Bardzo ciekawa książka! Jakże inna od Morfiny czy Króla, widać że to początki pisarskie pana Szczepana ale mi to absolutnie nie przeszkadza! Zdecydowanie wolę ją niż Wieczny Grunwald, którego lektura mnie sponiewierała ;)
Widać "sznyt" pisarza i nie jest to "zwykła" powieść której akcja dzieje się w rewelacyjnych czasach, ma przesłanie oraz dużo aspektów socjologicznych, psychologicznych a także historycznych. Cenna jest dbałość o szczegóły oddające ducha epoki. Polecam!

Bardzo ciekawa książka! Jakże inna od Morfiny czy Króla, widać że to początki pisarskie pana Szczepana ale mi to absolutnie nie przeszkadza! Zdecydowanie wolę ją niż Wieczny Grunwald, którego lektura mnie sponiewierała ;)
Widać "sznyt" pisarza i nie jest to "zwykła" powieść której akcja dzieje się w rewelacyjnych czasach, ma przesłanie oraz dużo aspektów socjologicznych,...

Od razu zacznę z wysokiego C. To jeden z moich ulubionych autorów. Uwielbiam jego książki, ale ta.... widać, że to jego debiut literacki. Nie ujęła mnie, nie porwała itd. Daleko jej do Króla, Morfiny, Pokuty czy Chołodu. Nawet kolejna książka Epifania wikarego Trzaski jest o niebo lepsza.
Tak w niektórych opowieściach z tej powieści są przebłyski formy, które sławić będą w przyszłości mistrzostwo Pana Szczepana ale tym razem ciężko mi było przebrnąć....
Opowieść o braciach Karlu i Aleksandrze na tle końcówki XVIII wieku i rewolucyjnych uniesień Europy nie porwała mnie w ogóle. Prolog zapowiadał się ciekawie ale reszta to już mrok. Nie mam pojęcia o co autorowi chodziło. Dobrze, że na końcu posłowie trochę rozjaśniło ten mrok. Ale tylko trochę.
A już niedługo kolejna książka na tapecie mistrza Twardocha.

Od razu zacznę z wysokiego C. To jeden z moich ulubionych autorów. Uwielbiam jego książki, ale ta.... widać, że to jego debiut literacki. Nie ujęła mnie, nie porwała itd. Daleko jej do Króla, Morfiny, Pokuty czy Chołodu. Nawet kolejna książka Epifania wikarego Trzaski jest o niebo lepsza.
Tak w niektórych opowieściach z tej powieści są przebłyski formy, które sławić będą w...

Szczepan Twardoch to jeden z moich ulubionych pisarzy. Z jego debiutem kojarzyłam "Wieczny Grunwald", jednak to "Sternberg".
Pisze Twardoch tak przekonująco, że w trakcie czytania szybko zaczęłam sprawdzać, o jaką to rewolucję w Wiedniu w końcu XVIII wieku może chodzić. A tu okazuje się, że nie było takowej, że to historia alternatywna, zlepek różnych rewolucji, z przewagą francuskiej.
Do tego na początek pojedynek, który okaże się bardzo ważny dla dwóch braci Sternbergów, Carla i Alexandra.
Męski świat walk, rządów, rozgrywek politycznych, bezwzględnych decyzji, małych i wielkich dramatów. W sumie to nie bardzo mnie pociąga taki rodzaj literatury, ale Twardocha czytam, nawet gdy objaśnia mi dokładnie konstrukcję i działanie nowej broni, sztucera Samuela Pauly'ego.
Ciekawe posłowie dopełnia obrazu powieści, którą Krzysztof Łęcki nazywa "atrakcyjnym ćwiczeniem z historycznej i socjologicznej wyobraźni". Dla mnie proza autora "Dracha" to nieustająco atrakcyjne spotkanie z doskonałym językiem, wyrazistymi, świetnie pokazanymi bohaterami i piękną opowieścią.

Szczepan Twardoch to jeden z moich ulubionych pisarzy. Z jego debiutem kojarzyłam "Wieczny Grunwald", jednak to "Sternberg".
Pisze Twardoch tak przekonująco, że w trakcie czytania szybko zaczęłam sprawdzać, o jaką to rewolucję w Wiedniu w końcu XVIII wieku może chodzić. A tu okazuje się, że nie było takowej, że to historia alternatywna, zlepek różnych rewolucji, z przewagą...

Audiobook.
Jakoś mi nie siadło, hm może wina lektora ale i po samym zarysie fabuły oczekiwałem więcej a wyszło jakoś blado...
Co by nie napisać na temat tej lektury, to jeden jest fakt, że właściwie jakby słabo nie było to do czytania Twardocha nic mnie nie zniechęci. Już się przekonałem że ten autor potrafi pisać na 10.

