych czasów wydają mi się tak dziwne i odległe, że ja patrzę na nich jak na istoty z innej planety. Etos patriarchalnego stylu życia rodzinnego, w którym kobieta (żona, córka, nałożnica) traktowana jest jak osoba niższej kategorii. Liczy się przede wszystkim potomstwo męskie i ono jest hołubione. Nie mieć męskiego potomka to dla kobiety hańba i wstyd w tamtych czasach. Biblia kobietom stawia wysokie wymagania, jednocześnie dając im dużo mniej praw. Trochę zmienia się to w Nowym Testamięcie. Dziwne są księgi proroków. Niezrozumiałe, wieloznaczne wizje prorocze dają szerokie pole do popisu dla interpretatorów z bujną fantazją. Zauważyłem, że Biblią można udowodnić/poprzeć wszystko, często wręcz sprzeczne poglądy i dogmaty. Egzotyka manipulatorów słowem jest zdumiewająca. Są jednak fragmenty, i to dość obszerne, które mogą wywołać zachwyt. Przynajmniej u mnie tak było i jest. Księgi Przysłów/Przypowieści i Koheleta/Kaznodziei to kopalnia ponadczasowej mądrości. Sentencje i przysłowia w nich zawarte porażają trafnością.
Dla mnie Biblia nie jest już drogowskazem moralnym, ale wspaniałym, fascynującym i bogatym zbiorem inspirujących wątków i motywów literackich, godnych głębokiej analizy.
Biblia Warszawska jest przekładem protestanckim. Więc nie zawiera ona pewnej liczby ksiąg i dodatków apkryficzntch spotykanych w przekładach katolickich, takich jak Biblia Poznańska czy popularna Tysiąclatka. Niektóre księgi mają też inne nazwy. Przykładem są chociażby pierwsze księgi. Księgi Mojżeszowe. Język tego przekładu czasami może wydawać się lekko archaiczny, ale...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2021-11-04
2023-03-29
2021-04-06
Dawno mnie żadna książka tak nie zdenerwowała. Pomyślałem, że to nie może być prawda. Pewnie Kącki przesadził. Takiego miejsca jak Białystok na pewno nie ma w Polsce w XXI wieku. To przecież duże miasto, a autor pisze jak o zapyziałym, prowincjonalnym, małomiasteczkowym miejscu zacofania i zakompleksienia. Po lekturze tej książki nie mam ochoty zwiedzać Białegostoku. To, co mogłoby być ciekawego, zostało w dużej mierze zniszczone przez Niemców w czasie drugiej wojny światowej. Nieliczne pozostałości związane z kulturą żydowską są skrzętnie niszczone, a wszelkie po niej ślady zacierane. Kącki pokazuje, że antysemityzm, ksenofobia i homofobia nie są w mieście zjawiskiem marginalnym, to głęboko zakorzeniony i wszechogarniający duch miejsca z niechcianą historią.
Dawno mnie żadna książka tak nie zdenerwowała. Pomyślałem, że to nie może być prawda. Pewnie Kącki przesadził. Takiego miejsca jak Białystok na pewno nie ma w Polsce w XXI wieku. To przecież duże miasto, a autor pisze jak o zapyziałym, prowincjonalnym, małomiasteczkowym miejscu zacofania i zakompleksienia. Po lekturze tej książki nie mam ochoty zwiedzać Białegostoku. To, co...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2021-12-02
2013
2014
1991
„Żydzi” to zgodnie z założeniami w tytule opowieści niepoprawne politycznie. Piotr Zychowicz przeprowadza wywiady z kontrowersyjnymi postaciami związanymi z interpretacją historii Żydów. Pan Zychowicz pokazuje, jak wiele dogmatów obowiązuje w historii. Historii tendencyjnej tworzonej ku pokrzepieniu serc. Oceny historyczne wydarzeń i osób, według niektórych, powinny być biało – czarne. Nie ma tam żadnych odcieni szarości. To właśnie wgryzanie się w niuanse odcieni i dociekanie głębi wydarzeń jest najbardziej pasjonujące w poznawaniu historii.
Dla mnie książka była nader interesująca.
„Żydzi” to zgodnie z założeniami w tytule opowieści niepoprawne politycznie. Piotr Zychowicz przeprowadza wywiady z kontrowersyjnymi postaciami związanymi z interpretacją historii Żydów. Pan Zychowicz pokazuje, jak wiele dogmatów obowiązuje w historii. Historii tendencyjnej tworzonej ku pokrzepieniu serc. Oceny historyczne wydarzeń i osób, według niektórych, powinny być...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to