Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Żydzi” to zgodnie z założeniami w tytule opowieści niepoprawne politycznie. Piotr Zychowicz przeprowadza wywiady z kontrowersyjnymi postaciami związanymi z interpretacją historii Żydów. Pan Zychowicz pokazuje, jak wiele dogmatów obowiązuje w historii. Historii tendencyjnej tworzonej ku pokrzepieniu serc. Oceny historyczne wydarzeń i osób, według niektórych, powinny być biało – czarne. Nie ma tam żadnych odcieni szarości. To właśnie wgryzanie się w niuanse odcieni i dociekanie głębi wydarzeń jest najbardziej pasjonujące w poznawaniu historii.
Dla mnie książka była nader interesująca.

„Żydzi” to zgodnie z założeniami w tytule opowieści niepoprawne politycznie. Piotr Zychowicz przeprowadza wywiady z kontrowersyjnymi postaciami związanymi z interpretacją historii Żydów. Pan Zychowicz pokazuje, jak wiele dogmatów obowiązuje w historii. Historii tendencyjnej tworzonej ku pokrzepieniu serc. Oceny historyczne wydarzeń i osób, według niektórych, powinny być...

Kolejna książka Zychowicza skłaniająca do niewygodnych wniosków z wojennej historii Polski. Opcja niemiecka to pokazanie sceny politycznej sprzed wybuchu II wojny światowej i w trakcie jej trwania. Podejście do sojuszu politycznego między Polską a Niemcami nie było jednomyślne w naszym kraju. Dzisiaj, z perspektywy przeżytych okropności wojennych, rozważania o korzyściach z takiego sojuszu wydają się obrazoburcze i nie na miejscu. Piotr Zychowicz pokazuje kolejny raz, że nasze traumatyczne dzieje mogłyby potoczyć się inaczej dla nas i niemal całego świata. Chodzi o zahamowanie światowej ekspansji komunizmu z wszelkimi jej późniejszymi konsekwencjami. Dobór sojuszy w przededniu wojny światowej był dla nas wielkim błędem. Tylko powtórzenie rozgrywki politycznej z pierwszej wojny światowej mogłoby przynieść Polsce pozycję zwycięzcy i uchroniłoby kraj przed sowietyzacją oraz zacofaniem kulturalnym i gospodarczym, jakiego doświadczyliśmy w obozie państw komunistycznych. Książka skłania do refleksji.

Kolejna książka Zychowicza skłaniająca do niewygodnych wniosków z wojennej historii Polski. Opcja niemiecka to pokazanie sceny politycznej sprzed wybuchu II wojny światowej i w trakcie jej trwania. Podejście do sojuszu politycznego między Polską a Niemcami nie było jednomyślne w naszym kraju. Dzisiaj, z perspektywy przeżytych okropności wojennych, rozważania o korzyściach z...

Książka Zychowicza to nie tylko pokaz historii alternatywnej, co by było, gdyby. To przypomnienie, na czym polega realpolitik. Historia Polski pokazuje, jak indolencja decydentów i naiwność hurrapatriotów miała wpływ na smutne losy milionów obywateli, o których interesy mieli dbać. Wielka polityka nie kieruje się sentymentami, ale chłodną kalkulacją, o czym zdaje się zapomniał lub nawet nie wiedział Józef Beck, minister spraw zagranicznych II Rzeczypospolitej.

Książka Zychowicza to nie tylko pokaz historii alternatywnej, co by było, gdyby. To przypomnienie, na czym polega realpolitik. Historia Polski pokazuje, jak indolencja decydentów i naiwność hurrapatriotów miała wpływ na smutne losy milionów obywateli, o których interesy mieli dbać. Wielka polityka nie kieruje się sentymentami, ale chłodną kalkulacją, o czym zdaje się...