Audiobook.
Jakoś mi nie siadło, hm może wina lektora ale i po samym zarysie fabuły oczekiwałem więcej a wyszło jakoś blado...
Co by nie napisać na temat tej lektury, to jeden jest fakt, że właściwie jakby słabo nie było to do czytania Twardocha nic mnie nie zniechęci. Już się przekonałem że ten autor potrafi pisać na 10.

Nie jest to niestety moja ulubiona książka Sz. Twardocha.

Nie jest to niestety moja ulubiona książka Sz. Twardocha.

Legimi rozpieszcza nas ostatnio wczesnymi powieściami Autora. Tym razem to kompilacja europejskich osiemnastowiecznych rewolucji. Opowieść z kluczem, tyle że zamki spalone. Autor wykazuje wspaniałe wyczucie historii (później potwierdzone choćby w Wiecznym Grunwaldzie),dając nam piękną intelektualną rozrywkę.

Legimi rozpieszcza nas ostatnio wczesnymi powieściami Autora. Tym razem to kompilacja europejskich osiemnastowiecznych rewolucji. Opowieść z kluczem, tyle że zamki spalone. Autor wykazuje wspaniałe wyczucie historii (później potwierdzone choćby w Wiecznym Grunwaldzie),dając nam piękną intelektualną rozrywkę.

Pierwsza refleksja? Imponujące przygotowanie historyczne, zarówno w zakresie polityki międzynarodowej, stosunków społecznych, jak i gospodarczych. Mam także na myśli detale, które pokazują, że Autor studiował i zgłębiał poszczególne (jak choćby obrotowy pistolet systemu Pauly'ego). Dbałość o szczegół, gruntowne przestudiowanie biografii przywódców z epoki, znajomość norm obyczajowych, oto składowe, które wzbudzają szacunek wobec pracy i perfekcjonizmu Autora.

Twardoch pożyczył z kilku europejskich ruchawek to co najjaskrawsze i stworzył własną wizję rewolucji. Skleił elementy rewolucji: od tej francuskiej po Wiosnę Ludów czy rewolucję rosyjską. Na poszczególnych stronach objawiają się kolejne inspiracje wydarzeniami z historii Europy - obalanie władców, mordowanie arystokracji, ruch narodowo-wyzwoleńczy, partyzancki, bunty najniższych warstw społecznych (oraz ich awanse). Jest w czym wybierać, więc mozaika historiograficzna jest bardzo efektowna.

Opowieść zaczyna się znakomicie - intrygujący, porażający, wciągający początek, który zwiastuje coraz to nowe awantury i przejścia, skutkujące kolejnymi zaskoczeniami i emocjami. Wstęp silnie obyczajowy z czasem przemienia się w rewolucyjną opowieść o przesileniach i społecznych burzach. Austria końca XVIII wieku, arystokratyczna rodzina Sternbergów i dwaj bracia, Carl i Alexander, którzy stają po dwóch różnych stronach barykady. Śledząc ich barwne, pokrętne i pełne przygód losy, stajemy się świadkami zmian, przejść i mniejszych lub większych tragedii.

W epizodach pojawiają się postaci z różnych szczebli społecznej drabiny, a każda z nich doświadczona życiowo w dotkliwy i nieodwracalny sposób. Rewolucja nie zważa na ofiary, ich pochodzenie społeczne i zasobność kiesy. Karmi się swoimi ofiarami, a w tym przypadku, nawet drobna, marginalna postać jest potraktowana z szacunkiem i pietyzmem pod względem konstrukcji psychologicznej, jak i zanurzenia w historii. Wszystko to jest spójne i wiarygodne.

Naprawdę dobrze czyta się książki Autora, który ma taką łatwość w snuciu opowieści, który ma odwagę rozciągać ramiona swojej wyobraźni na różne gatunki i epoki historyczne, który sięga po różne środki i kultury, państwa i religie, a przede wszystkim wyciąga to co doskwiera i boli, jest nierozliczone bądź niewygodne.

Pierwsza refleksja? Imponujące przygotowanie historyczne, zarówno w zakresie polityki międzynarodowej, stosunków społecznych, jak i gospodarczych. Mam także na myśli detale, które pokazują, że Autor studiował i zgłębiał poszczególne (jak choćby obrotowy pistolet systemu Pauly'ego). Dbałość o szczegół, gruntowne przestudiowanie biografii przywódców z epoki, znajomość norm...