Książka ta jest dla mnie cenną pozycją. Nie chodzi o to, że mogłem się z niej dowiedzieć czegoś nowego. Chodzi o podejście do badań historycznych. Czy godzi się stosowanie podwójnej terminologii, oddzielnej dla naszych i obcych? Dlaczego nie używać konsekwentnie tych samych terminów w odniesieniu do różnych ludzi, ale takich samych wydarzeń i czynów? Stosować tę samą metodologię i uczciwie traktować materiały źródłowe? Czy bohater to kryształowy człowiek bez skazy? Jeżeli zachodzi potrzeba retuszu w jego życiu, to czy zasługuje na miano bohatera? Piotr Zychowicz podejmuje się niewdzięcznej roli pokazania niewygodnych faktów, które godzą w oficjalną doktrynę patriotycznej historii Polski. "Walczy" z apologetami, którzy tworzą hagiografię bohaterów ku pokrzepieniu serc. Postacie bez kontekstu, czarno-białe, jak w bajkach dla dzieci. Żołnierze wyklęci nie podlegają krytyce, ich czyny musiały zawsze być dobre. Dlaczego? Bo byli bohaterami i patriotami. Zychowicz, chociaż jest pełen podziwu dla nich, chce aby wiedza była kompletna i ogólnie dostępna.

Książka ta jest dla mnie cenną pozycją. Nie chodzi o to, że mogłem się z niej dowiedzieć czegoś nowego. Chodzi o podejście do badań historycznych. Czy godzi się stosowanie podwójnej terminologii, oddzielnej dla naszych i obcych? Dlaczego nie używać konsekwentnie tych samych terminów w odniesieniu do różnych ludzi, ale takich samych wydarzeń i czynów? Stosować tę samą...

Kolejna książka historyczna niepoprawna politycznie Piotra Zychowicza. Powstanie warszawskie przedstawione w świetle mało znanych lub niewygodnych faktów. Rozumiem, że szczerzy patrioci chcieliby mieć legendę świadczącą o wyjątkowości naszego kraju i historii. Kultywowanie mitu naszej wzorcowej, nieskalanie czystej martyrologii to dla nich święta tradycja. Jednak jak przekonuje Piotr Zychowicz, jest to tylko legenda podobnie jak wiara w Świętego Mikołaja czy zajączka wielkanocnego. Retuszowana historia dla potrzeb podniesienia narodowego ego zakłada, że między Polakami walczącymi o wolność nie było warchołów, ludzi głupich, naiwnych czy megalomanów. Zychowicz wskazuje wręcz, że powstanie było sprytną manipulacją sowiecką dla osiągnięcia określonych celów politycznych, zniszczenia centrum podziemnej niepodległości. Indolencja decydentów wojskowych AK, prosowiecka polityka rządzących, ślepota polityczna wobec wielkiej polityki alianckiej i „ułańska fantazja” tych, co dawali się łatwo ponieść albo pochlebstwom, albo prowokacyjnym zarzutom o małe zaangażowanie w walkę, dawało nieprzemyślane decyzje, które kosztowały życie około dwustu tysięcy mieszkańców Warszawy i żołnierzy powstańczych, nie licząc strat w dziedzinie kultury materialnej. Ciekawe, że mało się mówi też o niejasnych zachowaniach niektórych generałów czy inwigilacji sowieckich tajnych służb w polskim podziemiu. Myślę, że gdybym był patriotą, ta książka albo by mnie mocno zirytowała, albo zasmuciła. Mi jednak jest niezmierne żal wielu niewinnych ludzi cierpiących w imię paranoicznej ideologii oderwanych od rzeczywistości ludzi szafujących lekko życiem innych. Książka ta byłaby dla mnie dużo lepsza, gdyby przekaz historyczny autora nie był zbyt mocno emocjonalny. Piotr Zychowicz nie ustrzegł się nieobiektywnego w swej wymowie języka, z lekka nawiedzonego i szarpiącego uczucia. Na dłużą metę było to męczące.

Kolejna książka historyczna niepoprawna politycznie Piotra Zychowicza. Powstanie warszawskie przedstawione w świetle mało znanych lub niewygodnych faktów. Rozumiem, że szczerzy patrioci chcieliby mieć legendę świadczącą o wyjątkowości naszego kraju i historii. Kultywowanie mitu naszej wzorcowej, nieskalanie czystej martyrologii to dla nich święta tradycja. Jednak jak...