"Sternberg" to debiutancka powieść Szczepana Twardocha, w której autor popuszcza wodze fantazji. Fabuła powieści toczy się w osiemnastym wieku, w ogarniętym rewolucją Wiedniu. W takich oto niepewnych czasach synowie zdegradowanej szlachty spotykają się by rozmawiać o polityce i planować przyszłą wielkość swojego kraju. W śród nich są bracie Sternbergowie. Obaj niechętni Republice i gotowi na wszystko by obalić panującego dyktatora. Mężczyźni, choć urodzeni tego samego dnia różnią się nie tylko charakterem ale i podejściem do spraw politycznych. Carla pociąga wizja sprawowania władzy, natomiast droga do wolności Alexa Sternberga wiedzie zupełnie innymi ścieżkami. Wkrótce dochodzi do przewrotu i Wiedeń wraca pod cesarskie panowanie. Jednak być może nie na długo gdyż wróg atakuje zagarniając coraz to większe połacie Cesarstwa Austriackiego.
Można powiedzieć, że "Sternberg" jest doskonałym przykładem powieści historycznej nawet jeśli zawarte w niej wydarzenia są fikcyjne. Autor opisuje wszystko z takim pietyzmem i dbałością o szczegóły jakby fabuła odgrywała się na jego oczach. Dokładne odmalowanie wyglądu ówczesnej broni czy umundurowania żołnierzy sprawia że historia nabiera realności. Przy tym nie jest ani odrobinę nudna. Myślę że zachwyci nawet czytelników niezbyt przychylnych literaturze historycznej. Ja do takich należę, a uwierzcie nie mogłam się oderwać od lektury. Zdecydowanie rzecz godna polecenia!!

"Sternberg" to debiutancka powieść Szczepana Twardocha, w której autor popuszcza wodze fantazji. Fabuła powieści toczy się w osiemnastym wieku, w ogarniętym rewolucją Wiedniu. W takich oto niepewnych czasach synowie zdegradowanej szlachty spotykają się by rozmawiać o polityce i planować przyszłą wielkość swojego kraju. W śród nich są bracie Sternbergowie. Obaj niechętni...

Kolejna z ponownie wydanych, wczesnych powieści Twardocha. Przeczytałem niezbyt przychylne opinie na temat tej książki ale jako wierny czytelnik autora i tak chciałem się z nią zmierzyć. I jakież to zaskoczenie! To jest naprawdę dobra książka. Historia dwóch braci Sternbergów dziejąca się na tle fikcyjnych wydarzeń w Cesarstwie Austriackim końca XVIII wieku gdzie Twardoch przeniósł rewolucję z Francji. Moim zdaniem wątek rewolucji jest pokazany bardzo sprawnie i wyraźnie można oddzielić poszczególne etapy jej przebiegu. Autor nie zamęcza nas też niekończącymi się wywodami na temat polityki a pokazuje tylko jej zarys co wystarcza do zrozumienia akcji a nie zanudza czytelnika. Losy braci są ukazane przez różne osoby i wydarzenia więc utrzymana została świeżość narracji. Czyta się to bardzo sprawnie, bo językiem autor włada bardzo umiejętnie. I pozostaje pytanie- ile Twardocha w Twardochu?? A co jak jego nowa książka nas zaskoczy i będzie wyznaczać nowy kierunek jego literackiej kariery- jak Chołod? Przestaniemy go czytać? Nie! Po prostu odkryjemy nowe ścieżki, którymi jego bohaterowie będą przemierzać. Tak odbieram jego debiutanckie powieści.

Kolejna z ponownie wydanych, wczesnych powieści Twardocha. Przeczytałem niezbyt przychylne opinie na temat tej książki ale jako wierny czytelnik autora i tak chciałem się z nią zmierzyć. I jakież to zaskoczenie! To jest naprawdę dobra książka. Historia dwóch braci Sternbergów dziejąca się na tle fikcyjnych wydarzeń w Cesarstwie Austriackim końca XVIII wieku gdzie Twardoch...

Nie czytałam, ale zastanawiam się nad klasyfikacją jako sf, fantasty? Fikcja literacka osadzona w historii to powieść historyczna albo przynajmniej literatura obyczajowa a po streszczeniu też nie widzę elementów fantasty. Tak jak pisałam nie czytałam książki więc ktoś może mi objaśni.

Nie czytałam, ale zastanawiam się nad klasyfikacją jako sf, fantasty? Fikcja literacka osadzona w historii to powieść historyczna albo przynajmniej literatura obyczajowa a po streszczeniu też nie widzę elementów fantasty. Tak jak pisałam nie czytałam książki więc ktoś może mi objaśni.